Αναλυτικά οι δηλώσεις του στο «mozzartsport»:
«Ειλικρινά, προσπαθώ να αποστασιοποιηθώ από τα καθημερινά γεγονότα στην Ευρωλίγκα, είναι στα χέρια άλλων. Δυστυχώς, εξακολουθεί να υπάρχει διχασμός μεταξύ των συλλόγων και αυτό είναι κάτι που δεν είναι καλό, αλλά δεν το παρακολουθώ στενά. έχω νέες εμπειρίες μπροστά μου, δεν θέλω να επέμβω
Η Σερβία ήταν πάντα μια χώρα που διέφερε από αυτές στις οποίες δίναμε μακροχρόνιες άδειες. Στην Ισπανία, τη Γερμανία, την Τουρκία ή τη Ρωσία, ορισμένες ομάδες κυριάρχησαν ξεκάθαρα στα εθνικά πρωταθλήματα εδώ και χρόνια. Γι' αυτό ήταν λογικό να τους δοθεί πολυετής συνδρομή. Όταν πρόκειται για τη Σερβία, καθώς και για την Αδριατική Λίγκα, η κατάσταση είναι διαφορετική. Σε μια περίοδο ήταν πολύ δυνατή η Τσιμπόνα, μετά η Παρτίζαν και ο Ερυθρός Αστέρας, υπήρχε και η Μπουντούτσνοστ... Δεν υπήρχε ομάδα που να κυριαρχεί ξεκάθαρα, όπως πχ. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός στην Ελλάδα, Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης στην Ισπανία ή ΤΣΣΚΑ στη Ρωσία. Γι' αυτό δεν μπορούσαμε να αποφασίσουμε για έναν δρόμο.
Τώρα μπορώ να πω ότι αυτή τη σεζόν άνοιξε για πρώτη φορά ευκαιρία για δύο σερβικές ομάδες στην Ευρωλίγκα και ότι εγώ ήμουν αυτός που έδωσα wild card στην Παρτιζάν. Ήταν η κατάλληλη στιγμή. Μόλις άνοιξε η ευκαιρία για δύο ομάδες από το Βελιγράδι στην Ευρωλίγκα, την εκμεταλλεύτηκα. Υπήρχαν αντικειμενικές συνθήκες. Ο Ερυθρός Αστέρας ήταν πρωταθλήτρης της ABA League, η Παρτιζάν αναπτυσσόταν και ήταν σημαντική στο Eurocup.
Ήταν στο πλάνο μου. Μαζί με πολλά άλλα πράγματα. Χωρίς αμφιβολία. Η Euroleague πρέπει να δουλέψει περισσότερο με τις ομάδες, αλλά πολλά ήταν στα σχέδιά μου... Ας μιλήσουμε για την Άλμπα Βερολίνου. Ήταν στις ιδέες μου και της δόθηκε wild card για δύο χρόνια. Είναι μια διαδικασία. H Βιλερμπάν και η Μπάγερν ήταν επίσης στις ιδέες μου για το μέλλον, οπότε πριν πάρουν μακροπρόθεσμες άδειες πήραν wild card για δύο χρόνια. Είναι μια διαδικασία και σχεδίαζα για τον Ερυθρό Αστέρα και την Παρτιζάν.
Αυτό είναι ένα ενδιαφέρον πράγμα. Καταλαβαίνω ότι ακούγεται περίεργο να έχουμε μια ομάδα που είναι εκτός Ευρώπης, αλλά το Ισραήλ δεν είναι καν μέρος της, και έχουμε μια ομάδα από εκεί και κανείς δεν κάνει ερωτήσεις, γιατί είναι θέμα παράδοσης. Όσον αφορά το Ντουμπάι, αρχίσαμε να μιλάμε τον περασμένο Φεβρουάριο και δύο πράγματα ήταν στο μυαλό μου. Για πρώτη φορά είδα αληθινή δέσμευση από την πλευρά τους. Κάτι άλλο, ήταν κάτι καινοτόμο, κάτι που θα ταρακουνούσε τα πράγματα. Και η Ευρωλίγκα πάντα προσπαθούσε γι' αυτό. Είναι μέρος της κουλτούρας της. Γι' αυτό ξεκίνησα αυτές τις συζητήσεις και από όσο καταλαβαίνω συνεχίστηκαν με τη νέα διοίκηση της Ευρωλίγκας. Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο να το καταλάβεις από συγκεκριμένες θέσεις, αλλά αν έχεις μακροπρόθεσμο όραμα, μάλλον έχει νόημα. Ωστόσο, δεν είναι απλό. Δεν μπορώ να πω ότι είναι εύκολο να εφαρμοστεί, γιατί δεν είναι όλα τα χρήματα. Τα χρήματα δεν μπορούν να λύσουν τα πάντα.
Δεν έχω ιδέα ποια είναι η τρέχουσα κατάσταση αυτών των συνομιλιών. Μιλήσαμε επίσης κατά τη διάρκεια του Final Four στο Βελιγράδι, είχαμε τηλεδιασκέψεις, αλλά από τότε που έφυγα τον Ιούλιο, δεν ξέρω τίποτα περισσότερο από αυτά που γράφονται στις εφημερίδες.
Η FIFA το κάνει αυτό. Εντάξει, αλλά είναι FIFA. Είναι το αφεντικό και διαχειρίζεται όλο το ποδόσφαιρο, ενώ στο μπάσκετ η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η FIBA δεν είναι FIFA, γιατί δεν υπάρχει στο NBA. Αν θέλετε να κάνετε κάτι και δεν καταλαβαίνετε τι μπορείτε και τι δεν μπορείτε να κάνετε, δεν θα έχετε δίκιο, όπως για παράδειγμα αν η FIBA θέλει να γίνει όπως η FIFA, αλλά δεν είναι η FIFA. Όλα ξεκινούν από εκεί. Αν τρέξω την Ευρωλίγκα και προσποιηθώ ότι είναι το ΝΒΑ, δεν θα έχω δίκιο. Δεν θα υπάρξει ποτέ σαν το NBA. Πρέπει να προσαρμόσουμε τον ανταγωνισμό σε αυτό που είναι».