MENU

Τα ντέρμπι για τον Παναθηναϊκό συνεχίζονται χωρίς ανάσα. Αυτό κόντρα στον Ολυμπιακό έχει μία διαφορά από αυτό με την ΑΕΚ. Είναι τελικός. Προκρίνεσαι και συνεχίζεις στο κύπελλο με στόχο να φθάσεις στον τελικό και να το πάρεις. Αποκλείεσαι μένεις εκτός από τον δεύτερο στόχο σου, που είναι το κύπελλο. Το κυριότερο; Στην πρόκριση η ομάδα θα συνεχίσει με μία πολύ καλή ψυχολογία, διότι θα έχει αποκλείσει τον Ολυμπιακό. Αν αποκλειστεί ο Παναθηναϊκός θα πέσει και πάλι σε μία εσωστρέφεια, που μπορεί να του στοιχίσει και στο πρωτάθλημα.

Την Κυριακή η ομάδα έφθασε μία ανάσα από το διπλό στη Νέα Φιλαδέλφεια, που θα της έδινε μεγάλη βαθμολογική ώθηση. Δεν το πήρε και όλοι έφυγαν πικραμένοι από το γήπεδο, διότι ήξεραν ότι άξιζαν τη νίκη.

Αυτή η πίκρα πρέπει στο ματς με τον Ολυμπιακό να μετατραπεί σε πείσμα, σε εγωϊσμό, σε πάθος για την πρόκριση. Σε κατάθεση ψυχής, σε άρνηση να αποκλειστούν. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, παρά μόνο η πρόκριση. Ο τρόπος είναι η εμφάνιση της ομάδας στα πρώτα 70 λεπτά του αγώνα με την ΑΕΚ και στο δεύτερο ημίχρονο με τον Ολυμπιακό.

Απλά, για το συγκεκριμένο ματς κανείς δεν θα θυμάται πως θα παίξει η ομάδα, παρά μόνο αν θα προκριθεί η όχι. Στους τελικούς μετράει μόνο το αποτέλεσμα και τίποτα άλλο. Και αυτό το ματς είναι ένας τελικός.

Ολοι στον Παναθηναϊκό γνωρίζουν την σημασία αυτού του αγώνα. Ο Τερίμ μπορεί να ήρθε πριν λίγες ημέρες στην ομάδα, αλλά γνωρίζει πόσο σημαντικό είναι αυτό το ματς με τον Ολυμπιακό. Εχει ζήσει τέτοια ντέρμπι στην Τουρκία και θέλει να είναι νικητής.

Οι παίκτες ξέρουν τι σημαίνει αυτό το ματς. Ξέρουν ότι ο κόσμος του Παναθηναϊκού ζει για να βλέπει την ομάδα του να κερδίζει τον Ολυμπιακό. Οτιδήποτε άλλο είναι αποτυχία.

Σίγουρα τα συνεχόμενα ματς και οι πολλές απουσίες λόγω τραυματισμών έχουν περιορίσει τις λύσεις του Τερίμ κυρίως στο μεσοεπιθετικό κομμάτι και  θα είναι δύσκολο για την ομάδα να παίξει χωρίς τον καλύτερο παίκτη της τον Φώτη Ιωαννίδη. Τώρα, όμως, είναι η ευκαιρία του Σπόραρ. Για να δείξει στο νέο προπονητή, ότι μπορεί να βασιστεί πάνω του, για να δώσει χαρά στον κόσμο μετά από καιρό.

Αρα την Τετάρτη το βράδυ όσοι μπουν στο γήπεδο θα πρέπει να είναι έτοιμοι να αφήσουν την ψυχή τους στο χορτάρι για να πάρουν την πρόκριση. Οι τακτικές και οι ενδεκάδες σε αυτά τα ματς πάνε περίπατο. Μιλάει η ψυχή, η πίστη, το πάθος, το μάτι να γυαλίζει.

*Ας ελπίσουμε μετά από αυτό το ματς να μην ασχολούμαστε πάλι με τον διαιτητή Χίνγκλερ, που πριν τρία χρόνια είχε αποβάλει τον Σάντσες σε μία φάση, που του έγινε φάουλ(!) και έδειξε τις προθέσεις του. Και τώρα ορίζεται πάλι σε ένα τόσο κρίσιμο ματς λες και δεν υπήρχαν άλλοι διαιτητές στην Ευρώπη. Για τον Νταμπάνοβιτς και τον ορισμό του στο ματς Αρη-ΑΕΚ δεν έχω να πω κάτι. Και οι μουγκοί μίλησαν….

Ενας τελικός με ένα πρέπει, την πρόκριση!