Με την κρίση να έχει χτυπήσει τον Ολυμπιακό σε όλα τα επίπεδα πλέον, οικονομικά, διοικητικά, αγωνιστικά και χωρίς να υπάρχει προπονητής, τις ημέρες που ακολουθούν τη συντριβή από τον Παναθηναϊκό (4-1) «σκάει» η είδηση που προκαλεί πάταγο.
Αντιμετωπίστηκε από τον Τύπο και όλο τον φίλαθλο κόσμο της εποχής ως «ο γάμος του αιώνα» και μια λαμπρή αχτίδα προ της διαφαινόμενης κατρακύλας του συλλόγου.
Όπως αποδείχθηκε, δεν ήταν τίποτα λιγότερο από την πρώτη σελίδα του πιο «σκοτεινού» και τραγικού κεφαλαίου στην ιστορία του συλλόγου ο οποίος θα βυθιζόταν στην αφάνεια για μια δεκαετία.
Ο «Μεσσίας» με το διαρκείας του ΠΑΟ
Ο Γιώργος Κοσκωτάς καταθέτει στον Νταϊφά επίσημη πρόταση αγοράς του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Από ότι η Ιστορία έδειξε, όλες οι απαραίτητες «προεργασίες» έχουν ήδη γίνει, πιθανώς από τη στιγμή που επέστρεψε ο Νταϊφάς ένα χρόνο πριν. Η συμφωνία ολοκληρώνεται άμεσα, μέσα σε λίγες μέρες και προκαλεί τεράστιο ενθουσιασμό στον κόσμο της ομάδας. Οι Ολυμπιακοί βλέπουν στο πρόσωπο του νέου ιδιοκτήτη τον άνθρωπο που θα διαλύσει μια και καλή τον ολοένα και πιο ισχυρό Γιώργο Βαρδινογιάννη. Ο Γιώργος Κοσκωτάς είναι ο νέος «Μεσσίας» και τα «θαύματά» του δεν θα αργήσουν να εμφανιστούν προ του κοινού.
Αυτό που δεν ξέρουν ακόμα οι Ολυμπιακοί είναι ότι ο νέος πρόεδρος της ομάδας αυτό που επιχειρεί μπαίνοντας στον Ολυμπιακό είναι να δημιουργήσει την πιο ισχυρή κοινωνική «ασπίδα» που μπορεί, προκειμένου να προστατέψει και θωρακίσει τις… άλλες δραστηριότητές του. Αυτό που δεν ξέρουν ακόμα οι Ολυμπιακοί είναι ότι ο νέος πρόεδρος της ομάδας, άσχετα με το τι δηλώνει, δεν υποστηρίζει και δεν υποστήριξε ποτέ τον Ολυμπιακό αλλά τον μεγάλο του αντίπαλο, τον Παναθηναϊκό. Με μια δήλωση που έμεινε στην Ιστορία από τον Γιώργο Βαρδινογιάννη για την ανάληψη της προεδρίας των ερυθρολεύκων από τον Κοσκωτά, αποκαλύφθηκε το εξής: «Δεν μπορεί να γίνεται πρόεδρος του Ολυμπιακού κάποιος που έχει μπλοκ διαρκείας στον Παναθηναϊκό. Είναι σαν να αναλαμβάνει αύριο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας ο Χαρίλαος Φλωράκης. Μοιραία, θα αποτύχει». Αυτό που δεν ξέρουν ακόμα οι Ολυμπιακοί είναι ότι ο νέος πρόεδρος της ομάδας, δεν αγοράζει τους παίκτες που αποθεώνουν με δικά του χρήματα, αλλά με δικά τους…
Ποιος είναι ο Κοσκωτάς
Ο Γιώργος Κοσκωτάς είναι ο ιδιοκτήτης και πρόεδρος της ραγδαία αναπτυσσόμενης «Τράπεζας Κρήτης» αλλά και του εκδοτικού ομίλου «Γραμμή Α.Ε.» ο οποίος περιελάμβανε πέντε περιοδικά, τρεις εφημερίδες, έναν ραδιοφωνικό και τηλεοπτικό σταθμό όπως και δικά του υπερσύγχρονα τυπογραφεία. Συνοπτικά, ο Κοσκωτάς είναι ένας πάμπλουτος πρόεδρος Τράπεζας, με τεράστια ελεγκτική δύναμη πάνω στον Τύπο. Ήδη έχει αρχίσει να χαράσσει σκληρή φιλοκυβερνητική πολιτική για το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, το οποίο σύμφωνα με τις φήμες της εποχής έχει παρέμβει προκειμένου να βοηθήσει τον επιφανή επιχειρηματία της εποχής κατά την δραστηριοποίησή του στον Ολυμπιακό. Επειδή μάλιστα βάσει του ισχύοντος νόμου δεν επιτρέπεται η κατοχή του 51% των μετοχών μιας ΠΑΕ από ένα και μόνο φυσικό πρόσωπο, ο Κοσκωτάς που έχει αγοράσει το 68%, το «σπάει» σε τρία κομμάτια και τα μεταβιβάζει προς τον αδερφό του Σταύρο και προς τρίτους.
Το παρελθόν και τα πρώτα βήματα
Ο Γιώργος Κοσκωτάς γεννήθηκε το 1954 και στα 16 του χρόνια μετακόμισε στις ΗΠΑ με την οικογένειά του. Ξεκίνησε σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης όμως τα μπλεξίματα έκαναν νωρίς την εμφάνισή τους. Αποβάλλεται από το Πανεπιστήμιο κατηγορούμενος για δημιουργία πλαστών αντιγράφων γραμμάτων του Πανεπιστημίου. Παρ’ όλα αυτά, μόλις εννέα χρόνια μετά, το 1979, επιστρέφει στην Ελλάδα, μπαίνει στην Τράπεζα Κρήτης σε αρκετά υψηλό πόστο και σταδιακά προωθείται μέχρι τις διευθυντικές θέσεις. Στα τέλη του 1984, η Τράπεζα διατίθεται προς πώληση έναντι εννέα εκατομμυρίων δολαρίων. Ο Κοσκωτάς, στα 30 του πλέον, κάνει τη μεγάλη κίνηση και μετέπειτα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα δραστηριοποιείται και στα ΜΜΕ.
Κανείς δεν ασχολείται τότε με το περίφημο «πόθεν έσχες». Κανείς από τους φορείς που θα έπρεπε να ασχοληθούν, γιατί τελικά μαζί του ασχολήθηκαν αυτοί που βρίσκονταν απέναντί του και σε «θέση μάχης»: οι υπόλοιπο μεγάλοι εκδοτικοί όμιλοι. Αυτοί μέσω των ΜΜΕ που αντίστοιχα ελέγχουν αρχίζουν να «σκαλίζουν» το παρελθόν του και να αναζητούν τους τρόπους και τα μέσα με τα οποία έχτισε την αυτοκρατορία του σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Οι ψίθυροι γίνονται καθαρές λέξεις, οι λέξεις δειλά δειλά τυπώνονται και γίνονται άρθρα και τα άρθρα, πρωτοσέλιδα. Μοιραία, το κουβάρι αρχίζει να ξετυλίγεται…
«Τυφώνας» αλλαγών
Ο Γιώργος Κοσκωτάς μπαίνει για πρώτη φορά στο Καραϊσκάκη ως πρόεδρος του Ολυμπιακού στις 22 Νοεμβρίου του 1987 και παρακολουθεί μια ακόμη τραγική εμφάνιση (0-0 με Εθνικό) παρέα με τον αδερφό του Σταύρο και τον Σταύρο Νταϊφά. Οι αλλαγές που ακολουθούν είναι κοσμογονικές. Συνολικά δεκατρείς παίκτες από το υπάρχον ρόστερ και οι οποίοι αποκτήθηκαν τα δύο τελευταία καλοκαίρια, αποχωρούν με συνοπτικές διαδικασίες κατά τη χειμερινή μεταγραφική περίοδο ενώ την τεχνική ηγεσία της ομάδας αναλαμβάνει ο μέχρι τότε προπονητής του ΠΑΟΚ, Ολλανδός, Τάες Λίμπρεχτς. Αντίστοιχα, στο νέο ρόστερ που δημιουργείται μπαίνουν, ούτε λίγο ούτε πολύ, 15 νέοι παίκτες, με τον Κοσκωτά να δίνει σχεδόν σε όλους τα διπλάσια χρήματα από αυτά που ζητούσαν!
Έρχονται οι: Χουάν Χιλμπέρτο Φούνες (Ρίβερ Πλέιτ), Ντιέγκο Αγκίρε (Πενιαρόλ), Μηνάς Χαντζίδης (Μπάγερ Λεβερκούζεν), Γιώτης Τσαλουχίδης (Βέροια), Θοδωρής Παχατουρίδης (Δόξα Δράμας), Ηλίας Ταληκριάδης (Ξάνθη), Νίκος Τσιαντάκης (Πανιώνιο), Παναγιώτης Σοφιανόπουλος (Πανσερραϊκός), Σάκης Μουστακίδης (Δόξα Δράμας), Γιώργος Πλίτσης (Λάρισα), Νίκος Νεντίδης (Απόλλωνας Καλαμαριάς), Αποστόλης Δρακόπουλος (Παναχαϊκή), Γιώργος Κριεζής (Ξάνθη), Χάρης Μπανιώτης (ΠΑΟΚ) και Γιάννης Παπαθεοδώρου (Αιγάλεω). Μοναδικοί παίκτες που παρέμειναν ήταν οι: Τάσος Μητρόπουλος, Πέτρος Ξανθόπουλος, Πέτρος Μίχος, Αλέξης Αλεξίου, Στράτος Αποστολάκης, Γιώργος Καπουράνης, Δημήτρης Σκούνας, Γιώργος Κοκολάκης, Ανδρέας Μπονόβας και Μανώλης Παπαδόπουλος.
Ιστορική «σφαλιάρα» και σημείο-μηδέν
Παρά τις πολλές αλλαγές, η αισιοδοξία είναι διάχυτη. Χωρίς καλά καλά να έχουν ολοκληρωθεί όλες οι μεταγραφικές κινήσεις, ο νέος Ολυμπιακός καλείται να αντιμετωπίσει στις 6 Δεκεμβρίου του 1987 τον ΠΑΟΚ, στις Σέρρες. Η αισιοδοξία «κόβεται» απότομα, όταν ο «Δικέφαλος του Βορρά» δίνει ένα παροιμιώδες «μάθημα» στον Ολυμπιακό, συντρίβοντάς του με 6-1, στη βαρύτερη ήττα της ομάδας από καταβολής επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Όπως ήταν φυσικό η ομάδα είχε πάρα πολύ δρόμο να διανύσει μέχρι να επιστρέψει στα επίπεδα του παρελθόντος. Μετά από δέκα αγωνιστικές ήταν πλέον ξεκάθαρο πως ο Ολυμπιακός είχε φτάσει το απόλυτο σημείο-μηδέν. Με τέσσερις μόλις βαθμούς, βρισκόταν στην 15η και προτελευταία θέση του βαθμολογικού πίνακα πάνω και ο εφιάλτης του υποβιβασμού για πρώτη φορά στην ιστορία του έπαιρνε σάρκα και οστά.
Ωστόσο, σταδιακά ο Ολυμπιακός αρχίζει και βρίσκει τα πατήματά του. Μένει πέντε αγωνιστικές αήττητος (με τρεις νίκες και δύο ισοπαλίες) όμως ο Λίμπρεχτς έχει πολλά παράπονα από τη διοίκηση για παρεμβάσεις του Σταύρου Κοσκωτά σε αγωνιστικά θέματα. Η κόντρα δεν αργεί να κλιμακωθεί και ο Γιώργος Κοσκωτάς που θεωρεί ότι ο Λίμπρεχτς «με τα όπλα που έχει στα χέρια του πρέπει να κερδίζει όλες τις ομάδες και όχι να γκρινιάζει» απομακρύνει τον Ολλανδό πριν το τέλος της σεζόν. Στη θέση του επιστρέφει ως υπηρεσιακός προπονητής ο Παύλος Γρηγοριάδης. Παράλληλα, αν και η μάχη του τίτλου έχει χαθεί ουσιαστικά από την αρχή της σεζόν, ο Ολυμπιακός προχωρά στο Κύπελλο. Αποκλείει την ΑΕΚ με εκτός έδρας νίκη 3-1, ακολούθως Απόλλωνα Καλαμαριάς και ΟΦΗ και στον τελικό κόντρα στον Παναθηναϊκό χάνει το τρόπαιο με 4-3 στα πέναλτι (κ.δ. 1-1, παράταση 2-2) με τον Σαργκάνη να σκοράρει ένα και να αποκρούει άλλα δύο. Παρά την ήττα, η διοίκηση Κοσκωτά αντιμετωπίζει την πορεία της ομάδας στο Κύπελλο ως μεγάλη επιτυχία και έναν πολύ καλό λόγο αισιοδοξίας για το άμεσο μέλλον.
Στο πρωτάθλημα, μετά την απόλυση του Λίμπρεχτς ο Ολυμπιακός πετυχαίνει έξι νίκες, πέντε ισοπαλίες και μόλις δύο ήττες, όμως η κάκιστη αρχή τον αφήνει στη χειρότερη θέση της ιστορίας του: τερματίζει στην 8η με συνολικό απολογισμό εννέα νίκες, 13 ισοπαλίες, οκτώ ήττες και με αρνητική διαφορά τερμάτων, 39-41… Ο τίτλος καταλήγει στη Λάρισα για πρώτη και μοναδική φορά και ο τεχνικός της, Πολωνός, Γιάτσεκ Γκμοχ αφού ευχαριστεί άπαντες στον κάμπο δηλώνει πως αποδέχεται την πρόταση του Γιώργου Κοσκωτά να αναλάβει τον Ολυμπιακό την περίοδο 1988-89.
Η «Μεικτή Κόσμου» του 1988
Η μεταγραφική τρέλα που έχει χτυπήσει τον κόσμο του Ολυμπιακού, το καλοκαίρι του 1988 παίρνει μυθικές διαστάσεις. Τα ονόματα που ακούγονται για τον Ολυμπιακό είναι εξωπραγματικά και κανείς δεν πιστεύει ότι υπάρχει η πιθανότητα να δει στα ερυθρόλευκα παίκτες που πάνω στην ακμή της καριέρας τους εκείνη την εποχή θα μπορούσαν κάλλιστα να αποτελούν τη Μεικτή Κόσμου. Ο Κοσκωτάς αναλαμβάνει δράση και ξεκινά διαπραγματεύσεις με τρία από τα μεγαλύτερα αστέρια του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου! Τον 25χρονο Ούγγρο, Λάγιος Ντέταρι, ο οποίος αγωνίζεται στην Κυπελλούχο Γερμανίας Άιντραχτ Φρανκφούρτης, έχει μόλις ανακηρυχτεί σε Κορυφαίο Ξένο της Μπουντεσλίγκα και με συμμετοχή στο Μουντιάλ του Μεξικού το ’86.
Τον διεθνή Γερμανό «κανονιέρη» της Στουτγάρδης, Γιούργκεν Κλίνσμαν που σε ηλικία 25 ετών είχε ήδη ξεπεράσει τα 100 γκολ στο γερμανικό πρωτάθλημα. Τέλος, τον μακράν πιο φαντεζί ποδοσφαιριστή της εποχής, τον 22χρονο Πορτογάλο αριστερό εξτρέμ της Ατλέτικο Μαδρίτης, Πάολο Φούτρε, με προσόντα που σήμερα θα έπρεπε να κάνουν τον Κριστιάνο Ρονάλντο να… κοκκινίζει από ντροπή! Σε αυτή την ηλικία είχε ήδη κατακτήσει δύο πρωταθλήματα Πορτογαλίας με την Πόρτο (πήρε μεταγραφή για την Ατλέτικο το καλοκαίρι του 1987) ενώ φυσικά την περίοδο 1986-87 είχε σαρώσει και την Ευρώπη, οδηγώντας τους «Δράκους» στην κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Ο Κοσκωτάς συμφωνεί με την Ατλέτικο για τον Φούτρε έναντι του ιλιγγιώδους, μέχρι και για σήμερα, ποσού των τριών δισεκατομμυρίων δραχμών (περίπου 11 εκ. ευρώ) και δίνει στον Πορτογάλο 1,5 δις το χρόνο! Ένας τραυματισμός του παίκτη όμως τρενάρει τις διαπραγματεύσεις και τελικά οι δύο πλευρές συμφωνούν να ξανασυζητήσουν τον Δεκέμβρη. Οι εξελίξεις όμως τους πρόλαβαν και ο Φούτρε συνέχισε να φορά τα ερυθρόλευκα της Ατλέτικο…
Λάγιος ο Θεός!
Πεισμωμένος από την εξέλιξη της υπόθεσης Φούτρε, ο Κοσκωτάς με συνοπτικές διαδικασίες δίνει στην Άιντραχτ Φρανκφούρτης το ποσό του 1.100.000.000 δραχμών και ντύνει στα ερυθρόλευκα το καλοκαίρι του 1988 τον 25χρονο διεθνή Ούγγρο επιθετικό Λάγιος Ντέταρι. Ο Ντέταρι ήταν το μεγάλο αστέρι και παράλληλα πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης της Μπουντεσλίγκα. Με την Άιντραχτ κατέκτησε την προηγούμενη σεζόν το Κύπελλο και ο ίδιος αναδείχθηκε σε «Κορυφαίο Ξένο Παίκτη» του πρωταθλήματος.
Η είδηση προκάλεσε «σεισμό» στον ποδοσφαιρικό κόσμο της Ευρώπης. Η υποδοχή του στην Πλατεία Κοραή του Πειραιά από 50.000 οπαδούς του Ολυμπιακού παραμένει μέχρι και σήμερα γεγονός ανεπανάληπτο στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Πέρα από τον Μαγυάρο άσο, ο Κοσκωτάς φέρνει στον Πειραιά και την… υπόλοιπη αφρόκρεμα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Νεαροί και ταλαντούχοι παίκτες όπως οι Κυριάκος Καραταΐδης (από Καστοριά), Σωτήρης Μαυρομμάτης (από ΠΑΟΚ), Σάββας Κωφίδης (από Ηρακλή) και Ηλίας Σαββίδης (από Πανσερραϊκό), φορούν την ριγωτή ερυθρόλευκη και προκαλούν ακόμη μεγαλύτερο ενθουσιασμό για το μέλλον του συλλόγου.
Το πείσμα, ο Σαραβάκος και η θυρίδα 202Α
Ο ενθουσιασμός είναι κάτι παραπάνω από έκδηλος στις τάξεις της ομάδας, όμως το ξεκίνημα στο πρωτάθλημα δεν είναι ανάλογο των απαιτήσεων. Μετά από τη νίκη 2-0 επί του Απόλλωνα Αθηνών στην πρεμιέρα έρχονται τρεις διαδοχικές γκέλες, ισοπαλία με Ηρακλή και ήττες από ΟΦΗ και ΠΑΟΚ. Ταυτόχρονα αρχίζουν και εμφανίζονται προβλήματα στις σχέσεις του σχεδόν... απολυταρχικού Γιάτσεκ Γκμοχ με τα πολλά μεγάλα αστέρια της ομάδας.
Ο Κοσκωτάς πεισμώνει ακόμη περισσότερο και αφού ανακοινώνει νέο κύκλο διαπραγματεύσεων με τη Στουτγάρδη για τον Κλίνσμαν και την Ατλέτικο για τον Φούτρε, αρχικά δηλώνει την πρόθεσή του να αποκτήσει τον Στέλιο Μανωλά από την ΑΕΚ και έπειτα επιχειρεί να πετύχει στον Παναθηναϊκό και τον Βαρδινογιάννη το «χτύπημα» του απόλυτου εντυπωσιασμού και ουσίας: «κλείνει» τον Κώστα Αντωνίου και συμφωνεί με τον Δημήτρη Σαραβάκο έναντι προκαταβολής 600.000.000 δραχμών ως πριμ υπογραφής, ένα εκατομμύριο ετήσιο μισθό, τεράστια πριμ συμμετοχών, γκολ και κατάκτησης τίτλων καθώς και εξασφαλισμένες θέσεις εργασίας για τα μέλη της οικογένειάς του στον εκδοτικό όμιλο «Γραμμή ΑΕ» και την Τράπεζα Κρήτης.
Προσπαθώντας να περισώσει ότι μπορεί, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης σέρνει τον Κώστα Αντωνίου στα δικαστήρια επικαλούμενος ένα «παραθυράκι» του νόμου για τους γηγενείς παίκτες της ομάδας. Ο ποδοσφαιριστής παρακαλεί «θεούς και δαίμονες» να τον αφήσουν να παίξει στον Ολυμπιακό, όμως η πλευρά του ΠΑΟ δικαιώνεται στο ΑΣΕΑΔ, οπότε παρά το γεγονός ότι κάνει προετοιμασία με τον Ολυμπιακό, επιστρέφει στην Παιανία!
Αντιθέτως, στην περίπτωση του Σαραβάκου ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να κάνει τίποτα, κάτι που παραδέχεται στωικά και ο «Καπετάνιος» στην τελευταία συνάντησή του με τον παίκτη, λίγο πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο. Μετά από αλλεπάλληλα ραντεβού του Κοσκωτά με τον Σαραβάκο τα οποία ήταν βγαλμένα από τα καλύτερα κινηματογραφικά σενάρια, ο παίκτης τελικά πείθεται από… 600 εκατομμύρια λόγους για να αφήσει στην άκρη κάθε ενδοιασμό και ετοιμάζεται για τη «μεταγραφή του αιώνα». Στην ιστορική συνάντηση των δύο πλευρών στο άλσος της Νέας Σμύρνης λίγο μετά τα μεσάνυχτα, ο Κοσκωτάς δίνει στον Σαραβάκο δύο βαλίτσες της Τράπεζας Κρήτης με 50 εκατομμύρια δραχμές η καθεμιά και ένα κλειδί για την περίφημη θυρίδα 202Α της τράπεζας όπου υπήρχαν τα συμβόλαια και η επιταγή των υπολοίπων 500 εκατομμυρίων! Οι φήμες κυκλοφορούν άμεσα και ο Σαραβάκος, του οποίου η πενταετία με τον Παναθηναϊκό τελειώνει αποκτώντας αμέσως δικαίωμα μεταγραφής, συναντά μέσα στον Οκτώβριο τον Βαρδινογιάννη. Μόλις ο τελευταίος ακούει την ιστορία από τον Σαραβάκο απαντά με το ιστορικό «κι εγώ στη θέση σου το ίδιο θα έκανα…»
Ο πόλεμος όμως κατά του Κοσκωτά που έχει αρχίσει προ πολλού τώρα βρίσκεται στην κορύφωσή του. Αφού πια το σκάνδαλο ξεσπά, ο Παναθηναϊκός υποδέχεται στις 6 Νοεμβρίου τον Ολυμπιακό στην Καλογρέζα. Οι πράσινοι νικούν 2-1 με νικητήριο πέναλτι του Σαραβάκου, ο οποίος αποθεώνεται: «Σαραβάκος οε οε οε…». Η απάντηση του ερυθρόλευκου κομματιού της εξέδρας, επική: «Στη θυρίδα 202, είναι του Μη- είναι του Μήτσου το δελτίο…»
Ξεσπάει το σκάνδαλο
Ο Κοσκωτάς είχε κάνει το λάθος να ασχοληθεί με τα ΜΜΕ. Ένας ιδιοκτήτης μιας ραγδαία αναπτυσσόμενης τράπεζας με άγνωστο παρελθόν, αναμιγνύεται με έναν χώρο τον οποίο γνωρίζουν άριστα άλλα «μεγάλα κεφάλια» και ταυτόχρονα αναλαμβάνει τον Ολυμπιακό πραγματοποιώντας ανεπανάληπτες κινήσεις. Σα να μην έφταναν αυτά, αποτελεί ένα «πρωτοπαλίκαρο» του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου στηρίζοντας το κόμμα με κάθε τρόπο μέσω των δραστηριοτήτων του. Οι εχθροί του αυξάνονται ραγδαία μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Με τους φίλους του Ολυμπιακού να ονειρεύονται μια ομάδα που θα έχει επιθετική τετράδα τους Ντέταρι, Κλίνσμαν, Φούτρεα και Σαραβάκο στην άμυνα τον Μανωλά μαζί με τον Μίχο αλλά και όσους ήδη υπήρχαν, τον Μητρόπουλο, τον Φούτρε, τον Καπουράνη, τον Αποστολάκη, τον Αλεξίου, τον Κωφίδη, τον Τσιαντάκη, τον Χαντζίδη, ξεσπά τον Οκτώβριο του 1988, το «Σκάνδαλο Κοσκωτά», το «Σκάνδαλο του Αιώνα».
Ενώ ξεκινούν οι επερωτήσεις στη Βουλή και ήδη τα δημοσιεύματα των «αντίπαλων» ΜΜΕ έχουν γεμίσει την καθημερινότητα δίνεται η εντολή για τον έλεγχο της Τράπεζας Κρήτης. Ο νυν πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, τότε Υπουργός Παιδείας, καταγγέλλει παράνομες δοσοληψίες του Κοσκωτά με την αμερικανική τράπεζα Μέριλ Λιντς. Ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Μένιος Κουτσόγιωργας είναι αυτός που υπογράφει την εντολή ελέγχου. Ωστόσο, λίγο καιρό μετά, τόσο η οικογένεια Παπανδρέου όσο και ο αείμνηστος Μένιος Κουτσόγιωργας θα καθόντουσαν και αυτοί στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Το πόρισμα που ακολουθεί τον έλεγχο συνταράσσει τη χώρα: ο Γιώργος Κοσκωτάς έχει υπεξαιρέσει από τα ταμεία της Τράπεζας Κρήτης και κατ’ επέκταση από τον ελληνικό λαό, το αστρονομικό ποσό των 32 δισεκατομμυρίων δραχμών.
Η παραίτηση και το «τσουνάμι»
Στις 8 Οκτωβρίου 1988, ο Κοσκωτάς παραιτείται από τη θέση του προέδρου του εκδοτικού ομίλου «Γραμμή ΑΕ» και παρότι όπως ο ίδιος θα δήλωνε αργότερα πως του είχαν διαμηνύσει ότι «η κατάσταση είναι υπό έλεγχο» ξεσπά το «τσουνάμι» των αποκαλύψεων που εμπλέκει άμεσα στο σκάνδαλο υψηλόβαθμα στελέχη της κυβέρνησης και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, Ανδρέα Παπανδρέου. Ο Ανδρέας χαρακτηρίζει αρχικά τις κατηγορίες ως «συνομωσία των σκοτεινών δυνάμεων» που προέρχονται από «ξένους κύκλους» και έχουν ως στόχο την αποσταθεροποίηση της χώρας. Την ίδια εποχή, οδηγείται εσπευσμένα στο Νοσοκομείο Χέρφιλντ του Λονδίνου με στένωση αορτής και υποβάλλεται σε εγχείρηση καρδιάς από τον διάσημο Αιγύπτιο καρδιοχειρουργό Μαγκντί Γιακούμπ. Οι εξελίξεις θα οδηγήσουν τελικά στην πτώση της Κυβέρνησής του και την ήττα στις Εκλογές της 18ης Ιουνίου του 1989 από τη Νέα Δημοκρατία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Ο Κοσκωτάς, μετά από πληροφορία, καταφέρει να βγει από τη χώρα και να διαφύγει στις ΗΠΑ. Εκεί όμως συλλαμβάνεται, στις 23 Νοεμβρίου, καταζητούμενος για αδίκημα εντός της χώρας. Φυλακίζεται και παραμένει στις ΗΠΑ μέχρι το 1991 όταν τελικά εκδίδεται στην Ελλάδα.
Η δίκη για το σκάνδαλο πέρασε στην Ιστορία ως η «Δίκη του Αιώνα». Διήρκεσε δέκα μήνες με 142 συνεδριάσεις στο διάστημα αυτό, οι οποίες είχαν απευθείας τηλεοπτική κάλυψη. Βρισκόμενος ήδη στη φυλακή, ο Κοσκωτάς δίνει από τις ΗΠΑ αλλεπάλληλες συνεντεύξεις και δηλώνει ότι φοβάται άμεσα για τη ζωή του από τη στιγμή που θα επιστρέψει στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τον ίδιο, λειτούργησε από την πρώτη μέρα της δραστηριοποίησής του στην οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας, βάσει ενός ευρύτερου κυβερνητικού σχεδίου. Κάνει λόγο για συνεχείς πληρωμές σε μέλη του ΠΑΣΟΚ, τα οποία μοιράστηκαν πάνω από τρία δισεκατομμύρια δραχμές και αναφέρει πως ο ίδιος ήταν που παρέδωσε μισό δις στον Μένιο Κουτσόγιωργα. Στη δίκη αυτή καταδικάστηκαν ο Δημήτρης Τσοβόλας και ο Γιώργος Πέτσος, ενώ ο συγκατηγορούμενός τους Μένιος Κουτσόγιωργας υπέστη εγκεφαλικό και καρδιακό επεισόδιο εντός της δικαστικής αίθουσας και κατέληξε μια βδομάδα μετά.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου αθωώθηκε κατά πλειοψηφία όμως ανέλαβε το μερίδιο της πολιτικής ευθύνης που του αναλογούσε επειδή όπως υποστήριξε η κυβέρνησή του δεν κατάφερε να ελέγξει την δραστηριοποίηση του Κοσκωτά. Ο τελευταίος κατέληξε φυσικά στη φυλακή, εγκαταλείποντας τον Ολυμπιακό βουτηγμένο στα χρέη, χωρίς όμως να γνωρίζει ποιος θα τον διαδεχόταν…
Ο Γιώργος Κοσκωτάς αποφυλακίστηκε στις 16 Μαρτίου του 2001.Του έχει απαγορευτεί η έξοδος από τη χώρα ενώ είναι υποχρεωμένος να παρουσιάζεται στο αστυνομικό τμήμα δύο φορές το μήνα.
Τα πέτρινα χρόνια
Η έλευση του Λάγιος Ντέταρι το καλοκαίρι του ’88 και οι υποσχέσεις που άφηνε η διοίκηση του Γιώργου Κοσκωτά, είχε προκαλέσει θύελλα ενθουσιασμού στον κόσμο του Ολυμπιακού. Τίποτα φυσικά δεν εξελίχθηκε όπως όλοι περίμεναν. Οι ερυθρόλευκη πέρασε σε ένα κομμάτι της ιστορίας της που κανείς δεν θέλει να θυμάται. Κανείς προπονητής δεν μπορούσε να στεριώσει μέχρι το 1990 που ήρθε ο Ουκρανός Όλεγκ Μπλαχίν και παρέμεινε ως το 1993, ενώ οι παίκτες έφευγαν ο ένας μετά τον άλλο. Μέχρι και τη σεζόν 1996-97 που επί προεδρίας Κόκκαλη θα επέστρεφε στην κορυφή του πρωταθλήματος, ο Ολυμπιακός κατέκτησε σε διάστημα εννέα χρόνων μονάχα δύο Κύπελλα, το 1990 (Ολυμπιακός – ΟΦΗ 4-2) και το 1992 (ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός 1-1, Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ 2-0). Στο πρωτάθλημα, μετά την 8η θέση της χρονιάς του Κοσκωτά (1987-88) και μέχρι την περίοδο 1992-93 που τις τύχες της ομάδας αναλαμβάνει ο Σωκράτης Κόκκαλης, τερματίζει διαδοχικά στη 2η θέση το 1989, την 4η το 1990, ξανά τη 2η τις επόμενες δύο χρονιές (1991 και 1992) και τέλος την 3η το 1993.
