Πρώτον, να επιτυγχάνεται το εκάστοτε βασικό. Πρόκριση, αν είναι Ευρώπη. Νίκη, αν είναι πρωτάθλημα. Δεύτερον, ει δυνατόν (να επιτυγχάνεται) και με, έστω μικρά, σημάδια προόδου. Προς το παρόν, η προσπάθεια είναι συμπαθητική. Πόρρω απέχει φυσικά, από το να (ξανα)γίνει όλο αυτό συναρπαστικό.
Τα καλά νέα, συνεπώς:
1. Το παιγνίδι της ομάδας βελτιώνεται, και τούτο μοιάζει να είναι το πρώτο κριτήριο επιλογής των έντεκα, στην ένταση και στην ταχύτητα.
2. Παγιώνεται (και σταδιακά αφομοιώνεται) η οργάνωση στα αμυντικά στημένα, μαν-του-μαν στα κόρνερ και ζώνη στα πλάγια φάουλ.
3. Στη ρεβάνς με τον Απόλλωνα, ιδίως στο δεύτερο ημίχρονο όπου οι Κύπριοι ανέβασαν πιο ψηλά τη γραμμή πίεσης, οι μεταβάσεις από πίσω προς τα εμπρός ήταν πιο απαιτητικές και υποσχόμενες, σε σχέση και με τη Χάιφα και με τη Μπρατισλάβα.
4. Σιγά-σιγά, σχηματίζεται κορμός. Το τρίο-τρενάκι των χαφ, με τα διαφορετικά χαρακτηριστικά για τις θέσεις έξι/οκτώ/δέκα, αλληλοσυμπληρώνονται. Εξι ο Μ'Βιλά, οκτώ (ένας, τρόπον τινά, μεταΜαντί) ο Κούντε, δέκα ο Κορεάτης.
5. Last but not least, έγιναν αλλαγές ποδοσφαιριστών και δεν ακούστηκαν "ου" από την κερκίδα.
Τα (ακόμη) κακά, τώρα. Δεν γίνεται εντός ή εκτός έδρας, όποτε ο Ολυμπιακός προηγείται στο σκορ, αμέσως να αφήνει τη μπάλα στον αντίπαλο. Από φοβία ότι θα συμβεί αυτό που πράγματι, εν τέλει, παθαίνει. Ο συναρπαστικός Ολυμπιακός όταν έβαζε γκολ, συνηθέστατα έβαζε κι άλλο γκολ μετά. Δεν μπορείς, να περνάς όλη τη νύχτα πίσω από τη μπάλα. Και δεν έχει να κάνει, με την ποιότητα της άλλης ομάδας. Οποιαδήποτε ομάδα, με τη μπάλα είναι σφόδρα πιθανό ότι θα κάνει ζημιά.
Ο πρωταθλητής Κύπρου ήταν φτωχός στο παιγνίδι του, σε γενικές γραμμές. Αργός, πήγαιναν σε μεγάλες μεταφορές που ήταν καταδικασμένες και μόνον από τύχη θα έβγαζαν κάτι (ακριβώς όπως από τύχη βρήκε, σε μία δική του μεγάλη μπαλιά, ο Ολυμπιακός το ένα-μηδέν). Τις λίγες φορές δε, που κάπως έβαλαν χαμηλά τη μπάλα ανάμεσα στις γραμμές, κατά κανόνα έπεφταν στην πολυκοσμία-τοίχο και έμεναν άπρακτοι.
Επιπλέον, και στις δύο αναμετρήσεις ο Απόλλωνας (ήταν σαν να) έπαιζε με δέκα. Ο σέντερ-φορ Ντιγκινί παρέμεινε, και στη Λευκωσία και στον Πειραιά, παντελώς αόρατος. Μόλις ο Ντιγκινί αντικαταστάθηκε, και πέρασε φορ (από αριστερός χαφ) ο Πίττας, ο Πίττας δεν άργησε να μπει με τη μπάλα μες στα δίχτυα τελειώνοντας άλλο ένα, όπως Σλοβακία, ενοχλητικά ανενόχλητο βόλεϊ στην καρδιά της κόκκινης οπισθοφυλακής.
Εμοιαζε κάτι σαν στυγνή Realpolitik του Ολυμπιακού η λογική ότι, αφού οι Κύπριοι έκαναν ένα λάθος στο 1', στα επόμενα 89' θα έκαναν τουλάχιστον άλλο ένα και το πράγμα (ποιος συνεχίζει στο Γιουρόπα Λιγκ, ποιος πηγαίνει στο Κόνφερενς Λιγκ) θα πήγαινε σε ξεκούραστη διευθέτηση. Στα επόμενα 89' όμως, τέτοιας βαρύτητας λάθος οι Κύπριοι δεν ξανάκαναν άλλο. Οπότε στο φινάλε ο φόβος γι' αυτό που πάντοτε έρχεται με κάποιον τρόπο, για τη μουτζούρα στο clean sheet δηλαδή, παρέλυσε ολόκληρο το σύστημα.
Σήμερα δεν υπάρχει κανένα νόημα και κανένα όφελος, να πέφτει κανείς στον πειρασμό συγκρίσεων με προκρίσεις όπως εκείνες εναντίον μιας Μίλαν ή μιας Αρσεναλ. Πόρρω, το σημειώσαμε ευθύς εξαρχής. Σήμερα είμαστε εν τω μέσω της...καταναλωτικής μανίας του Ολυμπιακού, ένα εκκεντρικό rebuilding Αύγουστο/Σεπτέμβριο αντί για το φυσιολογικό Μάιο/Ιούνιο, με τις αναγγελλόμενες (στις επόμενες είκοσι ημέρες) περαιτέρω προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ. Απειράριθμες προσθαφαιρέσεις. Αισθάνεται κανείς πως η πιο ευχάριστη στιγμή του προπονητή, είναι η στιγμή που θα κλείσει το παράθυρο των μετεγγραφών. Θα κάτσει η σκόνη. Θα ξέρει οριστικά, με ποιους έχει να δουλέψει.
Από το συμπαθητικό στο συναρπαστικό, η ιδέα ότι γι' αυτή τη μετάβαση ο Ολυμπιακός χρειάζεται δεκάρια και εννιάρια και λοιπές υποθέσεις αεροδρομίου, μπορεί να είναι μια ωραία παγίδα. Εκτίμησή μου είναι ότι το πράγματι συναρπαστικό, θα το δώσουν τέσσερις αμυντικοί που ξέρουν να παίζουν (όλο το) ποδόσφαιρο. Για την ακρίβεια, τέσσερις αμυντικοί και ένας γκολκίπερ να ξέρουν όλο το ποδόσφαιρο. Ο Βάτσλικ αναδείχθηκε με τα πέναλτι, ένας Αγιος του Καλοκαιριού. Από τα επόμενα 35+6 ματς του Ολυμπιακού σε Σούπερ Λιγκ και Γιουρόπα Λιγκ, κανένα δεν πρόκειται να κριθεί στα πέναλτι.
