Όχι, δεν ήταν πάντα «αδέρφια» οι οπαδοί του Ερυθρού Αστέρα και του Ολυμπιακού. Δεν τους ένωναν ούτε τα κοινά χρώματα, ούτε η ορθοδοξία, ούτε τίποτα. Την πρώτη φορά που ο «αιώνιος αντίπαλος», ο Παναθηναϊκός απέκλεισε την «ζβέζντα» με το 3-0 στις 28 Απριλίου του 1971 και προκρίθηκε στον τελικό του «Γουέμπλεϊ», η διοίκηση του Ολυμπιακού έσπευσε να στείλει συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον Παναθηναϊκό, υπογεγραμμένο από τον αντιπρόεδρο, Κ. Καρύδη και τον Γενικό Γραμματέα, Δ. Γκιώκα, στο οποίο ανέφερε επί λέξει: «Ο Ολυμπιακός συγχαίρει φίλον ΠΑΟ διά περιφανή νίκην του και εύχεται τελικήν επικράτησιν, προς Δόξαν Ελληνικού Αθλητισμού»!
Στα 15 χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι την επόμενη συνάντηση των δυο τους, πολλά πράγματα άλλαξαν στην ελληνική κοινωνία, αλλά και στην οπαδική κουλτούρα. Η… μόδα / τάση του χουλιγκανισμού πότισε με μίσος τις εξέδρες. Ο αντίπαλος έπαψε να είναι αντίπαλος, αλλά... εχθρός. Οι κερκίδες έγιναν πεδίο μάχης. Κάθε εκδρομή μύριζε μπαρούτι.
Το καλοκαίρι του 1986, ο Παναθηναϊκός ονειρεύεται μία πορεία ανάλογη με αυτή προ διετίας στην Ευρώπη, όταν έχοντας αποκλείσει διαδοχικά Φέγενορντ, Λίνφιλντ, Γκέτεμποργκ φτάνει μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, με την Λίβερπουλ να του κόβει τον δρόμο προς τον δεύτερο ευρωπαϊκό τελικό της ιστορίας του. Η κλήρωση για τον πρώτο γύρο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (αγώνες νοκ-άουτ) τον φέρνει αντιμέτωπο ξανά με τον Ερυθρό Αστέρα, ο οποίος σιγά - σιγά χτίζει τις βάσεις για την ομάδα που μετά από λίγα χρόνια θα φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης.
Η παρουσία του Κροάτη τεχνικού του «τριφυλλιού» Τόμισλαβ Ίβιτς αποτελεί κόκκινο πανί για τους οπαδούς του Ερυθρού Αστέρα, που όμως είναι ανυποψίαστοι για αυτό που θα αντικρίσουν στο νότιο πέταλο του Μαρακανά. Η Θύρα 13 σκαρώνει μία από τις μεγαλύτερες εκδρομές όλων των εποχών, εκατοντάδες φοιτητές που σπουδάζουν στην Γιουγκοσλαβία, μαζί με μετανάστες από την Κεντρική Ευρώπη κάνουν μία πραγματικά κατάληψη, αιφνιδιάζοντας ακόμα και τις αστυνομικές δυνάμεις που δεν ήταν προετοιμασμένες για κάτι τέτοιο.
Η πράσινη εξέδρα ψάλλει τον εθνικό ύμνο, φωνάζει ρυθμικά το όνομα της Παρτιζάν, ανάβει καπνογόνα. Η ένταση δεν αργεί να ξεσπάσει. Η αστυνομία εισβάλλει στην εξέδρα των φιλάθλων του Παναθηναϊκού, υπάρχουν πια μάχες σώμα με σώμα. Σύντομα, όμως, οι αστυνομικές δυνάμεις οπισθοχωρούν, αφού τα επεισόδια κινδυνεύουν να γενικευτούν, και δημιουργούν μία τεχνητή ζώνη ασφαλείας με τους Γιουγκοσλάβους.
Το ματς εξελίσσεται σε... Βατερλώ για την παρέα του Ζάετς, του Σαραβάκου, του Βαμβακούλα και του Αντωνίου. Ο Μούσεμιτς ανοίγει το σκορ λίγο πριν βγει το ημίχρονο (42’), στην επανάληψη άλλα δύο τέρματα από Τσβέτκοβιτς (52’) και Τζουρόφσκι (59’) υπογράφουν το 3-0 για τους πρωταθλητές Γιουγκοσλαβίας με τον ελληνικό τύπο της εποχής να γράφει για προδοσία της άμυνας και να αναφέρει τα άγρια επεισόδια και την επίθεση της γιουγκοσλαβικής αστυνομίας εναντίον Ελλήνων.
Ο Παναθηναϊκός έχει ελάχιστες ελπίδες πρόκρισης, όμως τα εισιτήρια για τον επαναληπτικό του «ΟΑΚΑ» κάνουν... φτερά με συνοπτικές διαδικασίες. Μία κερκίδα έχει κρατηθεί για τους εκδρομείς από το Βελιγράδι που καταφθάνουν στην Αθήνα στις 30 Σεπτεμβρίου του 1986, μία ημέρα πριν την αναμέτρηση και στο ξενοδοχείο, όπου διαμένουν δέχονται μία απροσδόκητη επίσκεψη.
Σύμφωνα με καταγεγραμμένες μαρτυρίες από τους επικεφαλής εκείνης της εκδρομής, την παραμονή του αγώνα ένας από τους πιο επώνυμους οπαδούς του Ολυμπιακού και εκ των κεφαλών της Θύρας 7, ο λεγόμενος «Υποβρύχιος» ή «fat John» σύμφωνα με τους Σέρβους, ζητά να τους δει.
Τους εξηγεί ποιους εκπροσωπεί και τους ξεκαθαρίζει πως ότι είναι για τον Ερυθρό Αστέρα η Παρτιζάν, ακριβώς το ίδιο είναι για αυτούς ο Παναθηναϊκός. Προχωρά όμως ακόμα παραπάνω και τους ζητά εισιτήρια για το «ΟΑΚΑ».
«Εντάξει, πόσα θέλεις», λέει ο αρχηγός των οργανωμένων του Ερυθρού Αστέρα.
«Διακόσια».
Οι Σέρβοι εκπλήσσονται. Αρχικά γελούν, εξηγούν ότι τα 200 εισιτήρια κοστίζουν αρκετά λεφτά, ο λόγος απλώς δεν αρκεί. Υπολογίζουν όμως το ποσό. Τα λεφτά δίνονται επί τόπου! Την άλλη μέρα 200 οπαδοί του Ολυμπιακού βρίσκονται στο πλευρό των οπαδών του Ερυθρού Αστέρα, που αίφνης φωνάζει συνθήματα σε άπταιστα ελληνικά! Το «ΟΑΚΑ» που δεν περίμενε κάτι τέτοιο σηκώνεται στο πόδι.
Ωστόσο, η δράση στο γήπεδο εξημερώνει τα πλήθη. Μόλις στο 8ο λεπτό ο Σαραβάκος κάνει το 1-0 και με την συμπλήρωση του ημιώρου ο Χρήστος Δημόπουλος διπλασιάζει τα τέρματα του τριφυλλιού που αρχίζει και πιστεύει ότι μπορεί να επαναλάβει τον άθλο του 1971.
Το γήπεδο φλέγεται, όμως το τρίτο γκολ δεν έρχεται ποτέ. Ο Σαραβάκος δεν καταφέρνει να βρει δύο δίχτυα σε δύο κλασικές ευκαιρίες και ένα λεπτό πριν το τέλος, όταν όλος ο Παναθηναϊκός έχει βγει μπροστά, ο Τσβέτκοβιτς σε κόντρα τεσσάρων εναντίον... Βαμβακούλα κάνει το 2-1! Οι οπαδοί του Ερυθρού Αστέρα αγκαλιάζονται με αυτούς του Ολυμπιακού και μία μεγάλη φιλία γεννιέται.
Έξι χρόνια μετά, το σκηνικό επαναλαμβάνεται. Στο πρώτο (πειραματικό) Champions League της ιστορίας, ο Παναθηναϊκός φιλοξενεί τον Ερυθρό Αστέρα για την τρίτη αγωνιστική των ομίλων (0-2 με δύο γκολ του Ντάρκο Πάντσεφ) και στην εξέδρα των φιλοξενουμένων κρεμιέται ένα πανό που γράφει: «RED STAR GOOD LUCK - GATE 7», ενώ πούλμαν με οπαδούς του Ολυμπιακού ταξιδεύει και στη Σόφια, όπου διεξάγεται ο αγώνας της τέταρτης αγωνιστικής, αφού ένεκα του εμφυλίου, ο Ερυθρός Αστέρας είχε ξεσπιτωθεί από το Βελιγράδι και έδινε τα εντός έδρας παιχνίδι του επί βουλγαρικού εδάφους.
Έκτοτε, μεσολάβησαν πολλά περιστατικά που σφυρηλάτησαν την φιλία των οπαδών των δύο ομάδων. Το 1994 ο Ολυμπιακός ταξίδεψε στο «Μαρακανά» για φιλική αναμέτρηση εν μέσω πολέμου, στέλνοντας μήνυμα ειρήνης και συμπαράστασης. Το 2007 οι Σέρβοι ήρθαν για φιλικό με τα έσοδα να πηγαίνουν στους πυρόπληκτους της Ηλείας και το 2012 ήταν ο καλεσμένος του Ολυμπιακού στην φιέστα για το 39ο πρωτάθλημα των Πειραιωτών.
Άπειρες ανταλλαγές οπαδών σε παιχνίδια είτε στο Βελιγράδι είτε στον Πειραιά, κοινά κορεό, κοινά πανό, κοινά συνθήματα, μία σχέση που άντεξε στην πορεία του χρόνου, με τις δύο ομάδες να τίθενται αντιμέτωπες (στο ποδόσφαιρο) για πρώτη φορά σε επίσημο ματς μετά την αδελφοποίηση τους.
Ωστόσο, η ιστορία έγραψε πως ο Παναθηναϊκός ήταν αυτός που τις ένωσε και τις έφερε κοντά…
