Πέρασαν ώρες. Κόπασε ο ενθουσιασμός. Ειπώθηκαν σχεδόν τα πάντα: για τις αναστροφές, για τα τσιμέντα που παίζουν μπάλα, για το κάρμα που δίνει στην ΑΕΚ όσα χρωστούσε τα προηγούμενα χρόνια, για το απίστευτο υλικό που μπορεί να παίρνει τέτοιες νίκες με εννιά αλλαγές στην 11άδα! Αναμενόμενο ήταν να ξεσπάσει ο κόσμος της Ενωσης, έχοντας περάσει τα πάνδεινα τα προηγούμενα χρόνια. Αλλωστε, δεν είναι ένα και δύο τα επιτεύγματα που έχει ήδη η ΑΕΚ στην τρέχουσα σεζόν και το αντιλαμβάνονται ολοένα και περισσότεροι.
Ωστόσο, μέσα στην ένταση και τα χαμόγελα της νίκης επί του Ολυμπιακού, πέρασε σε δεύτερο επίπεδο για την ΑΕΚ κάτι που στη δική μου κρίση, είναι το πιο σημαντικό κέρδος από αυτό το παιχνίδι. Και είναι μεγαλύτερο όφελος ακόμα και από τη διαφαινόμενη πρόκριση επί του Ολυμπιακού και την πρόκριση στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας, γιατί έρχεται να κάνει κάτι ακόμα μεγαλύτερο. Ο Αλμέιδα το βράδυ της Πέμπτης, νίκησε την ίδια την… ΑΕΚ!
Τα ζιζάνια της αμφιβολίας πριν τον Ολυμπιακό
Μην σας κάνει εντύπωση. Δεν είναι λογοπαίγνιο. Η ΑΕΚ είναι μεγάλο καράβι, δύσκολο να το κουμαντάρεις. Και είναι μια ομάδα, που έχει υποστεί πολλά τα προηγούμενα χρόνια. Οι θλιβερές επιλογές προσώπων που ήρθαν και έπληξαν το στάτους του συλλόγου, ήταν επόμενο πως θα έκαναν τρωτή την αυτοπεποίθηση του κόσμου και την πίστη γύρω από την ομάδα. Υπάρχει μια αμφιβολία, μια μαυρίλα που θαρρείς και μαζεύεται σε χρόνο ρεκόρ πάνω από το κεφάλι της ΑΕΚ.
Ετσι, τις ώρες που μεσολάβησαν από τη γνωστοποίηση της αποστολής και την πιθανολόγηση των επιλογών του Αλμέιδα, μέχρι και το φινάλε του ματς με τον Ολυμπιακό, υπήρξαν απίστευτες εσωτερικές ζυμώσεις μεταξύ του κόσμου της ΑΕΚ. Αρχισαν να ξυπνούν «φαντάσματα» του παρελθόντος, να μπαίνει το ζιζάνιο της αμφιβολίας, ακόμα και να υπάρχουν ακραίες αντιδράσεις. Δεν ήταν καλόπιστη κριτική απέναντι σε μια κίνηση που εμπεριείχε ρίσκο, αλλά κάπου ξέφευγε.
Το ξέσπασμα του Αλμέιδα
Ετσι, φτάσαμε στο ξέσπασμα του Αλμέιδα στο φινάλε του ματς: «Στη ζωή μου από τα 15 μου παίρνω ρίσκα. Στα πρώτα μίτινγκ με τους παίκτες μου, είπα ότι πιστεύω στην ομαδική δουλειά. Είδα σχόλια που με στεναχώρησαν. Αυτό σημαίνει ότι κάποιοι δεν το πιστεύουν. Αν είχαμε χάσει το παιχνίδι μπορεί να μου… έπαιρναν το κεφάλι. Πιστεύω στα πρότζεκτ. Αν κάποιος δεν πιστεύει σε μένα είναι επειδή δεν με γνωρίζει. Με απασχολεί να με πιστεύουν οι παίκτες που κάνουμε προπόνηση. Ξέρω γιατί είναι έτοιμοι… Η αλήθεια είναι ότι είδα πολλά σχόλια. Κάποια στιγμή δεν καταλάβαινα πολλά… Ετσι είναι το ποδόσφαιρο. Είναι λυπηρό και στενάχωρο κάποιες φορές».
Εφτασε ο Αλμέιδα να καταλάβει γρήγορα και χωρίς να υπάρχει κανείς που να αμφισβητεί ανοιχτά το μικρό θαύμα που έχει πετύχει στην ΑΕΚ – μια ομάδα που παίζει μπαλάρα, είναι πρώτη και μακράν η καλύτερη στην Ελλάδα μέσα σε οκτώ μόλις μήνες! – πως πέραν κάθε αγωνιστικής νίκης, πρώτιστα πρέπει να αλλάξει τη νοοτροπία που έχει εγκαθιδρυθεί εντός κάποιων «κιτρινόμαυρων» ψυχών. Γι’ αυτό, έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία πως πήρε αυτήν τη νίκη, με τον δικό του τρόπο.
Η σοφία του Ατματσίδη και ο «Σάμπα»
Θα σας εκμυστηρευθώ κάτι. Λίγες ώρες πριν την αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό, έχοντας και εγώ επιφυλάξεις για το σχέδιο του Αλμέιδα, είχα το προνόμιο να βρεθώ με μερικές κολοσσιαίες μορφές στην ιστορία της ΑΕΚ. Συζητώντας για το παιχνίδι, εκείνος που είχε απόλυτη εμπιστοσύνη σε αυτό που θα ερχόταν, ήταν ο Ηλίας Ατματσίδης. Προφανώς, ξέρει καλύτερα από πολλούς άλλους, είναι κοντά στα αποδυτήρια, ενεργός στην ΑΕΚ, καταλαβαίνει πιο πολλά από τους υπόλοιπους.
Καλό είναι να μάθουμε και να ακούμε. Να ανοίγουμε τα μυαλά μας για να καταλάβουμε. Δεν είναι η πρώτη φορά που η ΑΕΚ βγαίνει από το τέλμα και ούτε τώρα δεν θα είναι εύκολα. Εδώ κάποτε, σε εποχές προ σόσιαλ μίντια και της ακόμα μεγαλύτερης ευκολίας στην ανέξοδη κριτική, έφτασε να αμφισβητείτε ακόμα και ο Μπάγεβιτς για τη μεταγραφή του – πρωταθλητή Ευρώπης παρακαλώ! – Ρέφικ Σαμπανάτζοβιτς, που στο πέρασμα των ετών άλλαξε το ρόλο του αμυντικού χαφ στην Ελλάδα.
Μια ομάδα όπως η ΑΕΚ, τρέφεται μέσα από νίκες και επιτυχίες. Ειδικά όταν το πράττει τόσο πειστικά όπως την Πέμπτη, όλα γίνονται πιο εύκολα. Ο Αλμέιδα ήρθε άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Το πιο σημαντικό είναι πως πείθει με τη δουλειά του, ότι είναι αποφασισμένος να πετύχει. Δουλεύει σκληρά, ξέρει καλύτερα από όλους όσοι βρισκόμαστε εκτός ποια είναι η πραγματικότητα της ΑΕΚ και πιστεύει στη δουλειά του. Καιρός να πιστέψουν και οι υπόλοιποι…
