Χριστός Ανέστη, χρόνια πολλά σε όλους σας, εύχομαι τα καλύτερα για εσάς και τις οικογένειές σας. Πάνω απ’ όλα υγεία. Αυτό είναι που μετράει πιότερο απ΄οτιδήποτε άλλο.
Το βράδυ της Τετάρτης θα γνωρίζουμε τους αντιπάλους του φετινού τελικού κυπέλλου Ελλάδος. Άποψή μου είναι ότι οδεύουμε προς ένα «φινάλε δικαιοσύνης» με βάση όσα έχουμε δει τη φετινή σεζόν.
Τι εννοώ; Εκτιμώ πως από το ένα ζευγάρι θα προκριθεί το μεγάλο φαβορί, δηλαδή ο Παναθηναϊκός. Προς Θεού, σε καμία περίπτωση δεν υποτιμώ τη Λαμία η οποία στο παρελθόν κόντρα και στον Παναθηναϊκό και στον Ολυμπιακό έχει ανατρέψει τα προγνωστικά. Όμως τούτη την ώρα η διαφορά των δύο ομάδων είναι σημαντική. Αν προσθέσουμε ότι πολύ δύσκολα ο Παναθηναϊκός δεν θα σκοράρει, τότε είναι απίθανο να… χάσει με 3-1 και να αποκλειστεί, αφού όπως είναι γνωστό στο κύπελλο Ελλάδος ισχύει ακόμη για φέτος το εκτός έδρας γκολ.
Η εικόνα των δύο αντιπάλων στο πρώτο ματς ήταν σαρωτική υπέρ των πρασίνων, το 1-0 πολύ φτωχό, δεν εξέφρασε την πραγματική διαφορά, οπότε εκτίμησή μου είναι ότι ο Παναθηναϊκός εύκολα ή δύσκολα θα πάρει την πρόκριση.
Η παρουσία του στον τελικό θα αποτελεί μια πρώτη δικαίωση της δουλειάς που κάνει φέτος ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Έπειτα από 8 χρόνια οι πράσινοι θα έχουν τη δυνατότητα να διεκδικήσουν ξανά τρόπαιο και να βγουν απευθείας στην Ευρώπη, επιστρέφοντας σε διοργανώσεις που οφείλουν να βρίσκονται.
Στον τελικό ο Παναθηναϊκός δεν θα είναι αουτσάιντερ αλλά θα μπει στα ίσα κόντρα σε Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ. Όχι επειδή είναι καλύτερη ομάδα από τους άλλους δύο, αλλά γιατί η χρονική συγκυρία έχει δημιουργήσει νέα δεδομένα. Οι δύο τελευταίες του νίκες στη Λεωφόρο, στα αντίστοιχα ντέρμπι, του έδωσαν την απαραίτητη ψυχολογία ότι μπορεί να κοιτάξει στα μάτια αυτούς τους αντιπάλους. Προσθέτοντας το βάρος της φανέλας του και τη δίψα των παικτών του για ένα τρόπαιο, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι θα πάει στην αφετηρία του τελικού με το δικαίωμα στο 50-50% πιθανότητες. Όχι επειδή αυτό… ορίζει το πρωτόκολλο, αλλά γιατί ο Παναθηναϊκός επιστρέφει σιγά σιγά σε στάνταρς που του ξαναδίνουν δυνατότητες τις οποίες είχε απολέσει. Τους λόγους φυσικά τους γνωρίζουμε και τους έχουμε πολλάκις αναλύσει…
Από τον δεύτερο ημιτελικό στο «Γ. Καραϊσκάκης» όποια ομάδα κι αν καταφέρει να προκριθεί στον τελικό θα δικαιούται να λέει ότι εκφράζει ποδοσφαιρική δικαιοσύνη. Ο Ολυμπιακός είναι δίκαιος πρωταθλητής Ελλάδος. Όχι επειδή ο ίδιος εντυπωσίασε αλλά γιατί στην κανονική διάρκεια παρουσιάστηκε πολύ πιο σταθερός την ίδια ώρα που οι αντίπαλοί του κατέρρευσαν. Πρόσφερε έτσι την πολυτέλεια στον εαυτό του να μην κινδυνεύει στα πλέι οφ, παρά τη δική του μετριότατη εικόνα.
Εδώ όμως μιλάμε για ένα ματς-μία πρόκριση. Και οι «ερυθρόλευκοι» είναι ομάδα με τεχνογνωσία και εγωισμό στα μεγάλα παιχνίδια. Στην Τούμπα δέχθηκαν ουσιαστικά μόλις μία φάση και δεν δυσκολεύτηκαν να φύγουν με 0-0. Το ντεζαβαντάζ τους έχει να κάνει με το εκτός έδρας γκολ στο οποίο αναφερθήκαμε, κάτι που ευνοεί τον ΠΑΟΚ σε οποιαδήποτε ισοπαλία.
Νομίζω ότι θα δούμε έναν πολύ πιο επιθετικό Ολυμπιακό, αφού ο Μαρτίνς θέλει να πετάξει από την πλάτη της ομάδας του το «βάρος» της κακής εικόνας των τελευταίων μηνών και τα σχόλια που την συντροφεύουν. Δεν ξέρω πόσο εφικτό είναι αυτό, όμως θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός με τη δύναμη του «Γ. Καραϊσκάκης» θα πιέσει από νωρίς τον ΠΑΟΚ θέλοντας να πάρει το αβαντάζ και να τον οδηγήσει σε δύσκολη θέση. Αν προκριθεί θα δικαιούται να λέει ότι αποτελεί ποδοσφαιρική δικαιοσύνη γιατί πήγε στον τελικό η ομάδα που είναι πρωταθλήτρια Ελλάδος τα 3 τελευταία χρόνια.
Μα και ο ΠΑΟΚ από την πλευρά του αν πάρει την πρόκριση, θα έχει κάθε δικαίωμα να μιλάει για δικαιοσύνη. Και τούτο γιατί φέτος έκανε μια σπέσιαλ χρονιά στην Ευρώπη, φτάνοντας έως τους «8» του Conference League, γιατί από το δεύτερο μισό και μετά ανέβασε κατακόρυφα την απόδοσή του και έδειξε πως από δικά του λάθη είχε μείνει τόσο νωρίς εκτός κούρσας πρωταθλήματος.
Ο ΠΑΟΚ απέδειξε και πέρυσι στον τελικό πως σε ένα ματς έχει τον τρόπο, τη γνώση, το ειδικό βάρος να παίρνει μεγάλες νίκες. Και προκρίσεις, όπως φάνηκε απέναντι στην ΑΕΚ. Η κατάκτηση του τροπαίου στο ΟΑΚΑ επί του Ολυμπιακού είναι πολύ φρέσκια. Ψυχολογικά η ομάδα του Λουτσέσκου δεν νοιώθει πλέον κανένα χάντικαπ όταν κατεβαίνει στην πρωτεύουσα, αντίθετα το έχει μετατρέψει σε πλεονέκτημα.
Θεωρώ ότι μεγάλο ρόλο θα παίξει το ξεκίνημα του αγώνα και πόσο ο δικέφαλος θα αναχαιτίσει τη… φούρια του Ολυμπιακού. Δεδομένα θα πέσει βάρος στην άμυνα, η οποία θα κληθεί να αντιμετωπίσει την ταχύτητα που θα θελήσει να βάλει από τα πλάγια ο Πέδρο Μαρτίνς.
Πολύ ανοιχτό ματς, δύσκολο σε προβλέψεις. Ο Ολυμπιακός έχει το αβαντάζ της δυναμικής του «Γ. Καραϊσκάκης», ο ΠΑΟΚ το εκτός έδρας γκολ και την ισοπαλία που θα ψάξει για την πρόκριση.
Αυτά για τους δύο ημιτελικούς. Ο τελικός είναι πολύ ξεχωριστή συζήτηση-ανάλυση. Από το βράδυ της Τετάρτης και… βλέπουμε!
