Διαβάστε παρακάτω αποσπάσματα από την αρθρογραφία των σημερινών αθλητικών εφημερίδων...
ΝΙΚΟΣ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ - LIVESPORT
Δεν ξέρω αν το προσέξατε αλλά, σε αντίθεση με παλιότερες εποχές, καμία ελληνική ομάδα δεν πλησιάζει παίκτες που αγωνίζονται στο Euro. Στην πραγματικότητα, κανείς δεν έρχεται να παίξει στην Conference. Ή, για να μην είμαι υπερβολικός, ελάχιστοι. Κάποιος, ας πούμε, από τη Βόρεια Μακεδονία θα το συζητούσε, με την ελπίδα να εξελιχθεί σε Τόνι Σαβέβσκι, σε άλλες εποχές και υπό άλλες συνθήκες.
Αυτός είναι ο λόγος που οι περιπτώσεις τις οποίες εξετάζουν ο ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ και, ακόμη περισσότερο, ο Παναθηναϊκός είναι από τα «κάτω ράφια». Κανένας φιλόδοξος, που κατάφερε να κάνει ένα ονοματάκι και ενδιαφέρεται να το εξελίξει, δεν θα έρθει να αγωνιστεί σε υποβαθμισμένο πρωτάθλημα, με κλειστά τα παράθυρα προς την πραγματική Ευρώπη, με κίνδυνο να μην τον παρακολουθήσει κανένας. Θα επιδιώξει και θα βρει, έστω με λιγότερα λεφτά, ομάδα Champions League ή Europa. Από την άποψη αυτή μόνο ο Ολυμπιακός διαθέτει τέτοιες προδιαγραφές.
ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΛΗΣ – ΩΡΑ ΤΩΝ ΣΠΟΡ
Λύση θα βρεθεί για να φύγει ο Κρίστιτσιτς, αλλά θα χρειαστεί ο Αστέρας είτε να βάλει το χέρι στην τσέπη, είτε να βάλει στο τραπέζι της κουβέντας έναν ποδοσφαιριστή που πραγματικά να θέλει η ΑΕΚ.
Αλλά θαρρώ πως στην ΑΕΚ το πρώτο τους ενδιαφέρει και είναι πολύ λογικό. Αυτά ως προς το διαδικαστικό κομμάτι. Ως προς το αγωνιστικό, δεν ξέρω τι γνώμη έχει ο καθένας στα μάτια τα δικά μου όταν ο Σέρβος χαφ ήταν στα καλά του, ήταν ένα εξαιρετικό εργαλείο.
Βεβαίως για να ξέρουμε και τι λέμε, ήταν πάντα ένας πολύ ιδιαίτερος χαρακτήρας αλλά και με μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση ποδοσφαιριστή. Εκείνο που έλεγαν όσοι τον ζούσαν στα Σπάτα, ήταν πως για να μπορέσει να βγάλει τον καλό του αγωνιστικό εαυτό, χρειάζεται να έχει και αγωνιστικό ρυθμό.
Αλλιώς έχει απόδοση κάτω του μετρίου. Εξ ου και ο Κρίστιτσιτς πέρυσι πέρασε μια περίοδο που ήταν σούπερ αγωνιστικά και κάποιες περιόδους που ήταν πολύ κακός. Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ πως το πράγμα με τον Σέρβο χαφ, θα μπορούσε να είχε κυλήσει διαφορετικά. Ειδικά τώρα που έχει αναλάβει ο Μιλόγεβιτς. Θυμίζω πως με τον Σέρβο στον πάγκο, ο Κριστιτσιτς είχε κάνει μαγικά με τον Ερυθρό Αστέρα και μάλιστα ακόμα και στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΗΦΑΚΗΣ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Δεν πρέπει να την χάσει κανείς. Είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να κάνει ο Παναθηναϊκός για τα 100 χρόνια μπασκετικής ιστορίας του.
Είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να γίνει για τους μύθους της «πράσινης» οικογένειας Παύλο και Θανάση Γιαννακόπουλο. Είναι μία ταινία που έχει εξαιρετικά καλό καστ, υπέροχη φωτογραφία, θαυμάσιο μοντάζ και πολύ συναίσθημα για κάθε φίλαθλο που αγαπά την πορτοκαλί θεά. Πολύ περισσότερο βέβαια για τον φίλαθλο του Παναθηναϊκού.
Έχει 40 λεπτά Ζέλικο Ομπράντοβιτς και πολύ Παύλο και Θανάση! Μικρές και μεγάλες ιστορίες, ορατοί και αόρατοι πρωταγωνιστές, όπως είπε και ο σκηνοθέτης της. Είναι μία τανία «ορόσημο», που πρέπει να την δουν όλοι, όποια ομάδα και αν υποστηρίζουν.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΕΛΑΚΗΣ – SPORTDAY
Τι κι αν περνούν τα ρημάδια; Αυτός ο μικρόσωμος θα είναι πάντα ο Αστερίξ του ποδοσφαίρου. Ένας ποδοσφαιρικός Αστερίξ χωρίς τον αντίστοιχο Οβελίξ, που μπορεί να κάνει κάτι έξω από τα συνηθισμένα και να οδηγήσει τους Κροάτες στη νίκη. Αυτό που έκανε στο ματς με τη Σκωτία είναι έξω απ' τα συνηθισμένα. Έβαλε εξωτερικό φάλτσο με το δεξί του πόδι και έστειλε την μπάλα εκεί που ο Σκωτσέζος τερματοφύλακας δεν μπορούσε να κάνει τίποτα.
Ο Λούκα Μόντριτς είναι παράδειγμα προς μίμηση. Σπουδαίος παίκτης χωρίς να κάνει κάτι το εξεζητημένο μέσα στο γήπεδο. Για σταθείτε όμως. Το γκολ που πέτυχε ήταν στ' αλήθεια μια ενέργεια υψηλής κλάσης. Κι έτσι, ενώ όλοι θαυμάζαμε το τακουνάκι του Ρονάλντο στο ματς με τη Γερμανία,α τώρα οφείλουμε να υποκλιθούμε στο δεξί εξωτερικό φάλτσο του Μόντριτς, που έριξε τη Σκωτία στο καναβάτσο κι έδειξε ότι οι ταλαντούχοι Κροάτες δεν ήρθαν στο Euro για να βγάλουν την υποχρέωση.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΜΑΝΩΛΙΔΗΣ - SPORTIME
Ο Ρικ Πιτίνο, σοφός άνθρωπος, μπαρουτοκαπνισμένος και χωρίς να χρειαστεί πολύ χρόνο για να μας «πιάσει» ως μενταλιτέ, είχε από νωρίς, πριν καν την έναρξη των play off φροντίσει να ξεκόψει την όποια κουβέντα, λέγοντας πως ο Γιάννης, είτε έτσι είτε αλλιώς δεν θα ήταν στο προ-ολυμπιακό. Σώθηκε. Σκεφτείτε μόνο ο Γιάννης να ήταν τώρα χωρίς αγωνιστικές υποχρεώσεις. Γενεές δεκατέσσερις θα τον περνούσε η αδηφάγος, «κίτρινη» ελληνική κοινή γνώμη για την απόφασή του να μην παρατείνει τη σεζόν του και να στηρίξει την προσπάθεια της Εθνικής για πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο.
Υπάρχει φυσικά και το άλλο ενδεχόμενο. Να ενέδιδε ο Γιάννης και να έκανε τη θυσία - γιατί γι' αυτόν, ακριβώς τέτοια θα ήταν, για λόγους που δεν χρειάζονται τώρα εξήγηση - και να έπαιρνε μέρος στο τουρνουά του Καναδά. Προφανώς και θα άλλαζε πολλά στη δυναμική μιας Εθνικής με πολύ χαμηλό ταβάνι και φιλοδοξίες, αλλά θαύματα, μόνος του, δεν μπορεί να κάνει.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΠΕΤΟΠΟΥΛΟΣ - ΤΑ ΝΕΑ
Παρατηρώ τι συμβαίνει αυτές τις μέρες με την περίπτωση του Βράνιες. Αφού για δυο μέρες γραφόταν και ακουγόταν παντού ότι ο Βόσνιος είναι έτοιμος να επιστρέψει στην ΑΕΚ, την Τρίτη το πρωί από την πλευρά της Ένωσης κυκλοφόρησε μια διάψευση της πιθανότητας. Ουδεμία έκπληξη: ο Βράνιες έχει φύγει από την ΑΕΚ άσχημα και με καυγάδες δυο φορές.
Αν η απόφαση της μη επιστροφής του έχει να κάνει με αυτό, με τους καυγάδες δηλαδή, πρόκειται για μια απόφαση λογική: τα προηγούμενα δείχνουν ότι το να τον έχεις στα αποδυτήρια δεν είναι απλό. Όμως, αν η ΑΕΚ σκέφτεται να τον φέρει πίσω και διστάζει γιατί ο ισχυρός της άντρας Δημήτρης Μελισσανίδης τον χαρακτήρισε σε συνέντευξη Τύπου «τελειωμένη υπόθεση» («δεν βάζω σε καινούργιο αυτοκίνητο καμένα λάδια» είχε πει), τότε υπάρχει ένα λάθος: την ΑΕΚ πρέπει να την απασχολεί μόνο τι λέει ο προπονητής της και να μη στέκεται σε τίποτα άλλο. Διότι μόνο η θέση του Βλάνταν Μιλόγεβιτς εν προκειμένω, είναι αυτή που μετρά: ο Μελισσανίδης έχει δικαίωμα να λέει πολλά, αλλά την ομάδα δεν την κάνει αυτός.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ - METROSPORT
Το να επιλέγεις παίκτς απαιτεί μαεστρία. Χρειάζεται αυτό που λέμε στο ποδόσφαιρο «μάτι». Είναι χάρισμα να διακρίνεις ποιος παίκτης μπορεί να γίνει παικταράς ή ποιος παίκτης άσημος σχετικά, χωρίς πλούσιο βιογραφικό, μπορεί να ταιριάξει στην ομάδα σου και να προσφέρει πολλά. Θυμάμαι κάποια στιγμή που ο Θόδωρος ο Ζαγοράκης υποστήριζε σ' εμένα και στον φίλο μου τον Μιχάλη τον Βραζιλιάνο, σε έναν καφέ που ήπιαμε στα γραφεία της ΠΑΕ, όταν ήταν πρόεδρος, ότι η ομάδα θα αρχίζει από τον... Αμπουμπακάρρι, που μόλις είχε αποκτηθεί από τον Πανσερραϊκό.
Ο Γκανέζος χαφ, λοιπόν, τη σεζόν 2009-2010 έπαιξε μόνο σε... ένα επίσημο παιχνίδι (ΠΑΟΚ - Λεβαδειακός 3-0, στις 30 Αυγούστου 2009) και ύστερα ο Σάντος τον έβαλε στη ναφθαλίνη. Κι όμως: με Γκαρσία, Ίβιτς, Σορλέν, Βιτόλο και Φωτάκη στα χαφ, ο Ζαγοράκης (και όχι κάποιος τυχαίος) έβλεπε στον Αμπουμπακάρι τον νέο ηγέτη του ΠΑΟΚ. Γελάσαμε όταν το ακούσαμε, φέραμε αντίρρηση και, φυσικά, διαψεύστηκε ο όχι τυχαίος Ζαγοράκης και δικαιωθήκαμε εμείς που κλωτσήσαμε τη μπάλα μόνο στη γειτονιά μας.
Με το παράδειγμα αυτό δεν θέλω να πω ότι ήμασταν πιο έξυπνοι και πιο διορατικοί από τον Ζαγοράκη, αλλά ότι ακόμη και το να είσαι ο MVP ενός EURO και αρχηγός της ομάδας που κατέκτησε το τρόπαιο, δεν σημαίνει ότι έχεις το χάρισμα να διακρίνεις τα ποδοσφαιρικά διαμάντια πριν αρχίσουν να λάμπουν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΕΓΓΛΙΔΗΣ-ΦΩΣ
Δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος για το τι έχει στο μυαλό του ο κάθε παίκτης. Αν «καίγεται» ή πιέζει για να φύγει, υποχρεώνοντας και τους αρμόδιους στη διαμόρφωση των δικών τους ενεργειών.
Αυτό που είναι βέβαιο στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο (και γενικά στον αθλητισμό τέτοιου επιπέδου) δεν αλλάζει. Τον «φευγάτο» παίκτη καλύτερα να τον αφήσεις να φύγει. Κάνοντας ό,τι πρέπει, πρώτον, για να αποκομίσεις τα μεγαλύτερα δυνατά οικονομικά οφέλη και, δεύτερον, για να τον αντικαταστήσεις επάξια. Ενδεχομένως, με λίγη τύχη ή ευστοχία, να βρεις ακόμη καλύτερο.
Ο Ολυμπιακός αυτό πάει να κάνει, έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι μπορεί να το πράττει με επιτυχία και ήδη έχει αποκτήσει τον Κουντέ για τη μεσαία γραμμή, κινείται αποφασιστικά για έμπειρο τερματοφύλακα, ψάχνει τον αντικαταστάτη του Μπρούμα για την επίθεση και (για μένα) έχει ήδη βρει τον παίκτη που θα παίξει τον ρόλο του Σεμέδο.
Και απλά κοιτάζει πως θα τον πλαισιώσει. Κι αυτός δεν είναι άλλος από τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο, ο οποίος μέσα σε λίγες ημέρες έγινε ο ηγέτης της άμυνας του Ολυμπιακού. Και να έχει την υγεία του, θα συνεχίσει να είναι και τα επόμενα (τουλάχιστον) δύο χρόνια.
*Για να διαβάσετε ολόκληρο ένα άρθρο θα πρέπει να απευθυνθείτε στο περίπτερο της γειτονιάς σας. Ενισχύοντας την εφημερίδα που εκτιμάτε περισσότερο, δίνετε πνοή στην πολυφωνία του Τύπο.
