Παρελθόν ο Τερίμ, όπως έπρεπε. Το ζήτημα είναι γιατί έγινε παρόν στον Παναθηναϊκό για πέντε μήνες. Οι οποίοι αρκούσαν όπως αποδείχθηκε, για να καταστραφεί η όποια επιδίωξη κατάκτησης του τίτλου, να πάει περίπατο όποιο καλό κλίμα υπήρχε εντός ομάδας, να… ξενερώσουν την πέτσα τους οι μισοί παίκτες και παιδιά που «τράβηξαν κουπί» να είναι έτοιμα να φύγουν με πίκρα (π.χ. Παλάσιος, Σένκεφελντ).
Κυρίως όμως, αρκούσε αυτό το πεντάμηνο για να πάει στα σκουπίδια το «χτίσιμο» της ομάδας επί 2,5 χρόνια, μέσα από δυσκολίες, χωρίς να έχεις το υψηλότερο μπάτζετ σε καμία περίπτωση, χωρίς μεταγραφικές «τρέλες» εποχής Στραματσόνι ας πούμε. Θα μπορούσαν να γίνουν όλα πιο γρήγορα; Δύσκολο.
Το θέμα είναι πως έφτασε το Τριφύλλι σε ένα σημείο που έπρεπε να κάνει αυτό το ένα βήμα μπροστά για να αλλάξει τα δεδομένα του. Τελικά αποφάσισε να κάνει δέκα πίσω, γυρίζοντας ξανά στο ένα. Δε λέμε στο μηδέν επειδή υπάρχει ένα ρόστερ που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να απαξιωθεί επειδή η σεζόν τελειώνει με την απώλεια του βασικού στόχου κι άλλο κακό να μη μας βρει.
Πέντε μήνες πριν, έφυγε τόσο άκομψα ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και προσελήφθη ο Φατίχ Τερίμ. Στο σήμερα, ο Τούρκος ουσιαστικά απομακρύνεται και προσλαμβάνεται ο Χρήστος Κόντης για να… σώσει ό,τι σώνεται. Έχοντας μπροστά ένα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο οποίο ο Παναθηναϊκός θέλει μόνο νίκη ανήμερα συλλαλητηρίου κατά της ιδιοκτησίας της ΠΑΕ Παναθηναϊκός και με τον κόσμο να είναι… στα κάγκελα απ’ την πίκρα και την οργή μιας ακόμη αποτυχημένης σεζόν, με τα ίδια λάθη και τις παρεμβάσεις που λειτούργησαν καταστροφικά και σε καμία περίπτωση για καλό.
Ο Κόντης ήταν στον Παναθηναϊκό και πριν πέντε μήνες. Εκεί ακριβώς είναι μία απ’ τις μεγαλύτερες παραδοχές λάθους στην ιστορία του κλαμπ. Εκδιώχθηκε με τόσο άκομψο τρόπο ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, για να φτάσουμε πέντε μήνες μετά να έρχεται ο άμεσος συνεργάτης του προκειμένου να σώσει την απόλυτη καταστροφή (μη εξασφάλιση ευρωπαϊκού εισιτηρίου).
Μόνο που η παραδοχή του λάθους, δε σημαίνει πως το διορθώνει κιόλας. Αντίθετα το φωτίζει ακόμη περισσότερο κι αυτό μεγαλώνει τα συναισθήματα του κόσμου που ποτέ δεν μπόρεσε να απαντήσει στο «γιατί» έγιναν όσα έγιναν, γιατί με τον τρόπο που έγιναν, γιατί πετάχτηκε μια σεζόν στα σκουπίδια η οποία παρά τα άσχημά της και τις βελτιώσεις που δεδομένα χρειαζόταν η ομάδα, είχε τις βλέψεις να τελειώσει με τον Παναθηναϊκό στην κορυφή.
Ο Χρήστος Κόντης ως επιλογή για τη μέρα που έγινε και το τι ακολουθεί μέσα σε μια εβδομάδα ουσιαστικά, είναι προφανώς μια καλή κίνηση. Αν μπορεί στο σημείο αυτό να κριθεί ως τέτοια μια πρόσληψη που γίνεται για να φέρει όχι το ηλεκτροσόκ που λέμε συνήθως, αλλά την ηρεμία και την συνέπεια που είχε και έχασε ο Παναθηναϊκός. Διαρκές ηλεκτροσόκ αποδείχθηκε το τελευταίο πεντάμηνο.
Για τον ίδιο τον Έλληνα τεχνικό προφανώς είναι σημαντικό πως ξέρει την ομάδα, ξέρει τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει ο καθένας, ξέρει τι συνέβαινε. Λογικά θα επιστρέψει στην πεπατημένη των 2,5 ετών για τα δύο τόσο κρίσιμα ματς που ακολουθούν ως το τέλος της σεζόν.
Κι ο ίδιος βάζει το κεφάλι του στον ντορβά είναι η αλήθεια. Παίζοντας μια ζαριά ουσιαστικά. Επιτυχία για τον ίδιο αυτή τη στιγμή, θα είναι οι δύο νίκες. Πολύ δύσκολο εγχείρημα. Προφανώς πιο κρίσιμο ματς είναι ο τελικό κυπέλλου επειδή συνδυάζει και τίτλο και Ευρώπη σε κάθε περίπτωση. Όμως και πάλι, για τον Κόντη το ρίσκο είναι μεγάλο.
Αν πετύχει, όπως κι αν ορίζεται η επιτυχία αυτή τη στιγμή, θα έχει στο βιογραφικό του κάτι πολύ σημαντικό, σε μια τέτοια κατάσταση του Παναθηναϊκού. Αν πάλι αποτύχει, θα κουβαλά ένα στίγμα που δεδομένα δε θα ήθελε ειδικά τόσο νωρίς στην καριέρα του. Στα υπέρ του πως πήρε την ευθύνη και δεν το φοβήθηκε.
Πάντως, επειδή πολλές φορές το κλείσιμο της σεζόν καθορίζει και το αύριο, αν με το καλό ο Χρήστος Κόντης πετύχει σε αυτά τα δύο ματς, δε σημαίνει πως πρέπει να συνεχίσει στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Με σεβασμό στον άνθρωπο το λέμε και με τα καλύτερα να ακούγονται για την εργατικότητα και την ικανότητά του. Το Τριφύλλι στο σημείο αυτό, χρειάζεται άνθρωπο που θα είναι και προπονηταράς, αλλά και τεράστια προσωπικότητα. Για να λειτουργεί ως κόουτς, ψυχολόγος, πρόεδρος, μάνατζερ, σε μια ομάδα που είναι ξεκάθαρο πως χρειάζεται προπονητή που θα καλύπτει όλους τους υπόλοιπους με την αξία του.
Ακούγεται χαζό να το αναφέρουμε λίγες μέρες πριν το ντέρμπι και πριν τον τελικό κυπέλλου. Όμως έτσι όπως είναι τα πράγματα, τα πάντα πρέπει να γίνουν γρήγορα, ανεξάρτητα απ’ το αν η σεζόν θα καταλήξει απλά ως αποτυχημένη ή αν θα έρθουν τα χειρότερα. Και το γρήγορα, δε σημαίνει πρόχειρα ή με ρίσκο.
