Δεν είναι μόνο η πρόκριση στον τελικό της Τρίτης. Δεν είναι μόνο η συντριβή του Καζακστάν και το «μήνυμα» προς την Γεωργία.
Δεν είναι ότι περισσότερο από ποτέ φαντάζει ορθάνοιχτη η πόρτα της επιστροφής στα τελικά μεγάλης διοργάνωσης.
Είναι, πρώτα και πάνω απ΄όλα, πως αυτή η υπέροχη σελίδα γράφτηκε με ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ποδόσφαιρο. Μέσα από μια παράσταση που δεν χόρταινες να την απολαμβάνεις. Παράσταση που ρουφούσες κάθε στιγμή της και ευχόσουν να μην τέλειωνε ποτέ!
Το έζησε ο κόσμος στην Opap Arena που αποθέωσε την ομάδα, το απόλαυσαν οι Έλληνες όπου κι αν βρίσκονται στον πλανήτη. Ήταν ένα «μπλε τσουνάμι» που με το διαστημικό 5-0 διέλυσε τον αντίπαλο και «φώναξε» στον σπουδαίο Κβαρατσχέλια «Νεαρέ, παιχταρά, ερχόμαστε στην Τιφλίδα για να πάρουμε εμείς αυτό που αξίζουμε: Το εισιτήριο για τα τελικά του Euro της Γερμανίας».
Δεν χρειάστηκε να κάνουμε… υπομονή, δεν ήταν ματς που μας πήγε με άγχος η βραδιά όπως ενδεχομένως φοβόμασταν. Ήταν μια γαλανόλευκη καταιγίδα που ξέσπασε και παρέσυρε τα πάντα στο διάβα της.
Οι τύποι μπήκαν στο γήπεδο σαν άγρια θηρία που με γυαλισμένο μάτι αναζητούσαν το θήραμά τους. Μέσα σε 15 λεπτά το είχαν «καθαρίσει», σε ένα ημίχρονο το «κατασπάραξαν»! 45λεπτο με 4 γκολ η Εθνική Ελλάδος; Ποιοι είναι ρε φίλε; Η… μικτή Βραζιλίας και Αργεντινής; Φοβερά πράγματα! Αλλά τόσο όμορφα, τόσο γοητευτικά, τόσο ολοκληρωτικά ποδοσφαιρικά.
Ο Πέλκας μαζί με τον Μπακασέτα πήραν ως ηγέτες από το χέρι την ομάδα και τελείωσαν τη σεμνή τελετή μέχρι το 15’. Από εκεί και πέρα άρχισε το σόου. Ιωαννίδης και Κουρμπέλης σήκωσαν το γήπεδο στον αέρα. Και πίσω απ’ όλους αυτούς ένας φοβερός πρωταγωνιστής: Γιώργος Μασούρας. Τι βραδιά έκανε το παλικάρι! Με δύο ασίστ, άπειρες κούρσες, ευκαιρίες, τα πάντα εκτός από γκολ. Όμως αυτή η ασίστ με το εξωτερικό στον Φώτη Ιωαννίδη στη φάση του 3-0 ήταν κάτι παραπάνω από γκολ. Πίνακας ζωγραφικής.
Το φιλόδοξο Καζακστάν, ένα σύνολο που με τον Αντίεφ στον πάγκο έχει βγάλει την ψυχή σε ανώτερες της Εθνικής μας ομάδες, κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος. Το πήρε το τσουνάμι και το… σήκωσε. Στο β’ ημίχρονο όπου η Ελλάδα έκανε συντήρηση δυνάμεων και ο Πογιέτ αλλαγές ενόψει Τιφλίδας, θα μπορούσε με λίγη τύχη να είχε βάλει άλλα τέσσερα γκολ. Τελικά με αυτογκόλ έκλεισε στο… 5-0!
Η ομάδα απέδειξε ότι δεν μασάει από τον τίτλο του φαβορί. Ηταν απόλυτα συνειδητοποιημένη για όσα διακυβεύονται. Ετσι θα πάει και στην Τιφλίδα. Με το μυαλό στο κεφάλι. Κι εκεί φαβορί είναι κόντρα στη Γεωργία όμως πρέπει να το αποδείξει στο γήπεδο.
Εχει την πείρα και τη σύνεση να μην παρασυρθεί από το 5-0 και την εμφανισάρα κόντρα στο Καζακστάν. Αυτό το ματς τελείωσε. Ιστορία.
Πάμε τώρα για τον τελικό και την επιστροφή ΕΚΕΙ που η Εθνική Ελλάδος πρέπει να βρίσκεται: στα τελικά. Για να ξορκίσει τη μαύρη 10ετία, να φτιάξει το μέλλον και να μην ξανακοιτάξει πίσω. Για να επιστρέψει στα χρόνια της συνέπειας στις επιτυχίες και στα ραντεβού με τα σπουδαία, όπως συνέβαινε πριν το 2014. Για να δικαιώσει το ταλέντο των παικτών, για να δικαιώσει και τις προηγούμενες φουρνιές που δεν το έζησαν. Για να θυμίσει ξανά σε όλους μας τα «χρόνια δοξασμένα» που τούτο το βράδυ νιώσαμε να ξανάρχονται ένα ένα!
Η ποδοσφαιρική οικογένεια του Γκουστάβο Πογιέτ διαθέτει τα φόντα, την αύρα, την πίστη. Είναι η ώρα της! «Τίποτα, τίποτα δεν τη σταματά»!
