Ως απαρχή της γενοκτονίας και των πρακτικών αφανισμού κατά των Αρμενίων καταγράφεται η φυλάκιση, η απέλαση και ο απαγχονισμός εκατοντάδων Αρμενίων της Κωνσταντινούπουλης στις 24 Απριλίου 1915.
Ο Ανδρέας Μκρτσιάν, ποδοσφαιριστής του ΠΑΟ Ρουφ από τον περασμένο Ιανουάριο, έχει γεννηθεί στην Αρμενία και μεγαλώσει στην Αλεξανδρούπολη, πόλη με μουσουλμανική μειονότητα. Δύο χώρες ισούνται με δύο πατρίδες για τον 35χρονο αμυντικό, με διακεκριμένη καριέρα σε πληθώρα ομάδων επί σειρά ετών και πάντα έχοντας πυξίδα τον ανθρωπισμό, που μιλά στο SDNA για το ευαίσθητο θέμα, μία ανοιχτή πληγή για τον λαό της Αρμενίας που κραυγάζει για επούλωση.
«Είναι μία στενάχωρη ημέρα μνήμης που κανείς δεν πρέπει να την ξεχνά, χάθηκε τόσος κόσμος, σε οποιαδήποτε χώρα και αν γινόταν θα υπήρχε η ίδια θλίψη», ανέφερε αρχικά ο έμπειρος παίκτης που έχει την ιδιαιτερότητα από μικρή ηλικία να βρίσκεται όντας Εβρίτης σε τόπο με έντονο τουρκικό στοιχείο. Ο ίδιος ωστόσο, σέντερ μπακ γαρ, επιλέγει να κάνει... τάκλιν στη μισαλλοδοξία και το μίσος εξηγώντας:
«Σαν άνθρωπος αποφεύγω το μίσος, δεν θέλω ποτέ να κάνω τον γιο μου να μισήσει κάποιον άλλον άνθρωπο επειδή έτυχε να γεννηθεί στην Τουρκία ή έχει τουρκική καταγωγή. Στεναχώρια υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει, όλοι γνωρίζουν τι υπέστησαν οι Αρμένιοι, υπάρχει ακόμη αυτό το ''γιατί''. Δεν είχα ποτέ πρόβλημα με κανένα παιδί ή άνθρωπο, δεν ένιωσα καμία απειλή, όλοι είμαστε άνθρωποι και όπως με βοήθησε προσωπικά η οικογένειά μου το ίδιο θέλω και εγώ για τον γιο μου. Δεν θα κερδίσω κάτι γεμίζοντάς τον με μίσος».
«Γιατί οι Έλληνες αγαπούν την Αρμενία;» διερωτήθηκε η πρόεδρος της ένωσης ελληνικών κοινοτήτων Αρμενίας, Μαρία Λαζάρεβα, σε παλαιότερο άρθρο της απαντώντας ακολούθως: «Γιατί η χώρα αυτή τους θυμίζει την αιώνια φιλία που έχουν αυτοί οι δύο λαοί από τότε που ο παγκόσμιος χάρτης είχε διαφορετική όψη».
Σύμφωνα με τον Ανδρέα Μκρτσιάν «οι Αρμένιοι έχουν ψηλά την έννοια της φιλοξενίας όπως και εδώ. Είναι λαός που πέρασε πολλά σαν τους Έλληνες, προσπαθεί και μάχεται με φιλότιμο. Οι καλές σχέσεις των δύο χωρών έχουν να κάνουν με αυτό, αρκετοί Αρμένιοι έχουν έρθει μόνιμα στη χώρα ενώ αντίστοιχα οι Έλληνες αντιλαμβάνονται το ευαίσθητο θέμα της γενοκτονίας».
Η ένταση μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν παραμένει άσβεστη και καραδοκεί ο κίνδυνος νέας κλιμάκωσης στην πολύπαθη περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ μετά την εγκατάσταση ενός σημείου ελέγχου από τους Αζέρους στη μοναδική χερσαία οδό προς την διαμφισβητούμενη περιοχή.
Ο Ανδρέας Μρκτσιάν είχε την τιμή ν' αγωνιστεί με τα χρώματα της Δυτικής Αρμενίας τον Ιούνιο του 2019 στο CONIFA Cup, ένα τουρνουά που συμμετέχουν εθνικές ομάδες, μη εγγεγραμμένες ως μέλη της FIFA, στο Αρτσάχ. Εκεί πέραν της Δυτικής Αρμενίας έλαβαν μέρος η οικοδέσποινα ομάδα του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, η Τσαμουριά, η Απχαζία, η Λαπωνία, η Παδανία, η Ζέκελι και η Νότια Οσετία. Το σύνολο του Μκρτσιάν αναμετρήθηκε με τη δεύτερη στον τελικό χάνοντας με 1-0 ωστόσο οι παίκτες αποκόμισαν πλούσιες εμπειρίες για την καριέρα τους, στέλνοντας φωτεινό μήνυμα σε μία δοκιμαζόμενη περιοχή.
Για φινάλε, ο άσος του ΠΑΟ Ρουφ θυμάται με ικανοποίηση τη συμμετοχή του στο τουρνουά της Συνομοσπονδίας Ανεξάρτητων Ποδοσφαιρικών Συνδέσμων και αναφέρει στο SDNA: «Αγωνιστήκαμε με παιδιά που κόπηκαν από την Εθνική ανδρών της Αρμενίας, ο αθλητισμός ενώνει και το είδα ως μία ευκαιρία να σταλεί μήνυμα ενάντια στον διχασμό. Παίξαμε τελικό και χάσαμε κόντρα στην Οσετία, μπροστά σε 18.000 θεατές και ένα γήπεδο που την επόμενη χρονιά βομβαρδίστηκε. Πολύς κόσμος δεν ξέρει γι' αυτά τα μέρη, θεωρώ ότι δεν υπάρχει κάτι για να χωρίσουν Αρμενία και Αζερμπαϊτζάν. Αυτοί οι άνθρωποι ζούσαν κάποτε μαζί και δεν μπορώ να κατανοήσω για πόσο ακόμη θα χάνει κόσμος τη ζωή του».
