Πέντε αγωνιστικές στα πλέι οφ. Ο Παναθηναϊκός η ομάδα με τις περισσότερες νίκες (4) όποιο αποτέλεσμα κι αν έρθει στο ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός. Το σύνολο με τις τρεις ανατροπές μάλιστα, ενώ και το ματς που έχασε, βρέθηκε πίσω στο σκορ, ισοφάρισε και μετά «αυτοκτόνησε».
Εκεί ακριβώς είναι η διαφορά με την περασμένη σεζόν. Στα πλέι οφ του 2022-23, ο Παναθηναϊκός ήταν ομάδα συμπαγής, σύνολο δεμένο, με ποδοσφαιρικές αρχές. Αλλά χωρίς λύσεις και κυρίως χωρίς την έντονη προσωπικότητα κυρίως στην ποσότητα που χρειάζονται τέτοιες «μάχες» όπως τα πλέι οφ. Έτσι μπορεί φέτος και ανατρέπει αποτελέσματα τα οποία θα φάνταζαν μάταιος κόπος πριν ένα χρόνο. Έτσι κρατιέται εκεί κοντά, «κακός μπελάς» για τους άλλους τρεις. Διότι φέτος είναι και τρεις οι συνδιεκδικητές, πριν ένα χρόνο είχε ξεκαθαρίσει νωρίς.
Ακόμη κι ένα ματς όπως αυτό με τη Λαμία, μια ξεκάθαρη «παγίδα» από κάθε άποψη, ο Παναθηναϊκός το… έστριψε ευκολότερα απ’ όσο φανερώνει το άγχος που αισθάνεται ο κάθε φίλος του κατά τη διάρκεια του ματς. Γιατί απλά ήταν… εκεί. Κάτι που δεν έκανε στο αντίστοιχο ματς της κανονικής περιόδου. Με το 50% της σοβαρότητας, ο Παναθηναϊκός δε θα «δει» καμία Λαμία. Όσο θέατρο, όσες καθυστερήσεις κι αν κάνουν, όσο σπάσιμο νεύρων κι αν επιδιώξουν, όσους παίκτες κι αν «κρεμάσει» στο τέρμα της.
Οι «πράσινοι» έχουν την πολυτέλεια σε αυτά τα πλέι οφ να έχουν στον πάγκο παίκτες όπως ο Τζούρισιτς και ο Βιλένα. Ο Μπερνάρ είναι στην καλύτερη αγωνιστική του κατάσταση, ίσως από τότε που έφυγε απ’ τη Σαχτάρ. Προσωπικότητα ήταν και την περασμένη σεζόν, απλά ερχόταν απ’ ευθείας απ’ τα Εμιράτα και χρειαζόταν χρόνο και ταυτόχρονα ήταν πολύ μεγαλύτερες οι απαιτήσεις απ’ αυτόν, γιατί έμοιαζε μόνος.
Κι επειδή δεν είναι ωραίο να ξεχνιόμαστε, είναι ο ίδιος Μπερνάρ που οι συζητήσεις πριν μήνες γι’ αυτόν, ήταν το λιγότερο προσβλητικές. Κλασική περίπτωση Παναθηναϊκού, μαθαίνουμε να εκτιμούμε όταν χάσουμε (σε λίγο καιρό φεύγει). Όσο έχουμε, υποβαθμίζουμε και μειώνουμε. Κακό συνήθειο, αλλά δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Διαχρονική διαδικασία.
Ο Μπερνάρ έγινε πολύ καλύτερος μόλις μπήκε και ο Μπακασέτας δίπλα του. Ίσως να μην είναι τυχαίο. Ο Μπερνάρ έχει να συνεργαστεί με έναν Ιωαννίδη που δεν έχει την παραμικρή σχέση με την περασμένη σεζόν. Αγωνιστικά, ψυχολογικά, πνευματικά. Υπάρχει ένας ακόμη Βραζιλιάνος τεράστια προσωπικότητα στην ομάδα (Αράο), λεπτομέρεια για μας καθόλου για τον ίδιο. Φαίνεται απ’ το γεγονός πως φεύγει τώρα για να πάει στην πατρίδα του, εκεί που του έλειψαν τα πάντα δηλαδή.
Προσθέστε τον Γεντβάι ο οποίος ποδοσφαιρικά μπορεί να αρέσει ή όχι στον καθένα, αλλά σε επίπεδο παραστάσεων δεν… βλέπει τους περισσότερους στόπερ της Super League. Εκτός αν η Bundesliga και η Λεβερκούζεν είναι καθημερινότητα για όλους τους υπόλοιπους.
Καταλήγουμε φυσικά στην ερώτηση του ενός εκατομμυρίου: Αφού ρε μεγάλε τα έχει αυτά ο Παναθηναϊκός, θα πάρει και το πρωτάθλημα σωστά;
Μακάρι να ήταν τόσο απλό. Μακάρι στην Ελλαδίτσα μας να μετρούσε η αγωνιστική κατάσταση, οι προσωπικότητες, οι λύσεις στο ρόστερ και συνολικά το ποδόσφαιρο. Δεν υπάρχει σύγκριση με τις προηγούμενες σεζόν όπου δεν υπήρχε το VAR ή όταν δεν έρχονταν ξένοι διαιτητές. Σοβαροί, όχι Σκοπιανοί και Μαυροβούνιοι. Αλλά σε γενικές γραμμές, πάντα βρίσκονται οι τρόποι για να υπάρχουν διαφορετικά δεδομένα στους διεκδικητές και στις συνθήκες που θα αντιμετωπίσει ο καθένας.
Ο Παναθηναϊκός για παράδειγμα στα πλέι οφ έχει δέκα ντέρμπι. Δέκα ματς με τον αντίπαλο να είναι φουλ στη σκοπιμότητα, στο κίνητρο και στη διάθεση. Ιδεατό ποδοσφαιρικό σενάριο. Ισχύει για όλους; Απαντήστε μόνοι σας. Και την ίδια ώρα να προσέχετε την υγεία σας, γιατί με την ζέστη που ήρθε μέσα στον Απρίλιο, πολλοί την πατάνε και σηκώνουν πυρετό. Πάνω απ’ όλα η υγεία και περαστικά σε όσους ταλαιπωρούνται.
Το ζήτημα δεν είναι μόνο το 90λεπτα. Σε μια διαδικασία τόσο γρήγορη όσο τα πλέι οφ, μετρούν και οι ενδιάμεσες καταστάσεις. Πόσο θα προσπαθήσουν να σε εκνευρίσουν προβοκατόρικα, πόσο καιρό ως οργανισμός θα παλεύουν να ασχολείσαι με δεκαπέντε άλλα πράγματα πέρα απ’ το επόμενο ματς. Διαδικασία που σου «χαλάει» το μυαλό. Φάνηκε με τον Ολυμπιακό πριν ένα χρόνο, όταν πέρα απ’ τον Covid η προετοιμασία της ομάδας ήταν στο να συζητιέται ποιοι θα παίξουν, αν θα χρησιμοποιηθούν γιατί δεν δόθηκε περιθώριο, γιατί αυτό το περιθώριο τόσο ντροπιαστικά δε δόθηκε στο πιο κρίσιμο ματς της σεζόν κι άλλα τέτοια.
Στην Ελλάδα βρισκόμαστε. Ο Παναθηναϊκός έχει πέντε ακόμη ντέρμπι. Θα πάει στη Λαμία όπου θα τον περιμένει μια ψυχωμένη αντίπαλος, γεμάτη σκοπιμότητα και διάθεση να εκνευρίσει, να «χαλάσει» το ρυθμό και το μυαλό των «πράσινων». Η… χαρά του ποδοσφαίρου, είναι προνόμιο άλλων.
Είπαμε όμως απ’ την αρχή. Τώρα έχει Μπερνάρ σε αυτή την κατάσταση και κυρίως σε αυτή την αποφασιστικότητα. Τώρα έχει προσωπικότητα ο Παναθηναϊκός. Ικανή να επιστρέφει η ομάδα όταν κάτι στραβώνει, να ξεπερνά σε χρόνο ρεκόρ τα άσχημα, να ανταποκρίνεται ακόμη κι όταν δεν είναι στη βραδιά της.
Χωρίς αυτά δε θα συζητάγαμε τώρα για πιθανότητες τίτλου. Με αυτά οι «πράσινοι» πάνε για να κατακτήσουν έναν τίτλο που αν με το καλό έρθει, θα πρέπει να τοποθετηθεί σε ψηλό ράφι στην τροπαιοθήκη τους.
