Και μόνο για την στιγμή που ο Αντρέ γονάτισε και φίλησε το χορτάρι μόλις άκουσε το τελευταίο σφύριγμα, στιγμιότυπο που πιθανότατα δεν φάνηκε από την τηλεόραση, άξιζε το ταξίδι.
Βέβαια κάθε ταξίδι για την ΑΕΚ αξίζει αλλά απλά έψαχνα τρόπο να αρχίσω με αυτή την σκηνή. Ένα παιδί που δικαιώθηκε. Δεν είναι ο μόνος. Όποιος πίστεψε σε αυτή την ΑΕΚ ζει μια ατελείωτη δικαίωση. Και δυστυχώς αυτοί που δεν πίστεψαν ήταν πολλοί. Όμως η χαρά είναι για όλους. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Η χαρά είναι για όλους, η λύπη σχεδόν για όλους και το κράξιμο για… λίγους. Και έτσι πρέπει να είναι.
Μόνο αυτούς που λένε «ευτυχώς που διαψεύστηκα» δεν αντέχω. Δεν διαψεύστηκες φίλε μου. Η ΑΕΚ, η ομάδα σου σε διέψευσε. Και σε έκανε ευτυχισμένο. Ζήσε τις στιγμές λοιπόν και ετοιμάσου για τα καλύτερα που έρχονται. Λίγο εμπιστοσύνη περισσότερη χρειάζεται αυτή η ομάδα. Το αξίζει. Το έχει αποδείξει τόσες φορές. Ε της την χρωστάμε ρε παιδιά! Και να μην θες να πιστέψεις, ΠΙΣΤΕΨΕ! Και δεν θα χάσεις.
Η ΑΕΚ είναι από απόψε εδώ στην εξωπραγματικά όμορφη Βουδαπέστη στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Ναι, είναι. Θα μπορούσε βέβαια στο 65 να έχει κάνει το σκορ 4-0 και στη ρεβάνς να έκανε… ροτέισον όμως κι αυτό που έγινε ένα μάθημα ήταν.
Δεκάδες ομάδες το έχουν πάθει αυτό στο ποδόσφαιρο και πάλι καλά που η ομάδα έβγαλε πάλι ψυχή και κράτησε την μεγάλη νίκη με 2-1. Να μην τελειώνουν ένα ματς με 4 και 5 γκολ όταν μπορούν και μετά να τρώνε γκολ από το πουθενά και να γυρίζει όλο το παιχνίδι. Ψυχολογικό ήταν το πρόβλημα της ΑΕΚ στο εικοσάλεπτο μετά το 1-2. Ποδοσφαιρικά το παιχνίδι το έπαιξε τέλεια όμως με αφέλεια στην τελική προσπάθεια όταν η Βίντι είχε παραδοθεί.
Όπως τότε στο Εδιμβούργο. Την προηγούμενη φορά που η ΑΕΚ μπήκε στους ομίλους της κορυφαίας διοργάνωσης του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Πάλι με 1-2 εκτός έδρας η ΑΕΚάρα ανεβαίνει στα αστέρια. Και αυτή την φορά τα αστέρια πρέπει να είναι μόνο η αρχή.
Ένα ένα όμως. Πρώτα να τελειώσει και η ρεβάνς. Η πρόκριση δεν χάνεται όμως υπάρχει ένα παιχνίδι μπροστά. Και η ΑΕΚ πρέπει να νικήσει και σε αυτό και μάλιστα να το μετατρέψει σε γιορτή μαζί με τον λαό της. Γιατί το πρωτάθλημα ήταν το ξέσπασμα μας. Η επιστροφή εκεί στην κορυφή που πάντα πρέπει να πετάει ο ΑΕΤΟΣ μας.
Αλλά τώρα η ΑΕΚ με την είσοδο στους ομίλους αλλάζει επίπεδο. Γιατί ακόμη κι αυτοί που πρώτα βγάζουν τους παίκτες… άχρηστους και μετά τους βλέπουν να παίζουν ξέρουν ότι η διαχείριση που γίνεται στην ΑΕΚ είναι πρότυπο. Και εδώ τα λεφτά πιάνουν τόπο. Και πιάνουν τόπο γιατί μετράει και το ευρώ. Τα πάντα έχουν αξία.
Όπως και όλα τα παιδιά μας έχουν αξία. Αυτή που έχουν. Αρκεί να υπάρχει δικαιοσύνη και σωστή εκμετάλλευση όλων των παικτών και όλοι θα δώσουν κάτι. Αρκεί να μην τους ζητείται να δώσουν κάτι που δεν μπορούν και από άλλους να μην αφαιρείται το δικαίωμα να δείξουν αυτό που έχουν ξεχασμένοι κάπου στη γωνιά πάγκου.
Ο Ουζουνίδης σε αυτό το κομμάτι έχει ξεκινήσει άριστα. Και είμαι σίγουρος πως θα συνεχίσει έτσι. Με την τεράστια επιτυχία της πρόκρισης στους ομίλους ο προπονητής της ΑΕΚ πατάει γερά στα πόδια του. Και έτσι και την εικόνα μετά το 67 θα διορθώσει και τους παίκτες θα βάλει μέσα όπως πρέπει και τους δύο που θα έρθουν θα τους αξιοποιήσει άριστα. Για περισσότερο ποδοσφαιρικό σχολιασμό έχουμε χρόνο μπροστά μας.
Απλά να πω ότι χάρηκα πολύ που ο Κλωναρίδης και ο Μπακασέτας έβαλαν τα γκολ. Κι ας την πάτησε ο Τάσος μετά. Κι αυτό μάθημα είναι. Επίσης να πω ότι ο Μάνταλος μετά του διαστήματος 35-65 ανεβάζει την ΑΕΚ 200%, ο Μπάρκας κι ο Λιβάγια πρώτα ο Θεός να είναι καλά θα πιάσουν κανένα 30αρι σύνολο και ΕΡΧΕΤΑΙ ο Πόνσε.
Θυμηθείτε αυτό το τελευταίο. Δέκα λεπτά ήταν αρκετά. Καλή επιστροφή να έχουμε ΑΕΚάρα μου. Καλή επιστροφή αρχηγέ. Κάποτε θα… ειδοποιήσεις.
