Διαβάστε παρακάτω αποσπάσματα από την αρθρογραφία αθλητικών εφημερίδων και του διαδικτύου...
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΕΛΑΚΗΣ – SPORTDAY
Έκανε ένα υπέροχο τακουνάκι, είχ ένα σουτ στο δοκάρι και δυο καλές κάθετες πάσες. Αυτά έκανε σε ένα ημίχρονο ο Φιλίπ Τζούρισιτς και σαγήνεψε τους οπαδούς του Παναθηναϊκού. Όσοι δεν είδα το φιλικό με την Πετρολούλ διάβασαν τα όσα σαγηνευτικά μετάδωσαν οι απεσταλμένοι στην προετοιμασία για τον Σέρβο χαφ. Φυσικά και δεν πρόκειται για κάτι το εντυπωσιακό. Ο 32χρονος χαφ έδειξε ορισμένα απ’ αυτά που πρέπει σε κάθε παιχνίδι να δείχνει ένας οργανωτικός χαφ. Εδώ είναι το ζήτημα. Οι «πράσινοι», παρά την αξιοσημείωτη παρουσία του Μπερνάρντ την περασμένη χρονιά, τέτοια πράγματα δεν έβλεπαν. Για την ακρίβεια χρόνια έχουν να δουν. Πρέπει να πάμε πολλά χρόνια πίσω για να βρούμε τέτοιον χαφ. Εξαιρώντας την ομάδα που πήρε πρωτάθλημα πριν από έντεκα χρόνια φτάνουμε στην εποχή του Εκι Γκονζάλες για να βρούμε αντιστοιχίες.
Ο Τζούρισιτς έχει... γράψει πολλά χιλιόμετρα στο Καμπιονάτο και την εθνική Σερβίας πριν κατηφορίσει στα μέρη μας. Είναι παίκτης που έχει αποδείξει πως μπορεί να τα βγάλει πέρα στην υπεύθυνη θέση του οργανωτή. Στο προχθεσινό φιλικό, απλώς έδειξε μέσα σε ένα ημίχρονο ότι μπορεί να αναλάβει αυτό τον ρόλο στη νέα του ομάδα. Ο Γιοβάνοβιτς δύσκολα θα έκανε λάθος επιλέγοντας έναν συμπατριώτη του. Ξέρει καλύτερα από εμάς τι είναι σε θέση να του προσφέρει ο Τζούρισιτς. Το δείγμα που είδαμε πείθει για την επιλογή του προπονητή.
ΝΙΚΟΣ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ - LIVE SPORT
Κανονικά αυτήν τη στιγμή στον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό, θα έπρεπε… να βράζει ο τόπος. Όμως, το κόκκινο ρεπορτάζ ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά με την ομάδα του μπάσκετ: με τον Σλούκα, με τον Βεζένκοφ, με τον Μιλουτίνοφ και με τον Μπαρτζώκα. Λογικό. Εκεί συμβαίνουν τα γεγονότα και εκτυλίσσονται οι καταστάσεις. Αντίθετα, στην κανονική μπάλα είτε δεν κουνιέται φύλλο είτε όλα γίνονται τόσο… κρυφά, μην τυχόν και χαλάσουν τα όποια σχέδια. Το μόνο νεότερο είναι τα 15 εκατομμύρια ευρώ που έβαλε τις προάλλες ο Μαρινάκης. Προφανώς για μεταγραφές. Μόνο που και δω έχουμε παρέλαση υποψηφίων στόχων που δεν λένε σε κανέναν τίποτα και αυτό είναι όλο.
Η ημιεπίσημη δικαιολογία για όλα αυτά είναι ότι ο Κορδόν και ο Μαρτίνεθ έχουν συνηθίσει από την… Ισπανία, όπου οι ομάδες πηγαίνουν κατευθείαν στους ομίλους και κλείνουν τους παίκτες του περί τα τέλη Αυγούστου. Μόνο που στο… Ελλάντα κάτι τέτοιο δεν στέκει ως επιχείρημα και είναι πιθανό να δημιουργήσει αξεπέραστα προβλήματα προσεχώς. Καλό θα κάνουν, λοιπόν, να…ξεσυνηθίσουν, γιατί θα το βρουν μπροστά τους. Αν δεν τα καταφέρνουν, μόνο μία λύση υπάρχει και μπορεί να τους σώσει: να βγουν και να πουν ότι «φέτος δεν πάμε για τίποτα επειδή πρέπει να φτιάξουμε ομάδα». Έντιμο και δίκαιο. Ποιος όμως είναι έτοιμος να το ακούσει;
ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΙΡΩΤΣΟΣ – ΤΑ ΝΕΑ
Κυλάει με μια σχετική... γκρίνια το καλοκαίρι για τον Παναθηναϊκό. Και συμβαίνει αυτό για δύο λόγους: ο πρώτος είναι ο κλασσικός ελληνικός λόγος που οι φίλαθλοι γκρινιάζουν. Οι μεταγραφές. Πάντα θέλουν το κάτι παραπάνω, πάντα ξεκινάει πολύ νωρίς μέσα στο καλοκαίρι και τελειώνει πολύ αργά αυτή η ανυπομονησία για κινήσεις, υπογραφές, μεταγραφικά σίριαλ. Ο δεύτερος έχει να κάνει με τις τιμές των εισιτηρίων διαρκείας. Καμιά φορά για να κοπάσει ο όποιος προβληματισμός υπάρχει, αρκεί να δεις την ομάδα να αγωνίζεται. Και να σου δώσει κάποιο νέο μεταγραφικό απόκτημα την αισιοδοξία που χρειάζεσαι. Το έκανε και μάλιστα σε υπερθετικό βαθμό ο Φιλίπ Τζούρισιτς με την πρώτη του παρουσία στα πράσινα. Δεν είναι καλοκαιρινές και δημοσιογραφικές υπερβολές τα όσα γράφτηκαν και ειπώθηκαν για τον Σέρβο. Είναι η πραγματικότητα. Ο Σέρβος είναι μπαλαδόρος της παλιάς κοπής, της... αλάνας που λέμε. Εκείνος που παίζει απλά και ταυτόχρονα περίπλοκα. Γιατί πολλές φορές το απλό είναι και το δύσκολο. Η εμπειρία του από το Ιταλικό πρωτάθλημα είναι φανερό πως μπορεί να τον κάνει να ξεχωρίσει στο ελληνικό επίπεδο. Κι αυτή είναι μια προοπτική που μπορεί να επαναφέρει χαμόγελο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΝΕΛΛΑΚΗΣ - METROSPORT
Ο Στέφανος Τζίμας, λοιπόν, έχει ταλέντο. Πάρα πολύ ταλέντο, Αυτό είναι το βασικό χαρακτηριστικό του. Ωστόσο, το ταλέντο του είναι...δουλεμένο. Πάρα πολύ δουλεμένο. Είναι ένας ποδοσφαιριστής με πολλές ώρες δουλειάς στην πλάτη του. Ήταν από μικρός δυνατό παιδί, αλλά φρόντισε μέσα από την προπόνηση να ενισχύσει ακόμη περισσότερο την δύναμή του. Τον βλέπεις, από τα τέλη της προηγούμενης σεζόν ακόμη που πήρε το βάπτισμα του πυρός από τον Λουτσέσκου, να μπαίνει και να μην καταλαβαίνει τίποτε απέναντι σε πολύ έμπειρους και πολύ δυνατά κορμιά κεντρικούς αμυντικούς. Να δίνει τις μάχες λες και δεν είναι ένας 17χρονος, αλλά ένας 25χρονος επιθετικός, που ξέρει καλά πώς να διαχειριστεί δύσκολες καταστάσεις.
Τα λέω όλα αυτά για να φέρω λίγο την συζήτηση στο προχθεσινό παιχνίδι της εθνικής U19 με τη Νορβηγία. Εξεπλάγην που ο Τάσος Θέος δεν τον ξεκίνησε τον Τζίμα. Σίγουρα ο προπονητής ξέρει πάντα καλύτερα απ' όλους για ποιον λόγο παίρνει μία απόφαση. Όμως, παρότι δεν τον ξεκίνησε και παρά το γεγονός ότι του ζήτησε να μπει στο παιχνίδι ενώ η εθνική ομάδα ήταν αντιμέτωπη με μία συντριβή, ο Τζίμας μπήκε στο παιχνίδι χωρίς να σκέφτεται τίποτε απ' όλα αυτά και ηγήθηκε μίας τρομερής προσπάθειας για μία απίστευτη ανατροπή.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΕΓΓΛΙΔΗΣ - ΦΩΣ
Είναι απολύτως λογικό να θεωρούν όλοι ότι ο Παπανικολάου έχει ήδη «μείνει» στον Ολυμπιακό. Ότι είναι απλώς διαδικαστικό ζήτημα η σημερινή συνάντηση, επειδή δεδομένα οι δύο πλευρές δεν το συζητούν ότι μπορεί να γίνει διαφορετικά. Σαφώς έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον από άλλες ομάδες της Ευρώπης για έναν παίκτη που έχει πάρα πολλά ακόμη να δώσει στα 32 χρόνια του. Έχει πολλές διοργανώσεις Ευρωλίγκας μπροστά του. Ο Ολυμπιακός λογικά θα φροντίσει να πορευτούν μαζί σε αυτές. Σήμερα θα ξέρουμε.
Με όλο τον σεβασμό στο ταλέντο του Βεζένκοφ και στην απολύτως δικαιολογημένη απόφαση του να δοκιμάσει στο ΝΒΑ, με όλο το σεβασμό στην αξία του Σλούκα και στη θέληση του να παίξει περισσότερο από το ήδη πολύ που (δικαίως) παίζει, αλλά… Αλλά ο Ολυμπιακός είχε σε όλη αυτή την εκπληκτική πορεία του, υπό τον κόουτς Μπαρτζώκα, έναν παίκτη που ήταν το απόλυτο βαρόμετρο. Όταν έπαιζε καλά και ήταν στη βραδιά του (το πιο σύνηθες), ο Ολυμπιακός κέρδιζε τα μεγάλα ματς. Όλα τα ματς. Με μικρές ή μεγάλες διαφορές. Όταν δεν ήταν στα καλύτερα του και δεν άρχιζε ή συνέχιζε τον αγώνα με τη φούρια σε άμυνα και επίθεση, τότε ο Ολυμπιακός είχε πρόβλημα. Και έχανε. Σπάνια, αλλά όταν αυτό συνέβαινε, ο Παπανικολάου δεν ήταν στη μέρα του.
ΠΑΝΟΣ ΛΟΥΠΟΣ – ΩΡΑ
Νομίζω ότι από τη στιγμή που η ΑΕΚ ενδιαφέρεται -και για μένα καλά κάνει- πρωτίστως γα το ποιους θα φέρει και όχι για το πότε θα τους φέρει, πως σύντομα θα τεθεί το ερώτημα αν μπορεί η ΑΕΚ να πάει τα προκριματικά με το υπάρχον ρόστερ. Αν μπορεί δηλαδή να πάει στα προκριματικά με την περσινή ομάδα. Με την ομάδα, με την οποία κατέκτησε το νταμπλ. Θα μου πείτε, εδώ δεν ξέρουμε ακόμα τον αντίπαλο, πώς θα μπορούσαμε να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα. Επιτρέψτε μου να ρισκάρω μια απάντηση, κι ας μη γνωρίζουμε ακόμα τον αντίπαλο.
Για την απάντηση, την έδωσε η ίδια η ΑΕΚ μέσα σε όλη την περασμένη σεζόν και ειδικά στα μεγάλα ματς που «έκαιγαν» και μάλιστα με τρομερές αντιξοότητες. Την έδωσε στα δέκα ματς-φωτιά των play off, όπου ήταν αήττητη, χωρίς Αραούχο και χτυπημένη από ίωση, και κατέκτησε το πρωτάθλημα. Την έδωσε και στον τελικό Κυπέλλου, όπου έπαιξε με αριθμητικό μειονέκτημα σε όλο το ματς και κατέκτησε το νταμπλ, νικώντας με 2-0, αγωνιζόμενη αναγκαστικά με εναλλακτικό πλάνο από το καθιερωμένο της αγωνιστικής της κυριαρχίας και του επιθετικού ποδοσφαίρου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ
*Για να διαβάσετε ολόκληρο ένα άρθρο θα πρέπει να απευθυνθείτε στο περίπτερο της γειτονιάς σας. Ενισχύοντας την εφημερίδα που εκτιμάτε περισσότερο, δίνετε πνοή στην πολυφωνία του Τύπου.
