Το βασικό ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό σε αυτό το παιχνίδι ήταν να είναι όσο γίνεται πιο κοντά στο άριστα και να μην αφήσει περιθώρια στον αντίπαλο. Άλλωστε η πρόσφατη αναμέτρηση των δύο ομάδων στο Κύπελλο έδειξε πως όταν οι πράσινες άφησαν περιθώρια στον αντίπαλο τότε δεν υπήρχε γυρισμός.
Στον πρώτο τελικό της Volley League ο Παναθηναϊκός δεν ήταν άριστος και μάλιστα υπήρχαν σημεία του παιχνιδιού όπως το τρίτο σετ όπου η εικόνα του ήταν απογοητευτική. Παρόλα αυτά έφτασε πολύ κοντά στη νίκη. Σε μεγάλο βαθμό το παιχνίδι κρίθηκε από τις ακραίες και εκεί ο Ολυμπιακός ήταν ανώτερος. Οι 20 πόντοι της Κούμπουρα δε λένε πολλά και αυτό γιατί η διαγώνια του Ολυμπιακού είχε μόλις 16/62 επιθέσεις ενώ η Άτκινσον, παρά τους 28 της πόντους, έχασε πολλές ευκαιρίες να αλλάξει τη ροή του παιχνιδιού κυρίως στο τάι μπρέικ. Κρίσιμους πόντους σε κομβικά σημεία του παιχνιδιού, αντίθετα, κέρδισε η Νίζετιχ μεταξύ των οποίων ήταν και το καθοριστικό σερβίς της στο φινάλε. Αυτό ήταν κάτι που έλλειψε από τον Παναθηναϊκό και φάνηκε αρκετά στο πρώτο σετ όταν οι ομάδες πήγαιναν χέρι χέρι αλλά φυσικά και στο πέμπτο σετ.
Οι πράσινες πήραν μεγάλη βοήθεια από τα μπλοκ της Σάμανταν η οποία ήταν η πρωταγωνίστρια πάνω στο φιλέ. Χάλασε πολλές επιθέσεις του Ολυμπιακού και έδωσε την ευκαιρία για κόντρα επιθέσεις. Αυτό δε συνέβη το ίδιο έντοντα με τις κεντρικές του Ολυμπιακού. Όταν οι ερυθρόλευκες άρχισαν να δέχονται πίεση από το αντίπαλο σερβίς η Καράρο έπαιζε όλο και πιο μακριά από το φιλέ και αυτό ήταν ένα στοιχείο που εξηγεί την αστοχία της Κούμπουρα. Μπορεί οι παίκτριες του Νέσιτς να πέτυχαν μόλις 4 άσσους αλλά το γεγονός ότι έφθειραν την Μλεΐνκοβα και την Αρτακιανού στην υποδοχή οδήγησε σε προβλέψιμες επιθέσεις και αρκετά λάθη. Αυτό ήταν το δεδομένο που έβαλε και πάλι τον Παναθηναϊκό στη διεκδίκηση της νίκης.
Ωστόσο ο Ολυμπιακός έμοιαζε να παίζει με παίκτρια παραπάνω στην επίθεση καθώς η απουσία της Γκρότους ήταν εμφανής όχι μόνο στην υποδοχή αλλά και στην επίθεση. Έλλειψε αυτή η επιλογή για την Παπαφωτίου που αναγκάστηκε να φορτώσει με ακόμα περισσότερες επιθέσεις την Άτκινσον και την Καρκάσες καθώς η Γενιτσαρίδη δεν μπόρεσε να κάνει τη διαφορά σε κανένα σημείο του παιχνιδιού.
Στην πλευρά του Ολυμπιακού ήταν φανερή η νευρικότητα όταν η ομάδα βρισκόταν πίσω στο σκορ στην τελική ευθεία των σετ, δηλαδή στο δεύτερο και το τέταρτο, αφού δεν ήταν πολλές οι περιπτώσεις φέτος που η ομάδα αναγκάστηκε να παίξει υπό πίεση. Το τάι μπρέικ ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για τον Παναθηναϊκό αφού είχε πλέον την ψυχολογία με το μέρος του, είχε ανακάμψει μετά το καταστροφικό 25-9 του τρίτου σετ και έδειχνε να βρίσκει ρυθμό. Ενδεχομένως να χρειάστηκε τη βοήθεια των κεντρικών του σε εκείνο το σημείο, αφού Σάμανταν και Χατζηευστρατιάδου ήταν καλά και πολλές φορές φέτος έχουν κάνει τη διαφορά, αλλά όταν η υποδοχή αντιμετωπίζει δυσκολίες τότε ο πρώτος χρόνος δεν είναι μια εύκολη υπόθεση.
Όπως ο πρώτος αγώνας ήταν μια νέα ιστορία σε σχέση με τα παιχνίδια που προηγήθηκαν έτσι και ο αγώνας στο Μετς θα είναι επίσης κάτι διαφορετικό. Οι ομάδες ξεκινάνε από νέα αφετηρία, από το μηδέν, και ακόμα και αν οι πράσινες φτάσανε δύο πόντους από τη νίκη θα πρέπει να ξανακάνουν αυτή τη διαδρομή και αυτή την προσπάθεια. Αντίστοιχα και ο Ολυμπιακός πρέπει και πάλι να αποδείξει την ανωτερότητά του αφού στο Μετς θα παίξει υπό την πίεση και τις εξέδρας. Σίγουρα, όμως, οι παίκτριες του Μιτσέλι έχουν την ηρεμία που χρειάζονται μετά την πρώτη νίκη και πλέον πετάνε τη… μπάλα και την πίεση στο απέναντι γήπεδο.
