Ο Μπάνε Πρέλεβιτς όπως δεν τον έχεις ξανά ακούσει ποτέ σε μία κουβέντα ζωής γύρω από τα διδάγματα του βιβλίου του με τίτλο «η δύναμη της ήττας», την τέχνη του life coaching.
Αναλυτικά όσα είπε στο podcast «Κουβέντα στο ΠΙ & ΦΙ»:
Από που πηγάζει αυτή η θετική ενέργεια: «Νομίζω, πως όλη η ενέργεια που έχουμε όλοι είναι εσωτερική. Πάντα πίστευα πως αυτό το λαϊκό που λένε πως βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο και μισοάδειο, εγώ το βλέπω πάντα μισογεμάτο. Η αλήθεια είναι πως πάντα ήμουν έτσι, αλλά τώρα το έχω καλλιεργήσει πιο πολύ. Μετά τις εμπειρίες που είχα στον αθλητισμό, κατάλαβα πως αυτός θα είναι ο τρόπος για να εκφράζομαι. Όλοι στην ζωή έχουμε καλές και κακές ημέρες, γιατί κάθε μέρα δεν μπορεί να είναι ίδια. Απλά αυτό που σκέφτομαι και που έχω γράψει στο βιβλίο μου, δεν είναι αυτά που σου συμβαίνουν, είναι πως αντιμετωπίζεις εσύ αυτά που σου συμβαίνουν».
Για την προσωπικότητά του και για το γεγονός πως έχει πάντα να δώσει στον συνομιλητή του το κάτι παραπάνω, είτε είναι συνέντευξη είτε κάτι άλλο: «Χαίρομαι που το ακούω αυτό. Πάντα είμαι της άποψης πως σε μια συζήτηση πρέπει να περάσουμε όλοι καλά, για να κερδίσουμε και οι δύο κάτι από αυτήν, έστω και συναισθηματικά. Γιατί, η συζήτηση είναι μια μικρή χαρά, ακόμα και γι' αυτόν που την ακούει είναι τριπλή χαρά. Όχι μόνο για αυτούς που συζητάνε, αλλά και για τους άλλους. Για να είναι όλες οι πλευρές χαρούμενες και φυσικά να υπάρχει το win, win, win».
Για το πως βιώνει το γεγονός πως είναι πλέον και συγγραφέας: «Είναι ότι πιο δημιουργικό έχω κάνει. Όταν βγήκε και το βιβλίο μου, ήταν το συναίσθημα από την τελευταία φορά που έπαιζα. Γιατί, όταν παίζεις, είναι η καλύτερη δουλεία που μπορείς να κάνεις. Όταν ένας άνθρωπος κάνει το χόμπι του επάγγελμα, είναι ευλογία. Έτσι ακριβώς αισθάνθηκα όταν βγήκε και το βιβλίο, χωρίς να ξέρω το μονοπάτι του. Απλά ό,τι έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια και όλες οι εμπειρίες μου από τον αθλητισμό, έχουν γίνει γι' αυτό το βιβλίο που έχει εκδοθεί. Χαίρομαι πραγματικά που πάει πολύ καλά και που οι απόψεις είναι πολύ καλές και όταν βλέπω ανθρώπους να μου λένε πως βρήκα και τον εαυτό τους μέσα, είμαι πολύ χαρούμενος, γιατί ήταν ο βασικός μου στόχος».
Για το αν ήταν μια ιδέα που την είχε από παλιά ή ήταν κάτι που ωρίμασε γρήγορα η εγγραφή του βιβλίου: «Αυτή την ιδέα την είχα καιρό μέσα στο μυαλό μου. Ποτέ δεν ήθελα το βιβλίο που θα γράψω να είναι αυτοβιογραφικό, γιατί ήταν κάτι που δεν μου δημιουργούσε ενθουσιασμό. Βεβαίως, μπορεί να περιγράφω μέσα κάποιες εμπειρίες μου από τον αθλητισμό, απλά θα πρέπει να είναι πρωτότυπο και διδακτικό. Κάπως έτσι βγήκε το βιβλίο, κάτι που το θεωρώ αυτοβελτίωσης».
Για τον τίτλο του βιβλίου του: «Ναι, όπως είπα και πριν, δεν είναι αυτά που σου συμβαίνουν, είναι αυτά πως τα αντιμετωπίζεις. Κάπως έτσι είναι και η ήττα, γιατί κρύβει μέσα της πάρα πολλά μηνύματα, έρχεται πάντα σε κατάλληλη στιγμή για εμάς, για να μας οδηγήσει σε μονοπάτια που πρέπει να ακολουθήσουμε και να μας διδάσκει συγκεκριμένα πράγματα, που θα μας βοηθήσουν στις μελλοντικές μας δραστηριότητες. Η ήττα είναι μια παρεξηγημένη ερμηνεία. Η ήττα και η επιτυχία είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και το συμπέρασμα είναι, πως άμα θέλεις να κερδίσεις πρέπει και να χάσεις. Ειδικά, όταν είσαι και επιτυχημένος πρέπει να αποδέχεσαι και την ήττα σου και να μάθεις από αυτήν, γιατί οι νικητές δεν φοβούνται να χάσουν».
Για το πόση δύναμη πρέπει να έχει κάποιος για να μάθει να χάνει: «Χρειάζεται δύναμη και αυτογνωσία. Γιατί, η αυτογνωσία είναι το κλειδί για τα πάντα. Κυρίως, για την ευτυχία μας, τις κοινωνικές μας σχέσεις και για τις επαγγελματικές μας δραστηριότητες. Γιατί, από την στιγμή που μπαίνεις στο μονοπάτι της αυτογνωσίας, διαρκεί μια ολόκληρη ζωή».
Για το αν θεωρεί πως οι άνθρωποι πλέον έχουν μάθει να χάνουν: «Η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε μάθει να χάνουμε. Γιατί, η κοινωνία μας, αποδοκιμάζει την αποτυχία, κάτι που δεν σε βοηθάει στην διαδικασία στο να μάθουμε να χάνουμε. Απλά, γυρίζουμε στην δύναμη που έχουμε μέσα μας, πρέπει να την θυμηθούμε και να καταλάβουμε πόσο δυνατοί είμαστε και να κατανοήσουμε πως η ήττα και η νίκη είναι αναγκαίες για να μπορέσουμε να φτάσουμε στην επιτυχία».
Για το αν το βιβλίο είναι life coaching: «Ναι, γιατί το θεωρώ βιβλίο αυτοβελτίωσης. Ο στόχος από την αρχή ήταν να τσιγκλήσω το μυαλό του αναγνώστη, για να μπει σε έναν προβληματισμό. Κυρίως, να μπει στην διαδικασία να ψάχνεται, για τις πεποιθήσεις του, τις συμπεριφορές του, τα αισθήματα του και να αναγνωρίσει τον εαυτό του σε κάποια σημεία του βιβλίου. Πολλοί το έχουν ζήσει, διαβάζοντας αυτή την ιστορία που γράφω, κάτι που μου δίνει ιδιαίτερη χαρά».
Για το αν έχει σπουδάσει το κομμάτι της αυτοβελτίωσης: «Καταρχάς, τα τελευταία χρόνια, έχω πάρει το πτυχίο του life coach, γιατί ήταν μια τέχνη που την βρήκα μπροστά μου στην έρευνα που έκανα για το βιβλίο και επειδή ήταν κάτι που μου άρεσε μπήκα στην διαδικασία να το ψάξω. Κάπως έτσι, κατάφερα να πάρω το πτυχίο, κυρίως για τον εαυτό μου, για την προσωπική μου χρήση και μπορεί στο μέλλον να γίνει ένα επάγγελμα που μπορεί και να το κάνω».
Για το γεγονός πως είναι λίγο οξύμωρο πως έχει δηλώσει πως δεν του αρέσει η προπονητική, πλέον να είναι πτυχιούχος life coach: «Είναι διαφορετικό πράγμα, γιατί και την προπονητική την έκανα πριν μερικά χρόνια και από την στιγμή που σταμάτησε ο ενθουσιασμός μου άρχισα να ασχολούμαι με κάτι άλλο. Το life coach είναι κάτι τελείως διαφορετικό, γιατί στόχος του είναι να βελτιώσει τον πελάτη του και να βρει από μόνος του τις λύσεις για τα προβλήματα που έχει».
Για τα χαμένα κομμάτια που έχει στον εαυτό του: «Καταρχάς η τέχνη του life coaching, γιατί είναι βασισμένη στην επιστήμη της θετικής ψυχολογίας. Υπήρχαν πολλοί μέθοδοι που δεν ήξερα καν ότι υπάρχουν, εδώ και πολλά χρόνια που μπορούν να βοηθήσουν τον άνθρωπό να βρει τις αξίες του, τα δυνατά του σημεία και να δεσμευτεί. Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση, είναι ότι αυτός που έχεις απέναντι σου και στην ουσία τον βοηθάς, είναι ότι πρέπει να δεσμευτεί για να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί και να φέρει αποτέλεσμα».
Για το αν σιχαίνεται τις λέξεις γκρίνια και μιζέρια: «Βέβαια, γιατί δεν ωφελεί σε τίποτα. Γιατί, δεν κερδίζεις πραγματικά τίποτα, φέρνεις μια αρνητική σκέψη και ενέργεια πάνω σου χωρίς κανέναν λόγο. Πιστεύω, πως ο θετικός τρόπος σκέψης μπορεί να φέρει καλύτερα αποτελέσματα. Ό,τι και να σου συμβαίνει, έχει πολύ μεγάλη σημασία πως τα αντιμετωπίζεις τα πράγματα. Το να μιζεριάζεις δεν ωφελεί πουθενά. Διότι, αν το σκεφτούμε καλύτερα και βαθύτερα μέσα μας, κάθε αποτυχία είναι η αφετηρία της επανεκκίνησης».
Για το ακροατήριο που στέκεται μπροστά του και τον θαυμάζει, κάτι που δεν το περίμενε τα τελευταία χρόνια: «Αυτό είναι αλήθεια πως δεν το περίμενα. Καταρχάς, όσο ασχολούμουν με τον αθλητισμό, είτε ως παίκτες είτε ως πρόεδρος του ΠΑΟΚ, η σχέση μου με τα ΜΜΕ ήταν πάντα καλή, μια σχέση αλληλοσεβασμού, αλλά πάντα ήταν απαραίτητη για τον δικό μου ρόλο. Είναι πάντα αυτό που δεν ξέρεις τι θα σου φέρει η ζωή. Θα σε πάει εκεί που πρέπει να σε πάει».
Για το αν θέλει δύναμη να είναι τόσο δοτικός και απλός: «Αυτό είναι και θέμα του χαρακτήρα. Καταρχάς πιστεύω, πως όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι, απλά έχουν διαφορετικό επάγγελμα. Δεν ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ για να γίνω γνωστός, αλλά από αγάπη. Αυτή ήταν ούτως ώστε να γίνει το χόμπι μου επάγγελμα και να ασχολούμαι πολλά χρόνια με τον αθλητισμό. Αλλά ποτέ δεν είχα σκοπό να γίνω γνωστός, απλά ήθελα να ακολουθήσω τον ενθουσιασμό μου και να κάνω αυτό που μου αρέσει».
Για το τι είναι γι' αυτόν η Θεσσαλονίκη: «Είναι η πόλη που έχω περάσει τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου και θεωρώ πως είναι η πόλη που είναι ακριβώς στη μέση. Γιατί, οι κόρες μου είναι στην Αθήνα, η πατρίδα μου είναι το Βελιγράδι, οπότε η Θεσσαλονίκη είναι κάπου στην μέση. Την αγαπάω πάρα πολύ και την θεωρώ σπίτι μου».
Για το πως χαλαρώνει: «Περπάτημα και μουσική. Ακούω την μουσική της δεκαετίας του '80. Βεβαίως ακούω ακόμα και τα καινούργια. Δηλαδή μπορώ να πάω και σε κλαμπ, αλλά δεν είναι και για κάθε μέρα».
Για το αν διατηρεί την αγάπη του για την οικονομική ειδησεογραφία: «Ναι τα παρακολουθώ, για να είμαι ενήμερος για το τι γίνεται. Γενικά, είμαι της άποψης ότι το μόνο που ξέρεις είναι ότι δεν ξέρεις».
Για το αν οι κόρες του είναι οι σταθμοί της ζωής του: «Ναι είναι. Απλά, επειδή τις έκανα πολύ νέος, πιστεύω πως έχουμε μεγαλώσει μαζί. Περισσότερο μπορώ να πω, πως με έχουν μεγαλώσει αυτές. Γιατί, οι γυναίκες είναι πολύ πιο ώριμες από τους άντρες και όλα αυτά τα χρόνια είχαμε μια φιλική σχέση. Δεν μπορώ να πω πως το δούλεψα με έναν συγκεκριμένο στόχο, απλά είναι αποτέλεσμα μιας πολύ ωραίας καθημερινότητας που έχουμε όλα αυτά τα χρόνια και είναι το αποτέλεσμα που υπάρχει».
Για το τι θαυμάζει περισσότερο σε αυτές: «Είναι πιο έξυπνες από εμένα, πιο ικανές, ακούω πολύ προσεκτικά αυτά που μου λένε, είναι άνθρωποι με ήθος, με φιλοδοξίες, με αγάπη προς τους ανθρώπους. Επειδή είναι κόρες μου, μπορώ να μιλάω γι' αυτές και τέσσερις εκπομπές».
Για το πως περνάει την καθημερινότητά του: «Αυτή την στιγμή, έχω μια θεσμική θέση στην Περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας. Είμαι Αντιπεριφερειάρχης, εξωστρέφειας. Είναι μια πολύ δημιουργική θέση. Ο περισσότερος μου χρόνος είναι εκεί. Ασχολούμαι και με το μπάσκετ, κάνοντας τα καμπ μου, γιατί θέλω να διατηρήσω μια επαφή με το άθλημα. Μέσα από αυτά, προσπαθώ όχι μόνο να διδάξω στα παιδιά την τέχνη του μπάσκετ, αλλά και τον τρόπο που μπορούν να σκέφτονται με πολλές συζητήσεις. Έχω πολλές δραστηριότητες. Οι κόρες μου έχουν μια επιχείρηση που προσπαθώ όσο μπορώ να τις βοηθάω. Τέλος, υπάρχουν πολλές συζητήσεις και με τον εκδότη μου, ο οποίος προσπαθεί να με πείσει να γράψω και άλλο βιβλίο, αλλά πρέπει να βρω την έμπνευση για να το κάνω».
Για το αν υπάρχει περίπτωση να επιστρέψει στο μπάσκετ ως θεσμικός ρόλος: «Αυτό που έχω μάθει, είναι να μην λες ποτέ ποτέ. Άρα δεν γνωρίζω. Το μπάσκετ μου είναι αγάπη, θέλω να ασχοληθώ, ψάχνομαι όσο μπορώ και εφόσον βρεθεί η ευκαιρία θα την αρπάξω. Εύχομαι να ασχοληθώ ξανά με το άθλημα που αγαπάω και που ασχολούνται πάρα πολλοί Έλληνες, γιατί είναι στο κάθε σπίτι του».
Για το αν πηγαίνει στο γήπεδο: «Ναι, πηγαίνω όσο περισσότερο μπορώ. Η ομάδα μου είναι ο ΠΑΟΚ και είμαι φίλαθλος της. Έχω περάσει από όλες τις θέσεις και ήρθε η ώρα τα τελευταία χρόνια, να είμαι φίλαθλος. Πάω συχνά στο γήπεδο και παρακολουθώ και την Euroleague κάθε αγωνιστική και όσα περισσότερα παιχνίδι μπορώ να δω».
Για το μήνυμα που θέλει να πει στον κόσμο: «Όλοι οι άνθρωποι είναι ξεχωριστοί, έχουν την ίδια αξία, αρκεί οι ίδιοι να την βρουν μέσα τους. Ο καθένας πρέπει να βρει την αξία του και όχι να την περιμένει να του τη δώσει κάποιος άλλος. Πρέπει να την βρεις μέσα σου».
ΑΚΟΥΣΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΗΧΗΤΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΤΟΥ:
