Χαρακτήρας εσωστρεφής. Λιγομίλητος. Δεν έχει σηκώσει ποτέ τον τόνο της φωνής του είτε στο γήπεδο είτε στα αποδυτήρια. Επί πολλά χρόνια φορούσε στα παιχνίδια τα ίδια παπούτσια. Τα ίδια! Σχεδόν διαλυμένα. Και τα καθαρίζει ακόμα ο ίδιος, δεν θέλει καν να βάζει σε αυτή την διαδικασία τους φροντιστές της Ρεάλ.
Πατέρας από τα 26 του, «κολλημένος» με το μπάσκετ, φανατικός οπαδός των Ντάλας Μάβερικς, και με το τένις, όπου πάθαινε πλάκα παρακολουθώντας τον Ρότζερ Φέντερερ. Κανένα σκάνδαλο, μια αδιάφορη προσωπική ζωή.
Η ουσία του Κρόος βρίσκεται μέσα στο γήπεδο. Αν και πολλοί δεν μπορούν να καταλάβουν ποια είναι η θέση στην οποία πρέπει να παίζει. Είναι 6άρι; Ή μήπως προσφέρει περισσότερα αν έχει δίπλα του ένα εξάρι και αυτός παίζει ως 8αρι ή 10άρι για να φτιάχνει παιχνίδι και να απειλεί την αντίπαλη εστία με το... θανατηφόρο σουτ του; Κι ας μην είναι... φαντεζί. Αρκούν η αυτοπεποίθηση και η τεχνική του.
Μερικά χρόνια πριν ήταν απλά ένας ταλαντούχος ποδοσφαιριστής, το... ξανθό άτι του Γκράιφσβαλντ, όπως τον αποκαλούσαν, που άφησε τη Χάνσα Ρόστοκ για να ενταχθεί στην ομάδα νέων της Μπάγερν. Άφησε το σπίτι του και μετακόμισε, μόνος του, 800 χιλιόμετρα μακριά. Ήταν δύσκολα για τον ίδιο, πιο δύσκολα για τη μητέρα του, την Μπίργκιτ, η οποία τον πρώτο καιρό έστρωνε τραπέζι για τέσσερις, τον άνδρα και τους δυο γιους τους, μην μπορώντας να «χωνέψει» ότι ο Τόνι δεν ήταν πια στο σπίτι. Όταν την έπαιρνε τηλέφωνο, αυτή έκλαιγε και ο μικρός την παρηγορούσε. «Θα σου περάσει».
Ένα χρόνο μετά έκανε ντεμπούτο στους μεγάλους, σταδιακά έπαιρνε χρόνο συμμετοχής. Ήταν 17 χρόνων, όταν έπαιξε στην πρώτη ομάδα της Μπάγερν. Έγινε ο νεαρότερος ποδοσφαιριστής στην ιστορία του συλλόγου στην Μπούντεσλιγκα. «Ένα πράγμα έχω να σου πω μικρέ: ή θα γίνεις παγκόσμιο αστέρι ή εγώ δεν καταλαβαίνω τίποτα από ποδόσφαιρο» του είπε τότε ο «φτασμένος» Μίροσλαβ Κλόζε.
Τα χρόνια στους Βαυαρούς δεν ήταν εύκολα, κάθε άλλο. Ο δανεισμός στη Λεβερκούζεν (όπου όμως δούλεψε με τον Γιουπ Χάινκες, τον προπονητή που πίστεψε όσο κανείς άλλος σε αυτόν) και ένας τραυματισμός το 2013 τον άφησαν πίσω, με την απόκτηση των Τιάγκο και Γκέτσε άρχισε να νιώθει πως δεν υπάρχει πια χώρος γι' αυτόν. Κατέκτησε το τρεμπλ και το καλοκαίρι του 2014 ζήτησε από την διοίκηση των Βαυαρών αύξηση των αποδοχών του, ώστε να παίρνει περίπου όσα και οι φίρμες της ομάδας. Το αίτημά του δεν έγινε δεκτό και ο Κρόος, ο Πεπ Γκουαρδιόλα δεν τον υπολόγιζε έτσι κι αλλιώς κι έτσι ο Κρόος πήρε την απόφαση να φύγει.
Ο πρόεδρος της Ρεάλ, Φλορεντίνο Πέρεθ, αποφάσισε τότε να κάνει κάτι μάλλον... ασυνήθιστο για τα δικά του δεδομένα: να αποκτήσει έναν παίκτη ουσίας και όχι βιτρίνας. Έδωσε 25 εκατομμύρια ευρώ στη Μπάγερν και ο Κρόος, στα 24 του, μετακόμισε στη Μαδρίτη υπογράφοντας τότε συμβόλαιο μέχρι το 2020. Κατά την παρουσίασή του μπροστά από 8.000 οπαδούς της «βασίλισσας» δήλωσε πως «η Ρεάλ Μαδρίτης είναι ο μεγαλύτερος σύλλογος στον κόσμο και είναι μια σκαλα πάνω από την Μπάγερν».
Η παρουσία του Γερμανού «έλυσε» τα χέρια του Κάρλο Αντσελότι. Ο Κρόος οργανώνε το παιχνίδι, έτρεχε και κάλυπτε χώρους όταν αμυνόταν η ομάδα, έδινε... μισά γκολ σε Ρονάλντο, Μπέιλ και Μπενζεμά.
Κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ, το ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων και δήλωσε: «Δεν πρόκειται να γυρίσω στη Μπούντεσλιγκα». Ο Αντσελότι αποχώρησε από την τεχνική ηγεσία της ομάδας, ο Κρόος τον αποχαιρέτησε με μήνυμά του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γράφοντας ότι ήταν μεγάλη τιμή που συνεργάστηκε με τον Ιταλό προπονητή και τότε άρχισαν τα προβλήματα με τον Ράφα Μπενίτεθ.
Ο Γερμανός δεν μπορούσε να προσαρμοστεί στις μεθόδους του Ισπανού. Για πρώτη και μοναδική μέχρι σήμερα φορά, ο Κρόος μίλησε δημόσια εκθειάζοντας τον Αντσελότι σε βάρος του Μπενίτεθ. «Ο Αντσελότι είναι ένας προπονητής που πληροί όλες τις προϋποθέσεις για να οδηγήσει μια ομάδα στην επιτυχία: τακτική και ανθρώπινη προσέγγιση. Όταν έφυγε όλοι στην ομάδα στεναχωρηθήκαμε. Ακόμα και οι παίκτες που δεν είχαν χρόνο συμμετοχής. Δεν έχω ούτε λέξη αρνητική να πω γι' αυτόν». Στο αμέσως επόμενο παιχνίδι, κόντρα στη Βιγιαρεάλ, ο Μπενίτεθ άφησε τον Κρόος στον πάγκο. Η Ρεάλ ηττήθηκε.
Ευτυχώς όχι μόνο για τον Κρόος, αλλά και για τη Ρεάλ, ο Μπενίτεθ έφυγε νωρίς. Ο Ζιντάν... λατρεψε τον Γερμανό. «Είναι σε φόρμα επειδή είναι ο απόλυτος επαγγελματίας. Ο ίδιος μου λέει ότι δεν φοβάται να παίζει κάθε τρεις μέρες. Ανακτά τις δυνάμεις του απίστευτα γρήγορα» είχε πει ο Γάλλος για τον πρώην παίκτη του.
Τα χρόνια πέρασαν, έφυγε και ο Ζιντάν, ο Αντσελότι γύρισε, ο Κρόος ξεπέρασε τις 300 εμφανίσεις με τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης. Και απλά γινόταν καλύτερος.
«Είναι απίθανο πόσο σε ηρεμεί, τον κοιτάζεις και φαίνεται σα να παίζει σε αργή κίνηση, παρόλο που το παιχνίδι μπορεί να έχει φρενήρη ρυθμό» έχει πει γι’ αυτόν ο Λούκα Μόντριτς. Δίπλα δίπλα πορεύτηκαν όλα αυτά τα χρόνια. Με τον Γερμανό να φαίνεται πάντα ήρεμος μέσα στον αγωνιστικό χώρο, να προσπαθεί να καταγράψει στο μυαλό του όλα τα δεδομένα του παιχνιδιού, να «διαβάζει» κάθε φάση, να είναι αυτός από τον οποίο περιμένουν οι υπόλοιποι την κατάλληλη κίνηση τη σωστή στιγμή. «Το παιχνίδι της Ρεάλ συμβαδίζει με τον ρυθμό του Κρόος. Αν ο Τόνι θέλει να κόψουμε ταχύτητα, κόβουμε. Αν θέλει να ανεβάσουμε ταχύτητα, ανεβάζουμε. Αυτός αποφασίζει για τα πάντα» ήταν τα λόγια του Κασεμίρο.
Όλη του τη ζωή έδωσε στο ποδόσφαιρο, αυτό που του χάρισε και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο με την εθνική ομάδα της χώρας του, αλλά δεν είναι το ποδόσφαιρο η ζωή του όλη. «Επιστρέφει από τους αγώνες -από οποιονδήποτε αγώνα- και τον αφήνει στην εξώπορτα. Για τη δουλειά του δεν θα μιλήσει ποτέ, είναι σα να πατάει διακόπτη» λέει η γυναίκα του. Ξέρει πότε είναι η σωστή στιγμή για να αφιερωθεί στην Τζέσικα και στα τρία παιδιά τους.
Και γνωρίζει, επίσης, την κατάλληλη στιγμή για να σταματήσει το ποδόσφαιρο. Στα 34 του. Γεμάτος στην ψυχή, χωρίς να θέλει κι άλλα. Σε μια ηλικία που άλλοι αναζητούν ένα τελευταίο μεγάλο συμβόλαιο στη Σαουδική Αραβία και στις ΗΠΑ, σε μια ηλικία που άλλοι αγωνιωδώς αναζητούν τρόπο για να παρατείνουν την καριέρα τους, να ζήσουν λίγη δόξα ακόμη, να γεμίσουν όσο αντέχουν ακόμα τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους.
Άλλοι, όχι ο Κρόος, ο οποίος επέλεξε να σταματήσει εκεί που παίζεται ποδόσφαιρο και όχι κάτι σαν ποδόσφαιρο…
Είναι ένας άνθρωπος που κατάφερε από μικρός να βρει εσωτερική ισορροπία, που ξεκαθάρισε μέσα του τι θέλει και για πόσο το θέλει, τι τον γεμίζει, τι τον χαλάει. Στόχος δεν είναι μόνο τα λεφτά, είναι και να περνάς καλά. Και ο Κρόος πέρασε πολύ καλά στο ποδόσφαιρο, αλλά μπορεί να ζήσει και χωρίς αυτό.
Θα ασχοληθεί με την ακαδημία του, με το ίδρυμά του, αλλά και με το podcast του, μέσα από το οποίο χαλαρώνει, προβληματίζεται, δίνει συμβουλές, αστειεύεται.
Και θα ταξιδέψει με την Τζέσικα και τα τρία παιδιά τους, να ζήσουν μαζί τις στιγμές που «έχασαν» τα χρόνια που έπαιζε ποδόσφαιρο.