Μετά από 32 μέρες έφτασε ο καιρός να αποχαιρετήσουμε τη Μόσχα και τη Ρωσία, που μας φιλοξένησε καθ’ όλη τη διάρκεια του Παγκοσμίου κυπέλλου ή «Τσειμπιονάτ Μιρα» όπως αποκαλείται στις όχθες των ποταμών Μόσχοβα και Βόλγα, που διασχίζουν αυτή την τεράστια και πολυμορφη χώρα.
Διατρέχοντας τον κίνδυνο να εναρμονιστώ με τις δηλώσεις του προέδρου της FIFA, Gianni Infantino, που μίλησε για το «καλύτερο πακόσμιο κύπελλο όλων των εποχών» θα προσέθετα, πως σ’ αυτό το Μουντιάλ είχαμε πολλές μοναδικότητες ή πρεμιέρες.
Αγωνιστικά, τον πρόωρο αποκλεισμό των μεγάλων ομάδων η κατ’ επιφασιν φαβορί, όπως η Γερμανία,που ως κάτοχος του κυπέλλου παρουσιάστηκε απροετοίμαστη και ασυντόνιστη σ’ αυτή τη διοργάνωση και ο αποκλεισμός της μετά το πέρας της Α΄φάσης ήταν κάτι παραπάνω από εύλογος. Στο ίδιο μοτίβο και η Ισπανία, που λίγο πριν από την έναρξη του τουρνουά απέλυσε τον προπονητή της, κάτι που προκάλεσε ποικίλα σχόλια τόσο εντός, όσο κι εκτός του ισπανικού στρατοπέδουκαι αποσυντόνισε την ομάδα του Φερνάντο Ιέρο, που κλήθηκε να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Η εικόνα της προηγούμενης φιναλίστ, Αργεντινής, ήταν-επιεικώς-τραγική. Μία ομάδα χωρίς πλάνο και δομή, καθοδηγούμενη από έναν οπουρτουνιστή και ανεπαρκή προπονητή, προκρίθηκε με πολλή τύχη στους «16», όπου ηττήθηκε από την μετέπειτα τροπαιούχο Γαλλία.
Στα γήπεδα της Ρωσίας έκανε για πρώτη φορά την εμφάνιση του και το VAR,κάτι, που κατά τη σύμφωνη γνώμη των ειδικών, έκανε το ποδόσφαιρο πιο δίκαιο.
Οργανωτικά η Ρωσία αποδείχτηκε άρτια και άξια οικοδέσποινα, κάτι που βελτίωσε ασφαλώς την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Η ασφάλεια, οι μεταφορές και οι λοιπές υποδομές φιλοξενίας λειτούργησαν άψογα και μετέτρεψαν την παραμονή των πλέον του ενός εκατομμυρίου επισκεπτών σε μια αξέχαστη εμπειρία. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που πολλοί Άγγλοι ποδοσφαιρόφιλοι, να έχουν μετανιώσει αφάνταστα που δεν μπήκαν στον κόπο να επισκεφτούν τη χώρα, καθώς οι περισσότεροι ήταν θύματα της «εκστρατείας εκφοβισμού» ή παραπληροφόρησης που λάμβανε χώρα από διάφορα βρετανικά κέντρα, όχι μόνο δημοσιογραφικά.
Έτσι, ένας μικρός σχετικά αριθμός Άγγλων φιλάθλων είχε την τύχη να δει από κοντά πως η ομάδα του Southgate, ξεπερνώντας κάθε προσδοκία έφτασε στα ημιτελικά όπου στο δεύτερο ημίχρονο λιγοψύχησε και ηττήθηκε από το πάθος και την ψυχή των Κροατών.
Αυτά τα ψυχικά αποθέματα των Βαλκάνιων όμως δεν στάθηκαν αρκετά για να υποτάξουν στον τελικό τη Γαλλία, που κατά γενική ομολογία κατέκτησε δίκαια το παγκόσμιο κύπελλο, στερώντας από τους Κροάτες τη μεγαλύτερη έκπληξη στα παγκόσμια αθλητικά χρονικά.
