Ο χαρακτήρας του κι ότι αυτός πρεσβεύει θα μπορούσε να γίνει ξεχωριστός ρόλος δίπλα στον Μπραντ Πιτ και τον Ράιαν Γκόσλινγκ στο «Σορτάρισμα» που παίζεται φέτος στους κινηματογράφους, μία ταινία που μειδιά ειρωνικά στον άκρατο κυνισμό των οικονομικών επιστημών και τους απαράβατους νόμους της Γουόλ Στριτ.
Εκεί, μία παρέα μικροεπενδυτών επωφελείται από την φούσκα της αμερικανικής κτηματαγοράς, θησαυρίζει από το παγκόσμιο κραχ και βγάζει κοροϊδευτικά την γλώσσα σε ένα ολόκληρο σύστημα. Δυσκολεύεσαι να συμπαθήσεις τους χαρακτήρες της, μα είναι ακόμα πιο δύσκολο να μην τους παραδεχθείς. Για μερικούς ανθρώπους ακόμα κι ένα τσουνάμι, μπορεί να φανεί ως ευκαιρία για μία καλή… ψαριά!
Όλα είναι χρήμα
Υποστηρίζει ότι κοιμάται μόλις τέσσερις ώρες την ημέρα, αφού «πρέπει διαρκώς να συνομιλώ με ανθρώπους σε διαφορετικές ζώνες, ηπείρους, ημισφαίρια». Από γραφείο του δεν λείπουν ποτέ οι οικονομικές εφημερίδες και τα έντυπα με κτηματομεσιτικές ευκαιρίες, παρότι η δουλειά από την οποία βιοπορίζεται είναι το ποδόσφαιρο. Για τον Ζόρζε Μασάδο τα πάντα είναι μετοχές, είτε μιλάμε για σπίτια, αυτοκίνητα, ισοτιμίες νομισμάτων ή… ανθρώπους. Ναι, ανθρώπους!
Πιο συγκεκριμένα ποδοσφαιριστές: «Η πρόσφατη υποτίμηση του βραζιλιάνικου ρεάλ έναντι του δολαρίου θα ανοίξει πάλι την αγορά, θα ευνοήσει τις εξαγωγές ποδοσφαιριστών από την Βραζιλία. Μία ομάδα από την Ευρώπη, την Κίνα ή τον αραβικό κόσμο που θέλει να δώσει 100.000 δολάρια για τον μισθό ενός παίκτη θα εξακολουθήσει να θέλει να δώσει 100.000 δολάρια, όμως για τον ποδοσφαιριστή από 220.000 ρεάις θα ισοδυναμεί με 324.000 ρεάις». Για τον 50χρονο Βραζιλιάνο ατζέντη κάθε δευτερόλεπτο δεν είναι χρόνος, αλλά χρήμα.
Απ’ τα παγκάκια, στις επαύλεις
Μένει σε μία πολυτελή έπαυλη στην πιο πολυτελή συνοικία του Πόρτο Αλέγκρε και στο γκαράζ του χλιμιντρίζουν εκατοντάδες άλογα, που βρίσκονται εγκλωβισμένα στις μηχανές μιας Cadillac Escalade, μιας Ferrari και μιας Mercedes-Benz που έχει στην κατοχή του. Τίποτα από όλα αυτά δεν το βρήκε έτοιμο. Γιος ενός βιοπαλαιστή οικοδόμου, επέλεξε να φύγει στα 15 να αφήσει την πόλη του Ερεσίμ για να ζήσει το μεγάλο του όνειρο, να γίνει ποδοσφαιριστής. Δεν ήταν όμως τόσο καλός. Η Γκρέμιο του Πόρτο Αλέγκρε τον απέρριψε και κάπου εκεί άρχισαν τα δύσκολα.
Κοιμήθηκε σε παγκάκι, έμεινε για μέρες νηστικός, δούλεψε σε σούπερ-μάρκετ κουβαλώντας ψώνια, όμως την άκρη του την βρήκε. Σήμερα, μαζί με τον Ζίλμαρ Βελόζ είναι ο μεγαλύτερος ατζέντης ποδοσφαιριστών στην επαρχία του Πόρτο Αλέγκρε και σίγουρα στο top-10 στην Βραζιλία αυτή την στιγμή μαζί με ξακουστά ονόματα όπως οι Βάγκνερ Ριμπέιρο, Ζουάν Φιγέρ και Τζιουλιάνο Μπερτολούτσι. Αν και δεν το επιβεβαιώνει έχει εμπλακεί σε πάνω από 10.000 μεταγραφές παικτών (κάποιες εξ’ αυτών ήταν αυτές των Ριβάλντο, Ραΐ, Γκαμάρα, Ράφαελ Σόμπις, Μάρκος Ασουνσάο, Νίλμαρ), όμως εμείς τον μάθαμε μόνο για τις δύο πιο πρόσφατες: αυτές του Γιούρι Μαμούτε και του Ροντρίγκο Μολέδο στον Παναθηναϊκό.
Μητέρα Τερέζα
Αν τον ρωτήσεις τι δουλειά κάνει, θα απαντήσει: «επενδυτής». Κάθε μήνα ξοδεύει περίπου 300.000 δολάρια από την τσέπη του (!) για να φροντίσει τα περίπου 200 παιδιά που έχει… υιοθετήσει! Αυτή είναι η δουλειά του. Να βρίσκει 11χρονα, 12χρονο παιδιά και να τους προσφέρει στέγη, σίτιση, ένδυση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ασφάλεια, με μοναδικό αντίτιμο μία… υπογραφούλα! Ακούγεται αγγελικό, μοιάζει με μία σύγχρονη Μητέρα Τερέζα, όμως δεν είναι ακριβώς έτσι. Ο Μασάδο επιλέγει να «υιοθετήσει» παιδιά που έχουν όλα τα χαρακτηριστικά να γίνουν κάποια στιγμή επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, ελπίζοντας πως όταν κλείσουν τα 16 και βάσει νόμου θα μπορούν να υπογράψουν με κάποιον ατζέντη, αυτός θα είναι ο ίδιος. Τόσο απλό. Τόσο κυνικό.
Ο Μαμούτε και ο… Ζλάταν!
«Ξέρετε πόσα σπίτι έχω χάσει, προσφέροντας στέγη σε παιδιά, που όταν έγιναν 16 επέλεξαν να ακολουθήσουν άλλον ατζέντη;», δηλώνει για να δείξει το μέγεθος του τζόγου στον οποίο συνειδητά έχει μπλέξει. Ο λατρεμένος του Γιούρι Μαμούτε θα μπορούσε να είναι ένας από αυτούς τους ασώτους υιούς: «Το 2012 ο ατζέντης του Ζλάταν, ο Μίνο Ράιολα ταξίδεψε ως το Πόρτο Αλέγκρε και βρήκε τους γονείς του Γιούρι. Τους προσέφερε 200.000 δολάρια για να πάρει τα δικαιώματα του και χρειάστηκε να ξεπεράσω αυτό το ποσό για να πάρω πίσω τον Γιούρι, τον οποίο βοηθάω από τότε που ήταν 11 ετών»!
Πώς βγάζει… μεροκάματο;
Δεν είναι ένας απλός εκπρόσωπος, ένας μεσολαβητής ή ένας διαπραγματευτής συμβολαίων. Δεν εκπροσωπεί παίκτες, συνήθως του ανήκουν! Κάθε φορά που διαπραγματεύεται με τις οικογένειες των 16χρονων «υιοθετημένων» του παιδιών, αξιώνει ένα πράγμα: Το 40% των δικαιωμάτων του! Από εκεί και μετά όλα παίρνουν τον δρόμο τους. Ακόμα και σήμερα η πίνει νερό στο όνομα του Μάριο Φερνάντες. Ο Μασάδο απέκτησε το 40% των δικαιωμάτων του μόλις για ένα εκατομμύριο ρεάις (228.000 ευρώ) και μέσα σε μερικούς μήνες, εκείνος εκτόξευσε την αξία του, πουλήθηκε για 15 εκατομμύρια ευρώ στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, αφήνοντας καθαρό κέρδος στον Βραζιλιάνο ατζέντη 18 εκατομμυρίων ρεάις (οριακά πάνω από 4 εκατομμύρια ευρώ). Αυτά είναι deal…
Ευεργέτης
Στα 50 του έχει… βαρύνει και δύσκολα πια βγαίνει από το σπίτι του. Τις περισσότερες δουλειές τις κλείνει πια ο γιος του Κάουε, ο οποίος ήταν και αυτός που ήρθε στην Ελλάδα για να κάνει τις.. μπίζνες με τον Παναθηναϊκό. Αυτό που δεν παραλείπει ποτέ όμως να κάνει είναι να στέλνει κάθε μήνα σακούλες με τρόφιμα σε περίπου 300 οικογένειες σε φτωχές συνοικίες του Πόρτο Αλέγκρε, που δεν έχουν καμία σχέση με το ποδόσφαιρο. «Αν έχεις πεινάσει μία φορά στην ζωή σου, δεν ξεχνάς ποτέ πως είναι αυτό το συναίσθημα», λέει ταπεινά.
Έτσι έφερε τον Μολέδο
Με τον Μολέδο, που άρχισε ήδη να δείχνει «πράγματα» στον Παναθηναϊκό, είναι μαζί χρόνια. Στα εύκολα και στα δύσκολα. Στις μέρες ανωνυμίας στην Ουνιάο Ροντονόπολις, στα κρύα και τις κακουχίες της Πολωνίας (Όντρα Βόντσισλαβ), όπου ο Βραζιλιάνος αμυντικός ξενιτεύτηκε για πρώτη φορά στα 22 του, στις ένδοξες μέρες της Ιντερνασιονάλ του Πόρτο Αλέγκρε και στις γεμάτες λάμψη στιγμές στην νεόπλουτη Μέταλιστ Χάρκιβ. Δεν τον παράτησε ούτε όταν ένας πολύ σοβαρός τραυματισμός στην επιγονατίδα παραλίγο να καταστρέψει την καριέρα του. Του άνοιξε ξανά την πόρτα της Ιντερνασιονάλ του Πόρτο Αλέγκρε ώστε να ξαναβρεί σιγά - σιγά αγωνιστικό ρυθμό, όμως δεν μπορούσε και να επιβάλλει την παρουσία του στην ενδεκάδα. Ο Μολέδο ιατρικώς ήταν καλά, μα είχε συμπληρώσει πάνω από δύο χρόνια (από τον Νοέμβριο του 2013) χωρίς επίσημο παιχνίδι στα πόδια του! Ο Μασάδο όμως ούτε και τότε σταμάτησε να πιστεύει στο «παιδί» του.
Την ώρα που ο Παναθηναϊκός (ο Στραματσόνι για την ακρίβεια) έψαχνε για στόπερ στην Ιταλία και περίμενε καρτερικά την απάντηση από την Σασουόλο για τον Λούκα Αντέι (παρεμπιπτόντως, όχι μόνο έμεινε στην Σασουόλο, αλλά βρήκε θέση βασικού στον ιταλικό σύλλογο) ο Βραζιλιάνος ατζέντης έριξε την ιδέα στην διοίκηση του «τριφυλλιού»: «Έχω να σας προτείνω ένα παίκτη που θα λύσει το πρόβλημα σας στην άμυνα. Δεν θα σας κοστίσει τίποτα και αν τον πάρετε σε λίγο καιρό θα κάνει πάνω από 5 εκατομμύρια». Οι «πράσινοι» το σκέφτηκαν. Το σκέφτηκαν πολύ. Δεν πήραν την απόφαση με βάση την λογική, αλλά περισσότερο με το ένστικτο. Σήμερα, μόλις δύο μήνες μετά την απόκτηση του Ροντρίγκο Μολέδο στο «τριφύλλι» νιώθουν σαν να έπιασαν τον πρώτο αριθμό του λαχείου.
Win-win situation
Αν ψάξει κανείς το σημερινό του πελατολόγιο δεν θα βρει κανείς παρά μερικούς σεσημασμένους γυρολόγους, όπως ο Νίλμαρ, ο Ράφαελ Σόμπις ή ο Γουέισον Ρεντερία. Πίσω από την βιτρίνα όμως, υπάρχει μία ανεξάντλητη δεξαμενή ατόφιου ταλέντου, που ο Μασάδο διαχειρίζεται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Η γνωριμία και η στενή σχέση του με τον Παναθηναϊκό μοιάζει με win-win situation και για τις δύο πλευρές.
Ο Βραζιλιάνος ατζέντης ανοίγει μία πόρτα εξόδου στην… πλούσια Ευρώπη για τα «υιοθετημένα» του παιδιά και ο Παναθηναϊκός μία σούπερ άκρη, με τρομερές γνωριμίες / διασυνδέσεις που μπορεί να του εγγυηθεί ποσότητα, ποιότητα, ατόφιου Βραζιλιάνικου ταλέντου, όπου και όποτε οι πράσινοι του θελήσουν. Κι αν τελικά η καλύτερη από τις 9 χειμερινές μεταγραφές του Παναθηναϊκού είναι αυτή που δεν πρόκειται ποτέ να φορέσει την φανέλα του;
