Ναι, θα είναι σημαντικό αν βρεθούν ΚΑΙ οι τέσσερις ιδιοκτήτες των μεγάλων ελληνικών ομάδων σε ένα τραπέζι στη Νιόν, παρουσία των ανθρώπων της ΦΙΦΑ και της ΟΥΕΦΑ.
Ναι, θα είναι σπουδαίο αν ο Μαρινάκης, ο Σαββίδης, ο Μελισσανίδης και ο Αλαφούζος καταφέρουν να συζητήσουν, να κοιταχτούν στα μάτια, να χρεώσουν όσα θεωρούν ο καθένας ότι πρέπει στον «απέναντι», αλλά ταυτόχρονα να τραβήξουν μία κόκκινη γραμμή και να ΔΕΣΜΕΥΘΟΥΝ πως από εδώ και πέρα θα τα αλλάξουν όλα. Να δεσμευθούν σαν άντρες ο ένας στον άλλο και οι τέσσερις μαζί ότι θα προστατέψουν συνολικά το ποδόσφαιρο, όχι ο καθένας τα συμφέροντά του και της ομάδας του. Να προχωρήσουν σε μία συμφωνία ΚΥΡΙΩΝ την οποία όποιος θα επιχειρήσει να σπάσει θα είναι εκτεθειμένος σε όλους και θα «περιθωριοποιηθεί». Δε νομίζω πως αν αυτό ζητηθεί επισήμως από τις υπερκείμενες αρχές του ποδοσφαίρου (καθώς είναι εδώ και καιρό στο μυαλό του Θόδωρου Θεοδωρίδη) μπορεί να βρει κάποιον να διαφωνεί.
Επιτρέψτε μου όμως να πω ότι ακόμη πιο σημαντικό, δυστυχώς, απ’ όλα όσα συνέβησαν την Πέμπτη στη Νιόν, είναι το γεγονός ότι ο εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης ΑΚΟΥΣΕ τη ΦΙΦΑ και την ΟΥΕΦΑ να του ζητάνε αστυνομική ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ για τα τρία μέλη της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας. Όπως ακριβώς το διαβάζετε. Οι διεθνείς αρχές του ποδοσφαίρου ζήτησαν από τον κ. Αυγενάκη να μεριμνήσει το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη για την ΑΣΦΑΛΕΙΑ των κ. Περέιρα, Μάριν και Λίντμπεργκ. Γιατί οι άνθρωποι ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ με όσα βιώνουν, ακούνε, διαβάζουν στην Ελλάδα, σωστότερα στην «Κολομβία της Ευρώπης»! Φοβούνται!
Δεν υπάρχει μεγαλύτερος εξευτελισμός, μεγαλύτερη ταπείνωση για μία κυβέρνηση από το να ακούει τις υπερκείμενες αρχές του ποδοσφαίρου να ζητούν προστασία για τη ζωή των τριών δικών τους ανθρώπων που έχουν στείλει στην Ελλάδα για να βοηθήσουν ένα πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, όχι μια διοργάνωση μεταξύ… στρατιωτικών τμημάτων!
Εάν η κυβέρνηση του Λευτέρη Αυγενάκη (ΝΔ) ή η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε λύσει την υπόθεση της εγκληματικής επίθεσης στον Θανάση Τζήλο, αν είχε στείλει στη δικαιοσύνη τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς, καμία ΟΥΕΦΑ/ΦΙΦΑ δεν θα χρειαζόταν να ζητήσει προστασία των ανθρώπων της από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Γιατί θα ήξερε ότι βρίσκονται, ότι ζουν σε μία χώρα στην οποία λειτουργούν οι θεσμοί.
Εδώ όμως δεν λειτουργεί τίποτα. Δείτε τι (δεν) έχει γίνει στην υπόθεση Τζήλου. Σε αυτήν, θυμίζω, στην οποία οι κυβερνώντες του ΣΥΡΙΖΑ έλεγαν ότι «ξετυλίξαμε το κουβάρι, έρχονται συλλήψεις» και οι κυβερνώντες της Νέας Δημοκρατίας που την παρέλαβαν αρκούνται σε… τυπικές ανακοινώσεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης από τις οποίες ψάχνεις να βρεις τι ακριβώς εννοούν οι «ποιητές».
Τι θα μπορούσε να ψελλίσει, πέρα από ένα τυπικό «βεβαίως», ο Λευτέρης Αυγενάκης στο αυτονόητο πλέον αίτημα των αρχών του ποδοσφαίρου; Τι να τους έλεγε; «Κύριοι μην ανησυχείτε, εμείς στην Ελλάδα τα ελέγχουμε όλα, οι άνθρωποί σας είναι απόλυτα ασφαλείς»; Θα γελούσαν και τα τσιμέντα στη Νιόν. Θα του έδειχναν μία φωτογραφία του Τζήλου και δεν θα ήξερε που να κρυφτεί.
Ο Λ. Αυγενάκης υποστηρίζει ότι δεν ζήτησε ποτέ Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή
Η άποψή μου είναι ξεκάθαρη. Η σύσκεψη στην Ελβετία και τα αποτελέσματά της αποτελούν, στο σύνολό τους, ξεκάθαρη ήττα για τον υφυπουργό Αθλητισμού. Σε όλα τα επίπεδα.
Θέλω όμως να είμαι δίκαιος και έχω την δημοσιογραφική υποχρέωση να μεταφέρω και όσα υποστηρίζει η δική του πλευρά.
Για μένα εδώ και δύο μήνες ο Λευτέρης Αυγενάκης δεν κάνει τίποτα άλλο από το να επιδιώκει διαρκώς να «φέρει» ξανά στο ελληνικό ποδόσφαιρο Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή στην ΕΠΟ. Με δυο λόγια να πείσει ΦΙΦΑ και ΟΥΕΦΑ να «ρίξουν» τη διοίκηση Γραμμένου. Κάτι, φυσικά, το οποίο δεν μπορούσε να γίνει ποτέ καθώς μιλάμε για εκλεγμένη διοίκηση η οποία ΔΕΝ κατηγορείται για σκάνδαλα. Θυμίζω ότι η διοίκηση Γκιρτζίκη «έπεσε» όταν βγήκε το βούλευμα για κακούργημα στην υπόθεση «Κάρτας Υγείας» όχι επειδή το… ήθελε ο Κοντονής!
Από την πλευρά του κ. Αυγενάκη υποστηρίζεται πάντως ότι «ουδέποτε είχε πρόθεση να αντικατασταθεί η διοίκηση Γραμμένου από ΠΔΕ». Και μάλιστα τονίζεται ότι στην σύσκεψη της Νιόν ζητήθηκε ευθέως από τον Ζόραν Λάκοβιτς να πει στον Βαγγέλη Γραμμένο αν του έθεσε ποτέ ανάλογο αίτημα ο υφυπουργός Αθλητισμού κι εκείνος απάντησε αρνητικά.
Αυτά υποστηρίζει η πλευρά Αυγενάκη κι εγώ το μεταφέρω. Η άποψή μου όμως δεν αλλάζει. Ο υφυπουργός Αθλητισμού σε κάθε ευκαιρία ή μη, μιλάει για την «κακή διοίκηση της ΕΠΟ» (και όχι μόνο στα οικονομικά) και τα αποτελέσματα της σύσκεψης στην ΟΥΕΦΑ αποτελούν ξεκάθαρη «ήττα» της πολιτικής του.
Το κυριότερο όμως είναι ότι το αίτημα για προστασία των τριών μελών της ΚΕΔ αποτελεί ταπείνωση της ελληνικής κυβέρνησης και ξεκάθαρη απόδειξη ότι το ποδόσφαιρο δικαιολογεί απόλυτα το όρο «Κολομβία της Ευρώπης». Κάτι που προφανώς δεν κάνει τους υπεύθυνους να κοκκινίζουν…
