Διαβάστε παρακάτω αποσπάσματα από την αρθρογραφία αθλητικών εφημερίδων και του διαδικτύου...
ΝΙΚΟΣ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ - LIVE SPORT
Όποιος είδε τον τρόπο με τον οποίο πανηγύρισαν οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού τη νίκη τους την περασμένη Κυριακή, μπορεί εύκολα να καταλάβει ότι οι περισσότεροι βρήκαν, μέσα από το συγκεκριμένο παιχνίδι την αυτοπεποίθηση που τους έλειπε μέχρι τώρα, κυρίως στα ντέρμπι. Ναι μεν πρώτη η ομάδα σε όλη σχεδόν τη διάρκεια του πρωταθλήματος (και αυτό, από μόνο του, αποτελεί απόδειξη αξίας), αλλά στα μεγάλα και, κυρίως στις κρίσιμες στιγμές ορισμένων αγώνων, η εικόνα δεν ήταν εκείνη που θα μπορούσε και θα έπρεπε για κάποιον που θέλει να το πάρει στο τέλος. Απόδειξη, τα πολλά χαμένα “εύκολα” γκολ. Γι' αυτό, μέσα από τον τρόπο που εκδηλώθηκε η χαρά όλων, έβγαινε κυρίως ανακούφιση, επειδή επιτέλους απέδειξαν κάτι που από την αρχή παρέμενε ζητούμενο. “Ναι, τώρα το πιστεύουμε”, ήταν το μότο που βγήκε προς τα έξω...
Ειδικά τη νύχτα της Κυριακής, υπήρξαν και τρεις παίκτες “όλα τα λεφτά”. Ο Πέρεθ, ο Σάντσες και, κυρίως, ο Μπερνάρ σε έναν πολυσύνθετο ρόλο που τον έπαιξε ιδανικά, εκπλήσσοντας τους πάντες. Τόσο γεμάτο και ουσιαστικό παιχνίδι, τουλάχιστον εγώ, έχω να δω σε παίκτη ελληνικού πρωταθλήματος από την εποχή του Ριβάλντο και του Ζιλμπέρτο Σίλβα.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΠΕΤΟΠΟΥΛΟΣ - SPORTDAY
Για να προσέξει τι λες ο μέσος οπαδός του Ολυμπιακού πρέπει να του μιλάς για “κυνηγούς”, για “γκολ”, για “ποδιές”, για δημιουργίες και “ποιότητα”. Όλα τ' άλλα δεν υπάρχουν, ενώ όλα τ' άλλα είναι το ποδόσφαιρο του καιρού μας. Χωρίς αμυντικούς, χωρίς οργάνωση στα μετόπισθεν και κυρίως χωρίς ένταση, έκρηξη και δύναμη δεν πας πουθενά. Αλλά άντε να το εξηγήσεις. Γι' αυτό τον σκέφτομαι τον Σεμέντο. Ήρθε έπειτα από δύο χρονιές που ο Ολυμπιακός δεν είχε κερδίσει το πρωτάθλημα. Μπήκε κι έπαιξε κατευθείαν, χωρίς καλά-καλά να γνωρίζει τους συμπαίκτες του. Η δική του προσθήκη περισσότερο απ' οποιουδήποτε άλλο ποδοσφαιριστή έδωσε στον Ολυμπιακό τρεις καλοκαιρινές προκρίσεις κι ένα εισιτήριο στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ... Ανεξάρτητα απ' το τι συνέβη στη συνέχεια, θα έπρεπε αυτό και μόνο να έχει σταθεί η αιτία για να καταλάβουν όλοι ότι μία ομάδα για να είναι σοβαρή και ανταγωνιστική πρέπει να έχει στην άμυνά της έναν (τουλάχιστον...) ποδοσφαιριστή με τα δικά του χαρίσματα. Περίμενα να το καταλάβουν όλοι διότι το είδαν. Αλλά ματαιοπονώ...
Τώρα που δεν υπάρχει κανείς τέτοιος, ψάχνεις απλώς τον στόπερ που θα κάνει το λάθος: το κάνεις κι εσύ που παρακολουθείς τα παιχνίδια απ' την εξέδρα ή την τηλεόραση, αλλά δυστυχώς για τον Ολυμπιακό το κάνει κι ο αντίπαλος, που γνωρίζει πως αυτή την ταλαιπωρημένη άμυνα χρειάζεται απλώς να την τρέξει και να περιμένεις το “δώρο” της. Αν δεν το κάνει ο Παπασταθόπουλος, θα το κάνει ο Σισέ, αν δεν το κάνει ο Σισέ θα το κάνει ο Μπα, αν δεν το κάνει κανείς απ' αυτούς θα το κάνει ο Ρέτσος ή ο Ντόι: διότι κανείς δεν είναι Σεμέδο.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΙΡΩΤΣΟΣ - ΤΑ ΝΕΑ
Αν υπάρχει μια βραδιά στην πορεία του Ιβάν Γιοβάνοβιτς που μπαίνει λίγο πιο πάνω από τις υπόλοιπες, αυτή είναι της Κυριακής. Ο Σέρβος πήρε σε όλα άριστα. Στην προετοιμασία της ομάδας, στην κατάρτιση της ενδεκάδας, στο κοουτσάρισμα κατά τη διάρκεια στο ντέρμπι, στις αλλαγές του.
Στο φινάλε οι σφιγμένες γροθιές, ήταν η δικιά του δικαίωση, μαζί με την αποθέωση του κόσμου. Ο Παναθηναϊκός είχε πάρει ένα ντέρμπι που το «πρέπει» έμπαινε πιο ψηλά από κάθε άλλο παιχνίδι στην πορεία του τα τελευταία δύο χρόνια. Και είναι η δική του απάντηση σε όλα όσα ακόμα και ο ίδιος ο κόσμος φοβόταν. Δηλαδή στην αντίδραση της ομάδας του κάθε φορά που η πίεση φτάνει στα... κόκκινα. Μοιάζει σαν να έχει αλλάξει... δέρμα αυτός ο Παναθηναϊκός. Παίζει και συμπεριφέρεται σαν προπονητής.
ΠΑΝΟΣ ΛΟΥΠΟΣ - ΩΡΑ
Δεν είναι η πρώτη φορά στη ζωή μας, που βιώνουμε έντονο και ύπουλο πόλεμο κατά της ΑΕΚ. Νομίζω όμως ότι είναι από τις φορές που η παράνοια για να μην κατακτήσει η ΑΕΚ αυτό το πρωτάθλημα, είναι τόσο μεγάλη και ξεκάθαρη, που προκαλεί μεγάλο καλό στην Ένωση και τη συσπείρωσή της.
Οπωσδήποτε είναι πολύ δύσκολο να αντέξει η ΑΕΚ σε αυτό τον πόλεμο από το Σύστημα που έχει απέναντί της, γιατί μιλάμε για κάθε αγωνιστική εντός γηπέδων που πρέπει να δίνει μάχες κόντρα σε όλους και κάθε μέρα εκτός γηπέδων, που δεν πρέπει να περνάνε και να επηρεάζουν την ομάδα, όλα όσα συμβαίνουν. Αλλά η ΑΕΚ αντέχει. Και η ομάδα και το περιβάλλον της και ο φίλαθλος κόσμος. Κι όχι μόνο αντέχουμε, αλλά επικρατεί ασύλληπτη συσπείρωση.
Είναι λογικό να έχει φρικάρει ο ανταγωνισμός. Παλεύουν με νύχια και με δόντια, αγκαλιασμένοι και μονιασμένοι, οι δήθεν… «αιώνιοι» εχθροί που παραδοσιακά κόντρα σε κάθε ισχυρή ΑΕΚ, γίνονται φίλοι. Το παλεύουν με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο και με μια αισχρή προπαγάνδα, αλλά δεν τους βγαίνει με τίποτα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΟΥΖΑΣ - METROSPORT
Η ρευστή κατάσταση στα πλέι οφ, ως εκ τούτου υποχρεώνει τους έχοντες την ευθύνη, να θωρακίσουν τις προοπτικές κατάκτησης του κυπέλλου, να κινηθούν άμεσα και δυναμικά, ώστε να αναστρέψουν την κατάσταση, όπως αυτή διαμορφώθηκε και με την δική τους ευθύνη. Κάτι που σημαίνει ότι ο τελικός επιβάλλεται να γίνει στο «Πανθεσσαλικό», όπως άλλωστε το επιτάσσει και η προκήρυξη. Ήταν μεγάλο λάθος οι υπεύθυνοι του ΠΑΟΚ να αποδεχθούν αβασάνιστα και από την πρώτη στιγμή, το σενάριο της αλλαγής έδρας που ευνοούσε εκ των πραγμάτων τον οποιονδήποτε από τους δύο θα ήταν αντίπαλος του δικεφάλου. Ο επίσημος ΠΑΟΚ αυτή τη στιγμή έχει χρέος να στηλώσει τα πόδια και να μην μετακινηθεί ούτε ένα βήμα από την προκήρυξη και το «Πανθεσσαλικό». Το αντίθετο θα σημαίνει ασυγχώρητη παραχώρηση των δικαιωμάτων του και συμπόρευση με προσχεδιασμένο σενάριο να ακυρωθεί η προκήρυξη. Ο Μπέος δείχνει διαθέσεις συμβιβασμού και αυτό είναι πολύ σημαντικό.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΕΓΓΛΙΔΗΣ - ΦΩΣ
Αλλαγές προπονητών, πολλά ματς μαζεμένα, λάθη σε μεταγραφές, κινήσεις χωρίς μελέτη σε διάφορους τομείς, κακή δουλειά από υπεύθυνους της ομάδας και ποδοσφαιριστές. Κακή διαχείριση σε όλα. Στον ενθουσιασμό ή στην απογοήτευση. Υπερβολές σε αντιδράσεις, λίγες καλέ, περισσότερες άστοχες, όπως συμβαίνει συνήθως με τις υπερβολές. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει να κάνει κανένα μυθικό αύριο και να… αποκλείσει την ΑΕΚ. Ή, τέλος πάντων, να τη νικήσει στο επόμενο ντέρμπι για το πρωτάθλημα και μετά να ξαναμπεί στη διεκδίκηση του τίτλου Και να επαναφέρει την εμπιστοσύνη και τον ενθουσιασμό. Μέχρι να τα ξαναχάσει με κάποια νέα αποτυχία.
Για τον Ολυμπιακό η σεζόν δεν μπορεί να έχει τελειώσει με επτά ματς να απομένουν, εκ των οποίων τα περισσότερα θα είναι ντέρμπι. Για τους παίκτες του το ίδιο. Θα πρέπει να προσπαθήσουν να αντιδράσουν ομαδικά. Όχι να λέει ο καθένας «εγώ θα τα δώσω όλα έχει το τέλος». Απέναντι στον ΠΑΟΚ ο Ολυμπιακός νίκησε επειδή στο δεύτερο ημίχρονο ήταν ομάδα. Στη Λεωφόρο ήταν ανύπαρκτος επειδή ο καθένας προσπαθούσε ατομικά να αντιδράσει. Ας μαζευτούν και ας πουν μεταξύ τους ότι το να μην καταφέρει ως παίκτες του Ολυμπιακού να νικήσουν ούτε ία φορά τον Παναθηναϊκό την τελευταία διετία (όσοι ήταν από πέρυσι και όσοι ήρθαν το καλοκαίρι ή τον χειμώνα) δεν αποτελεί ντροπή μόνο για τον ίδιο το κλαμπ. Αποτελεί ντροπή και για τους ίδιους τους. Την προσωπικότητα τους και την καριέρα τους. Αν δεν ενδιαφέρονται γι’ αυτό, τότε λύση δεν μπορεί να υπάρξει μέχρι να έρθει ένας προπονητής που θα κερδίσει εμπιστοσύνη με τη δουλειά του. Έχοντας τον χρόνο που απαιτείται. Και άλλοι παίκτες.
Ο Ολυμπιακός είναι φέτος ένα «ασανσέρ» τρέλας, αλλά με λογικές εξηγήσεις. Σε αυτό το διάστημα οφείλει να κάνει ό,τι μπορεί για τη σεζόν που τελειώνει με το μυαλό στην επόμενη. Όπως κι αν ολοκληρωθεί η φετινή.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ
*Για να διαβάσετε ολόκληρο ένα άρθρο θα πρέπει να απευθυνθείτε στο περίπτερο της γειτονιάς σας. Ενισχύοντας την εφημερίδα που εκτιμάτε περισσότερο, δίνετε πνοή στην πολυφωνία του Τύπου.
