Η επιστροφή του Μίταρ Τζούριτς στον Ολυμπιακό ήταν ένα πολύ σημαντικό δεδομένο από πολλές απόψεις. Εκτός του ότι οι ερυθρόλευκοι πρόσθεσαν έναν ιδιαίτερα ποιοτικό κεντρικό στο ρόστερ τους ενίσχυσαν τον ελληνικό κορμό και διατήρησαν την πολυτέλεια του να διαθέτουν και τον Παγιένκ αλλά και τον Γκουσταβάο αξιοποιώντας τον καθένα όποτε ήταν πιο έτοιμος.
Στην πραγματικότητα το ζήτημα του Τζούριτς δεν ήταν ποτέ αγωνιστικό. Άπαντες ήξεραν τι μπορεί να προσφέρει. Το ζήτημα ήταν κατά πόσο θα είναι υγιής καθώς τα τελευταία χρόνια, και κυρίως την τελευταία διετία, ταλαιπωρήθηκε από πολλούς τραυματισμούς. Ο φετινός του τραυματισμός ήρθε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή της σεζόν όταν και αποχώρησε από τον τέταρτο τελικό ο οποίος ήταν και το φινάλε του πρωταθλήματος. Είχε ωστόσο καταφέρει να κάνει τη διαφορά τόσο στους τελικούς όσο και στην υπόλοιπη διάρκεια της σεζόν.
Τα χρόνια μπορεί να περνάνε, ο Τζούριτς δε διανύει την πρώτη νιότη του αλλά ξέρει καλά πως να αξιοποιεί τα δυνατά του στοιχεία. Άλλωστε αυτός είναι ο λόγος που έχει πλέον επιστρέψει στη θέση του κεντρικού. Είναι εντυπωσιακός ο τρόπους που ο Τζούριτς καταφέρνει να βρεθεί εκεί που πρέπει σε οποιαδήποτε στιγμή και να εμποδίσει κάθε αντίπαλη επίθεση. Σαφώς και η επιβλητική του σωματοδομή παίζει κομβικό ρόλο αλλά είναι γεγονός ότι δεν του λείπει η εκρηκτικότητα ακόμα και αν έφτασε στα 35 του και τα προβλήματα στη μέση, και όχι μόνο, τον έχουν ταλαιπωρήσει.
Είναι ενδιαφέρον πως ο MVP του πρωταθλήματος, και στην προκειμένη περίπτωση και του Κυπέλλου, ήταν κεντρικός παρότι ο Ολυμπιακός διέθετε έναν πολύ καλό πασαδόρο, έναν εξαιρετικά σταθερό διαγώνιο αλλά και πολύ ποιοτικούς ακραίους. Μάλιστα, είναι η πρώτη φορά από τότε που καθιερώθηκε ο τίτλος του MVP που για δύο συνεχόμενες σεζόν πηγαίνει σε κεντρικό. Ο Ολυμπιακός όχι μόνο παρέμεινε δυνατός πάνω στο φιλέ αλλά ενδεχομένως να έγινε και ακόμα καλύτερος. Και όταν ένας παίκτης που έρχεται το καλοκαίρι και αναδεικνύεται πολυτιμότερος όλων στο πρωτάθλημα αλλά και στο Κύπελλο τότε μάλλον η επιλογή του ήταν απόλυτα επιτυχημένη.
Ο Τζούριτς δεν ήταν κακός στο πέρασμά του από τον Φοίνικα αλλά σίγουρα δεν κατάφερε να κάνει τη διαφορά σε ένα σύνολο όπου είχε πολλά και διαφορετικά προβλήματα. Στον Ολυμπιακό, όμως, κούμπωσε απόλυτα γιατί ήταν ένα κομμάτι του παζλ που προστέθηκε εκεί που χρειαζόταν και έχοντας γύρο του ένα σύνολο που μπορεί να τον υποστηρίξει απόλυτα. Φυσικά, υπήρχε και ένας πασαδόρος που βρήκε αμέσως τον τρόπο να συνεργαστούν και αυτό φάνηκε από την πρώτη στιγμή.
Η παρουσία του στον Ολυμπιακό τη νέα σεζόν σίγουρα θα δώσει ξανά δυναμική και ποιότητα στην επίθεση από πρώτο χρόνο, στο μπλοκ αλλά και στο σερβίς. Το βασικότερο για τον ίδιο και την ομάδα του είναι να μην έχει τραυματισμούς. Αυτό, όμως, είναι κάτι που ο ίδιος δουλεύει, προστατεύει το σώμα του και έχει την εμπειρία ώστε να μην ξεπερνάει τα όριά του όσον αφορά την πίεση και το ρίσκο.
