Πρώτος γύρος στο Champions League: τρεις βαθμοί για τον Ολυμπιακό. Το τρίποντο σε τρεις αγώνες είναι σαν το ποτήρι με το νερό. Μισογεμάτο ή μισοάδειο; Εγώ λέω μισογεμάτο και θα το εξηγήσω.
O φετινός Ολυμπιακός, λοιπόν, που ακόμα ψάχνεται λόγω των δύσκολων παγκόσμιων συγκυριών, μετράει τρεις ολόκληρους βαθμούς στον πρώτο γύρο της κορυφαίας διοργάνωσης. Καθόλου λίγο, καθόλου μικρό το αποτέλεσμα, αν σκεφτεί κανείς πως από τη βραδιά της κλήρωσης κιόλας, δεν περίμενες κάτι καλύτερο με δύο εξόδους κόντρα σε Πόρτο και Μάντσεστερ Σίτι. Άρα, οι ερυθρόλευκοι είναι μέσα στους στόχους τους, μέσα στις προσδοκίες που έχουν δημιουργήσει στον κόσμο τους, μέσα στο «πρόγραμμά» τους και κυρίως είναι βελτιωμένοι βαθμολογικά σε σχέση με πέρυσι, που ο όμιλος είχε την πρωταθλήτρια Ευρώπης Μπάγερν και την Τότεναμ.
Οπότε δεν υπάρχει λόγος ούτε για δάκρυα, ούτε για να κλαίει κανείς τη μοίρα του που τον έφερε αντιμέτωπο με την ομάδα του Γκουαρντιόλα, την ομάδα του… 1,8 δισ. ευρώ αξίας στο transfermarkt. Για να καταλάβετε τη διαφορά, ο Ολυμπιακός τιμολογείται περί τα 96 εκατ. ευρώ. Είκοσι φορές πάνω οι Άγγλοι. Η όποια σύγκριση κόβεται αυτόματα, η όποια ελπίδα χάνεται πρώτη και όχι τελευταία. Ναι, οι Πειραιώτες έχουν ξανά τη Σίτι αντίπαλο σε 20 βράδια και μάλιστα άκουσαν τον Ισπανό προπονητή των «γαλάζιων» να λέει ότι θα έρθουν στην Αθήνα να τελειώνουν με την πρόκριση. Εμ, τι θα έλεγε, είναι ο αντίλογος. Πρέπει κι αυτός να βρει κάτι να κρατάει τους παίκτες του σε κίνηση, σε εγρήγορση, να τους κάνει να έχουν στόχο και κίνητρο.
Για να κλείνει, λοιπόν, αυτό το κομμάτι, ο μόνιμος Έλληνας Ευρωπαίος εδώ και 20 χρόνια στα μεγαλύτερα σαλόνια του πιο ποιοτικού ποδοσφαίρου, έχει ακόμα χαρτιά να ανοίξει κι ας μην βιαζόμαστε να προεξοφλήσουμε τίποτα από το τελικό σκορ –που δεν εκπλήσσει κανέναν- ούτε να παρασυρθούμε από τη στατιστική. Για αριθμούς πρόκειται που απλά κάνουν τη δουλειά τους. Και ο Παναθηναϊκός με πέντε έφευγε από τη Μπαρτσελόνα και –σωστά- λέγαμε «με τη Μπαρτσελόνα έπαιζε»…
Πάμε τώρα στο αγωνιστικό. Εδώ πρέπει να σταθεί ο Ολυμπιακός και κυρίως ο Πέδρο Μαρτίνς. Για δεύτερη διαδοχική αγωνιστική στο Champions League, ο νταμπλούχος δέχεται γκολ στα πρώτα 15 λεπτά και στα τελευταία 10! Σύμπτωση που επαναλαμβάνεται, όλοι ξέρουμε τι είναι. Πάει στο Οπόρτο και δέχεται γκολ στο 11’ και στο 85’. Πάει στο Έτιχαντ και βλέπει τα δίχτυα του να κουνιούνται στο 12’ και στο 80’, χρονικό σημείο που ουσιαστικά τελείωσε το ματς, που κόπηκαν τα ποδάρια των παικτών του Μαρτίνς, ακόμα και των φρέσκων Μπρούμα, Πέπε, Χασάν.
Αυτό, όμως, είναι το Champions League. Η Μάντσεστερ Σίτι δεν είναι ούτε Απόλλωνας, ούτε Παναιτωλικός να βάλεις στο δεύτερο ημίχρονο Βαλμπουενά και να σου πάρει το ματς επειδή ο Φορτούνης δεν τραβάει. Η Ευρώπη είναι άγρια και στα ποδοσφαιρικά σαλόνια δεν υπάρχει «ευγένεια». Χαλάρωσες; Θα τιμωρηθείς; Έκανες λάθος; Θα το πληρώσεις. Είσαι μια ταχύτητα κάτω; Θα δεις την πλάτη των καλύτερων. Η Ευρώπη δε «μακιγιάρεται» με τίποτα κι αν θέλετε, ναι, έχει τη δική της δικαιοσύνη.
Όχι ότι ο πρωταθλητής άξιζε να φύγει με τρία γκολ από το Μάντσετσερ. Αλλά με τη μέχρι τώρα εικόνα του, με τη μικρή έλλειψη συγκέντρωσης και συνέπειας που δείχνει καθ’ όλη τη διάρκεια του 90λεπτου, ορθά έχει συγκομιδή 3 βαθμών, που ξαναλέω ότι δεν είναι «τιμή» απαγορευτική για το μέλλον της διοργάνωσης.
Η ομάδα αυτή, που τούτη τη στιγμή είναι η καλύτερη που βλέπουμε στα ελληνικά γήπεδα, οφείλει να δουλέψει τη διάρκεια του αγώνα, να ανεβάσει στροφές προς τα περσινά επίπεδα που μέχρι το 30’είχε καθαρίσει τα ντέρμπι και να μην περιμένει το… αναγνωριστικό παιχνίδι την ώρα του αγώνα, να μπαίνει πιο καλά προετοιμασμένη στο γήπεδο και να επιδείξει μεγαλύτερες πνευματικές και σωματικές αντοχές, ώστε να μην καταρρέει στο φινάλε μεγάλων αγώνων. Το ‘χα γράψει στο προηγούμενο blog, τα καρπούζια δεν είναι ούτε λίγα, ούτε ελαφριά.
Είκοσι λεπτά στην Πορτογαλία και άλλα 20 στην Αγγλία κοντεύουν να της στοιχίσουν την ευρωπαϊκή παρουσία.
ΥΓ. Ατυχος της βραδιάς ο Σισέ. Είναι μέσα και στα δύο πρώτα γκολ, ενώ στο 51’ από δικό του σοβαρό λάθος έδωσε «τελική» στον αντίπαλο.
ΥΓ2. Παικταράς ο Εμβιλά, δεν ξαναβγαίνει από την 11δα. Τρομακτικά ταλαντούχος ο Μπρούμα, αλλά θέλει το χρόνο του. Λογικά θα έχει πολλά περισσότερα να δείξει ο Πέπε.
