Διαβάστε παρακάτω αποσπάσματα από την αρθρογραφία αθλητικών εφημερίδων και του διαδικτύου...
ΝΙΚΟΣ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ - LIVE SPORT
Σε ένα επετειακό τηλεοπτικό αφιέρωμα για το Euro του 2004, είχαν μιλήσει πριν από κάμποσο καιρό κάποιοι από τους σημερινούς ποδοσφαιριστές της Εθνικής. Παιδιά που τότε ήταν 6,8 ή 10 χρονών το πολύ, περιέγραφαν τα συναισθήματα που ένιωθαν μπροστά στο τεράστιο κατόρθωμα κάποιων άλλων πριν απ’ αυτούς. Έβλεπες μία κάποια ζήλια στα μάτια τους. Και τώρα που έφτασε η στιγμή να δώσουν τη δική τους συνέχεια, μπορεί να υποθέσει κανείς ότι κάποια βραδιά δεν κοιμούνται, καθώς ζουν και αναπνέουν με το όνειρο για να τα καταφέρουν το ίδιο καλά τώρα που ήρθε η σειρά τους.
Βρίσκονται, πια ,μπροστά σε μια παρόμοια μεγάλη ευκαιρία. Ίσως ορισμένοι να είναι και καλύτεροι ποδοσφαιριστές από εκείνους που το σήκωσαν πριν από 20. Δεν θέλω να πω ονόματα (θα ήταν άδικο άλλωστε…), αλλά δυό-τρεις θα τους ήθελαν συμπαίκτες ο Ζαγοράκης και οι άλλοι. Κανείς δεν είναι σε θέση να πει τούτη τη στιγμή ως που μπορεί να φτάσει αυτή η Εθνική. Όμως, με τις μέχρι τώρα εμφανίσεις της έχει πείσει πως πρόκειται για ένα φιλόδοξο σύνολο, το οποίο παίζει καλύτερη μπάλα σε σχέση με τη θέση του στην παγκόσμια. Ο προσανατολισμός είναι μονίμως προς τα εμπρός. Κι αυτό πρέπει να μας ικανοποιεί ανεξαρτήτως τελικού αποτελέσματος.
ΠΑΝΟΣ ΛΟΥΠΟΣ - ΩΡΑ ΤΩΝ ΣΠΟΡ
Είναι μία σημαντική βραδιά η σημερινή για το ελληνικό ποδόσφαιρο, με την προσπάθεια της Εθνικής μας στην Γεωργία, προκειμένου να επιστρέψει σε μεγάλη διοργάνωση και να την απολαύσουμε το καλοκαίρι στο Euro της Γερμανίας. Μακάρι γιατί το αξίζει πραγματικά... Όσο και να... ενοχλεί εκείνους που έκραζαν ασύστολα την Εθνική, τον προπονητή και τις επιλογές του και το... κακό χορτάρι στο ματς με την Ολλανδία, η ΑΕΚ έχει συμβάλλει σε αυτή τη γενικότερη άνοδο, με την προσέγγιση και την αντιμετώπιση όλου αυτού του οικοδομήματος που λέγεται «ελληνικό ποδόσφαιρο».
Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Είναι και το καθαρά αγωνιστικό σκέλος. Κι εδώ έγκειται αυτό που αναφέρω στον τίτλο της σημερινής αρθρογραφίας, και που όσο κι αν γελάσουν οι «απέναντι» γνωρίζουν πολύ καλά ότι ισχύει 100%. Γιατί ναι, ο Ματίας Αλμέιδα με την αγωνιστική του προσέγγιση και την νοοτροπία με την οποία έχτισε την περσινή νταμπλούχο ΑΕΚ, και με το ποδόσφαιρο το οποίο αποτύπωσε σε μόνιμη βάση χωρίς εξαίρεση ακόμα και στους πιο δύσκολους και απαιτητικούς ευρωπαϊκούς αγώνες, έδειξε και στους «άλλους» το πως μπορούν και κυρίως το πως πρέπει να παίζουν. Έδειξε επί της ουσίας ότι ο φόβος και το... κατενάτσιο δεν έχουν θέση στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΕΛΑΚΗΣ - SPORTDAY
Υπάρχει κάτι που δεν γνωρίζει ο Βίλι Σανιόλ για την Εθνική μας και αντίστοιχα ο Πογιέτ για την Εθνική Γεωργίας. Σε γενικές γραμμές και οι δύο τα ξέρουν όλα. Δεν νομίζω ότι μπορεί να βρεθεί κάποιο αγωνιστικό τρικ με το οποίο ο ένας θα αιφνιδιάσει το άλλο. Επιλογές που θα φανεί αν θα δουλέψουν ή όχι. Εκεί θα φανεί η βοήθεια που θα δώσουν οι προπονητές στις ομάδες τους. Θέλω να πω, ότι μία επιλογή που δούλεψε καλά πριν από τέσσερις ημέρες δεν είναι απαραίτητο ότι θα δουλέψει και απόψε. Εδώ είναι που θεωρώ πως η Εθνική μας διαθέτει πλεονέκτημα.
Διότι έχει τους παίκτες που θα έρθουν από τον πάγκο και θα αλλάξουνε αν ο προπονητής κρίνει ότι χρειάζεται, τον τρόπο παιχνιδιού της. Κι όχι μόνο από τον πάγκο αλλά και από την αρχή του ματς. Τα ρεπορτάζ μας προϊδεάζουν ότι θα πάμε με τους έντεκα του αγώνα κόντρα στο Καζακστάν. Αν υπάρξει αλλαγή θα είναι μόλις μία. Όπως και να έχει, η Εθνική μας μπορεί να αλλάξει τρόπο παιχνιδιού και κατά τη διάρκειά του. Σημειώστε αυτό το πλεονέκτημα και μην εκπλαγείτε αν ο Πογέτ προκειμένου με άλλο τρόπο να διεμβολίσει την άμυνα των Γεωργιανών.
ΑΡΙΣ ΝΙΚΟΛΑΚΗΣ - METROSPORT
Για να είμαστε ειλικρινείς. Και για να βλέπουμε ο ένας τον άλλον δίχως να χαμηλώνουμε τα βλέμματά μας... Η εικόνα του ΠΑΟΚ στην πρεμιέρα των πλέι οφ δεν επιτρέπει μήτε καν υποψία στάλας σκέψης, για διεκδίκηση του θρόνου του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αντίθετα η εικόνα του στο φινάλε της προηγούμενης φάσης του Κόνφερενς Λιγκ επιτρέπει ακόμη και ποταμούς σιγουριάς σκέψεων, για κατάκτησή του. Και αναδύεται το εύλογο ερώτημα. Ποια εικόνα να περιμένουν οι φίλοι του «Δικεφάλου»; Φυσικά και προσδοκούν -δεν λέμε: Περιμένουν- την εικόνα του ΠΑΟΚ στο φινάλε της προηγούμενης φάσης του Κόνφερενς Λιγκ. Ποιος ξέρει τι θα δουν την Κυριακή με τον Παναθηναϊκό. Η μάλλον ο Θεός και η ψυχή προπονητών και παικτών ξέρουν. Την Κυριακή στην Τούμπα θα το μάθουν και αυτοί. Οι φίλοι του Δικεφάλου» δηλαδή!
...Δεν χωρά πολλή κουβέντα περί τούτου. Ακόμη και με ευνοϊκά θεωρητικά, τα υπόλοιπα αποτελέσματα τυχόν ήττα την Κυριακή, κόντρα στον αναμενόμενο πολύ καλύτερο από τον ημιτελικό Παναθηναϊκό, δεν υπάρχουν ελπίδες για τον ΠΑΟΚ. Ποιες και πως να υπάρχουν με δύο ήττες στο ξεκίνημα των πλέι οφ. Γιατί να το κρύψομεν άλλωστε... Η έλλειψη βαθμολογικών περιθωρίων και ο μονόδρομος της νίκης δεν φορτώνει με άγχος προπονητές και παίκτες του ΠΑΟΚ. Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια εφέτος.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΑΣΜΗΣ - ΤΑ ΝΕΑ
Η ποδοσφαιρική ευτυχία που βίωσε η Γαλανόλευκη μετά το εντυπωσιακό 5-0 επί του Καζακστάν σε συνδυασμό με την καλή παράδοση που έχει δημιουργήσει στα παιχνίδια της με τη Γεωργία αποτελούν την τέλεια παγίδα για τη σημερινή αναμέτρηση στην «Ντιναμό Αρένα». Όποιος πιστεύει πως η εθνική ομάδα θα κάνει βόλτα σε πάρκο μπροστά σε 55.000 Γεωργιανούς πλανάται πλάνην οικτράν. Το κίνητρο της ομάδας του Βίλι Σανιόλ είναι τεράστιο και σαφώς μεγαλύτερη από αυτό της Γαλανόλευκης. Η παρθενική πρόκριση σε τελική φάση Euro θα καταστήσει τον Κβαρατσχέλια, τον Μαμαρντασβίλι, τον Ζιβζιλάτζε και τους συμπαίκτες τους, εθνικούς ήρωες. Θα μείνουν στην ιστορία του Γεωργιανού ποδοσφαίρου ό,τι κι αν συμβεί στα γερμανικά γήπεδα το καλοκαίρι.
Δεν είναι τυχαίο που ο βετεράνος επιθετικός της Γεωργίας, Γκιόργκι Ντεμετράτζε μετέτρεψε σε πόστερ το σημερινό ματς υπό τον τίτλο «Ο αγώνας του αιώνα». Έτσι ακριβώς βλέπουν την αναμέτρηση οι Γεωργιανοί, με ό,τι κι αν μπορεί να σημαίνει αυτό. Ποτέ στο παρελθόν του ποδοσφαίρου της χώρας μισό εκατομμύριο άνθρωποι δεν είχαν προσπαθήσει να αποκτήσουν ένα εισιτήριο για να βρεθούν στην εξέδρα. Συνέβη όμως κι αυτό, αντανακλώντας την τεράστια δίψα που υπάρχει για την πρόκριση.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΕΓΓΛΙΔΗΣ - ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ
Σε αυτή την πορεία υπό την τεχνική ηγεσία του Γκουστάβο Πογέτ, η Εθνική είχε μια σταθερά αναπτυσσόμενη εικόνα έργο που σαφώς οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον Ουρουγουανό προπονητή. Με τα καλά του και με τα αρνητικά του, κατάφερε να οδηγήσει την ομάδα σε έναν αγώνα σταθμό ώστε να την κοουτσάρεις στην τελική φάση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Είναι το τέλος ενός πλάνου που έχει φτάσει στην πιο κρίσιμη καμπή ώστε να στεφθεί με επιτυχία στο όριο του θριάμβου και να γίνει αφετηρία για μια νέα εποχή. Ή να ολοκληρωθεί ανεπιτυχώς και να αρχίσει η νέα εποχή με κάποιον άλλον στο τιμόνι. Έχοντας εκείνος μπροστά του όλες αυτές τις δυσκολίες που κατάφερε να κουμαντάρει, να ελέγχει και να ξεπεράσει ο Πογέτ φτάνοντας έως το τελευταίο βήμα πριν την μεγάλη διάκριση. Αλλά αυτά είναι θέματα που ετούτες τις ώρες δεν υπάρχουν ως σκέψη και – όπως και να έχει - θα απασχολήσουν προσεχώς και την νέα διοίκηση της της ομοσπονδίας.
Οι Γεωργιανοί είναι ενθουσιασμένοι που έφτασαν έως εδώ. Έχουν ήδη πετύχει υπέρβαση. Σε τέτοιο σημείο που να μην διστάζουν να θεωρούν την ομάδα τους φαβορί για τον συγκεκριμένο τελικό, ειδικά υπό τις διαμορφωθείσες συνθήκες. Στην έδρα τους, σε γεμάτο γήπεδο, με καλή ομάδα, απέναντι στους Έλληνες που δεν είναι από τις ομάδες που προκαλούν τρόμο ή θεωρούνται ανίκητες. Όλο αυτό το πανηγυρικό κλίμα και η ανυπομονησία που έχει στηθεί από την αντίπαλο της ελληνικής ομάδας μπορεί τελικά να αποδειχτεί το σπουδαιότερο εφόδιο της δικής μας Εθνικής για να φτάσει στην πρόκριση.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ
*Για να διαβάσετε ολόκληρο ένα άρθρο θα πρέπει να απευθυνθείτε στο περίπτερο της γειτονιάς σας. Ενισχύοντας την εφημερίδα που εκτιμάτε περισσότερο, δίνετε πνοή στην πολυφωνία του Τύπου.
