Δεν είναι τόσο το σκορ του αγώνα με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα που προκάλεσε προβληματισμό στους φίλους του Παναθηναϊκού. Στα ντέρμπι, όλα τα αποτελέσματα μπορούν να προκύψουν.
Προφανώς και παίζει ρόλο το αποτέλεσμα, δεν υπονοούμε ότι ήταν αδιάφορο. Προς Θεού. Απλώς άπαντες γνωρίζουμε ότι στα πλέι οφ «ξυρίζουν τον γαμπρό».
Εκεί καθορίζεται ο τίτλος κι όχι στους αγώνες κατάταξης της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος.
Οπως είχαμε αναφέρει και μετά το ντέρμπι με την ΑΕΚ, έτσι και τώρα, το κυρίαρχο ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό στη μεγάλη εικόνα της φετινής σεζόν, από αμιγώς ποδοσφαιρικής πλευράς, αφορά στο «ματσάρισμα» του ΠΑΟΚ.
Εάν «τον έχει» ή όχι. Στο «τώρα», αλλά κυρίως στο «μετά», ήτοι στα πλέι οφ.
Σε αυτό το ερώτημα είναι πρόωρο να απαντήσει κανείς, για έναν και μόνο λόγο: ο ΠΑΟΚ είχε εκτός μάχης μόνο δύο παίκτες, τους Ενγκόγκ και Σαμάτα. Ο Παναθηναϊκός τη μισή του ομάδα.
Ειδικότερα η παρουσία ή όχι του Φώτη Ιωαννίδη αποδείχθηκε για μία ακόμη φορά ότι προσδίδει χαρακτήρα ποδοσφαιρικής «εξάρτησης» για τους πράσινους.
Είναι άλλη ομάδα ο Παναθηναϊκός με τον Ιωαννίδη κι άλλη δίχως αυτόν, ενώ είναι δεδομένο ότι η πολυπόθητη συνύπαρξή του με τον Μπακασέτα, που δεν έχουμε δει ακόμη, θα δώσει άλλη διάσταση και δυναμική στο παιχνίδι της ομάδας.
Αυτό το δίδυμο δεν θα είναι εύκολα διαχειρίσιμο από τους αντιπάλους. Το μόνο σίγουρο.
Ο Γερεμέγεφ είναι εξαιρετικός μέσα στο «κουτί», αλλά στο συνδυαστικό ποδόσφαιρο, στο κράτημα και το «ακούμπημα» της μπάλας υστερεί ξεκάθαρα. Στην Τούμπα ήταν σαν να μην υπήρχε, ο Σπόραρ που είναι μία ενδιάμεση κατάσταση παραμένει στα «πιτ» και ο Παναθηναϊκός έπαιξε/παίζει χωρίς στράικερ.
Η παρουσία του Τζούριτσιτς σ' αυτόν τον ρόλο μοιάζει με τρύπα στο νερό και έτσι όπως πάει η δουλειά ο Παναθηναϊκός κινδυνεύει να κάψει έναν ποιοτικό μεσοεπιθετικό, όπως είναι ο Σέρβος, που δεν μπορεί να αντεπεξέλθει ως 9άρι βάσει χαρακτηριστικών.
Ετσι όπως είναι τώρα η κατάσταση ίσως ο Μπακασέτας να μπορούσε να υποστηρίξει καλύτερα έναν ρόλο... ψεύτικου 9αριού, κι ας χάσει το τριφύλλι τη δημιουργία του Ελληνα άσου. Πόσω μάλλον από τη στιγμή που υπάρχουν διαθέσιμοι οι Τζούριτσιτς και Μπερνάρ για το 10.
Οταν ο Παναθηναϊκός θα είναι πάνοπλος ή έστω με την πλειονότητα των ποδοσφαιριστών του διαθέσιμους, θα δούμε πόσα απίδια πιάνει ο σάκος όλων.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν έχει πια το ατού της στρωμένης ομάδας, που φέρει τη σφραγίδα του προπονητή του. Το έχει απολέσει μετά την απόλυση του Γιοβάνοβιτς. Ο ΠΑΟΚ το έχει διατηρήσει/αυξήσει κι αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στο χορτάρι.
Ο Παναθηναϊκός έχει το ατού της παρουσίας αρκετών ποιοτικών ποδοσφαιριστών στην ενδεκάδα του, όταν αυτοί θα είναι διαθέσιμοι και όταν η ομάδα του θα είναι πλήρης. Το πότε, είναι βεβαίως ένα κρίσιμο ερώτημα.
Αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός μοιάζει με νοσοκομείο εξαιτίας των αλλεπάλληλων μυϊκών τραυματισμών, για του οποίους σας είχαμε προϊδεάσει, και από τη στιγμή κατά την οποία ο Φατίμ Τερίμ προσπαθεί να περάσει τη δική του ποδοσφαιρική φιλοσοφία κι όχι να αποτελέσει συνέχεια της αντίστοιχης του Γιοβάνοβιτς, δεν υπάρχει ξεκάθαρη απάντηση.
Η μεγαλύτερη σπαζοκεφαλιά αφορά τον χρόνο που απαιτείται για τέτοιου είδους δομικές αλλαγές ενόσω... χρόνος δεν υπάρχει ούτε για δείγμα. Με απανωτά ντέρμπι και ματς-φωτιά όσον αφορά την υλοποίηση των εγχώριων στόχων.
Ο Φατίχ Τερίμ βρίσκεται σε διαδικασία εκμάθησης των παικτών του, των αντιπάλων και του ελληνικού πρωταθλήματος. Με γνώμονα την ισχυρή προσωπικότητά του και το προσωνύμιο του «αυτοκράτορα» που τον συνοδεύει, ήταν εξ αρχής σαφές ότι δεν πρόκειται να αποτελέσει... κόπια του Γιοβάνοβιτς.
Ηρθε για να βάλει την προσωπική του σφραγίδα, με τις ποδοσφαιρικές αρχές που πρεσβεύει ο ίδιος, όλα αυτά τα χρόνια στο κουρμπέτι. Με την ειδοποιό διαφορά ότι τέτοιου είδους δομικές αλλαγές είθισται να γίνονται το καλοκαίρι, όταν χτίζονται οι ομάδες.
Στην παρούσα φάση, από το ένα άκρο, έχουμε πάει στο άλλο. Και το... αλαλούμ είναι μάλλον αναμενόμενο με τα δεδομένα καλοκαιρινής προετοιμασίας που υφίστανται στο σύλλογο χειμωνιάτικα.
Ο Τερίμ περνάει όλους τους παίκτες, παλαιούς και νέους από διαδικασία αξιολόγησης, άλλαξε άρδην τις εντάσεις στις προπονήσεις, με συνέπεια η μία θλάση να διαδέχεται την άλλη κι ο Παναθηναϊκός αγωνίζεται αποδεκατισμένος σε μία σειρά κομβικών αγώνων για τους εγχώριους στόχους του.
Παίκτες που σήκωσαν το βάρος αυτά τα δυόμιση χρόνια κι έφτασαν μία ανάσα από την κατάκτηση του πρωταθλήματος, όπως ο Μπαρτ Σένκεφελντ, αντιμετωπίζονται σαν πρωτοεμφανιζόμενοι με μηδέν προϋπηρεσία. Ωμά, όσο και άγαρμπα.
Μεταγραφές παίζουν με μόλις μία προπόνηση στο ενεργητικό τους, ο Λοντίγκιν που αγωνίστηκε με ράμματα στη ρεβάνς του κυπέλλου με τον Ολυμπιακό στο Φάληρο, βρίσκεται εν μία νυκτί στον πάγκο. Ενα αλαλούμ αξιολόγησης.
Μ' όλα τα παραπάνω δεδομένα, η μαγική λέξη ισορροπία πετάει ψηλά και χάνεται κι ο Παναθηναϊκός αποκτά ολοένα και περισσότερο την εικόνα καρδιογραφήματος.
Φυσιολογικά κι αναμενόμενα, με βάση την αιφνιδιαστική αλλαγή στην τεχνική του ηγεσία και τον ερχομό ενός προπονητή με εγωισμό και ισχυρή προσωπικότητα.
Επί Φατίχ Τερίμ, το τριφύλλι ήταν πολύ καλό στη Νέα Φιλαδέλφεια. Πήρε την πρόκριση επί του Ολυμπιακού στο κύπελλο μέσα το Φάληρο. Αλλά την ίδια στιγμή κινδυνεύει να μείνει εκτός ημιτελικών από τον Ατρόμητο κι ήταν κακός στην Τούμπα, χάνοντας το ματς και την κορυφή της βαθμολογίας.
Πλέον βρίσκεται στο μείον τρία από την πρώτη θέση, έχοντας μπροστά του το ντέρμπι των «αιωνίων» στη Λεωφόρο που θα έχει χαρακτήρα «ζωής ή θανάτου» και τον επαναληπτικό «τελικό» κόντρα στον Ατρόμητο στο Περιστέρι για το κύπελλο.
Ο ΠΑΟΚ αποτελεί συνέχεια της δουλειάς ετών ενός προπονητή, είναι μία ομάδα με ξεκάθαρη ποδοσφαιρική ταυτότητα και στόχευση στα παιχνίδια της.
Που άπαντες αναγνωρίζουν, για παράδειγμα, πόσο δουλεμένος και ικανός είναι στις μεταβάσεις του και δη στο επιθετικό τρανζίσιον. Οσο εύκολα το διαπιστώσεις στη θεωρία, τόσο δύσκολα μπορείς να το «φρενάρεις» στο χορτάρι.
Είναι μία ομάδα συνόλου, με θετικά και αρνητικά στοιχεία, αλλά με ξεκάθαρη ποδοσφαιρική ταυτότητα. Οπως ήταν και ο Παναθηναϊκός επί των ημερών του Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Από τη στιγμή που ο Σέρβος προπονητής απολύθηκε από τον Γιάννη Αλαφούζο, το τριφύλλι απώλεσε την ποδοσφαιρική ταυτότητα που είχε επί Γιοβάνοβιτς και απέκτησε με κόπο και μόχθο. Πλέον, αναζητά τη νέα του ποδοσφαιρική ταυτότητα επί Φατίχ Τερίμ.
Δεν γίνεται, ωστόσο, να την αποκτήσει μέσα σε ένα ή δύο μήνες. Είναι εκ των πραγμάτων αδύνατον. Θα υπάρχουν πάνω και κάτω. Τίποτα δεν γίνεται με ένα κουμπί. Η μαγική λέξη ισορροπία αποκτάται με χρόνο και κόπο.
Ούτε ήταν… μαέστρος ο Τερίμ επειδή απέκλεισε τον Ολυμπιακό στο κύπελλο με τον Ακαϊντίν σέντερ φορ, ούτε είναι… μυρωδιάς ο Τερίμ επειδή έκανε λάθη κι έχασε από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα.
Ο κυρίαρχος προβληματισμός όλων όσοι σέβονται τον εαυτό τους, σε ό,τι αφορά την επόμενη μέρα του Παναθηναϊκού, είναι να μην (ξανα)γίνει σούπερ μάρκετ. Να μην αλλάζουν οι προπονητές σαν τα πουκάμισα, να μην (ξανα)έρχονται και (ξανα)φεύγουν οι παίκτες με τα βαπόρια.
Οι ομάδες πρέπει να χτίζονται κι όχι να αγοράζονται. Να μην αποκτώνται παίκτες για 2-3 ματς, αλλά για 2-3 χρόνια. Να υπάρχει πρόγραμμα, υπομονή και στήριξη σε αυτό. Οπως συνέβη επί Γιοβάνοβιτς, όσο κράτησε.
Σε τελική ανάλυση, κανένας Τερίμ δεν θα ευθύνεται εάν δεν καταφέρει να κατακτήσει το πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός και θα είναι λάθος να «πετροβολείται» ο Τούρκος προπονητής στα αποτυχημένα αποτελέσματα της ομάδας.
Η ευθύνη θα είναι του Αλαφούζου, όπως ο Αλαφούζος θα λάβει τα περισσότερα credit σε περίπτωση επιτυχίας, ήτοι κατάκτησης του πρωταθλήματος. Το ήξερε εξ αρχής άλλωστε ότι έτσι θα συμβεί και πήρε το ρίσκο.
Τίποτα δεν έχει τελειώσει. Το πρωτάθλημα θα κριθεί στα πλέι οφ και θα είναι συναρπαστικό μέχρι το φινάλε.
