Αν αυτό το έλεγε κανείς πέρυσι, ή αν το έλεγε το φετινό καλοκαίρι θα γέλαγαν μαζί του. Θα τον έλεγαν γραφικό, η άσχετο. Αν έλεγε κάποιος δηλαδή ότι ο Παναθηναϊκός στα τρία πρώτα εντός έδρας παιχνίδια του θα μοιράσει τεσσάρες και πεντάρες. Και όμως έγινε και έγινε και εύκολα και με πειστικό τρόπο. Και μην πει κανείς ότι οι αντίπαλοι ήταν εύκολοι διότι τους εύκολους, η τους δύσκολους αντιπάλους τους κάνεις εσύ. Να θυμίσω ότι ο Βόλος που έχασε 5-1 στην Λεωφόρο πήγε και πήρε στην Τούμπα ισοπαλία και με ανατροπή το 4-1 το έκανε 4-4. Με 4-1 έχανε και στην Λεωφόρο ο Βόλος αλλά το παιχνίδι τελείωσε 5-1. Ο Ιωνικός ναι μεν έχασε και από την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ με 3-0, αλλά μέχρι να δεχθεί γκολ έχασε μεγάλες ευκαιρίες και στη συνέχεια έμεινε και με δέκα παίκτες και τα πράγματα έγιναν πιο απλά. Επίσης ο Ιωνικός νίκησε και τον Αρη με 1-0.
Γιατί τα λέω αυτά; Για να καταλάβετε ότι δεν υπάρχει εύκολος αντίπαλος, αν εσύ δεν είσαι καλά, αν εσύ δεν παίξεις καλά. Να μην θυμίσω την περσινή αθλιότητα που αν κέρδιζες στην Λεωφόρο θα κέρδιζες με ένα γκολ διαφορά και έπαιζες φουλ άμυνα στο τέλος για να μην δεχθείς την ισοφάριση. Η φράση, λοιπόν, «έλα μωρέ πως κάνετε έτσι τον Ιωνικό, τον Βόλο και τον Απόλλωνα νικήσαμε, όχι την ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό» δεν έχει βάση. Διότι όταν ο Παναθηναϊκός μάθει να κερδίζει με συνοπτικές διαδικασίες αυτές τις ομάδες θα κάνει και πρωταθλητισμό. Το πρωτάθλημα το παίρνει η ομάδα, που έχει τις μικρότερες απώλειες σε τέτοιου είδους παιχνίδια και όχι η ομάδα που θα κερδίσει τα ντέρμπι.
Το μεγαλύτερο κέρδος για τον Παναθηναϊκό σε αυτά τα τρία πρώτα παιχνίδια στην Λεωφόρο είναι ότι αρχίζει και τρομάζει. Με το 4-5-4 πλέον όποιος αντίπαλος έρχεται ξέρει ότι δεν θα είναι εύκολο να πάρει αποτέλεσμα. Τον παίζεις ψηλά τον Παναθηναϊκό θα πάθεις ότι έπαθε ο Απόλλωνας και ο Βόλος. Τον παίζεις κλειστά; Θα πάθεις ότι έπαθε ο Ιωνικός. Γιατί συμβαίνει όλο αυτό; Διότι η ομάδα έχει πλέον πλάνο, προπονητή που την εξελίσσει και παίκτες που έχουν ρόλους.
Οι παλιοί έχουν γίνει καλύτεροι φέτος με κορυφαίο το παράδειγμα του Καρλίτος, οι μεταγραφές δείχνουν στο γήπεδο σε κάθε ματς που περνάει ότι τον ανεβάζουν επίπεδο. Την πρώτη αγωνιστική κάναμε κουβέντα για τον Βιτάλ, αλλά πλέον κάνουμε κουβέντα για τον Ρούμπεν στα χαφ και από εδώ και πέρα θα κάνουμε κουβέντα και για τον Παλάσιος στην επίθεση με βάση αυτά που είδαμε κόντρα στον Ιωνικό, που ήταν κάποια από τα στοιχεία του. Στο Φάληρο κάναμε κουβέντα για τον Μπρινιόλι. Ο Παναθηναϊκός παίρνει από τις μεταγραφές του κάτι σε κάθε ματς και είμαστε μόλις στην έκτη αγωνιστική.
Οι ομάδες δεν χτίζονται από την μία ημέρα στην άλλη και οι προπονητές θέλουν τον χρόνο τους. Ο Γιοβάνοβιτς, που από την πρώτη στιγμή είχα σημειώσει ότι είναι μία πολύ καλή επιλογή έχει καταφέρει σε μικρό χρονικό διάστημα να κάνει τον Παναθηναϊκό ισοπεδωτικό στην Λεωφόρο. Θα πει κανείς ότι εκτός έδρας δεν έχει βάλει γκολ ακόμα. Ετσι είναι, αλλά δεν έπαιξε και σε εύκολες έδρες. Επαιξε στα Γιάννινα που μόλις χθες έκαναν την πρώτη τους ήττα στο πρωτάθλημα με τα χίλια ζόρια από τον Ολυμπιακό και με ….ασίστ του Σάλιακα που στο ματς με τον Παναθηναϊκό έβριζε τους αντιπάλους του και έκανε θανατηφόρα τάκλιν. Επαιξε στην Θεσσαλονίκη με τον Αρη και στο Φάληρο με τον Ολυμπιακό.
Δεν έχω καμία αμφιβολία, διότι πιστεύω στον Γιοβάνοβιτς ότι θα είναι πλέον καλύτερη η εικόνα της ομάδας και εκτός έδρας και θα αρχίσει να σκοράρει και να παίρνει νίκες.
*Ο Αλεξανδρόπουλος και η εξέλιξή του είναι το παράδειγμα για όλα τα παιδιά, που βγαίνουν από τις Ακαδημίες. Με χαμηλά το κεφάλι, με πολλή δουλειά και με το μυαλό να καθιερωθεί στον Παναθηναϊκό βλέπουμε το αποτέλεσμα. Είναι πλέον από τους πιο απαραίτητους παίκτες σε αυτό τον Παναθηναϊκό.
*Ακούω και διαβάζω ότι τα ίδια πέναλτι έγιναν στα Γιάννινα, αλλά στον Παναθηναϊκό σε βάρος του δεν δόθηκε ενώ στον Ολυμπιακό δόθηκε. Καμία σχέση . Στην μία φάση ο Αϊτόρ έχει το χέρι του κάτω στο έδαφος στο γύρισμα του παίκτη του ΠΑΣ, ενώ στην άλλη περίπτωση ο Ρέαμτσουκ έχει σηκώσει το χέρι του όπως πέφτει στο έδαφος και βρίσκει την μπάλα με το χέρι στο γύρισμα του παίκτη του ΠΑΣ. Μέρα με τη νύχτα δηλαδή. Η το άσπρο-μαύρο όπως κάνουν στον Ολυμπιακό χρόνια τώρα. Γελάω και μόνο την κουβέντα που κάνουν στον Ολυμπιακό και σκούζουν ότι είναι αδικημένοι. Για 20 χρόνια έπαιρναν τόσα μαιμού πέναλτι με βουτιές που έχουν κάβα για άλλα 40 χρόνια. Και πέναλτι που έκριναν πρωταθλήματα που έκλεβαν από καλύτερες ομάδες όπως τον Παναθηναϊκό του Κυράστα, η τον Παναθηναϊκό των 8 στο τσάμπιονς λιγκ και στο ΟΥΕΦΑ, που αυτοί ούτε σε τέσσερις ζωές δεν θα πετύχουν στην Ευρώπη.
