MENU

Ποιος είπε ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο σημαίνει μόνο επεισόδια στις εξέδρες. “Ντου” στους αγωνιστικούς χώρους. Οπαδικός οχετός, ασέβεια στον αντίπαλο, κοκορομαχίες μεταξύ παικτών κι άλλα... πολλά που έχουμε δει κατά καιρούς; Ναι, δεν διαφωνεί κανείς ότι πολλές τέτοιες εικόνες έχουν κάνει κατά καιρούς την εμφάνισή τους. Όπως όμως δεν διαφωνεί κι ότι σε όλους τους -υγιείς- φιλάθλους προκαλούν αποστροφή τέτοιες συμπεριφορές.

Το Σαββατοκύριακο ωστόσο που μας πέρασε, αλλά και το προηγούμενο, είδαμε σκηνικά στα ελληνικά γήπεδα που θα θέλαμε να είναι ο κανόνας κι όχι -πιθανώς- η εξαίρεση.

Είδαμε τους φιλάθλους του Απόλλων Σμύρνης να αναρτούν ένα εκπληκτικό πανό στο παιχνίδι με τον Πανιώνιο. “Στις φωτογραφίες των παππούδων σου, θα δεις και τους δικούς μου”! Τι πιο όμορφο, τι πιο νοσταλγικό, για την κοινή -προσφυγική- καταγωγή των δύο ιστορικών σωματείων. Το ίδιο μάλιστα πανό ταξίδεψε έπειτα από λίγο και στην πλευρά των φιλάθλων του Ιστορικού που το ανάρτησαν κι εκείνοι με τη σειρά τους. Ήταν αναμφίβολα η ομορφότερη στιγμή στους αγώνες του περασμένου διημέρου.

Μα και το ντέρμπι στο “Καραϊσκάκη”, που όπως κάθε ντέρμπι αποτελεί για αρκετούς ευκαιρία για τις γνωστές αλητείες που έχουμε δει κατά καιρούς, μας χάρισε επίσης εξαιρετικές στιγμές. Από το ξεκίνημά τους κιόλας μάλιστα, όταν είδαμε τον Αλέξανδρο Πασχαλάκη να αγκαλιάζεται με τον... παλιόφιλο του από τη συνύπαρξή τους στον ΠΑΣ Γιάννινα, Λεονάρντο Κούτρη. Δεν ήταν ένας απλός-τυπικός χαιρετισμός δύο πρώην συμπαικτών. Το βλέμμα στα πρόσωπά τους όπως τα απαθανάτισε ο φωτογραφικός φακός, μαρτυρά μία σχεδόν... αδερφική σχέση.

Και στη συνέχεια όμως τα όσα είδαμε, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως οι πλέον συνηθισμένες εικόνες στα ελληνικά γήπεδα. Είδαμε τον φιλοξενούμενο να νικάει στην έδρα ενός μεγάλου αντιπάλου και να μη φεύγει... τρέχοντας για τη φυσούνα, αλλά να πανηγυρίζει... κανονικά τη νίκη του. Όπως όμως είδαμε και τους οπαδούς του Ολυμπιακού και δη τους οργανωμένους να μην μπουκάρουν στο γήπεδο όπως συνέβη μετά το περσινό παιχνίδι με την ΑΕΚ, αλλά να χαρίζουν ένα παρατεταμένο χειροκρότημα στους παίκτες της ομάδας τους, αναγνωρίζοντας την προσπάθειά τους και την πράγματι καλή εμφάνισή τους. Κι ας υπήρξαν τα καπνογόνα νωρίτερα που οδήγησαν στην ολιγόλεπτη διακοπή. Όπως όμως κι ορισμένα απαράδεκτα συνθήματα. Δεν ήταν ωστόσο ικανά για να “χαλάσουν” τη συνολική εικόνα του χθεσινού παιχνιδιού.

Ανάλογες στιγμές δε είχαμε παρακολουθήσει και την προηγούμενη εβδομάδα, στο ντέρμπι του ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ, σε ένα χρονικό σημείο μάλιστα όπου... εξωγηπεδικά, η κόντρα των δύο ομάδων βρίσκεται στο “κόκκινο”. Παίκτες των δύο ομάδων να δίνουν τα χέρια, αγκαλιές μετά το τέλος του αγώνα. Αλληλοσεβασμός και αναγνώριση του αντιπάλου. Γιατί άραγε να πρέπει να φαντάζουν στα μάτια μας τόσο ξένες αυτές οι εικόνες;

Όλα αυτά, την ίδια στιγμή που ο κόσμος αψηφούσε την κακοκαιρία και τη βροχή σε Καραϊσκάκη, ΟΑΚΑ, “Βικελίδης”, αλλά και στη Λιβαδειά, όπου οι φίλοι του Ατρομήτου... χόρευαν στη βροχή μετά το τέλος του αγώνα, τραγουδώντας για τη νέα νίκη της ομάδας τους. Και για όσους βιαστούν να βρουν... αντίλογο, όχι, ο ανεγκέφαλος που πέταξε την καρέκλα στον Τάσο Μπακασέτα στο Ηράκλειο, δεν μπορεί να αμαυρώσει την “παράσταση” που έδωσαν σε ακόμη ένα εντός έδρας παιχνίδι οι οπαδοί του ΟΦΗ. Αυτός -εν προκειμένω- αποτελεί την εξαίρεση, που πρέπει να απομονωθεί.

Το ποδόσφαιρο που θέλουμε να βλέπουμε!