Ο Λευτέρης Μποχωρίδης μπορεί τον τελευταίο μήνα να είναι «εγκλωβισμένος» στο σπίτι του, όπως όλοι μας, εξαιτίας της πανδημίας του Κορωνοϊού, όμως η καλή διάθεση και η αισιοδοξία με την οποία αντιμετωπίζει τις δυσκολίες, δεν τον εγκαταλείπουν ούτε τώρα.
Ίσως από την άλλη, η περίοδος που διανύουμε να είναι μια «μικρογραφία» της χρονιάς που είχε στον Άρη. Δύσκολη, απαιτητική και πρωτόγνωρη, όμως ο ίδιος ξέρει καλά να τα βγάζει πέρα και να προσπερνάει κάθε... αναποδιά, έχοντας πάντα στραμμένο το βλέμμα του μόνο στον στόχο του.
Δύο συνεχόμενα καλοκαίρια τα μεταγραφικά σενάρια για τον αρχηγό του Άρη, είχαν πάρει... φωτιά και πολλοί βιάστηκαν να θεωρήσουν σχεδόν βέβαιη την αποχώρηση του από τους «κιτρινόμαυρους». Ωστόσο, λίγο το συναίσθημα, λίγο το ένστικτο, λίγο το... πείσμα του, δεν τον άφησαν στο τέλος να κάνει το βήμα και να κλείσει πίσω του την πόρτα του «Nick Galis Hall». Μια απόφαση για την οποία, όπως ο ίδιος λέει, δεν μετανιώνει στιγμή.
Φέτος, πραγματοποίησε την πιο «ώριμη» σεζόν του μπασκετικά, παρά τον τραυματισμό που είχε το φθινόπωρο και όντας πλέον στα 25, δεν κρύβει ότι θα ήθελε να αγωνιστεί σε μια ομάδα, με συμμετοχή σε κάποια ευρωπαϊκή διοργάνωση. Με την κατάσταση όμως να είναι «ρευστή» αυτή τη στιγμή και με τις συζητήσεις για τη νέα σεζόν να μην έχουν ξεκινήσει, ουδείς μπορεί να γνωρίζει τι... μέλλει γενέσθαι.
Ως αρχηγός, ο Έλληνας γκαρντ, δεν θα μπορούσε να μη σταθεί και στην ποιότητα του πρωταθλήματος αλλά και σε όλα αυτά τα οποία, κατά τη γνώμη του, το υποβαθμίζουν. Το ελληνικό «στοιχείο» είναι απαραίτητο για την καλή πορεία των ομάδων, όπως ο ίδιος λέει, ενώ δεν θα έβλεπε με κακό... μάτι μια ενδεχόμενη μείωση των ξένων παικτών.
Τέλος, στέκεται στην παρουσία του στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου με την Εθνική και δεν κρύβει το «παράπονο» του για την απουσία του από την προεπιλογή για την Κίνα, ευχόμενος στο μέλλον να του δοθεί η ευκαιρία και να αποδείξει ότι αξίζει μια θέση στο Προολυμπιακό.
- Καταρχάς Λευτέρη, πως είναι η καθημερινότητα σου αυτόν τον ένα μήνα, που υπάρχουν νέα δεδομένα στις ζωές όλων μας λόγω του Κορωνοϊού;
«Εγώ περνάω μια χαρά για να πω την αλήθεια! Έχω ένα πρόγραμμα που κάνω εδώ στο σπίτι. Είναι ένα πρόγραμμα που μας είχε στείλει από την αρχή ο γυμναστής της ομάδας. Οπότε κάνω την προπόνηση μου, μετά θα κάνω μια προσπάθεια να μαγειρέψω, αν πετύχει δεν ξέρω αλλά θα κάνω την προσπάθεια, βλέπω καμιά ταινία λίγο gaming, περνάει η μέρα. Αλλά γενικά είμαι καλά για να πω την αλήθεια. Προσπαθώ να διατηρηθώ όσο καλύτερα μπορώ με την προπόνηση, αφού κάνω αυτό νιώθω καλά, αν δεν έκανα ούτε προπόνηση θα ήταν πολύ δύσκολο».
- Η διακοπή ήρθε σε ένα σημείο που ο Άρης παρουσίαζε σημάδια βελτίωσης, εσύ προερχόσουν από καλές εμφανίσεις με την Εθνική, από την άλλη όμως ίσως εξασφαλιστεί η παραμονή της ομάδας σου στην κατηγορία. Οπότε νιώθεις ανακούφιση ή απογοήτευση που ίσως δεν θα ολοκληρωθεί η χρονιά;
«Καμία ανακούφιση. Εγώ θα ήθελα να παίξω και να κριθούν όλα μέσα στο γήπεδο. Ο Άρης είναι μια ομάδα με τεράστια ιστορία και πιστεύω ότι ο οποιοσδήποτε αυτό θα ήθελε. Το αποτέλεσμα πρέπει να κριθεί στο παρκέ είτε αυτό σημαίνει ότι θα υποβιβαστείς είτε ότι θα σωθείς. Εγώ προσωπικά επειδή θέλω να παίξω κιόλας, θα προτιμούσα να γίνουν τα παιχνίδια».
- Γενικά φέτος ήταν μια περίεργη χρονιά για τον Άρη. Βρεθήκατε να παλεύεται για την παραμονή. Τι δεν πήγε καλά για την ομάδα σου φέτος και αν πιστεύεις ότι αν δεν είχες τραυματιστεί στην αρχή της σεζόν ίσως τα πράγματα να ήταν καλύτερα για εσάς;
«Σίγουρα έγινε ένας κακός σχεδιασμός από την αρχή. Δεν ξέραμε ποια ομάδα θα κατεβάσουμε, πήγαμε στην προετοιμασία και πρώτη μέρα ήμασταν έξι άτομα. Νομίζω βρεθήκαμε όλοι οι παίκτες μια εβδομάδα πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα, δεν κάναμε καν προετοιμασία βασικά, δεν πήγαμε κάπου, δεν είχαμε καν τα άτομα για να πάμε. Όλα αυτά δείχνουν ότι δεν ξεκινήσαμε με τις καλύτερες συνθήκες. Ο τραυματισμός μου έπαιξε ρόλο θεωρώ γιατί ήμουν σε καλή κατάσταση στην αρχή. Όλο το καλοκαίρι είχα δουλέψει πολύ μαζί με τον Φλιώνη και τον Σλαφτσάκη και ειδικά στην αρχή ήταν σημαντικό να είμαστε στο παρκέ γιατί ήμασταν πιο έτοιμοι από κάποιους ξένους παίκτες που ήρθαν και δεν ήταν στην καλύτερη κατάσταση. Τώρα να πω θεωρητικά ότι αν έπαιζα θα ήμασταν καλύτερα, δεν είναι δική μου δουλειά να το πω, αλλά πιστεύω ότι θα είχε κυλήσει διαφορετικά η σεζόν γιατί όταν επέστρεψα ήμασταν ήδη σε μια δύσκολη κατάσταση με μία νίκη και έξι ήττες και σε κάθε ματς παίζαμε σαν να είναι τελικός».
- Φέτος από τη μια υπήρχε μια διοίκηση η οποία όπως έχεις πει δεν σας στήριξε όσο θα θέλατε, υπήρχε αλλαγή προπονητή μέσα στη σεζόν, αλλαγές παικτών, ο κόσμος που αγωνιούσε και ίσως έβαζε μια παραπάνω πίεση σε εσάς. Πως τα διαχειρίστηκες όλα αυτά και τι σκεφτόσουν για να μένεις προσηλωμένος στο στόχο σας;
«Προσπαθούσα να μην εστιάζω πουθενά για να πω την αλήθεια. Αυτά τα πράγματα που ζούσαμε καθημερινά στην ομάδα και τα οικονομικά και τα θέματα οργάνωσης, νομίζω άμα κάθεσαι και τα σκέφτεσαι δεν σε αφήνουν να παίξεις. Οπότε προσπαθούσα όσο μπορούσα όταν έμπαινα στο γήπεδο σε κάθε προπόνηση και κάθε αγώνα να τα αφήνω όλα πίσω μου. Το πιο σημαντικό για έναν αθλητή είναι να μην αφήνει τα προβλήματα που μπορεί να έχει, είτε είναι προσωπικά είτε οικογενειακά είτε μέσα στην ομάδα, να επηρεάζουνε την απόδοση του».
- Γίνεται λόγος τελευταία για την ποιότητα του πρωταθλήματος και πως αυτή έχει πέσει. Τι θεωρείς ότι μπορεί να γίνει; Ίσως το να υπάρξουν πιο αυστηρά κριτήρια για τις ομάδες που συμμετέχουν στη Basket League να είναι μια λύση;
«Αυτό σίγουρα θα βελτιώσει την ποιότητα και θα κάνει καλύτερο το πρωτάθλημα. Πλέον έχει γίνει «μόδα» και πλέον και εμείς σκεφτόμαστε ότι όπου και αν πάμε αν πάρουμε οκτώ μισθούς από τους δέκα πρέπει να νιώθουμε και τυχεροί!Λέμε μη μιλάς και καθόλου! Είναι απίστευτο αυτό. Οπότε σίγουρα πρέπει να υπάρχουν πιο αυστηρά κριτήρια, δεν γίνεται να κάνει η κάθε ομάδα ότι θέλει, να πληρώνει όποτε θέλει και αν θέλει και να μην ελέγχεται από κανέναν. Αυτό είναι το ένα κομμάτι που ρίχνει την ποιότητα, το δεύτερο είναι κάποια πράγματα που γίνονται όπως φέτος με τον Πανιώνιο, που όποιος ξένος έφευγε είχε να πει κάτι κακό. Όλο αυτός εκτός από τον Πανιώνιο που είναι μια ιστορική ομάδα και δεν επιτρέπεται να φεύγουν ξένοι παίκτες και να λένε τέτοια πράγματα, υποβαθμίζει επίσης και όλο το πρωτάθλημα και τη χώρα μας. Δεν πρέπει κάποιος να ασχοληθεί με αυτό; Δεν γίνεται να αποχωρούν παίκτες από το ελληνικό πρωτάθλημα και να έχουν να λένε τα χειρότερα».
- Λέγεται από αρκετούς ότι καλοί Έλληνες παίκτες υπάρχουν, αυτό που δεν υπάρχει πλέον στο ελληνικό πρωτάθλημα είναι οι καλοί ξένοι παίκτες λόγω έλλειψης χρημάτων. Θεωρείς ότι εφόσον έτσι έχουν τα πράγματα, μια μείωση των ξένων παικτών θα βοηθούσε;
«Εγώ από την πλευρά μου σαν παίκτης έχω ξαναπεί, ότι ειδικά στην ομάδα μου τα τελευταία χρόνια έλειπε το ελληνικό στοιχείο. Ο ελληνικός κορμός είναι κάτι που βοηθάει την ομάδα να δεθεί περισσότερο, τώρα το κατά πόσο μπορεί να γίνει και το κατά πόσο το θέλουν οι ιδιοκτήτες και οι πρόεδροι της κάθε ομάδας είναι άλλο θέμα. Η καλύτερη χρονιά που είχαμε στον Άρη για παράδειγμα ήταν η χρονιά που είχαμε μόνο 1-2 ξένους παίκτες, το 201-2013, όλοι οι άλλοι ήμασταν Έλληνες. Δεν σημαίνει ότι αυτό είναι το ιδανικό και μπορεί να πηγαίνει καλά κάθε χρονιά αλλά έχουμε δείξει ότι και αυτό το μοντέλο μπορεί να προσχωρήσει. Εφόσον όλοι λένε και μέσω των εθνικών ομάδων ότι η... δεξαμενή είναι μεγάλοι και υπάρχουν Έλληνες παίκτες θα μπορούσε να δοκιμαστεί κάτι τέτοιο».
- Κάτι άλλο που συζητιέται έντονα είναι το τι θα γίνει με τα συμβόλαια σας σε περίπτωση οριστικής διακοπής του πρωταθλήματος φέτος. Πιστεύεις ότι θα βρεθεί η «χρυσή» τομή;
«Εγώ και οι υπόλοιποι αθλητές πιστεύω αυτό που συζητάμε είναι το τι είναι το δίκαιο. Κανένας μας δεν πιστεύω ότι θέλει και ζητάει να πάρει κάτι παραπάνω από αυτό που είναι δίκαιο. Γενικά η άποψη που κυριαρχεί και με τον ΠΣΑΚ που συζητήσαμε για να μιλήσει με την διοργανώτρια αρχή είναι ότι εφόσον έχουμε αγωνιστεί στο 80% του πρωταθλήματος είναι δίκαιο να καταβληθεί και το 80% των χρημάτων μας. Όταν όλος ο κόσμος γύρω σου βιώνει αυτές τις καταστάσεις και περνάει δύσκολα, είναι περίεργο να μπεις σε μια τέτοια συζήτηση για το οικονομικό και γενικότερα για τέτοια θέματα, αλλά είναι κάτι το οποίο καλώς ή κακώς πρέπει να γίνει. Πρέπει να καθίσουμε όλοι μαζί στο ίδιο τραπέζι, να καταλάβει ο ένας τον άλλον γιατί και εμείς δεν είμαστε παράλογοι, ζητάμε να γίνει το δίκαιο και το σωστό. Αν αποφασιστεί ότι το δίκαιο είναι το τάδε ποσό, εγώ θα το δεχτώ αλλά όχι να αποτελεί ο Κορωνοϊός δικαιολογία για να γλιτώσει ότι μπορεί η κάθε ομάδα στο πρωτάθλημα».
- Μετά από τις τελευταίες δύσκολες σεζόν στον Άρη και εφόσον εσύ ατομικά είσαι σε πολύ καλή κατάσταση, δεν σκέφτεσαι να κάνεις το βήμα παραπάνω και να αγωνιστείς σε μια ομάδα με μεγαλύτερους στόχους, που να συμμετέχει και σε κάποια ευρωπαϊκή διοργάνωση;
«Νομίζω είναι πολύ σημαντικό το να είσαι σε μια ομάδα που παίζει και στην Ευρώπη. Και για εμένα είναι πολύ σημαντικό και εγώ θα ήθελα να είμαι σε μια ομάδα είτε είναι ο Άρης είτε όχι, που να παίζει δύο φορές την εβδομάδα, είναι λογικό ο αθλητής θέλει να παίζει. Καλή και η προπόνηση αλλά σαν τα παιχνίδια δεν έχει. Οπότε δεν ξέρω ακόμα, για του χρόνου. Μόλις περάσει όλο αυτό θα κάτσω να σκεφτώ τι επιλογές έχω είτε στον Άρη είτε είναι σε κάποια άλλη ομάδα».
- Πιστεύεις μπορούν οι ομάδες να κάνουν από τώρα μια προεργασία για του χρόνου; Εσύ έχεις μπει σε μια διαδικασία συζητήσεων με τον Άρη; Υποθέτω θα είναι η πρώτη ομάδα που θα συζητήσεις εφόσον εκεί αγωνιζόσουν ως τώρα...
«Πρώτα απ΄ όλα δεν έχω κάνει κάποια συζήτηση ως τώρα. Ούτε με έχει προσεγγίσει κάποιος από την ομάδα, ούτε και εγώ το έχω επιδιώξει. Τώρα για το αν θα είναι η πρώτη ομάδα δεν ξέρω, γιατί όταν κρατάς έναν αθλητή και από τις προηγούμενες χρονιές, για να του κάνεις μια πρόταση πρέπει και κάτι να έχεις να του πεις. Ελπίζω να περάσει όλο αυτό, να το περάσουμε όσο πιο ανώδυνα γίνεται ως χώρα και μετά έχουμε όλο το χρόνο μπροστά μας για να συζητήσουμε για το τι θα γίνει».
- Πρόπερσι το καλοκαίρι βρέθηκες κοντά στον ΠΑΟΚ, πέρσι το καλοκαίρι ήσουν μια ανάσα από τον Παναθηναϊκό, παρόλα αυτά παρέμεινες στον Άρη εντέλει. Ήταν μια απόφαση που πήρες με γνώμονα το δικό σου καλό ή «μίλησε» το συναίσθημα;
«Ο Άρης νιώθω ότι είναι η ομάδα μου. Οπότε γενικά το συναίσθημα με κράτησε εδώ. Τώρα όταν είναι να πάρεις μια τέτοια απόφαση σίγουρα επηρεάζεσαι από τον μάνατζερ και την οικογένεια σου, στο τέλος αποφασίζεις μόνος σου αλλά δεν γίνεται να μην ακούσεις και τον περίγυρο σου. Νομίζω πάντα όταν έρχεται η ώρα να πάρω την τελική μου απόφαση, αν εγώ δεν νιώθω καλά, ακόμα και αν όλοι μου λένε ότι «αυτό πρέπει να γίνει», εγώ θα κάνω αυτό που πιστεύω. Έτσι και τις προηγούμενες χρονιές εγώ αυτό πίστευα ότι πρέπει να κάνω, να μείνω σε αυτή την ομάδα. Είτε πήγαινε καλά τελικά, είτε δεν πήγαινε η χρονιά δεν θα έλεγα ότι το μετάνιωσα. Όταν κάνεις μια επιλογή πρέπει να το στηρίζεις μέχρι το τέλος και αυτό έκανα κι εγώ, πραγματικά δεν μετανιώνω για τα χρόνια που έμεινα στον Άρη».
- Πως βλέπεις την πορεία του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού στην euroleague τα τελευταία χρόνια;
«Η euroleague έχει γίνει πολύ ανταγωνιστική τα τελευταία χρόνια, με πολλές αγωνιστικές και βλέπουμε ότι κάθε εβδομάδα υπάρχουν παιχνίδια που είναι αμφίρροπα. Οπότε και η ελληνικές ομάδες δεν έχουν καθόλου εύκολη δουλειά. Τόσα χρόνια μας είχαν... καλομάθει, οι ελληνικές ομάδες, ξέραμε ότι κάθε χρονιά τον Μάιο μια από τις δύο ομάδες τουλάχιστον θα είναι στο Final-4. Σίγουρα αυτό δεν μπορεί να γίνεται τόσο εύκολα πλέον. Υπάρχουν ομάδες που έχουν μπάτζετ πολλών εκατομμυρίων και φτιάχνουν τρομερά ρόστερ. Οπότε ή πρέπει να γίνει κάποιος πολύ καλός σχεδιασμός ή πρέπει οι ομάδες σταθερά και βήμα – βήμα να χτίσουν κάτι καλό για να μπορέσουν να είναι ανταγωνιστικές. Εύχομαι κι εγώ να μπορέσουμε στο μέλλον να έχουμε κάθε χρόνο ελληνική εκπροσώπηση στο Final -4».
- Πριν το ξέσπασμα του ιού, είχατε και κάποια παιχνίδια με την Εθνική για τα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ που πρωταγωνίστησες, όπως και πέρσι στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Σε πειράζει που ενώ είσαι στα προκριματικά και βοηθάς αυτή την ομάδα, απουσιάζεις από τις τελικές φάσεις των διοργανώσεων;
«Πέρσι που δεν ήμουν ούτε στην προετοιμασία για να δείξω πράγματα και να δω αν αξίζω και εγώ μια θέση στην τελική επιλογή, όντως με πείραξε πολύ. Αλλά δεν είναι κάτι που μπορούμε να κάνουμε κάτι παραπάνω. Συνεχίζεις, προσπαθείς, όπως έκανα και φέτος, προσπάθησα να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό και με τον Άρη και με την Εθνική ομάδα και ελπίζω στο επόμενο κάλεσμα να είμαι εκεί για να δείξω τι μπορώ να κάνω».