Ψάχνεις να βρεις τις λέξεις. Σβήνεις και γράφεις. Ξανά και ξανά. Τι να πεις για το φινάλε ενός παίκτη που ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του και έκανε πράγματα που οι άλλοι αντιγράφουν έπειτα από δεκαετίες; Ο 4ψήφιος και… βάλε αριθμός γκολ, οι ντρίμπλες με κάθε απίθανο τρόπο, τα εξωπραγματικά που έκανε από τα 17 του και έθεσε την Βραζιλία μια για πάντα ως Νο1 Εθνική όλων των εποχών. «Ισόβιος» πρωταθλητής στη Χώρα του Καφέ, κάτοχος Copa Libertadores και Διηπειρωτικών, ο Πελέ ήταν πολύ περισσότερα από όλα αυτά. Ηταν κάποιος που μπορούσε να σταματήσει ακόμα και τον πιο αιματηρό πόλεμο…
Γεννήθηκε στις 23 Οκτωβρίου του 1940 στο Τρες Κορακόες, στην περιοχή Μίνας Ζεράις από τον Ντοντίνιο, παίκτη της Φλουμινένσε, και την Σελέστε Αράντες. Μεγάλωσε σε συνθήκες απίστευτης φτώχειας σε σημείο που να μην μπορεί να παίξει με κανονική μπάλα και αντί αυτού χρησιμοποιούσε τσαλακωμένα φύλλα εφημερίδας ενωμένα μεταξύ τους ή ένα πορτοκάλι. Το όνομά του ήταν Εντσον Αράντες Ντο Νασιμέντο και κανένας δεν τον φώναζε «Πελέ» μέχρι να πάει στο σχολείο, όπου και του κόλλησαν το παρατσούκλι λόγω της αδυναμίας του να προφέρει σωστά τον αγαπημένο του παίκτη, Μπιλέ.
Οπως συμβαίνει πάντα στις ιστορίες με παίκτες αυτού του επιπέδου, από πολύ μικρή ηλικία κόλλησε με την μπάλα και εντάχθηκε σε μια ομάδα νέων την οποία προπονούσε ο Βαλντεμάρ Ντε Μπρίτο, πρώην διεθνής με την Βραζιλία. Ο τελευταίος έπεισε την οικογένεια του Πελέ να τον αφήσει να κάνει trial με την Σάντος, όταν πλέον ήταν 15 ετών. Υπέγραψε συμβόλαιο με το club το 1956 και άμεσα πήρε το status του superstar από τα τοπικά media. Τον ίδιο χρόνο, πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με τη μεγάλη ομάδα κόντρα στην Κορίνθιανς, το 1957 έγινε σταθερό μέλος της και μήνες μετά, κέρδισε θέση στην Εθνική ομάδα.
Εναν χρόνο αργότερα, έπαιξε το πρώτο του ματς με την Σελεσάο στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Σουηδίας. Ο 17χρονος έκανε χατ-τρικ στο 5-2 στα ημιτελικά σε βάρος της Γαλλίας και έβαλε ακόμα δύο γκολ στον τελικό κόντρα στην διοργανώτρια στη νίκη επίσης με 5-2. Σε επίπεδο συλλόγων, το 1958 τού έφερε και τον πρώτο του τίτλο καθώς κατέκτησε το Campeonato Paulista πετυχαίνοντας τον εντυπωσιακό αριθμό των 58 γκολ - ρεκόρ που δεν έχει σπάσει μέχρι σήμερα.
Το 1961 πέτυχε ένα γκολ που άξιζε… χρυσάφι κόντρα στην Φλουμινένσε στο Maracana. Πήρε την μπάλα στο όριο της δική του περιοχής και αφού έκανε όλη την απόσταση μέχρι την αντίπαλη περνώντας όποιον βρήκε μπροστά του, την έστειλε στα δίχτυα. Το γκολ έμεινε στην ιστορία ως το κορυφαίο που έχει σημειωθεί ποτέ στο μυθικό γήπεδο.
Στο Mundial του 1962 ήταν ο καλύτερος παίκτης. Το 1969, πέτυχε το 1000ό γκολ του σε όλες τις διοργανώσεις, με πέναλτι σε βάρος της Βάσκο Ντα Γκάμα, ξανά στο Maracana, όμως ήταν μέσα στο ίδιο έτος όταν έδειξε με έναν ακόμα τρόπο ότι μπορεί να κάνει πράγματα που είναι πέρα από τις δυνάμεις οποιουδήποτε άλλου. Και το έκανε εκτός γηπέδου, σε μια σπάνια, δραματική ιστορία.
Οταν ο Πελέ βρισκόταν στο peak του η Σάντος έκανε tour σε όλο τον κόσμο, ήταν ο τρόπος της εποχής για να διαφημιστεί η ομάδα και να γεμίσουν με ρευστό τα ταμεία. Σε ένα από τα υπερατλαντικά τους ταξίδια, οι Santasticos βρέθηκαν στην Νιγηρία το 1969, σε μια περίοδο στην οποία σε εξέλιξη βρισκόταν ο πιο αιματηρός εμφύλιος πόλεμος στην ιστορία της Αφρικής λόγω της διακύρηξης ανεξαρτησίας από την Μπιάφρα.
Μιλάμε για έναν εμφύλιο που άφησε πίσω του 100.000 νεκρούς στρατιώτες, ενώ κατά τη διάρκειά του έως και δύο εκατ. πολίτες της Μπιάφρα πέθαναν από την πείνα. Οταν ο Πελέ πάτησε το πόδι του στο Λάγος, ο μύθος λέει ότι υπήρξε κατάπαυση πυρών για 48 ώρες. Οι δύο πλευρές έκαναν ανακωχή έτσι ώστε ο κόσμος να μπορέσει να δει την Νιγηρία να παίζει κόντρα στην Σάντος. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εποχής το ματς τελείωσε ισόπαλο 2-2 με τον Πελέ να πετυχαίνει και τα δύο γκολ των Βραζιλιάνων.
Με περισσότερα από 50 χρόνια να έχουν περάσει, κάποιοι αμφισβητούν ακρίβεια των γεγονότων υποστηρίζοντας κυρίως ότι ο Πελέ δεν έχει αναφερθεί ποτέ σε αυτή την ιστορία, ενώ η άλλη πλευρά λέει ότι όταν παίζεις 100 ματς τον χρόνο, δεν είναι δυνατόν να θυμάσαι τα πάντα.
Ο Πελέ τελείωσε την καριέρα του στα Παγκόσμια Κύπελλα με 12 γκολ σε 14 ματς. Μετά το 1974, έβαλε τέλος και σε αυτήν με τις βραζιλιάνικες ομάδες καθώς υπέγραψε στην New York Cosmos στο πρωτάθλημα του Βορρά των ΗΠΑ.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του πήρε τίτλους όπως του καλύτερου νέου παίκτη της FIFA (1958), την Ασημένια Μπάλα (1958), την Χρυσή Μπάλα (1970) και εκείνον του κορυφαίου στο πρωτάθλημα της Λατινικής Αμερικής (1959). Το περιοδικό, TIME, τον συμπεριέλαβε στους 100 πιο σημαντικους ανθρώπους του αιώνα το 1977 και η Βασίλισσα Ελισάβετ τον έχρισε Ιππότη. Στην προσωπική του ζωή, ο Πελέ έκανε έναν γάμο το 1966 και έναν το 1994, όμως αμφότεροι δεν κράτησαν και έτσι έκανε και έναν τρίτο το 2016.
Σύμφωνα με κάποια από τα δημοσιεύματα της εποχής, το 1961 η Κυβέρνηση της Βραζιλίας ανακήρυξε τον Πελέ ως «επίσημο εθνικό θησαυρό» και ως εκ τούτου, απαγόρευσε τη μεταγραφή του σε ομάδα της Ευρώπης. Μια απόφαση που απαντά στη απορία πολλών και δίνει την εξήγηση γιατί ο Πελέ θεωρείται από τον μισό πλανήτη ο κορυφαίος όλων των εποχών…
