Όταν, από τη μία πλευρά, μια ομάδα προηγείται με 2-0 αλλά χάνει και, από την άλλη πλευρά, το φαβορί του αγώνα στριμώχνεται και εν τέλει κερδίζει αλλά αφήνει χαμένο βαθμό τότε σίγουρα κανείς δεν μπορεί να αισθάνεται ότι κατάφερε αυτό που ήθελε. Βέβαια, τα πράγματα ενδεχομένως να έχουν μια πιο φωτεινή πλευρά τόσο για τον ΠΑΟΚ όσο και για την Κηφισιά.
Ξεκινώντας από την ομάδα των βορείων προαστίων αν κάνει κανείς ένα flashback και συγκρίνει την ομάδα με το πως ήταν πριν ένα τετράμηνο θα συνειδητοποιήσει ότι είναι η μέρα με τη νύχτα. Η Κηφισιά του Οκτωβρίου και του Νοεμβρίου ήταν μια ομάδα που θα μπορούσε άνετα να φλερτάρει με τον υποβιβασμό όχι τόσο γιατί βρισκόταν από νωρίς χαμηλά στη βαθμολογία αλλά κυρίως γιατί παρουσίαζε τεράστια κενά σε κομβικές θέσεις και κυρίως στο διαγώνιο. Ο Οκοσάνοβιτς έβαλε ένα μεγάλο λίθο ώστε η ομάδα να αλλάξει ρυθμό και να βρει σημείο αναφοράς επιθετικά. Ταυτόχρονα, ο Μπόγιτς που ξεκίνησε ως διαγώνιος για να καλύψει αυτό το κενό απελευθερώθηκε και έδωσε ουσία στο παιχνίδι της ομάδας του ως ακραίος.
Ο ΠΑΟΚ, με τη σειρά του, μπορεί να έχασε τα παιχνίδια από Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό για το πρωτάθλημα αλλά κερδίζοντας το Μίλωνα και κάθε άλλο αντίπαλο το τελευταίο τρίμηνο με καθαρό σκορ θα έλεγε κανείς ότι δεν ήρθε η καταστροφή με αυτό το αποτέλεσμα. Πόσω μάλλον σε ένα παιχνίδι που έδειχνε να στραβώνει αλλά τελικά ο δικέφαλος έδειξε χαρακτήρα νικητή. Για ακόμα μια φορά ο Τρούχτσεφ έδειξε πόσο καθοριστικός είναι σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού. Μεγάλης σημασίας, όμως, είναι και η προσαρμογή του Γαλιώτου. Ο διεθνής πασαδόρος έχει γίνει άμεσα κομβικός για το παιχνίδι του ΠΑΟΚ μέσα σε λίγο διάστημα. Δεν είναι τυχαίο πως στο παιχνίδι με την Κηφισιά όλοι οι παίκτες του δικεφάλου είχαν ποσοστά στην επίθεση άνω του 50% κάτι που έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με τις καλές προϋποθέσεις που δημιούργησε ο Γαλιώτος στην επίθεση και με το διάβασμα του παιχνιδιού.
Σαφώς και ο ΠΑΟΚ δικαιούται, όπως όλοι, να κάνει ένα παιχνίδι που να μην είναι τέλειο. Η αντίδραση του όταν βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο είναι το σημαντικότερο κέρδος και κυρίως παίζοντας ωραίο βόλεϊ για να φτάσει στην ανατροπή. Η ομάδα του Μιλενκόσκι κερδίζει πολλά όταν πιέζει περισσότερο από το σερβίς και ταυτόχρονα έχει τον Σαμοϊλένκο πάντα σε ετοιμότητα. Ο Ρώσος αυτή τη στιγμή ενδεχομένως να είναι ο πιο φορμαρισμένος κεντρικός του πρωταθλήματος και σίγουρα ένας από τους πιο ικανούς μπλοκέρ και αυτό κάνει τον ΠΑΟΚ πανίσχυρο πάνω στο φιλέ.
Το βασικότερο, όμως, είναι πως ο ΠΑΟΚ δε θα πληγωθεί ιδιαίτερα είτε τερματίσει τρίτος είτε τέταρτος. Όπως και να ‘χει να βρεθεί απέναντι στον Παναθηναϊκό ή τον Ολυμπιακό με μειονέκτημα έδρας κάτι που δεν έχει πολύ μεγάλη διαφορά. Έτσι και αλλιώς θα χρειαστεί να σπάσει μια δύσκολη έδρα και όπως και να ‘χει θα βρεθεί απέναντι σε έναν καλό αντίπαλο που δεν είναι όμως ανίκητος. Το ίδιο ισχύει και για τον ισόβαθμο του Μίλωνα, βέβαια. Το ζήτημα είναι ποιος θα είναι σε καλύτερη κατάσταση στα πλέι οφ και ποιος θα έχει καλύτερη ψυχολογία με το Final 4 του Κυπέλλου να προηγείται αλλά φυσικά και τα παιχνίδια του League Cup.
