MENU

Οι Έλληνες, είναι αλήθεια, έχουν κοντή μνήμη. Άλλοι θυμούνται τα καλά και συμφέροντα. Ωστόσο σε ιστορικά γεγονότα θυμούνται και θυμούνται καλά.

Η εικόνα αποσύνθεσης που παρουσιάζει η Εθνική ομάδα έδωσε την ευκαιρία στα εξαπτέρυγα να βγάλουν ξανά τα οπαδικά απωθημένα τους. Απωθημένα που κρατούσαν βαθιά φυλαγμένα στα συμπλεγματικά εσώψυχα τους όταν η Εθνική και το ελληνικό ποδόσφαιρο βιαζόταν την εποχή της Συμμορίας.

Όταν ο κορυφαίος προπονητής όλων των εποχών σε εθνικό επίπεδο έμενε εκτός αεροπλάνου από τη Βραζιλία επειδή δεν έκανε χατήρια. Ξεχνάτε; Εσείς μπορεί, αλλά ο κόσμος όχι. Ήταν τότε που ο Σάντος παρουσιαζόταν ως καρπουζάς και εκδιώχθηκε σχεδόν με κλωτσιές από τη διοίκηση Σαρρή. Ήταν οι άνθρωποι της ΕΠΟ που τους ακούγαμε στις ηχογραφημένες συνομιλίες της ΕΥΠ με τους υπόλοιπους επικεφαλής της «Συμμορίας».

Αυτοί αποφάσισαν τότε ότι ο Σάντος δεν κάνει. Δεν έκανε γιατί είχε την ομάδα μια οικογένεια, γιατί σκόρπιζε χαρά στο ελληνικό έθνος σε κάθε εμφάνιση της Εθνικής, γιατί ήταν παρούσα σε διαδοχικά Euro, γιατί για να χάσει έφτυνε αίμα, γιατί ηττήθηκε στα πέναλτι από την Κόστα Ρίκα, μια ανάσα πριν τους 8 του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Καλοκαίρι του 2014 ήταν. Ακριβώς πέντε χρόνια συμπληρώθηκαν που η Εθνική δεν σήκωσε κεφάλι. Έκτοτε ήρθαν γνωστοί (Ρανιέρι), άγνωστοι, προπονητές από τα μοναστήρια και τα αζήτητα. Είτε δεν κόλλησαν, είτε δεν έκαναν, είτε έχουν να διαχειριστούν μια μετριότατη φουρνιά ποδοσφαιριστών μπροστά στους legends που είχε το ελληνικό ποδόσφαιρο νωρίτερα, το αποτέλεσμα παραμένει ίδιο.

Η σημερινή διοίκηση της ΕΠΟ δεν κατάφερε να αλλάξει ούτε μία μοίρα από την πορεία της Εθνικής προς τα βράχια. Όλες οι επιλογές της απέτυχαν. Χάθηκε ο έλεγχος, έφτασαν να κάνουν κουμάντο ποδοσφαιριστές, γίναμε περίγελος της Ευρώπης. Όπως είμαστε εδώ και πέντε χρόνια όμως. Δεν γίναμε σήμερα ε;

Από το 2014 όταν εκδιώχθηκε ο κορυφαίος προπονητής της Ευρώπης σε επίπεδο Εθνικών ομάδων, η Εθνική Ελλάδος έχασε δυο φορές από τα Νησιά Φερόε, έχασε από το Λουξεμβούργο, τη Λευκορωσία, τη Σαουδική Αραβία, την Εσθονία, την Αρμενία, ήρθε ισόπαλη με το Λιχτενστάιν.

Ήταν το 2014 όταν έστειλαν σπίτι του τον Σάντος και μαζί, τον Αύγουστο εκείνου του έτους, ξηλώθηκαν πακέτο ολοι οι αντιφρονούντες, από τον Φύσσα μέχρι τον Βόκολο και όσους δεν ήξεραν από λάδι (ποδοσφαίρου, που πήγε το μυαλό σας;). Όσοι είχαν οργανώσει το εθνικό πρόγραμμα, από την κορυφή ως τα νύχια εξοστρακίστηκαν.

Από τότε έχει να σηκώσει κεφάλι η Εθνική. Μια δίκαιη τιμωρία για μια αντί ποδοσφαιρική απόφαση που βασιζόταν σε άλλα κριτήρια.

Συμπτωματικά, σαν η κατάρα να ακολουθεί ολόκληρο το ελληνικό ποδόσφαιρο, από τότε έχει να σηκώσει κεφάλι και σε συλλογικό επίπεδο. Ο Παναθηναϊκός ως το μεγαλύτερο διαχρονικά θύμα της ΕΟ πληρώνει ακόμα τα σπασμένα, στα ranking από τη 12η θέση βρεθήκαμε να κυνηγάμε με λύσσα... την Κύπρο, στα group stages μπαίνουν ένας-δυο με το στανιό.

Προφανώς και η σημερινή διοίκηση της ΕΠΟ δεν είναι άμοιρη ευθυνών. Κάθε άλλο.

Ας μην πουλάνε τρέλα όμως, όσοι έχασαν τα χρυσά κουτάλια και με ύφος χιλίων καρδιναλίων κουνάνε το δάχτυλο δείχνοντας ενόχους. Η δική τους «Συμμορία» διέλυσε το ελληνικό ποδόσφαιρο και μαζί την Εθνική. Το τίμημα θα πληρώνεται για καιρό. Λες και οι ποδοσφαιρικές Ερινύες (στην ελληνική μυθολογία ήταν θεότητες που κυνηγούσαν όσους είχαν διαπράξει εγκλήματα κατά της φυσικής και ηθικής τάξης των πραγμάτων) παρακολουθούν τις εξελίξεις και ουρλιάζουν: «Καμία Ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη».

Παρεμπιπτόντως, μιλώντας για δικαιοσύνη, στις 27 Σεπτεμβρίου ξεκινά η δίκη της Συμμορίας. Θα μπορούσε η δικαστής να ρωτήσει τους επικεφαλής, αν και δεν είναι κατηγορούμενοι για αυτό, να μας μιλήσουν για το «έγκλημα» που διαπράχθηκε το 2014 εις βάρος του ελληνικού ποδοσφαίρου. Μήπως απαντήσουν ειλικρινά και οι Ερινύες μας απαλλάξουν...

Η «Συμμορία» διέλυσε την Εθνική και το ελληνικό ποδόσφαιρο το 2014