MENU

Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη. Εδώ που τα λέμε πολύ θλίψη έχει «μοιράσει» ο Παναθηναϊκός, αναφορικά με την ευρωπαϊκή του παρουσία. Στη συντριπτική πλειοψηφία των μη Παναθηναϊκών, βόλευε σημαντικά η απουσία ή η χαμηλή δυναμική των Πράσινων εκτός συνόρων. Η επαναφορά στις… εργοστασιακές ρυθμίσεις, ξυπνά άσχημες μνήμες. Πίκρας, ζήλειας, αγανάκτησης για το «πώς γίνεται πάλι αυτοί να τα καταφέρνουν;». 

Αυτό το μαγικό πως ενώ όλοι βλέπουν τι κάνεις, κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει πως το κάνεις και να το κοπιάρει. Απλά κοιτούν γνωρίζοντας τι θα ακολουθήσει. Πίνοντας όλο το… πικρό ποτήρι. Γιατί εδώ που τα λέμε, είναι ελάχιστοι οι μη Παναθηναϊκοί που ήθελαν, θέλουν και θα θέλουν να πηγαίνει καλά το Τριφύλλι στην Ευρώπη. 

Η εύκολη αντιμετώπιση της κατάστασης, είναι η γνωστή: Τύχη. Πώς το κάνει; Τύχη. Γιατί το κάνει; Τύχη. Θα το ξανακάνει; Ναι λόγω τύχης. Έτσι τα εξηγούν εύκολα, τα εξηγούν ικανοποιώντας το σύμπλεγμα που κουβαλούν και ταυτόχρονα θεωρούν πως έτσι μετριάζουν την χαρά των Παναθηναϊκών. 

Ανοσία σε τέτοιου είδους… δηλητήρια έχει αναπτύξει ο οργανισμός των Πράσινων υποστηρικτών. Χαμπάρι δεν παίρνουν από τέτοιες γραφικότητες θα μας επιτρέψετε να πούμε. Γιατί μόνο γραφικοί μπορούν πραγματικά να θεωρούν πως μόνο η τύχη καθορίζει κάτι τόσο μεγαλειώδες όπως τα πεπραγμένα του Τριφυλλιού εκτός συνόρων. Για τα ελληνικά δεδομένα δεν μπορεί να μπει σε σύγκριση με κανέναν. Χωρίς να το αναφέρουμε αλαζονικά. Ίσα-ίσα οι Παναθηναϊκοί να ξέρετε πως επειδή ξέρουν τι σημαίνει Ευρώπη και επιτυχία εκεί, σέβονται περισσότερο απ’ τον καθένα την όποια καλή στιγμή των υπολοίπων. 

Θεωρείτε πως υπερβάλουμε; Σκεφτείτε κάτι υποθετικό. Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που προκρίθηκε το Τριφύλλι, να είχε προκριθεί κόντρα στη Μαρσέιγ κάποια άλλη μεγάλη ελληνική ομάδα. Υπήρχε περίπτωση να μιλήσει κανείς για τύχη; Υπήρχε περίπτωση να ανέλυαν μέχρι και τις σωστές διαιτητικές αποφάσεις ως… εύνοια απ’ το VAR; Απλά αφιερώματα νυχθημερόν θα διαβάζατε. Αποθεωτικά και φουλ στην έπαρση. 

Μην υιοθετούμε όμως τη γραφικότητα ως δεδομένο. Μαρσέιγ λοιπόν. Πέρασε με… τύχη ο Παναθηναϊκός; Για να δούμε την τύχη του. 

Πρώτα απ’ όλα. Καμία τύχη μόνο και μόνο που έπαιξε με τη Μαρσέιγ. Η δυσκολότερη κλήρωση που μπορούσε να έχει οποιαδήποτε ομάδα στα προκριματικά του Champions League. Συνολικά, όχι μόνο συγκρίνοντας πιθανούς αντιπάλους που θα μπορούσαν να έρθουν απέναντι στο Τριφύλλι. Η απόλυτη ατυχία… βαφτίζεται τύχη. 

Με τον όρο «τύχη» γίνεται ευκολότερη η ανάγνωση των δεδομένων όσων ενοχλήθηκαν για την πρόκριση του Παναθηναϊκού, επειδή έτσι επισκιάζεται ένα στοιχείο που πέρασε κάτω απ’ τα… ραντάρ: Το πρώτο ματς του ζευγαριού στη Λεωφόρο, είναι μία απ’ τις κορυφαίες «παραστάσεις» κόντρα σε ομάδες τέτοιου επιπέδου. Έπαιζε τη Μαρσέιγ σαν τη γάτα με το ποντίκι και οι Γάλλοι ήταν το ποντίκι. Αλλά κι εκεί, η τύχη θα έπαιξε ρόλο. 

Στο επίμαχο ματς του «Βελοντρόμ» τώρα. Πώς μπορεί να θεωρηθεί τύχη όταν δέχεσαι γκολ στην πρώτη επίθεση του αντιπάλου; Κυριολεκτικά πρώτη επίθεση. Όχι να σου κάνει μία, δύο, πέντε ευκαιρίες, να έχεις κρεμαστεί στα δοκάρια και τελικά να δέχεσαι γκολ στο 60’. Στην πρώτη επίθεση. Πριν καταλάβεις τι έγινε. Απ’ τα αποδυτήρια. Τύχη κι αυτό. 

Τύχη και το χέρι αντιπάλου στην περιοχή που είναι πέναλτι. Βέβαια δεν είδαμε κάπου να αναφέρεται ως τύχη πως ποδοσφαιριστής ενώ ο αντίπαλος δεν είχε ούτε κόρνερ στο ματς, αποβλήθηκε για μια βλακεία και άλλαξε τα δεδομένα του ζευγαριού και της πρόκρισης. Μιλάμε φυσικά για την αποβολή του παίκτη της Γκενκ. Σουτ δεν είχε ο Ολυμπιακός στο 11 με 11. Αλήθεια, είδατε κάπου να χρησιμοποιείται η λέξη «τύχη»; Όχι φυσικά. Ο Παναθηναϊκός απ’ την άλλη είναι τυχερός γιατί η μπάλα σταμάτησε στο χέρι αντιπάλου, ενώ είχε κάνει τη Μαρσέιγ να παίζει φοβικά για τουλάχιστον ένα 20λεπτο και είχε τρεις φάσεις για γκολ (Παλάσιος, Γεντβάι, Μαντσίνι). Πάμε ξανά: Τη Μαρσέιγ! Στο «Βελοντρόμ»!

Είπαμε, η χαρά των Παναθηναϊκών δεν μετριάζεται. Ένα τσούρμο από… κουτσομπόληδες της γειτονιάς που θαυμάζουν την πρόοδό σου και τις επιτυχίες σου, ποτέ δεν ήταν ουσιαστικό πρόβλημα. Ο καθένας στη ζωή επιλέγει το ρόλο του. Κι οι Πράσινοι πρέπει να είναι περήφανοι που έχουν επιλέξει εκείνον της ομάδας που γουστάρει να τα βάζει με την κορυφή και δεν παλεύει στη… λάσπη για να λερωθεί όσο το δυνατόν λιγότερο για να τον πουν «πετυχημένο». 

Αυτά γιατί έρχεται και η Μπράγκα. Απίστευτα δύσκολες αναμετρήσεις. Φαβορί είναι οι Πορτογάλοι. Μην ξεχνάμε πως όσο χαίρεται ο κάθε Παναθηναϊκός και θεωρεί πως είναι ευκαιρία για ομίλους ChampionsLeague, άλλο τόσο και περισσότερο χαίρεται και η Πορτογαλική ομάδα θεωρώντας πως ο δρόμος της είναι πιο βατός μετά τον αποκλεισμό της Μαρσέιγ. 

Ο Παναθηναϊκός τη δουλειά του, οι υπόλοιποι προμηθευτείτε κασκόλ Μπράγκα. 

Υ.Γ. Κάποιοι ενοχλήθηκαν που θα μεταδοθεί το ματς της Πορτογαλίας απ’ το MEGA. Διαφωνούμε, όχι βέβαια πως έχει σημασία αυτό ή μας πέφτει λόγος. Απλά Παναθηναϊκός και MEGA στο Champions League, ήταν μια όμορφη ιστορία. Όπως ανάλογα όμορφη ιστορία ήταν και το TV-Magic Final 4 στην Μπολόνια. 

Η ιστορία της ζωής μας σε πολλαπλή επανάληψη