Ο Τάσος Μπακασέτας με την… οσκαρική του ερμηνεία στην Τούμπα, κέρδισε μια θέση στο… πάνθεον όσων απασχόλησαν τα ΜΜΕ της χώρας και τη φίλαθλη κοινή γνώμη για λόγους που δεν έχουν σχέση με το ποδόσφαιρο, όπως ο Οσκαρ Γκαρθία, ο Αλέκος Αλεξανδρής, ο Στέλιος Γιαννακόπουλος και πολλούς άλλους.
Η αντίδραση του (θα την ζήλευαν αστέρες του εγχώριου και του παγκόσμιου κινηματογράφου) στην κοκορομαχία με τον Τάισον, δεν εξέθεσε μόνο τον ίδιο, εξέθεσε και ΟΛΟ τον Παναθηναϊκό, που πριν από λίγες ημέρες με ανακοίνωση του, τόνιζε πως όλοι γνωρίζουν ποιος είναι ο Παναθηναϊκός και ποιος είναι ο ΠΑΟΚ.
Πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις, είχαμε την ευκαιρία να βγάλουμε (ξανά) τα συμπεράσματα μας. Όπως το έβγαλαν και όσοι παρακολούθησαν το παιχνίδι. Αναφορικά με το ποιος είναι ο Παναθηναϊκός και ποιος είναι ο ΠΑΟΚ. Άλλωστε, τι είναι ο καθένας, καθορίζεται από τις πράξεις και τις συμπεριφορές του.
Το πρόβλημα για τον Μπακασέτα, είναι πως έχει παρελθόν σε παρόμοιες… παραστάσεις. Πριν από λίγα χρόνια, έκανε ακριβώς το ίδιο, φορώντας τη φανέλα της ΑΕΚ, με τον Ντιέγκο Μπίσεσβαρ. Η αποβολή του Μπίσεσβαρ στο παιχνίδι της ΑΕΚ με τον ΠΑΟΚ, ήταν η μόνη αποβολή του Ολλανδού ποδοσφαιριστή, σε 551 παιχνίδια.
Συμφωνώ πως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, αρκεί να έχεις μέτρο και μη χάνεις τον σεβασμό. Και ο Μπακασέτας έχασε τον σεβασμό, ακόμα και όσων πανηγύρισαν (και πολύ καλά έκαναν) τη νίκη του Παναθηναϊκού στην Τούμπα. Οι ίδιοι που ενδεχομένως θα του χτυπήσουν ή του χτύπησαν ήδη την πλάτη για την… παράσταση που έδωσε στην Τούμπα, τον σχολιάζουν και κρυφογελάνε για την επιλογή του να μην σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Τα υπόλοιπα είναι ιστορία και η ιστορία καθορίζεται όπως προαναφέρω, από τις πράξεις μας και τις συμπεριφορές μας.
Σε αγωνιστικό επίπεδο, η απόφαση του Ραζβάν Λουτσέσκου να προχωρήσει σε τόσο μεγάλο αριθμό αλλαγών στο βασικό σχήμα, είχε επιπτώσεις στην απόδοση της ομάδας. Σε αντίθεση με ότι είχαμε συνηθίσει μέχρι τώρα, είδαμε ένα γκρουπ που δεν είχε την ταυτότητα του ΠΑΟΚ όπως τον έχουμε δει στην πλειοψηφία των αγώνων που έδωσε στην διάρκεια της φετινής σεζόν.
Η ομάδα παρουσίασε ένα προβληματικό πρόσωπο (σε σχέση με την ποιότητα των παικτών που διαθέτει και όσα είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε), ιδιαίτερα στη μεσαία και επιθετική γραμμή. Η επιλογή του Μάρκος Αντόνιο σε ρόλο οργανωτή από την έναρξη του αγώνα, δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα ενώ σημαντικό ρόλο έπαιξε και η μέτρια απόδοση Τάισον, Μπράντον και Αντρίγια.
Ο ΠΑΟΚ μπορεί να είχε περισσότερες ευκαιρίες από τον αντίπαλό του για να σκοράρει αλλά η ατυχία και φυσικά οι εντυπωσιακές επεμβάσεις του Ντραγκόφσκι (στην κεφαλιά του Σαμάτα και την προβολή του Μπράντον) δεν επέτρεψαν στον Δικέφαλο να βρει, ούτε το γκολ της ισοφάρισης.
Ωστόσο, έχω την πεποίθηση ότι στον επαναληπτικό της Λεωφόρου, με ένα ορθολογικό σχήμα στον αγωνιστικό χώρο, ο ΠΑΟΚ θα έχει την ευκαιρία να ανατρέψει το εις βάρος του σκορ και να προκριθεί στον τελικό της διοργάνωσης.
Σαφώς ο Παναθηναϊκός με τη νίκη του στην Τούμπα έχει αποκτήσει ένα σοβαρό προβάδισμα αλλά, η ποιότητα και η δυναμική του ΠΑΟΚ έχει αποδειχθεί πως μπορούν να ανατρέψουν αποτελέσματα.
