«Κανείς δεν πρόκειται να κερδίσει πιο δραματικά, έναν ευρωπαϊκό τελικό σαν κι αυτόν», ήταν τα λόγια του Κλαιβ Τάιλντεσλι, του Άγγλου εκφωνητή που περιέγραφε τον αγώνα για την Βρετανική τηλεόραση.
Το παιχνίδι έχει μόλις τελειώσει. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ βρίσκεται για δεύτερη φορά στην κορυφή της Ευρώπης και κατακτά το Τσάμπιονς Λιγκ με τον πιο άγριο, ανορθόδοξο και συνάμα γοητευτικό τρόπο που θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί.
Ήταν 26 Μαΐου του 1999, ένα όμορφο ανοιξιάτικο απόγευμα σε ένα Καμπ Νου που είχε γεμίσει με 100.000 ποδοσφαιρολάγνες ψυχές. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η ομάδα του "Manager", του μεγάλου Σερ Άλεξ Φέργκιουσον κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου του Ότμαρ Χίτσφελντ και του αρτίστα, Λόταρ Ματέους.
Μία μάχη που ισοδυναμούσε με ένα -εν δυνάμει- τρεμπλ για τις δύο ομάδες. Η ομάδα του Φέργκιουσον είχε κάνει ήδη το νταμπλ στην Αγγλία και περίμενε το τρόπαιο με τα μεγάλα αυτιά για να γράψει ιστορία (η μοναδική βρετανική ομάδα που έχει κάνει τρεμπλ μέχρι σήμερα) ενώ από την άλλη, οι Βαυαροί είχαν κατακτήσει ήδη το πρωτάθλημα και είχαν κλείσει ήδη τη θέση τους στον τελικό του Κυπέλλου Γερμανίας, όπου θα αντιμετώπιζαν την Βέρντερ Βρέμης.
Είναι πολλοί αυτοί που υποστηρίζουν πως τα πρώτα λεπτά ενός ποδοσφαιρικού αγώνα, συνήθως αποτελούν δείγμα για το τι θα ακολουθήσει. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, ένα ακόμη ποδοσφαιρικό κλισέ θα επιβεβαιωνόταν.
Οι Γερμανοί ξεκίνησαν πολύ δυνατά το παιχνίδι και ευτύχησαν να προηγηθούν μόλις στο 6ο λεπτό της αναμέτρησης μετά από έξυπνη εκτέλεση φάουλ του Μπάσλερ. Και δε σταμάτησαν εκεί. Το παιχνίδι ήταν ένας επιθετικός μονόλογος για την ομάδα του Μονάχου και λίγο ή ιδιαιτερότητα του παιχνιδιού, λίγο ο Σμάιχελ, λίγο τα δοκάρια και η ατυχία των Γερμανών, είχαν συντελέσει ώστε το παιχνίδι να παραμείνει στο 1-0. Κι όσο η ώρα παιρνούσε, το άγχος μεγάλωνε και ο Σερ Άλεξ ετοιμαζόταν να... τζογάρει.
«Πάντα πίστευα πως όταν βρίσκεσαι πίσω στο σκορ και απομένουν 15 λεπτά για να τελειώσει το παιχνίδι, ο τζόγος και το ρίσκο επιβάλλονται, είναι κομμάτι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Μερικές από τις μεγαλύτερες στιγμές μου στην ομάδα, διαδραματίζονταν στα τελευταία 15 λεπτά του παιχνιδιού, χωρίς αμφιβολία», φαίνεται να λέει ο Σερ Άλεξ σε ένα αφιέρωμα μετά από 20 χρόνια.
Με την ώρα να περνά, η Μπάγερν αποτύγχανε να κλειδώσει το παιχνίδι και η Μάντσεστερ ετοιμαζόταν να τα παίξει όλα για όλα, ρίχνοντας στο παιχνίδι "τα ζάρια" που χρειαζόταν για να γυρίσει το παιχνίδι. Και έτσι έγινε. Στο 67' μπαίνει ο «γερόλυκος» Τέντυ Σέριγχαμ και στο 81' ο Σόλσκιερ πέρασε στη θέση του Άντυ Κόουλ. Οι δύο άνθρωποι που χρειάστηκαν μόλις τρία λεπτά και δύο κόρνερ, για να γράψουν ιστορία.
Στο 90:36" ο Μπέκαμ εκτελεί το κόρνερ από τα αριστερά, ο Σμάιχελ που είχε προωθηθεί πιάνει την πρώτη κεφαλιά, η μπάλα δεν απομακρύνεται σωστά και φτάνει στα πόδια του Γκιγκς ο οποίος την στέλνει προς το τέρμα, πριν κάνει την περιστροφή-επαφή ο Σέριγχαμ και ισοφαρίσει σε 1-1, σοκάροντας τους πάντες στην Βαρκελώνη και όλη την ποδοσφαιρική Ευρώπη εν γένει. Αλλά αυτό δεν ήταν τίποτα σε σχέση με αυτό που η ίδια η μοίρα είχε σχεδιάσει.
«Όταν σκόραρε ο Τέντυ, το μόνο που θυμάμαι είναι να φωνάζω από χαρά. Ήμουν ενθουσιασμένος που θα αγωνιζόμουν για 30 λεπτά στην παράταση ενός τελικού Τσάμπιονς Λιγκ», έλεγε ο Σόλσκιερ, ο ποδοσφαιριστής με τα δύο ονόματα και το προσωνύμιο "ο άνθρωπος της τελευταίας στιγμής".
Πριν καλά καλά προλάβουν όλοι να καταλάβουν τι ακριβώς γινόταν, η Γιουνάιτεντ κερδίζει ακόμη ένα κόρνερ στο 3ο και τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων που είχε δώσει ο Πιερλουίτζι Κολίνα. Ο Μπέκαμ αναλαμβάνει ξανά την εκτέλεση, ο Σέριγχαμ πιάνει την κεφαλιά και είναι ο Νορβηγός που με κοντινή προβολή στέλνει τη μπάλα στο τέρμα και τους Βαυαρούς στο κανναβάτσο.
Οι παίκτες της Μπάγερν καταρρέουν και είναι χαρακτηριστικό το βλέμμα του Κολίνα προς αυτούς λέγοντας τους ουσιαστικά πως το παιχνίδι έχει τελειώσει.
Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πετυχαίνει την ανατροπή του αιώνα και βρίσκεται στην κορυφή του «ποδοσφαιρικού έβερεστ» για δεύτερη φορά στην ιστορία της. Κι αυτό έγινε μετά από από 31 χρόνια και ανήμερα των γενεθλίων του θρυλικού Ματ Μπάσμπι, του προπονητή της ομάδας του 1968 που είχε κατακτήσει το πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών στην ιστορία της ομάδας.
Σήμερα, 24 χρόνια μετά, η έτερη ομάδα του Μάντσεστερ απειλεί να «σπάσει» την μοναξιά που απολαμβάνει η ομάδα του «Φέργκι» στα βιβλία της ιστορίας, μιας και είναι η μοναδική αγγλική ομάδα που έχει καταφέρει το τρεμπλ. Και οι ίδιοι οι «Μπέμπηδες», θα έχουν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να το αποτρέψουν αυτό στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας στις 3 Ιουνίου, ενώ σε αντίθετη περίπτωση θα εναποθέσουν μια και καλή τις ελπίδες τους στην Ίντερ που θα αναμετρηθεί με τη Σίτι στην Κωνσταντινούπολη στις 10 Ιουνίου για τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ.
Άγγελος Παγούνας
