Δύσκολη η χθεσινή βραδιά για τον Βαγγέλη Μαρινάκη, καθώς, για ακόμη μία φορά στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας (εκεί όπου οι Πειραιώτες μετρούν μόλις μία νίκη μέσα στο γήπεδο -και όχι στα χαρτιά- για το πρωτάθλημα Ελλάδας από την περίοδο 2000-01), ο Παναθηναϊκός απέδειξε ότι ο πακτωλός εκατομμυρίων δεν φτάνει πάντα για να κερδίσει την παναθηναϊκή ψυχή. Ο ισχυρός άνδρας των «ερυθρολεύκων» φέρεται να έδωσε εντολή στον Κώστα Καραπαπά να πιάσει χαρτί και στυλό, ώστε να του υπαγορεύσει στίχους για κάποιο νέο άσμα. Μόνο που, αυτήν τη φορά, το mood είναι διαφορετικό και η αλλαγή ερμηνεύτριας κρίνεται ως επιβεβλημένη, με τη Νατάσα Θεοδωρίδου να δίνει τη σκυτάλη σε μια πιο μελαγχολική Νατάσα, την Μποφίλιου!
Οι άνθρωποι της ΠΑΕ Παναθηναϊκός ίσως να αντιλήφθηκαν χθες πόσο σημαντικό είναι για τους «πράσινους» να αγωνίζονται στο «Απόστολος Νικολαΐδης» και όχι στο «παγωμένο» ΟΑΚΑ, εκεί όπου δεν κατάφεραν να κερδίσουν τον «αιώνιο» αντίπαλό τους τις δύο προηγούμενες σεζόν (μετρούσαν δύο ισοπαλίες και μία ήττα). Η αύρα της Λεωφόρου Αλεξάνδρας 160 μίλησε ξανά, έστω και κεκλεισμένων των θυρών λόγω κορωνοϊού. Από την περίοδο 2000-01, όταν οι Αθηναίοι επέστρεψαν στην άλλοτε «Περιβόλα», το Τριφύλλι έχει επικρατήσει έξι φορές των Πειραιωτών, έχει παραχωρήσει τέσσερις ισοπαλίες, ενώ έχει ηττηθεί μόλις μία φορά, κι αυτή στο τελευταίο λεπτό της αναμέτρησης (0-1 με γκολ του Κώστα Μήτρογλου, την περίοδο 2013-14).
Καίτοι ο Ολυμπιακός έχει να διαχειριστεί ένα δυσθεώρητο για τα ελληνικά δεδομένα μπάτζετ, δεν είναι λίγες οι φορές που τα έχει βρει σκούρα απέναντι στον «φτωχό» Παναθηναϊκό, ο οποίος εξ ανάγκης προσπαθεί να διατηρηθεί σε ανταγωνιστικό επίπεδο, κάνοντας αφαίμαξη των ακαδημιών του, χρησιμοποιώντας ως επί το πλείστον νεαρούς ποδοσφαιριστές και αποκτώντας αλλοδαπούς με την ελπίδα να του βγουν «λαχεία». Όπως και την περίοδο 2013-14, με το αξέχαστο 0-3 στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», πάλι οι «πράσινοι» ήταν εκείνοι οι οποίοι βύθισαν στη θάλασσα της Ζέας τις αήττητες φιλοδοξίες των «ερυθρολεύκων», οι οποίοι, εδώ και 61 χρόνια σε επίπεδο Α' Εθνικής, δεν μπορούν να ισοφαρίσουν το επίτευγμα του Παναθηναϊκού της περιόδου 1963-64 και του ΠΑΟΚ της σεζόν 2018-19, που αμφότεροι κατέκτησαν τον τίτλο δίχως να γνωρίσουν την ήττα!
Αγωνιστικά, αν και δεν είμαι ειδήμων, θα ήθελα να σημειώσω κάποια πράγματα που διέκρινα. Ο Παναθηναϊκός προηγήθηκε νωρίς στο σκορ, δίνοντας έτσι πολύ χώρο στον Ολυμπιακό, ο οποίος, με μια φλύαρη υπεροχή στο πρώτο μέρος, προσπάθησε να απειλήσει την εστία του Σωκράτη Διούδη. Θεωρώ ότι αν οι γηπεδούχοι δεν έπαιρναν κεφάλι στο ματς από τα πρώτα λεπτά, η «ερυθρόλευκη» πίεση δεν θα ήταν τόσο έντονη. Συνήθως, σε τέτοιες περιπτώσεις υπερισχύει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης του αουτσάιντερ και αλλάζει όλη η μορφή του παιχνιδιού. Στο δεύτερο μέρος οι φιλοξενούμενοι ήταν σαφώς πιο απειλητικοί, έχασαν ευκαιρίες (όπως αντίστοιχα έχασε στο παιχνίδι του πρώτου γύρου ο Παναθηναϊκός), κατέγραψαν μεγαλύτερο ποσοστό κατοχής της μπάλας (λογικό, καθώς «κυνηγούσαν» την ισοφάριση) και πιο πολλές τελικές προσπάθειες, αλλά δεν είχαν... το τσαγανό του συνόλου που παρέταξε ο Λάζλο Μπόλονι.
Πολλοί φίλοι του Ολυμπιακού κάνουν λόγο για υποτιθέμενη ατυχία της ομάδας τους, αλλά ο ισχυρισμός αυτός αναιρείται από το τέρμα που πέτυχε ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί, το οποίο περιείχε μπόλικη δόση τύχης, με την μπάλα να καταλήγει στα δίχτυα από σπόντα, σαν να ήταν στεκιά στο snooker από τον Ronnie O' Sullivan! Όσο για κάποιες... μπεραιώτικες φωνές για τη διαιτησία του Σκωτσέζου διαιτητή Μπόμπι Μάντεν, εδώ θα κολλούσε η ειρωνική χροιά της φωνής του αείμνηστου Φίλιππου Συρίγου: «είναι να γελάει κανείς». Άλλωστε, κάθε φορά που ο Ολυμπιακός διαμαρτύρεται για διαιτητικές ή δικαστικές αποφάσεις, την ίδια ώρα, κάπου στα βάθη της Άπω Ανατολής, 77 Γιαπωνέζοι σαμουράι κάνουν χαρακίρι. Μιλάμε για τον ίδιο σύλλογο που χάλασε τον κόσμο επειδή αναβλήθηκε -δικαίως- το παιχνίδι Κυπέλλου του Παναθηναϊκού στα Γιάννενα και οι αντίπαλοί τους πήγαν πιο ξεκούραστοι στο ντέρμπι! Σοβαρά τώρα, αυτός ο σύλλογος λογίζεται ως μεγάλος; Τόσο πολύ φοβούνται όταν αντικρίζουν πράσινο;
ΥΓ1.: Πριν από το παιχνίδι, οι στοιχηματικές εταιρείες έδιναν απόδοση μεταξύ 4.00 και 4.50 για τη νίκη του Παναθηναϊκού. Ασχέτως αν η πιο βαριά φανέλα του ελληνικού ποδοσφαίρου χαλυβδώνεται στα δύσκολα και ουκ ολίγες φορές ανατρέπει τέτοια προγνωστικά, αποτελεί κατάντια για το Τριφύλλι να ξεκινάει τα παιχνίδια του ως γηπεδούχος απέναντι στον Ολυμπιακό με το χαρακτηρισμό του απόλυτου αουτσάιντερ. Είναι ένα από τα πολλά αρνητικά χαρακτηριστικά της εποχής Γιάννη Αλαφούζου στον Παναθηναϊκό...
ΥΓ2.: Ο Ρούμπεν Σεμέδο, μετά από τη λήξη του παιχνιδιού, έδειξε το σήμα του Ολυμπιακού στη φανέλα του, υπενθυμίζοντας ότι η ομάδα του παραμένει πρώτη στον βαθμολογικό πίνακα με μεγάλη διαφορά από τους διώκτες της. Αγαπητέ Ρούμπεν, μήπως είδες το επετειακό σηματάκι (που φιλοτέχνησε ο εξαίρετος σκιτσογράφος του Παναθηναϊκού, Πέτρος Μπάλτας) που έφεραν στη φανέλα τους αυτοί που σε κέρδισαν χθες; Είναι κάτι που δεν θα καταφέρεις να δείξεις ποτέ σε μια κάμερα. Απλούστατα επειδή δεν πρόκειται ποτέ να φτάσεις τόσο ψηλά, ούτε εσύ, ούτε η ομάδα στην οποία αγωνίζεσαι.
ΥΓ3: Blast from the past! Τζιμπρίλ Σισέ και Μάρκους Μπεργκ χάρηκαν ιδιαίτερα (και το έδειξαν στα social media) για το 2-1 του αγαπημένου τους συλλόγου. Μήπως θα έπρεπε σιγά σιγά να λειαίνεται το έδαφος για να επιστρέψουν στο «σπίτι» τους σε οποιοδήποτε πόστο; Ο Παναθηναϊκός τούς έχει ανάγκη από κάθε άποψη...
ΥΓ4.: Σε μεγάλο αθλητικό ραδιόφωνο, με το που ακούστηκε το σφύριγμα της λήξης του ντέρμπι, πήραν σειρά όλοι οι «ερυθρόλευκοι» κατ' ευφημισμόν δημοσιογράφοι, οι οποίοι έψαχναν να βρουν τα αίτια της ήττας της ομάδας τους. Για να ακούσουμε «πράσινο» δημοσιογράφο να μας αναλύει πώς κέρδισε ο Παναθηναϊκός (και όχι πώς ηττήθηκε ο Ολυμπιακός), έπρεπε να περιμένουμε αρκετή ώρα. Ο Παναθηναϊκός δεν πρέπει να δυναμώσει μόνο αγωνιστικά. Ανάλογο βάρος πρέπει να δώσει και στο θέμα των ΜΜΕ, εκεί όπου οι πειραϊκές φωνές «σκεπάζουν» τις αθηναϊκές. Είναι απαράδεκτο, επίσης, να μην υπάρχει ούτε μία παναθηναϊκή εφημερίδα κρεμασμένη αύριο στα μανταλάκια των περιπτέρων.
ΥΓ5.: Νίκη στο μπάσκετ, νίκη και στο ποδόσφαιρο. Ίσως να κερδίζαμε και στο βόλεϊ, αν δεν έβαζε το χεράκι της η λειψή τεχνολογία. Μήπως να οριστούν κι εκεί ξένοι διαιτητές;
ΥΓ6.: Το τόσο όμορφο κι επιβλητικό τριφύλλι που δέσποζε στα καθίσματα της θύρας 13 του γηπέδου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας (και που πλέον δεν υπάρχει) μήπως πρέπει να επαναφερθεί; Οι διοικούντες την ΠΑΕ Παναθηναϊκός ίσως θα έπρεπε να κάνουν κάτι γι' αυτό...
ΥΓ7.: Η κατρακύλα του δημοσιογράφου που έχει κάνει «20 χρόνια ταξίδια με τον Παναθηναϊκό στη Ευρώπη» συνεχίζεται σε Mega-λο κανάλι πανελλαδικής εμβέλειας. Κρίμα γιατί κάποτε επηρέαζες θετικά ακόμα και τον ίδιο τον γράφοντα...
