Ο Ντιέγκο Αλόνσο παρουσίασε ένα πλάνο που είχε λογική στα χαρτιά, από τα πρώτα λεπτά κατάλαβε ότι χρειάζονται τροποποιήσεις όμως δεν ήταν σε θέση να έρθει σε συνεννόηση με τους παίκτες του μέχρι το ημίχρονο και να λύσει τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν. Κατανοητό, όμως η πραγματικότητα είναι σκληρή και πρέπει να εξηγήσουμε, πάντα από την δική μας οπτική γωνία, γιατί ένας προπονητής χρειάζεται χρόνο όχι μόνο για να εισάγει την ταυτότητά του στον οργανισμό, αλλά να μπορεί να επικοινωνεί με τους ποδοσφαιριστές του και κατά την διάρκεια του παιχνιδιού.
Φυσικά λάθη θα γίνουν, είναι όμως αναμενόμενη διαδικασία που πρέπει να περάσει ένας σύλλογος και δεν γίνεται να την κάνεις fast forward. Υπάρχουν φυσικά και λάθη που δεν χρειάζεται ιδιαίτερος χρόνος να τα λύσεις...
Σήμερα λοιπόν θα μιλήσουμε για:
-
Τιν Γέντβαϊ αριστερό στόπερ
-
Ρόλος των χαφ στο build up
-
Άμυνα στην αριστερή πλευρά
-
Pressing στο αντίπαλο μισό
-
Επικοινωνία προπονητή - ποδοσφαιριστών στην διάρκεια του ματς
-
Αφήστε ήσυχο τον Μπακασέτα
Τι λέγαμε πριν το παιχνίδι
“Η διαφορά από τον τρόπο που επιτίθεται ο Άγιαξ με την αριστερή του πλευρά σε σχέση με την δεξιά, είναι εμφανής. Ενώ αριστερά όπως είδαμε σκοπός είναι να δημιουργηθεί χώρος για να πάρει την μπάλα ο Άκπομ με την μετατόπιση του κεντρικού χαφ Τέιλορ στη γραμμή, στην δεξιά πλευρά το μοτίβο που ακολουθείται είναι διαφορετικό και σαφώς πιο επικίνδυνο.
Στην συνεργασία των Φιτζ-Τζιμ, Ράσμουσεν και Ρέντς, ο τελευταίος γίνεται αρκετά επικίνδυνος με τα underlaps καθώς είναι ιδιαίτερα ταχύς και δυναμικός αθλητής. Η ικανότητα στην δημιουργία του Φιτζ-Τζίμ συνθέτει ένα καλό τρίδυμο... Οι επιθέσεις του Άγιαξ συνήθως εκδηλώνονται από εκεί”.
Όπου Ράσμουσεν, σημειώστε Μπερκχάους... και συνεχίζαμε: “Αν ένα στοιχείο δεν ταιριάζει, δεν “κουμπώνει ”στην μάχη των δύο ομάδων και αποτελεί μειονέκτημα για τον Παναθηναϊκό, είναι η αριστερή του πλευρά σε φάση άμυνας.
Όπως είδαμε παραπάνω, ο Φαριόλι ποντάρει πολλά στην συνεργασία τριών παικτών στην δεξιά του πλευρά, με τα συνεχή δυναμικά underlaps του Ρεντς. Σε αυτόν τον χώρο, θα πρέπει οι Γέντβαϊ και Μλαντένοβιτς να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, ενώ και ο Τζούριτσιτς που παίζει στην πλευρά τους θα πρέπει τακτικά να είναι σωστός και να ακολουθεί, όσο μπορεί, τον δεξιό μπακ του Άγιαξ.
Με την ανάλυση που κάνει πριν από τα ματς ο Φαριόλι, σίγουρα θα έχει εντοπίσει την συγκεκριμένη αδυναμία στον Παναθηναϊκό και αναμένεται να την στοχεύσει όλο το βράδυ...”
Το μεγάλο πρόβλημα ήταν που αμύνθηκε στο δικό του μισό
Ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να “κρύψει” την αδυναμία του Τζούρισιτς στο αμυντικό κομμάτι, δέχτηκε γκολ όμως το πρόβλημα δεν είναι εκεί. Δεν θα έπρεπε να αφήσει τον Άγιαξ να πάει το παιχνίδι στα καλά του σημεία. Ποια είναι αυτά;
Όπως γράφαμε και πάλι: “Μία ομάδα σαν τον Άγιαξ, με την θέληση για μεγάλη κατοχή και κοντινές πάσες, υποφέρει στο pressing ψηλά καθώς είναι δύσκολο να γίνουν πολλές πάσες επιτυχημένες σε λίγα μέτρα. Βέβαια, με τον Χέντερσον στο γήπεδο κινδυνεύεις να δεχτείς μεγάλη μπάλα στον χώρο που αφήνεις πίσω...
Από την άλλη, αν επιλέξεις να πας σε medium block με κοντινές αποστάσεις, δίνεις χώρο και χρόνο στον αντίπαλο να φτάσει εύκολα κοντά στην περιοχή σου και να κάνει το αγαπημένο του παιχνίδι με τις υπεραριθμίες στις πλευρές και τα underlaps ανάμεσα στα κενά”.
Ο Ντιέγκο Αλόνσο μετά το ματς δήλωσε πως “δεν κάναμε αυτό που είχαμε σχεδιάσει στην πίεση”, όμως είναι ευθύνη του που δεν εκτελέστηκε σωστά το πλάνο. Ήταν δεδομένα τα προβλήματα που θα αντιμετώπιζε η ομάδα του σε medium block και stand-off.
Δίνοντας την μπάλα και τον χώρο στον Άγιαξ να μεταφέρει το παιχνίδι μετά τη σέντρα, οι συνεργασίες των παικτών στις πλευρές και η στόχευση στον Μλαντένοβιτς ήταν αναμενόμενη. Ο Ντιέγκο Αλόνσο το γνώριζε, θα έπρεπε να έχει καταφέρει να αμυνθεί η ομάδα του καλύτερα στην αριστερή της πλευρά, όμως δεν φάνηκε να έχει ετοιμάσει κάτι. Φυσικά, ίσως να ήταν και ένα ρίσκο που πήρε.
Στα πρώτα 30’ του ματς λοιπόν, στο αμυντικό κομμάτι ο Παναθηναϊκός υποφέρει στις υπεραριθμίες στα άκρα της άμυνας του και πίεση δεν υπάρχει. Οι ποδοσφαιριστές του Ντιέγκο Αλόνσο εμφανίζονται σαν να μην έχουν ταυτότητα, σαν να μην ξέρουν τι ακριβώς θέλουν να κάνουν. Ο coach Αλόνσο πάντως, ήθελε πίεση ψηλά.
Με την μπάλα στα πόδια
Ο Ντιέγκο Αλόνσο έχει καταλάβει πριν το ματς στην ανάλυση που έκανε πως πρέπει να αλλάξει ρόλο στον Αράο. Με τον Άγιαξ να αμύνεται με τρείς ποδοσφαιριστές μπροστά στην ευθεία, έπρεπε να κρατήσει τον Βραζιλιάνο στην θέση “6” για να αποφορτίσει τους Ίνγκασον και Γέντβαϊ. Αν ο Αράο έπαιζε ανάμεσα στα στοπερ, η επιθετική τριάδα του Άγιαξ θα μπορούσε να ανέβει και να πρεσάρει καθώς θα υπήρχε ένα λιγότερο χαφ, εύκολα διαχειρίσιμο από τους μέσους των Ολλανδών.
Η επιλογή του Αλόνσο να “στείλει” ψηλά τον Αράο, έκανε τον coach Φαριόλι να “κρατήσει” κοντά στα χαφ του τους Άκπομ, Μπερκχάους και Φορμπς, πηγαίνοντας σε άμυνα ζώνης. Το press δεν υπήρχε, όμως εμφανίστηκε πρόβλημα στην μεταφορά της μπάλας στην μεσαία γραμμή.
Τιν Γέντβαϊ αριστερό στοπερ
Το πρώτο σοβαρό λάθος του Ντιέγκο Αλόνσο, είναι η χρησιμοποίηση του Κροάτη σαν αριστερός κεντρικός αμυντικός. Βλέποντας τα παιχνίδια της περσινής σεζόν, είναι εμφανής η διαφορά απόδοσης στο επιθετικό κομμάτι του Γέντβαϊ στις δύο πλευρές. Όταν αγωνίζεται από την αριστερή πλευρά, δείχνει να αντιμετωπίζει σοβαρότατο πρόβλημα στις επαφές του με την μπάλα. Είναι τόσο έντονη η φοβία του να χρησιμοποιήσει το αριστερό του πόδι, που αλλάζει την στάση του σώματός του τόσο πολύ, που καταλήγει να παίζει παράλληλα με τις πλάγιες γραμμές.
Όταν η μπάλα λοιπόν έρχεται στα πόδια του, έχοντας πάρει αυτή την στάση, είναι μονόδρομος η πάσα προς τον Ντραγκόφσκι ή η απομάκρυνση. Το παιχνίδι του Παναθηναϊκού “κολλάει”, το build up καταστρέφεται και δεν υπάρχει κανένα σημείο σύνδεσης του Κροάτη με τους συμπαίκτες του.
Ενώ λοιπόν η αρχική σκέψη του Αλόνσο για ανέβασμα του Αράο και αποφόρτιση των Ίνγκασον και Γέντβαϊ είναι σωστή, ο Κροάτης υποφέρει ενώ ο Ισλανδός και αυτός δεν διακρίνεται για το παιχνίδι με την μπάλα στα πόδια.
Το συγκεκριμένο δίδυμο δεν μπορεί να είναι αποδοτικό στο build up, οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού όφειλαν να το γνωρίζουν, όμως με τον Μάγκνουσον να μην είναι ακόμα έτοιμος, είναι απορίας άξιο πως έφτασαν να παίζουν προκριματικά με ομάδες επιπέδου Άγιαξ και να πιστεύουν ότι οι Ίνγκασον - Γέντβαϊ θα αντεπεξέλθουν!
Ο ρόλος των χαφ
Το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα στην αδυναμία μεταφοράς μπάλας ορθολογικά προς τις επόμενες γραμμές, ήταν οι θέσεις των χαφ. Αράο και Τσέριν έπαιζαν αρκετά κοντά, μην κάνοντας τον εαυτό τους άμεσα διαθέσιμο για στήριξη στους κεντρικούς αμυντικούς. Παράλληλα, στις διαγώνιες κινήσεις του Σλοβένου για άνοιγμα χώρου, Γερεμέγιεφ και Τζούρισιτς δεν “δίαβαζαν” τα κενά. Με έναν παίκτη ο Άγιαξ συνήθως έκοβε την τροφοδοσία στο double pivot και μοιραία η ομάδα του Ντιέγκο Αλόνσο πήγαινε συχνά σε μεγάλες μπάλες.
Αν συνδυάσουμε τώρα όλο το παζλ μαζί, έχουμε σχηματίσει την εικόνα του πρώτου μισάωρου:
-
Αδυναμία κεντρικών αμυντικών να μεταφέρουν την μπάλα
-
Κακές τοποθετήσεις χαφ
-
Μη υποστήριξη των μεσοεπιθετιών
-
Ευκολία του Άγιαξ να περάσει το κέντρο
-
Αδυναμία ελέγχου των πλευρών στην άμυνα
Δεν ήταν δυνατόν να επέμβει ο Αλόνσο
Τα είδε νωρίς, προσπάθησε με φωνές και με νέες οδηγίες, όμως δεν ήταν δυνατόν. Όταν ένας προπονητής είναι καινούριος σε έναν οργανισμό, είναι φυσικό το πρώτο διάστημα να δώσει βάρος στην αγωνιστική φιλοσοφία. Δεν υπάρχει η απαραίτητη χημεία ακόμα και είναι άκρως φυσιολογικό.
Ήταν αναπόφευκτο, το ματς έπρεπε να πάει στο ημίχρονο για να μπορέσει να δώσει ο Αλόνσο νέες εντολές και να γίνουν κατανοητές. Είναι χαρακτηριστική η αλλαγή νοοτροπίας των ποδοσφαιριστών μετά την ανάπαυλα, όμως σε αυτό το επίπεδο το adapt είναι εξαιρετικά σημαντικό.
Μπακασέτας chapter
Ο οργανισμός του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού, έχει εύκολη την γκρίνια. Τις τελευταίες ώρες υπάρχει μια αίσθηση προσπάθειας να περαστεί πως ο Τάσος Μπακασέτας δεν μπορεί να πιέσει, δεν μπορεί να υπηρετήσει το πλάνο του Αλόνσο και διάφορα άλλα.
Αισθάνομαι υποχρέωση να καταγράψω κάποια στοιχεία, ώστε όποιος βρίσκεται σε παρόμοιες συζητήσεις να λαμβάνει υπόψιν του τα εξής:
Πέρυσι, ο Τάσος Μπακασέτας έγραψε τα παραπάνω. Βλέπετε έναν ποδοσφαιριστή που είναι πρόβλημα για την ομάδα του στο αμυντικό κομμάτι; Με πέντε ανακτήσεις μπάλας στο αντίπαλο μισό;
Με Άγιαξ
Αφήνω στις κρίση σας τι έκανε στο ματς με τον Άγιαξ, όμως να ξέρετε πως πλέον γνωρίζεται κι εσείς...
Bonus – Passing
Καλό θα είναι, οποιαδήποτε συζήτηση να σταματήσει εδώ, το πρόβλημα του Παναθηναϊκού δεν είναι ο Μπακασέτας...
Στο κείμενό μας λοιπόν μιλήσαμε για τα πρώτα 30’ του παιχνιδιού. Για το τί άλλαξε στο δεύτερο, είναι κάτι που θα συζητήσουμε τις επόμενες μέρες.
Πολλοί θα αναρωτηθείτε αν ο Παναθηναϊκός μπορεί πλέον να πάρει την πρόκριση. Θα κλείσουμε με το παρακάτω: Ο Παναθηναϊκός έχει τις ίδιες πιθανότητες να περάσει τον Άγιαξ, όσες είχε πέρυσι στο Βελοντρόμ μετά το τέλος του πρώτου ημιχρόνου. Άλλωστε με τους Ολλανδούς, ένα ημίχρονο έχει παιχτεί.
