MENU

Πιστεύετε είναι εύκολο για έναν επιχειρηματία να εμπλέκεται η βάση του σε εμπόλεμη κατάσταση και παράλληλα, η άλλη χώρα που έχει μεγάλο όγκο επιχειρήσεων να βρίσκεται με το απέναντι μπλοκ; Πιστέψτε με, δεν είναι.

Και τι δεν γράφτηκε για τον Ιβάν Σαββίδη εδώ και δύο χρόνια. Φεύγει από την Ελλάδα, έριξε λευκή πετσέτα, πουλάει το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Προφανώς για έναν Έλληνα, δεν είναι εύκολο να φύγει από την Ελλάδα, ένας Πόντιος δεν ρίχνει ποτέ λευκή πετσέτα, ο συγκεκριμένος Πόντιος πήρε και άλλο λιμάνι και αν θα πουλήσει κάτι, θα το κάνει τρεις φορές πάνω από τα χρήματα που το αγόρασε για να τα επενδύσει αλλού. Αναφορά πάντως δεν θα μας δώσει, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Το καλοκαίρι του 2022 η απόφαση του Ιβάν να φέρει στην ομάδα διάφορα πρότζεκτς μέσα από τον κύκλο του Ζοσέ Μπότο, πλήγωσαν ποδοσφαιρικά τον ΠΑΟΚ. Έχοντας φτάσει στους 8 της Ευρώπης λίγους μήνες πριν, ο αποκλεισμός από την Λέφσκι έφερε κατήφεια. Όμως το 22-23 έπρεπε να περάσει δημιουργώντας μία βάση που θα στηνόταν πάνω της μία ομάδα ανταγωνιστική.

Ακόμα και εκείνο το ρόστερ με τα πολλά κενά και το έλλειμα προσωπικότητας, έφτασε να διεκδικεί το πρωτάθλημα μέχρι την 2η αγωνιστική των πλέι οφς. Έφτασε σε έναν ακόμη τελικό, έχοντας αποκλείσει τον Παναθηναϊκό που ήταν στα καλύτερά του. Αυτό ήταν το ταβάνι του, αλλά αυτό που έσπειρε δεν είχε φανεί ακόμη.

Ο ΠΑΟΚ έπρεπε να περάσει από την δοκιμασία της εκπαίδευσης των τριών τεράστιων πρότζεκτ που είχε στη σύνθεσή του. Τον διεθνή με την Ελπίδων Κροάτη τερματοφύλακα Ντομινίκ Κοτάρσκι, τον 20χρονό διεθνή με την ανδρών της Ελλάδος πλέον Κωνσταντίνο Κουλιεράκη και τον 20χρονό διαστημάνθρωπο Γιάννη Κωνσταντέλια. Για να ανδρωθούν αυτά τα παιδιά, έπρεπε να θυσιαστούν βαθμοί. Σήμερα που το συζητάμε όμως, χαλάλι. Και οι τρεις τους, παρά το νεαρό της ηλικίας τους, είναι οι κορυφαίοι του πρωταθλήματος στη θέση τους. Δική μου ταπεινή άποψη, δεν καλώ κανέναν να την υιοθετήσει.

Ο Ιβάν δεν μάσησε από την πίεση που του προκαλούσε ο πόλεμος. Δεν πούλησε κανέναν από τους τρεις παρότι είχε τις προτάσεις. Για να βγει το καλοκαίρι όπως πρέπει, ο ίδιος πήρε το ρίσκο της αναμονής. Εμπιστεύτηκε τον Ράζβαν και την ομάδα που υπήρχε. Και παρότι ο Ρουμάνος μουρμούρισε για την καθυστέρηση των μεταγραφών μετά από ένα φιλικό με την Γκενκ, ο μεγαλομέτοχος της ομάδας τον επανάφερε στην τάξη μετά από ένα κλασικό του μίτινγκ. Θυμάμαι πως είχε ξεκινήσει η προπόνηση και ψάχναμε τον Ρουμάνο. Τελικά εμφανίστηκε παραδεχόμενος πως ο Ιβάν είχε δίκιο και πως δεν πρέπει να μεμψιμοιρούμε.

Ο ΠΑΟΚ πέρασε στους ομίλους κυρίως χάρις στις στιγμές που προσέφεραν οι τρεις μικροί συν τον Ζίφκοβιτς και τον Άγιο Τσιγγάρα. Έτσι θα τον λέω πάντα τον τελευταίο γιατί βγήκε μπροστά όταν όλοι ήταν χεσμένοι.

Θυμάμαι την απόκρουση του πέναλτι από τον Κοτάρσκι στην Ιερουσαλήμ και το χαζό που έκανε ο Ντέλιας στο τρίτο γκολ. Θυμάμαι το τάκλιν του Κουλιεράκη στο πλασέ του Λιβάγια στην αρχή του ΠΑΟΚ – Χάιντουκ που για μένα είναι η κορυφαία αμυντική προσπάθεια που είδα εδώ και χρόνια. Το κερδισμένο πέναλτι του Ντέλια στο ίδιο παιχνίδι. Και μέσα σε όλα ο Ζίφκοβιτς που είχε ψηθεί από τον Ιβάν πως εδώ θα μείνει, κάτι που έγινε πράξη τον Σεπτέμβρη.

Μετά το Εδιμβούργο άρχισε να σκάει το ιππικό που έλεγε και ο γνωστός λόγιος Γιώργος Χατζάρας. Πάρε και Μεϊτέ, πάρε και Μάρκος Αντόνιο, πάρε και Ντεσπόντοφ. Είχαν προηγηθεί οι Έκονγκ, Μπάμπα, Κεντζιόρα, Σαμάτα, Οζντόεφ, όλοι με χρήματα που έφεραν οι Ίνγκασον, Νάρεϊ και Ντούγκλας Αουγκούστο.

Η στρατηγική ρίσκου του Ιβάν, έπιασε και ο ΠΑΟΚ ήταν στους ομίλους, ο Λουτσέσκου είχε το μείγμα έμπειρων ποιοτικών συν των πιτσιρικάδων που είχαν ανδρωθεί και όλοι ξέραμε πως μετά το δίμηνο η ομάδα θα ρολάρει. Είναι ο χρόνος που χρειάζεται ο Ρουμάνος για να πείσει ένα καινούργιο γκρουπ για τη δουλειά του και τη δικαιοσύνη του.

Πίσω απ όλα, μα όλα, είναι ο Ιβάν. Δικές του αποφάσεις είναι όλες, αυτός πήρε την ευθύνη για το κάθε ρίσκο, αυτός ήταν που διατήρησε την ψυχραιμία του έχοντας να αντιμετωπίσει πολύ ιδιαίτερες καταστάσεις στο μεσοδιάστημα.

Και αυτός ήταν που δημιούργησε τις συνθήκες για να πείσει τον Ράζβαν Λουτσέσκου να υπογράψει για άλλα 3 (;) χρόνια συμβόλαιο συνεργασίας.

Το πλάνο Ιβάν δεν ολοκληρώνεται βέβαια εδώ. Ετοιμαζόμαστε να υποδεχτούμε τις ανακοινώσεις για την κατασκευή του νέου υπερσύγχρονου αθλητικού κέντρο της ομάδας. Ήδη έχει αγοράσει όσα επιπλέον στρέμματα χρειαζόταν για να βγει το έργο στην περιοχή της Θέρμης.

Και αμέσως μετά, η κατασκευή της Νέας Τούμπας, η οποία είναι πιο κοντά απ όσο νομίζουμε.

Εγώ δεν ξέρω αν θα κατακτήσουμε τίτλους φέτος. Σέβομαι τον ανταγωνισμό και την προσπάθεια που καταβάλουν όλες οι ομάδες έστω και αν σε κάποιες από αυτές οι διοικήσεις τους είναι καρναβάλια. Δεν μου φταίνε οι προπονητές και οι παίκτες για αυτό.

Ξέρω καλά όμως, πως όσο ο ΠΑΟΚ έχει έναν άνθρωπο να ασχολείται τόσο σοβαρά με αυτόν, έχοντας την εμπειρία να διαβάσει καταστάσεις ακόμα και όταν περνάει πολύ ιδιαίτερες στιγμές, θα πάρει πολλά στη διάρκεια.

Εγώ απλά θα ζητήσω μία χάρη από τον μεγαλομέτοχο της ομάδας τώρα που έχουμε γιορτές και έχω ξεπεράσει ηλικιακά το όριο αιτήσεων στον Άγιο Βασίλη.

Βλέποντας την παράκρουση των νεαρών ελλήνων φιλάθλων για τον Γιάννη Κωνσταντέλια και το πόσο επηρεάζει θετικά την εικόνα της ομάδας και την κοινή γνώμη, θα ήθελα να μείνει στην ομάδα όσα χρόνια μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο. Άλλο έναν, δύο, τρία, δεν ξέρω.

Όσο χρειαστεί για να βγούνε γενιές ΠΑΟΚτσήδων σε όλα τα μήκη και πλάτη της χώρας.

Τα σεμινάρια του Ιβάν