Δεν χρειάζεται να είναι κανείς βαθύς γνώστης του αθλήματος, ούτε να σκαμπάζει 200 κιλά μπάλα- ένα ζευγάρι μάτια, αρκεί: βλέπεις τ' αποτελέσματα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην Premier League- την ήττα από την Έβερτον τις ισοπαλίες με Μπέρνλι - Λέστερ, την τριάρα από την Άρσεναλ και... απείρως περισσότερα-, την βλέπεις πώς παίζει στο γήπεδο για 6-7 λεπτά και αυτομάτως καταλαβαίνεις πως είναι μία μέτρια (στην καλύτερη των περιπτώσεων) ομάδα ενός υπηρεσιακού προπονητή, που παλεύει να βρει την αγωνιστική της ταυτότητα.
Κι επειδή τα μάτια (σου), ακόμα κι αν είναι μυωπικά, δεν ψεύδονται, ξέρεις πως ο Μαγκουάιρ, που τον... κυνηγούσαν στην Μύκονο, δεν μπορεί να μαρκάρει ούτε παίκτη της Κ-15, ο Πογκμπά κάνει κατά μέσο όρο 35 λάθη/ ματς, ο Μπρούνο έχει πάθει ποδοσφαιρική «αμνησία» κι έχει ξεχάσει πώς να κλοτσάει την μπάλα κι έπειτα, παντελώς ξαφνικά, σε χτυπάει η... αλήθεια: «Το πρόβλημα της ομάδας είναι ξεκάθαρα ο Κριστιάνο Ρονάλντο, που ήρθε εκτός πλάνου και χωρίς να υπάρχει σοβαρός λόγος», (φέρεται να) διαρρέει δεξιά κι αριστερά ο Ράγκνιγκ κάθε φορά που η Γιουνάιτεντ κάνει γκέλα (εξαιρετικά συχνά, δηλαδή).
Κάπου εκεί αναρωτιέσαι το προφανές: πώς ακριβώς είναι το «πρόβλημα» μιας ομάδας που από τη βασική της ενδεκάδα- μ' εξαίρεση τον Ντε Χέα που κάνει σεζόν καριέρας μα δε φαίνεται λόγω του γενικότερου συνονθυλεύματος-, δεν παίζει κανείς με βάση της δυνατότητές του;
Πώς είναι «πρόβλημα» ένας τύπος που στα 37 του είναι 2ος σκόρερ της Premier League με 17 γκολ (πίσω μόνο από τον Σαλάχ της υπερομάδας Λίβερπουλ που κάνει περίπου 217 ευκαιρίες ανά αγώνα) και που στο Champions League έβαλε 6 γκολ σε 7 ματς; Που έχει βάλει- ξαναλέμε, σε μια ομάδα που δημιουργεί ευκαιρίες κάθε φορά που είναι ολόγιομο το φεγγάρι, 23 γκολ συνολικά σε 36 εμφανίσεις από την στιγμή που επέστρεψε στο Νησί;
Από τα τελευταία, χρονικά, παιχνίδια που έδωσε η Γιουνάιτεντ ο Πορτογάλος σούπερ σταρ έλειψε από αυτό με την Έβερτον (ήττα της Μάντσεστερ) και εκείνο με την Λέστερ (ισοπαλία). Το «πρόβλημα» δεν αγωνιζόταν, λοιπόν, όμως οι... απαλλαγμένοι Κόκκινοι Διάβολοι δεν μπόρεσαν να κερδίσουν δύο ομάδες που δύσκολα θα τις συναντούσε κανείς στο λεξικό δίπλα στο λήμμα «μεγαθήριο».
Αντιθέτως, οι δύο τελευταίες νίκες της, κόντρα σε Τότεναμ και Νόριτς, ήρθαν χάρη σε δύο εκκωφαντικά, back-to-back εντός έδρας, χατ-τρικ του Ρονάλντο, ενώ και στο ντέρμπι με την Τσέλσι ήταν εκείνος που έστειλε την μπάλα στα δίχτυα με τρομερό τελείωμα, σώζοντας, έστω, τον βαθμό.
Ο CR7 έφτασε στην προχωρημένη, ομολογουμένως, ηλικία των 37 τα 60 χατ τρικ καριέρας, με τα πρώτα 30 να έρχονται πριν κλείσει τα 30 και τα επόμενα 30 μετά- perfect balance!
Εντάξει, ναι: κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως ο Πορτογάλος είναι η «ωμή», κυρίαρχη δύναμη της εποχής που βρισκόταν στο πικ του. Από εξτρέμ που έπαιζε, άλλωστε, κατά το πρώτο πέρασμά του από τους «Μπέμπηδες», πλέον έχει μετατραπεί σε κλασικό φορ. Ένας επιθετικός που, όμως, ακόμα και στο λυκόφως της καριέρας του χρειάζεται μισή ευκαιρία για να το... παστελώσει και «γράφει» νούμερα που αν τα παρουσίαζε οποισδήποτε άλλος πλην αυτού, θα λέγαμε ότι κάνει "breakthrough season".
Μια πιο προσεκτική και ψύχραιμη ματιά θα έφερνε, μάλλον, πιο κοντά στην πραγματικότητα το αληθινό «πρόβλημα» της Γιουνάιτεντ: ο Νταβίντ Ντε Χέα, ας πούμε, έχει κάνει 121 (!) αποκρούσεις φέτος, καθώς χάρη στις... ζεμπεκιές του Μαγκουάιρ όλη την σεζόν (φέρει, για παράδειγμα, ευθύνη σε όλα τα γκολ που έβαλε η Λίβερπουλ στο Anfield στο κατ' ευφημισμόν πρόσφατο «ντέρμπι») και της κάκιστης άμυνας εν γένει δεν προλαβαίνει να μετράει τις ευκαιρίες που δέχεται.
Ο Πογκμπά, όπως προείπαμε, έχει γίνει αίφνης παίκτης του 3 (κι ευτυχώς για την Μάντσεστερ κατά πάσα πιθανότητα έπαιξε το τελευταίο του ματς με την κόκκινη φανέλα), αμυντικά χαφ δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα, ο Ράσφορντ είναι σκιά του εαυτού του, ο Μπρούνο έγινε έξπερ στο να χάνει κρίσιμα πέναλτι και...και...και.
Κάπως έτσι, η Γιουνάιτεντ μετράει 10 ολόκληρες ήττες φέτος στο πρωτάθλημα και ο αριθμός θα ήταν πολύ μεγαλύτερος αν δεν έπαιζε ο Κριστιάνο, χάρη στον οποίον, επίσης, προκρίθηκε από τους ομίλους του φετινού Champions League, πριν αποκλειστεί από την Ατλέτικο στους «16».
Πλέον όλοι στον σύλλογο έχουν μπει σε ρυθμούς Έρικ Τεν Χαγκ. Ο νέος τεχνικός της ομάδας θα έχει μπάτζετ 200 εκατομμυρίων ευρώ, και θα προσπαθήσει να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα ξεκινώντας εκ προοιμίου με το αριστερό, μιας και δεν πρέπει να ξεχνάμε πως του χρόνου το μενού δε θα έχει σεντόνι, αλλά κατά πάσα πιθανότητα Europa League ή ακόμα και Conference.
Ο καινούργιος προπονητής (λέγεται πως) δεν έχει στα σχέδιά του τον Ρονάλντο, το όνομα του οποίου «παίζει» ήδη για Παρί, Ρεάλ, Σπόρτινγκ και MLS. Θα πρέπει, όμως, να περιμένουμε: και ο Ραλφ Ράνγκνικ τον έβγαζε... παλτό, όμως βλέποντας πως ο Πορτογάλος έχει βάλει τα 8 από τα τελευταία 9 γκολ της ομάδας του, ξαφνικά άρχισε να λέει πως ο τύπος είναι «μεγάλη βοήθεια», όμως θα πρέπει να ερωτηθεί ο Τεν Χαγκ για το αν και κατά πόσον ταιριάζει στα σχέδιά του.
Οι πιθανότητες παραμονής του «αειθαλούς» αγωνιστικά CR7 στο «Θέατρο των Ονείρων» δε μοιάζουν, επί του παρόντος, και πάρα πολλές, κι ας καταρρίπτει, ματς με το ματς, τη λογική. Το αφήγημα περί «προβλήματος» έχει ειπωθεί τόσες πολλές φορές, που κάποιοι πράγματι το έχουν πιστέψει.
Το «Θέατρο των Ονείρων» ίσως και ν' απολαμβάνει τις τελευταίες παραστάσεις του μεγαλύτερου σταρ που πέρασε ποτέ τις πύλες του, πριν πέσει οριστικά και αμετάκλητα η αυλαία. Μια ομάδα δε θα έπρεπε να πουλάει την ψυχή της, όμως η Γιουνάιτεντ μοιάζει έτοιμη να κάνει ακριβώς αυτό: ν' αφήσει τον καλύτερο παίκτη της φέτος (μαζί με τον Ντε Χέα) ν' αποχωρίσει.
Άλλωστε, της έχει μείνει λίγη ακόμα ψυχή για να χάσει, σωστά;
Ναι, μόνο που...
Μόνο που εδώ μιλάμε για τον Κριστιάνο.
Αλήθεια, τολμάτε να ποντάρετε εναντίον του;
