Στα δυνατά φιλικά χτύπησε… καμπανάκι καθώς η φροντ λάιν της ομάδας έδειχνε να πάσχει. Κάτι που φάνηκε και στο πρώτο επίσημο παιχνίδι της σεζόν για το BCL απέναντι στην Ντιζόν. Σχεδόν σε όλη τη διάρκεια του αγώνα ο ΠΑΟΚ ακολουθούσε έναν μονοδιάστατο τρόπο παιχνιδιού. Δεν κατάφερε να φτιάξει παιχνίδι στη ρακέτα, ούτε με τους ψηλούς του, ούτε ακόμα και με τους γκαρντ τρυπώντας την αντίπαλη άμυνα. Τα τρίποντα έπεφταν βροχή - συνολικά είχε 11/33 τρίποντα και 10/24 δίποντα- και μόνο έτσι κατάφερε να κρατηθεί κοντά στο σκορ.
Από τους Μαργαρίτη, Πόλεϊ, Σλαφτσάκη, Ρένφρο, Χρηστίδη, οι οποίοι αποτελούν τους ψηλούς της ομάδας, μόνο ο πρώτος δύναται να παίξει με πλάτη στο καλάθι. Και πάλι δεν είναι αυτό το στυλ παιχνιδιού του (σε δύο μήνες) 40χρονου αρχηγού της ομάδας. Δεν υπάρχει ο παίκτης που θα πάρει την μπάλα στο «ζωγραφιστό» και θα αποτελέσει άμεση απειλή για τον αντίπαλο, δημιουργώντας παράλληλα και περισσότερους χώρους για τους περιφερειακούς της ομάδας.
«Ξέρουμε ότι ο ΠΑΟΚ περισσότερο σουτάρει στο παιχνίδι του, παρά πηγαίνει μέσα στη ρακέτα. Ακόμα και οι Χαντς και Ράιλι είναι παίκτες που θα σουτάρουν παρά θα μπουν προς τα μέσα» είπε χαρακτηριστικά ο κόουτς της Ντιζόν μετά το παιχνίδι δείχνοντας απόλυτα διαβασμένος. Και όντως ο ΠΑΟΚ δεν μπόρεσε να δημιουργήσει κάτι διαφορετικό, ξεμένοντας νωρίς από επιλογές. Η ενέργεια, η διάθεση και η άμυνα ήταν εκεί, αλλά…
«Είναι μόνο το πρώτο ματς της χρονιάς» θα πει κάποιος. Σαφώς και είναι πολύ νωρίς, όμως το πρόβλημα «φωνάζει» από το καλοκαίρι και μόλις στο εναρκτήριο παιχνίδι της χρονιάς αυτό βγήκε στην επιφάνεια. Ο ΠΑΟΚ χρειάζεται έναν παίκτη ρακέτας, με δύναμη για να μπορέσει να ακουμπήσει η μπάλα και εκεί σε ένα σετ παιχνίδι, 5 εναντίον 5.
Γιατί καλό το run ‘n gun, τα τρίποντα, ο υψηλός ρυθμός παιχνιδιού και η γενικότερη γραμμή του νεομοντερνισμού στο μπάσκετ, όμως από αυτό το ρόστερ φαίνεται πως… κάτι λείπει. Το αν θα γίνει κάποια τροποποίηση στο δυναμικό της ομάδας, με μεταγραφή ή αλλαγή παίκτη θα φανεί στην πορεία.
