Την άνοιξη του 2013 η καρδιά του Παναθηναϊκού βρίσκονταν στην εντατική. Ο Αθλητικός Όμιλος ή Ερασιτέχνης, όπως είναι ο ευρέως διαδεδομένος προσδιορισμός, Παναθηναϊκός φυτοζωούσε. Τμήματα σε εξαθλίωση με απειλή λουκέτου, τμήματα με αθλητές να μην έχουν ούτε για τα προς το ζην και βέβαια η βιτρίνα του συλλόγου, τα ομαδικά αθλήματα βάδιζαν στα χειρότερα μονοπάτια της ιστορίας τους. Με κορυφαίο ασφαλώς το βόλεϊ ανδρών, το οποίο αγωνιστικά υποβιβάστηκε και τελικώς κρατήθηκε στην κατηγορία λόγω του υποβιβασμού στα χαρτιά του Ηρακλή. Η μόνιμη πρωταθλήτρια ομάδα βόλεϊ γυναικών έμεινε πέμπτη εκτός πλέι οφ. Η ομάδα πόλο εκτός πλέι οφ στην 5η θέση. Μόνο η ομάδα μπάσκετ γυναικών ακολούθησε αντίστροφη πορεία, κατακτώντας το πρωτάθλημα αφού εκεί υπήρξε μαζική στήριξη από τη διοίκηση Μακρόπουλου.
Δύο χρόνια μετά όλα δείχνουν μακρινό παρελθόν. Μέσα από αλλεπάλληλες υπερβάσεις, τα ομαδικά αθλήματα του Παναθηναϊκού πρωταγωνιστούν ξανά. Πιθανώς η σεζόν να κλείσει χωρίς τίτλο, όμως όλα θα έχουν κριθεί σε λεπτομέρειες. Είναι πια φανερό ότι το Τριφύλλι έχει φτάσει σε ένα καθοριστικό σημείο: ή θα δοθεί η ώθηση για να αποδοθεί ξανά το μήνυμα του ύμνου του συλλόγου «πρωταθλητή σ’ όλα τα σπορ παντοτινέ» ή θα χαθεί μια μεγάλη ευκαιρία και οι Πράσινοι θα συνεχίσουν να παλεύουν μέρα με τη μέρα για να μην μπουν λουκέτα λόγω χρεών.
Ίσως είναι μια μεγάλη ευκαιρία η εκλογική διαδικασία που επίκειται να γίνει μέσα στον Ιούνιο. «Εμείς είμαστε μια διοίκηση που προέρχεται και στηρίζεται από τη «Θύρα 13». Το έχουμε πει από την πρώτη στιγμή που αναλάβαμε, ότι εάν εμφανιστεί κάποιος με χρήματα που να θέλει να ασχοληθεί και να επενδύσει στον Παναθηναϊκό, εμείς είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε τη διοίκηση αφού ελέγξουμε ότι πρόκειται για κάποιον που έχει χρήματα», λέει στο SDNA ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη, Ηλίας Μιχαλαριάς.
Είναι πραγματικά σημαντικός ο τρόπος και τα βήματα που έκανε η διοίκηση Μιχαλαριά για να φτάσει ο Παναθηναϊκός να νιώθει ξανά ζωντανός και περήφανος για τα τμήματα της «μάνας του λόχου».
Δύο ήταν οι «χρυσές» λέξεις: μεράκι και οργάνωση. Το μεράκι των φίλων του Παναθηναϊκού που «πονάνε» την ομάδα περίσσευε. Η οργάνωση έπρεπε να έρθει γιατί ο σύλλογος όχι απλά έπασχε σε αυτό το ζήτημα αλλά ουσιαστικά αποτελούσε μια άγνωστη λέξη η «οργάνωση». Ο Αχιλλέας Μακρόπουλος έκανε μια χρηστή διαχείριση. Στην πραγματικότητα επί των ημερών του δεν υπήρξαν χρέη. Δεν μπόρεσε όμως να αντιμετωπίσει τα χρέη παρελθουσών χρήσεων και ιδιαίτερα της διοίκησης Κίτσιου, τα οποία και κληρονόμησε η νέα διοίκηση του Ερασιτέχνη. Ο Παναθηναϊκός χρωστούσε σε όλο τον… πλανήτη. Σε αθλητές, προπονητές, προμηθευτές, σε ενοικιαστές, στο Δημόσιο. Και μόλις προέκυψε νέα διοίκηση άρχισαν να ζητούν όλοι τα οφειλόμενα. Πρώτο μέλημα ήταν ο διακανονισμός χρεών προς το Δημόσιο, το οποίο φυσικά όταν του χρωστούν δεν χαρίζεται. Οι οφειλές είναι πολύ μεγάλες και ακόμα και θα ταλαιπωρούν χρόνια ακόμα τον Παναθηναϊκό. Το ζήτημα είναι ότι πλέον υπάρχει συνέπεια στην καταβολή των δόσεων.
Η νέα διοίκηση έκανε αλλεπάλληλες επαφές με τους δύο βασικούς πυλώνες πάγιας χρηματοδότησης του Ερασιτέχνη: την ΠΑΕ και την ΚΑΕ. Γιάννης Αλαφούζος και Δημήτρης Γιαννακόπουλος έδειξαν από την πρώτη στιγμή διάθεση συνεργασίας. Όπερ σημαίνει καταβολή με συνέπεια των χρημάτων που οφείλουν να δίνουν στον Ερασιτέχνη. Παρά τα οικονομικά προβλήματα της ΠΑΕ, υπάρχει ανταπόκριση. Χρήματα δίνουν στον Α.Ο. και επιφανείς Παναθηναϊκοί. Όχι τόσα ώστε να λύσουν τα προβλήματα ούτε όσα θα μπορούσαν βάσει οικονομικής επιφάνειας. Αλλά τουλάχιστον δεν γύρισαν τελείως την πλάτη όπως έκαναν αρκετοί άλλοι. Ποιοι πρόσφεραν και προσφέρουν; Γιαννακόπουλος, Πατέρας, Πολέμης, Μακρόπουλος, Ρισβάς. Με τη βοήθεια αρκετών βρέθηκαν και ορισμένες χορηγίες. Λίγες για το μέγεθος του συλλόγου. Αλλά όπως λέει και η παροιμία «μάζευε κι ας ειν’ και ρώγες».
Σπουδαίο ρόλο στη δυναμική που απέκτησαν ξανά τα ομαδικά αθλήματα ήταν η παρουσία του κόσμου στα γήπεδα. Όπου και αν έπαιζε ο Παναθηναϊκός, οι φίλοι του ήταν εκεί. Με γεμάτη πάντα την Κυψέλη και τον «Τάφο του Ινδού», οι Πράσινοι δημιούργησαν μια απόρθητη έδρα σε όλα τα αθλήματα.
Η νέα φιλοσοφία που έφερε την τελευταία διετία η διοίκηση στα ομαδικά αθλήματα ήταν να κινείται μέχρι εκεί που φτάνει το χέρι της. Να συνάπτει συμφωνίες που να μπορεί να τηρήσει ώστε να παραμένουν συγκεντρωμένοι οι αθλητές και οι αθλήτριες στη δουλειά τους χωρίς να σκέφτονται ότι δεν θα πληρωθούν. Μέχρι στιγμής οι όποιες καθυστερήσεις προκύπτουν είναι μικρές και σε κάθε περίπτωση δεν προκαλούν ανησυχία.
Ας δούμε, όμως, κομμάτι – κομμάτι πώς επανήρθαν στον αφρό τα τέσσερα ομαδικά αθλήματα.Βόλεϊ ανδρών: Οι παναθηναϊκές επιλογές έκαναν θαύματα
Την πρώτη σεζόν της νέας διοίκησης, πέρυσι δηλαδή, το βόλεϊ κινδύνεψε να μην κατέβει. Τα χρέη προς παλιούς αθλητές και η προσπάθεια να μπλοκαριστεί η άδεια συμμετοχής του Παναθηναϊκού στο πρωτάθλημα ήταν τα τεράστια προβλήματα που κλήθηκε να επιλύσει η διοίκηση. Τα κατάφερε δημιουργώντας, όμως, μια ομάδα με μοναδικό στόχο να κρατηθεί στην κατηγορία. Πολύ μικρός στόχος για το επίπεδο του συλλόγου και τις επιτυχίες του παρελθόντος (18 πρωταθλήματα είναι αυτά!) αλλά εντελώς ρεαλιστικός. Πράγματι οι Πράσινοι δημιούργησαν με πολύ φτηνά υλικά μια ομάδα ίσα για να διατηρηθεί στην κατηγορία. Και τα κατάφερε αγχωτικά μέσω της διαδικασίας των play out.
Φέτος αποφασίστηκε να οργανωθεί καλύτερα η κατάσταση με ανθρώπους που έχουν μεγαλώσει μέσα στο σύλλογο. Ανέθεσαν την τεχνική ηγεσία στον Δημήτρη Ανδρεόπουλο, βασικό άξονα του Παναθηναϊκού τη δεκαετία του ’90 και γύρω του συνασπίστηκαν άλλες παναθηναϊκές δυνάμεις όπως ο αρχηγός της ομάδας, Σωτήρης Πανταλέων αλλά και ο Θανάσης Πρωτοψάλτης που επέστρεψε στο σύλλογο, ένα λάθος της διοίκησης –η φυγή του- που αναγνωρίστηκε και διορθώθηκε.
Έχοντας το έκτο μπάτζετ της κατηγορίας πίσω από Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ, Εθνικό Αλεξανδρούπολης, Παμβοχαϊκό, Φοίνικα Σύρου, ο Παναθηναϊκός αθόρυβα, με συνέπεια στις πληρωμές και καλές επιλογές από τον Ανδρεόπουλο (ακόμα και τη διορθωτική κίνηση μεσούσης της σεζόν με τον Μπέλλο αντί του Καμίνσκι), όχι απλά μπήκε στην τετράδα αλλά βρέθηκε μια ανάσα από τη συμμετοχή στον τελικό των play off! «Έσπασε» την έδρα του ΠΑΟΚ, τον νίκησε στην Κυψέλη, πήρε προβάδισμα με 2-1 και ήθελε μια νίκη. Οι περιορισμένες επιλογές του Τριφυλλιού και η ποιότητα των παικτών εξάδας του ΠΑΟΚ, άφησαν τον Παναθηναϊκό εκτός. Αλλά ηθικά κερδισμένο, μια και όλοι οι φίλοι του βόλεϊ αναγνώρισαν τη συνετή δουλειά μιας μαχητικής ομάδας.Πόλο ανδρών:
Είχε μια ιδιαιτερότητα συγκριτικά με τα υπόλοιπα ομαδικά. Το ρόστερ ήταν αξιόλογο και δεν υπήρχε θέμα ως προς την ανταγωνιστικότητά του. Πλην όμως τα χρέη είχαν «πνίξει» το πόλο. Το καλοκαίρι του 2013 όταν ανέλαβε τη διοίκηση η «θύρα 13», ήταν απλήρωτο το 60% των μισθών. Με μεγάλη προσπάθεια διατηρήθηκε το ρόστερ αν και χρειάστηκε να «βάλουν πλάτη» οι αθλητές καθώς σημειώθηκαν καθυστερήσεις στις πληρωμές. Παράλληλα ξεκίνησε μια προσπάθεια λελογισμένης χρήσης των όποιων εσόδων υπήρχαν –και δεν ήταν πολλά- και ένα γενικότερο συμμάζεμα της κατάστασης. Γιατί ο Παναθηναϊκός είχε βρεθεί να χρωστάει μέχρι και 110.000 ευρώ στο ΟΑΚΑ για τη χρήση της πισίνας! Χρέος που υπάρχει αισιοδοξία ότι μέσα στο καλοκαίρι θα έχει εξαλειφθεί. Και όλα αυτά με τη διοίκηση να είναι εντελώς μόνη της σε αυτή την προσπάθεια δίχως να υπάρχει οικονομική στήριξη στο τμήμα από τους… παναθηναϊκάρες και ας χτύπησαν πολλές πόρτες…
Φέτος προστέθηκαν τρεις 19χρονοι παίκτες αλλά και τρία παιδιά από την ακαδημία του συλλόγου που λειτουργεί σε πολύ καλό πλαίσιο την τελευταία τετραετία. Το ρόστερ δυνάμωσε περισσότερο και ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε τροχιά διεκδίκησης συμμετοχής ενός τελικού στο πρωτάθλημα ή στο Κύπελλο. Στο πρωτάθλημα τερμάτισε στην τρίτη θέση της κανονικής περιόδου ενώ στο Κύπελλο είναι στο φάιναλ φορ και περιμένει την κλήρωση. Τα οικονομικά συνεχίζουν να είναι ζόρικα και να μην επιτρέπουν όνειρα αλλά τουλάχιστον η διάθεση της διοίκησης να καλύψει κάθε υποχρέωση, προσφέρει μεγάλη ηρεμία στον προπονητή Κώστα Λούδη και τους πολίστες του (με κορυφαίο τον πολύπειρο Γιώργο Αφρουδάκη).
Ο Παναθηναϊκός μπορεί να διεκδικήσει πολλά περισσότερα τα επόμενα χρόνια. Έχει φυσικά ουκ ολίγα διαχρονικά προβλήματα όπως την έλλειψη κολυμβητηρίου, με συνέπεια να τριγυρίζει σαν τον πρόσφυγα από το Καλαμάκι στο ΟΑΚΑ, ενίοτε και σε άλλες πισίνες. Μεγάλο θέμα υπάρχει και με την ομοσπονδία (ΚΟΕ) με την οποία έχει ξεσπάσει μεγάλη κόντρα (και με τον… αιώνιο πρόεδρό της, Δημήτρη Διαθεσόπουλο) με αποκορύφωμα τη φετινή τιμωρία έδρας αλλά και το… λάθος στην προκήρυξη που αντί για την κλασική σε όλα τα αθλήματα διασταύρωση στα play off 1-4, 2-3, μετατράπηκε σε 1-3, 2-4, κάτι που στέλνει τον Παναθηναϊκό στα ημιτελικά κόντρα στον Ολυμπιακό.Μπάσκετ γυναικών: Ο δουλευταράς προπονητής και οι σωστές επιλογές
Είχε αρκετό ρίσκο ομολογουμένως η απόφαση για την αλλαγή προπονητή το περασμένο καλοκαίρι. Η Γιασεμή Σαμαντούρα μετά από μια τριετία στον πάγκο αποχώρησε με παράσημο τον τίτλο της σεζόν 2012-13 αλλά και την αποτυχία πέρυσι να φτάσει στον τελικό των play off, χάνοντας και το Κύπελλο. Ανέλαβε στη θέση της ο Πέτρος Πρέκας, ένας άνθρωπος που αποδείχθηκε «λίρα εκατό». Περιγράφεται ως «σκυλί» στη δουλειά του. Με ορθολογικές επιλογές παικτριών, ο Παναθηναϊκός κατάφερε να ανεβεί σκαλοπάτια συγκριτικά με πέρυσι και να κοντράρει στα ίσα το Ελληνικό, ομάδα με πολύ μεγαλύτερο διαθέσιμο μπάτζετ. Οι Πράσινες με το τέταρτο μπάτζετ στην κατηγορία, έχασαν για ένα πόντο το πρωτάθλημα, με πολλές διαμαρτυρίες για τη διαιτησία στον πέμπτο και τελευταίο αγώνα του τελικού των play off. Βόλεϊ γυναικών: Έφτασε στο στόχο νωρίτερα
Το καλοκαίρι του 2013 τέθηκε σε εφαρμογή ένα πλάνο τριετίας για την πολυπρωταθλήτρια ομάδα στο βόλεϊ γυναικών. Τότε είχε φτάσει στη χειρότερη θέση της ιστορίας της (5η). Το πλάνο προέβλεπε ότι στο τέλος της τριετίας η ομάδα θα έπρεπε να είναι ανταγωνιστική και να «χτυπάει» τίτλο. Ο Γιώργος Ρούσσης ανέλαβε προπονητής πέρυσι και με αρκετή δουλειά κατάφερε να δημιουργήσει μια νεανική όσο και μαχητική ομάδα. Πέρυσι έφτασε την τρίτη θέση, φέτος ήταν φιναλίστ στο Κύπελλο και μάχεται στον τελικό για την κατάκτηση του πρωταθλήματος με αντίπαλο τον Ολυμπιακό. Η υπέρβαση έχει ήδη επέλθει, μια και ο Παναθηναϊκός είχε το τέταρτο μπάτζετ της κατηγορίας πίσω από Ολυμπιακό, Πανναξιακό, Σαντορίνη. Η πορεία του Τριφυλλιού βασίζεται στο ελληνικό στοιχείο και σε πολλές νεαρές αθλήτριες.
