Θεωρείται ένας από τους πατριάρχες της επικοινωνιολογίας, ένας από τους πρώτους ερευνητές, στοχαστές, αναλυτές των Μέσων Ενημέρωσης. Πολύ πριν αυτά γιγαντωθούν, ο Μάρσαλ Μακ Λούαν εν έτει 1964 άφησε ως κληροδότημα στις επόμενες γενιές την αφοριστική (τότε) ρήση πως: «Το Μέσο είναι το μήνυμα».
Ο Καναδος φιλόσοφος, ο οποίος είχε προβλέψει την εμφάνιση του διαδικτύου, όταν αυτό δεν υπήρχε καν ως σκέψη, δεν πρόλαβε την εποχή του Λιονέλ Μέσι, όμως αν ζούσε θα έβλεπε μία ακόμα εφαρμογή της περίφημης θεωρίας του στην λαοπρόβλητη συνέντευξη του Αργεντινού στον τηλεοπτικό σταθμό Sexta.
Μία συνέντευξη, που ενώ διαφημίστηκε εν χορδαίς και οργάνοις πως θα έχει συγκλονιστικές αποκαλύψεις, εντέλει δεν έκανε κανέναν σοφότερο. Ειδησεογραφικά ήταν μία τρύπα στο νερό, δεν είχε σχεδόν καμία ηχηρή αποκάλυψη. Για περίπου μία ώρα, ο Λιονέλ Μέσι μιλούσε, δίχως στην ουσία να πει τίποτα!
Την καθιστά αυτό, αποτυχημένη; Κάθε άλλο. Η συνέντευξη αυτή αποτελεί τον θρίαμβο της επικοινωνιακής επιστήμης, θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο διατριβής, μία σύγχρονη μελέτη για τα σημερινά Μέσα και τον τρόπο που επηρεάζουν υποδόρια… τα πάντα.
Στην επικοινωνιολογία τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ούτε το timing της συνέντευξης, ούτε ο χρόνος προβολής της, ούτε ο χώρος που δόθηκε, ούτε ο δημοσιογράφος, ούτε το ντεκόρ, ούτε το μοτίβο της.
Ο Λιονέλ Μέσι (για την ακρίβεια το… team του) ήταν αυτό που επέλεξε τα πάντα. Επέλεξε έναν μη αθλητικό δημοσιογράφο, που ουσιαστικά με τις συνεντεύξεις του, σκιαγραφεί ψυχολογικά προφίλ, δεν «καίγεται» να βγάλει είδηση.
Τον επέλεξε για να προσδώσει το ύψιστο δυνατό κύρος σε αυτή του την εξομολόγηση, σε αυτό που ήθελε να περάσει. Ο Τζόρντι Έβολε δεν είναι Μπαρτσελόνα ή Ρεάλ. Είναι αυτός που σε κάθε επεισόδιο της πολυβραβευμένος εκπομπής Salvados «ανακρίνει» προσωπικότητες όπως ο Πάπας Φραγκίσκος ή ο Νικολάς Μαδούρο ή σκαλίζει θέματα που καίνε όπως η ανεξαρτησία της Καταλωνίας ή οι ρίζες της ΕΤΑ.
Για τον Έβολε, το ότι είχε τον Μέσι απέναντι του μπροστά σε κάμερα ήταν ήδη επιτυχία. Δεν χρειαζόταν κάτι άλλο. Απέναντι του εμφανίστηκε με λευκή ατζέντα. Χωρίς σημειώσεις, χωρίς ντοσιέ, χωρίς auto-cue, χωρίς βοηθήματα. Ήθελε να τον ξεκλειδώσει, να τον ξεγυμνώσει από μόνος του. Αυτό ήθελε και το έκανε υπέροχα. Χωρίς βιασύνη, με κλιμακωτή ένταση, με ροή.
Βασικά, κι ο Μέσι αυτό ήθελε. Να δείξει για πρώτη φορά την ανθρώπινη πλευρά του. Να δείξει στον κόσμο ότι είναι κι αυτός όπως όλοι οι άλλοι. Ακόμα και ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του κόσμου -σε αυτό το χρονικό σημείο- είχε ανάγκη να κερδίσει την συμπάθεια της κοινής γνώμης. Θα του είναι εξαιρετικά χρήσιμη σε ότι κι αν αποφασίσει για το μέλλον του.
Γι’ αυτό και η κουβέντα πήγε σε ερωτήσεις για την οικογένεια του, τα παιδιά του, τους αγαπημένους του αθλητές. Γι’ αυτό και «λύθηκε» κι άρχισε να λέει αν πηγαίνει σούπερ-μάρκετ, αν παίρνει τα παιδιά του από το σχολείο, αν παίζει Playstation, αν χαζεύει στο κινητό, αν τα παιδιά του βλέπουν Peppa Pig ή Dragonball.
Ο Μέσι (για την ακρίβεια, το… team του) είχε επιλέξει πως ήταν πια η κατάλληλη ώρα να φανερώσει και κοινωνήσει στον πλανήτη μερικά από τα μικρά μυστικά του. Είχε έρθει η ώρα να ανοίξει την πόρτα, ώστε να μην κοιτάζουν όλοι από την κλειδαρότρυπα. Η επιλογή να κρατάει ερμητικά κλειστά τα στόρια της προσωπικής του ζωής τον είχαν καταστήσει ένα άγνωστο αίνιγμα. Όλοι ήξεραν τα πάντα για τον ποδοσφαιριστή Μέσι, μα ελάχιστα για τον άνθρωπο.
Αυτός ο «μοναχισμός» εξασφάλισε την ηρεμία, αλλά είχε ακριβό τίμημα. Σταδιακά, άρχισαν να διαδίδονται «τέρατα», για τον τερατόμορφο Μέσι που βάζει φίλους του για προπονητές και περνάει από κόσκινο όλες τις μεταγραφές -η επικοινωνιακή φθορά ήταν πια αισθητή. Η στιγμή που ο Αργεντινός επέλεξε να δηλώσει ότι «είναι ένας από όλους εμάς» κρύβει πίσω την ανάγκη του για λίγη αποδοχή για αυτό που είναι, όχι για αυτό που κάνει.
Την ώρα που ο ίδιος επιλέγει να εμφανίζεται γήινος, καθημερινός σε κάθε ερώτηση για τα... μικρά, αίφνης σε κάθε ερώτηση για τα... μεγάλα, επιλέγει να γίνεται ολοστρόγγυλος. Λείος. Χωρίς γωνίες. Κι αν έχει, δεν θέλει να τις δείχνει.
Δεν είναι ούτε δεξιός, ούτε αριστερός πολιτικά. Απλώς, δεν θέλει να υπάρχει φτώχεια.
Αν και αποκάλυψε ότι είναι μέλος της Μπαρτσελόνα, δεν ξέρει ακόμα αν θα ψηφίσει στις εκλογές του συλλόγου, ούτε έχει ξεχωρίσει κάποιον υποψήφιο. Απλώς, ας βγει όποιος είναι καλύτερος για τον σύλλογο.
Γι’ αυτόν, ο Κούμαν έχει κάνει αρκετά καλή δουλειά. Απλώς, αυτή θέλει χρόνο για να φέρει αποτελέσματα.
Γι’ αυτόν, ο Πεπ Γκουαρντιόλα και ο Λουίς Ενρίκε είναι οι καλύτεροι προπονητές που έχει συνεργαστεί, μα κανείς δεν ήταν ο χειρότερος, όλοι ήταν καλοί.
Ο Μπαρτομέου του είπε πολλά ψέματα όλα αυτά τα χρόνια. Αλλά, δεν θέλει να αναφερθεί αναλυτικά σε αυτά.
Αγαπάει την Μπαρτσελόνα, θα μείνει στην Βαρκελώνη και μετά το τέλος της καριέρας του, αλλά δεν μπορεί να δηλώσει την αιώνια πίστη του σε αυτή.
Αυτή την στιγμή ούτε έχει μιλήσει με κάποια άλλη ομάδα, ούτε έχει λάβει την τελική του απόφαση, έστω κι αν αποκάλυψε ότι πέρσι είχε αποφασίσει να φύγει από την Μπαρτσελόνα πολύ πριν τελειώσει η σεζόν.
Δεν είπε ότι θα μείνει. Μα δεν είπε ότι θα φύγει κιόλας.
Ένα μόνο πράγμα (ή μάλλον… δύο) είπε σε απόλυτό βαθμό. Πως δεν θα έπαιζε ποτέ στην Ρεάλ Μαδρίτης. Ούτε στην Ατλέτικο. Εντάξει, είπαμε…
A, κι ότι κάποτε, θα ήθελε να ζήσει στις Η.Π.Α. Ίσως και να παίξει στο MLS. Κάποτε. Γενικά. Αόριστα...
Επιστρέφοντας στον Μάρσαλ Μακ Λούαν, ο Λιονέλ Μέσι τα είπε όλα, έστω και αν επί της ουσίας δεν είπε τίποτα. Διότι στην πραγματικότητα το Μέσο είναι το μήνυμα.
Η επιλογή του να δώσει για πρώτη φορά μία τόσο «αποκαλυπτική» συνέντευξη μεσούσης μιας πολύ ταραχώδους σεζόν μαρτυρά την αλλαγή πλεύσης, την αλλαγή τακτικής από τον Αργεντινό. Πέρσι, έκανε υπομονή μέχρι να τελειώσει η χρονιά, ήταν σίγουρος ότι η διοίκηση θα τηρήσει την υπόσχεσή της και θα τον αφήσει να φύγει. Διαψεύστηκε. Κι όταν αντέδρασε, τα χρονικά περιθώρια ήταν στενά για ελιγμούς και μάλιστα στο τέλος αυτός ήταν ο επικοινωνιακά χαμένος.
Φέτος, είπε να παίξει το χαρτί του αλλιώς. Να προετοιμάσει από νωρίς το έδαφος. Να λειάνει κάθε γωνία. Ο Μέσι θέλει να πάει σε ένα όσο το δυνατόν πιο αναίμακτο, φιλικό και ήρεμο διαζύγιο. Δεν είναι αχάριστος προς την Μπαρτσελόνα, δεν θέλει να την εκδικηθεί, αλλά δεν νιώθει ότι της χρωστάει πια.
Ξέρει ότι διάγει τα τελευταία του υπερβατικά ποδοσφαιρικά χρόνια και δεν θέλει να τα ξοδέψει σε μία ομάδα που όπως εύστοχα είπε «θα της πάρει πολλά χρόνια για να επιστρέψει στο επίπεδο που ήταν» και κάνει συνεχώς λανθασμένες κινήσεις, όπως η κίνηση να «λύσει» το συμβόλαιο του φίλου του Λουίς Σουάρες και να τον αφήσει να πάει σε ανταγωνίστρια ομάδα, δίχως να έχει πια την οικονομική δυνατότητα να αποκτήσει παίκτες, όπως ο Νεϊμάρ.
Ο Μέσι δεν είπε κοφτά «μένω» ή «φεύγω», αλλά δεν χρειάζεται κιόλας. Αυτοί που ξέρουν να διαβάζουν πίσω από τις λέξεις καταλαβαίνουν πολύ καλά τι θέλει. Ίσως τελικά ο Τζόρντι Έβολε να είχε δίκιο. Ίσως όντως ο Μέσι να έκανε μερικές συγκλονιστικές αποκαλύψεις, απλώς να έγιναν με κωδικοποιημένο τρόπο...
