Αναφαίρετο δικαίωμα του Ολυμπιακού να πάει να παίξει στη Θεσσαλονίκη με τον Άρη, με ελάχιστους βασικούς. Έχοντας πολλά νέα παιδιά, απ’ την ομάδα Β, αλλοιώνοντας πλήρως την εικόνα του ρόστερ του. Ακόμη κι αν αυτό είχε απουσίες, πάλι σε αυτή την κατάσταση δε θα ήταν ποτέ.
Δεν κάνει τίποτα παράνομο. Όπως φυσικά δεν κάνει τίποτα ηθικό. Η λέξη μοιάζει άγνωστη στα γραφεία της ΠΑΕ στο λιμάνι. Σε μια αγωνιστική που θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό το που θα πάει το πράγμα αναφορικά με την ευρωπαϊκό έξοδο, προφανώς και δεν κάνει δοκιμές ο Μαρτίνς. Προφανώς και δεν περιμένει τρεις τελευταίες αγωνιστικές για να δει αν του κάνει ο Χ-Ψ παίκτης. Μια τέτοια αναφορά θα προσέβαλε τον Πορτογάλο τεχνικό που είναι ήδη 4 χρόνια εκεί και ξέρει τι μπάλα μπορεί να παίξει ακόμα κι ο κηπουρός του Ρέντη.
Είναι η επιλογή ενός οργανισμού που πρεσβεύει όσα ο Ολυμπιακός. Μια ΠΑΕ που θέλει να έχει παρεμβατικότητα σε όλα. Ακόμη και σε διεκδικήσεις που δεν την αφορούν στην πράξη. Άμεσα τουλάχιστον, επειδή έμμεσα είναι πολύ πιθανό να έχει επιθυμία την έξοδο του Άρη στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ούτε αυτό είναι παράνομο φυσικά. Ούτε αυτό είναι ηθικό φυσικά.
Ο κόσμος του Ολυμπιακού προφανώς και δεν ενοχλείται απ’ τη συγκεκριμένη διαδικασία. Έχει συνηθίσει. Διαχρονικά του παρουσίαζαν ως φυσιολογικό να υπάρχουν απουσίες σε συγκεκριμένα ματς. Απουσίες καθοριστικές για την έκβαση αγώνων. Αλλοιώνοντας τις συνθήκες των αναμετρήσεων, αλλά και ολόκληρων θεσμών-στόχων.
Αυτή τη στιγμή έχει αλλοιωθεί η διαδικασία των PlayOffs. Μια όμορφη μάχη για τις ευρωπαϊκές θέσεις που προφανώς και καθηλώνει το φίλαθλο κοινό. Αδικεί όχι μόνο τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ που θα παλέψουν χωρίς αύριο. Αδικεί στην ουσία και τον ίδιο τον Άρη. Γιατί χωρίς να φταίει, θα του μείνει η ρετσινιά πως οι επιλογές του Ολυμπιακού τον ευνόησαν σε αγωνιστικό επίπεδο. Η πολύ πιθανή νίκη του, θα μειωθεί.
Αποτελεί ανέκδοτο και μόνο το ερώτημα αν ο Μαρτίνς ή η ΠΑΕ Ολυμπιακός θα είχαν τις ίδιες επιλογές, σε περίπτωση που το ματς δεν ήταν απέναντι στον Άρη. Αν κρινόταν η ευρωπαϊκή έξοδος κι απέναντι ήταν ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ, οποιαδήποτε άλλη ομάδα πλην του Άρη.
Πολλές φορές στο ποδόσφαιρο, υπάρχουν υπερβολικοί ψίθυροι. Αδικώντας προσπάθειες, ομάδες, αθλητές. Εδώ έχουμε περάσει στο επόμενο επίπεδο. Ο Ολυμπιακός δείχνει να θέλει να διατηρήσει τη συζήτηση γύρω απ’ τη σχέση του με τον Άρη. Θέλει να υπάρχει η σπέκουλα για το αν ευνόησε τους κίτρινους μέσω αγωνιστικών επιλογών. Προσφέροντάς του ευκολότερες συνθήκες αντιμετώπισης στο χορτάρι.
Ανέκαθεν αυτή η τοξικότητα έτρεφε τον Ολυμπιακό. Επί της ισχυρής κυριαρχίας του παρασκηνιακά, βίωνε το ποδόσφαιρο σφυρίγματα για τα οποία πάντα έμενε η απορία: Αφού έχουν κριθεί όλα, γιατί συμβαίνει αυτό; Ποιος ο λόγος; Η απάντηση είναι απλή. Το σωματείο του λιμανιού έχει εθιστεί σε κάποιο είδους επίδειξης παρέμβασης. Επίδειξης καθορισμού συνθηκών. Τ
Αυτό συμβαίνει στο ματς με τον Άρη. Καθορίστηκαν οι συνθήκες του ματς, αφήνοντας εκτός τόσους ποδοσφαιριστές απ’ το βασικό rotation. Ή και πιο πίσω απ’ αυτή την κλίμακα. Το 1,47 που βλέπουν τον άσο οι στοιχηματικές, η σκόνη που σηκώθηκε είναι στοιχείο που άλλους θα τους έκανε να προβληματίζονται. Όχι τον Ολυμπιακό, γιατί θέλει να νιώθει ότι αυτός αποφάσισε για όλα. We rule this land, όπως αυτάρεσκα λένε. Ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα, ποιος (δεν) θα βγει Ευρώπη.
Η κατάληξη του πρωταθλήματος και των στόχων που έχουν μείνει ανοιχτοί, θα φανεί στις 17 Μαϊου. Ο Ολυμπιακός για πολλοστή φορά έβαλε το χεράκι του. Αλλοιώνοντας όσα θα ήθελε να δει ο φίλαθλος. Στο κάτω-κάτω δε χρειαζόταν τόση πρεμούρα. Ο Άρης αγωνιστικά μπορεί να νικήσει τον πλήρη Ολυμπιακό. Αρκεί να μην υπάρχει κρυφτό πίσω απ’ τα δοκάρια, ή λάθος τοποθέτηση τείχους.
Το ευκαιριακό ίσως να δώσει τη χαρά στον Άρη πως θα πάρει μια έξοδο στο Conference League. Ευκαιρία που είχε και τα προηγούμενα χρόνια, αλλά ποτέ δεν μπόρεσε να την εκμεταλλευτεί. Κοιτώντας αυτό, οι κίτρινοι χάνουν το δάσος του «στίγματος» που θα μείνει πάνω τους αναφορικά με την συγκεκριμένη εποχή. Κάτι που όπως είναι προφανές, ο Ολυμπιακός όχι απλά το διαψεύδει, αλλά παρακινεί και τη διατήρησή του στο προσκήνιο.
Δηλώσεις παραγόντων σε τηλεοπτικές κάμερες, τοποθετήσεις διοικητικών στελεχών για γνώση αγοράς που έκαναν την Ελλάδα να γελά, στιγμές από αγώνες που μένουν στην ιστορία, ανακοινώσεις για διαιτησίες που δεν βγήκαν ποτέ ή αν βγήκαν ξέχασαν να αναφέρουν συγκεκριμένα στοιχεία, μέχρι και τις επιλογές για την αποστολή.
Ο Ολυμπιακός επιλέγει να πάει με τον Μπαγκαλιάνη. Επιλέγει να βλέπει τα ποσοστά στοιχήματος να θυμίζουν αγώνα εκτός έδρας στην Ευρώπη, κόντρα στη Μίλαν ας πούμε. Η αλλοίωση συνθηκών, διαφημίζεται. Ο Άρης απλά έχει το ρόλο κλειδί στην προβολή. Ίσως σε μια άλλη εποχή όλα να περνούσαν στο ντούκου διότι δεν υπήρχε μισό Μέσο να φωνάξει τα προφανή. Τώρα τουλάχιστον όλοι ξέρουν. Η συνέχεια επί της οθόνης…
