Αντίπαλοι; Ναι, να είναι! Πάθος; Ναι, να έχουν! Στιγμές έντασης; Φυσικά, να υπάρχουν. Μέσα στην αντιπαλότητα, το πάθος και την ένταση, όμως, οφείλουν να θυμούνται, οφείλουν να μην ξεχνάνε. Είναι συνάδερφοι. Και το κυριότερο; Εκφράζουν εκείνο που θέλουμε να λέμε ότι είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο. Οι εικόνες μετά το τέλος του χθεσινού αγώνα στην Τούμπα είναι ακριβώς ό,τι θέλουμε να βλέπουμε. Οι εικόνες πριν το ματς και οι εικόνες κατά τη διάρκειά του, ακριβώς ό,τι πρέπει να πρεσβεύει το ποδόσφαιρο, ακόμα και σε ένα ντέρμπι.
Ακόμα και στα κόκκινα, ακόμα και σε ματς με σπουδαία βαθμολογική σημασία, τα όρια πρέπει να είναι διακριτά. Ο ΠΑΟΚ κέρδισε, η ΑΕΚ έφυγε πληγωμένη όμως η αναγνώριση του αντιπάλου πάντα θα είναι μεγαλύτερη αξία στο νικητή. Η χειραψία του Αλεκσάνταρ Πρίγιοβιτς με τον Βασίλη Μπάρκα είναι ποδοσφαιρικά όλο το ματς! Είναι η γνώση του φορμαρισμένου τερματοφύλακα ότι νικήθηκε δύο φορές από έναν δεινό σκόρερ και η γνώση του δεινού σκόρερ ότι τα γκολ του μετράνε ακόμα περισσότερο γιατί τα έβαλε σε έναν φορμαρισμένο τερματοφύλακα.
Κάτω από τα φτερά αυτής της φωτογραφίας, έπονται οι επόμενες. Και κάτω από τα φτερά των δύο δικέφαλων αετών, έπονται τα επόμενα ντέρμπι με την ελπίδα να είναι ακόμα καλύτερα!
