Διαβάστε παρακάτω αποσπάσματα από την αρθρογραφία των σημερινών αθλητικών εφημερίδων.
LIVESPORT
Η δικαιολογία ότι ο «κορωνοϊός χτύπησε την ομάδα» είναι υπαρκτή, αλλά όχι αρκετή για να σουλουπώσει τις ατέλειες του ρόστερ. Ο καλοκαιρινός σχεδιασμός ήταν για τα... μπάζα! Οι πάντες γνώριζαν ότι η ομάδα θα μπει στη σεζόν με «μισή» προετοιμασία. Όπως γνώριζαν επίσης ότι είναι αρκετά αυξημένες οι πιθανότητες να εμφανιστούν κρούσματα Covid-19. Τι έκαναν για να θωρακίσουν την ομάδα, το ρόστερ; Απολύτως τίποτα.
Ο Ολυμπιακός παίζει από το ξεκίνημα της σεζόν χωρίς εξτρέμ και ένα αριστερό μπακ (μεγάλη «έμπνευση» η μεταγραφή του Βινάγκρε). Ένας... Μπρούμα δεν φτάνει για τόσο «βαρύ» και απαιτητικό πρόγραμμα. Ούτε ο (καλός, χρυσός και ταλαντούχος) Βρουσάι, που αναδείχθηκε τις τελευταίες ημέρες, μπορεί να ανταπεξέλθει λόγω έλλειψης εμπειρίας. Όσο για τον Μασούρα; «Πιστός στρατιώτης, παίκτης που εφαρμόζει πιστά το πλάνο του προπονητή», αλλά στον... ασβέστη δεν τρέχει την μπάλα, δεν μπορεί να ανοίξει άμυνες.
Ο Ολυμπιακός στηρίζεται στις εμπνεύσεις του «μαέστρου» Βαλμπουενά, αλλά όταν απουσιάζει ο Γάλλος, ανάπτυξη δεν υπάρχει. Πού είναι το «μπακ απ» του Γάλλου; Ρητορική ερώτηση. Δυστυχώς για τους Ερυθρόλευκους, ο Φορτούνης μία παίζει, μία δεν παίζει (και αυτό το γνώριζαν στον Πειραιά). Μεγάλα λάθη τα οποία «βγήκαν» στο γήπεδο, στα κρίσιμα (ευρωπαϊκά) παιχνίδια, ενώ η σεζόν έχει ακόμη πολύ δρόμο (και εντός των συνόρων).
ΣΤΕΛΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ - METROSPORT
Σήμερα ο κάθε ΠΑΟΚ προσπαθεί να υπογράψει με τον κάθε Τζόλη για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και, παράλληλα, προσπαθεί να συμφωνήσει μαζί του για όσο το δυνατόν υψηλότερη ρήτρα. Αναγκαστικά, ο κάθε ΠΑΟΚ δεν ενδιαφέρεται να επωφεληθεί από τον κάθε Τζόλη μόνο αγωνιστικά, αλλά και οικονομικά, γιατί ξέρει πολύ καλά ότι εφ’ όσον συνεχιστεί ομάδα η ανέλιξή του, κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, θα υποχρεωθεί να τον παραχωρήσει. Τόσο γιατί θα βρεθεί ομάδα που θα καλύψει τη ρήτρα και τις απαιτήσεις του Τζόλη, όσο και γιατί ο ίδιος ο Τζόλης… δεν θα βλέπει την ώρα να αποδράσει από το ταλαίπωρο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Με άλλα λόγια, χαίρομαι γιατί αυτό το παιδί προέρχεται από τα σπλάχνα του ΠΑΟΚ και ήδη προσφέρει πολλά, αλλά δεν μπορώ να τον απολαύσω γιατί δεν ξέρω πόσο θα διαρκέσει αυτό. Από ένα σημείο και μετά, το μόνο που θα με ευχαριστεί θα είναι να πηγαίνει καλά ο Τζόλης στην ομάδα στην οποία θα μετακινηθεί και θα εύχομαι ο ΠΑΟΚ να βρει έναν άλλο Τζόλη, τον οποίο όμως, επίσης θα πουλήσει, όπως επίσης και τον τρίτο Τζόλη και τον τέταρτο και όλους όσους προκύψουν στο μέλλον. Οπότε, ας υποκλιθούμε όλοι στο αυτονόητο συμπέρασμα. Στο σύγχρονο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, ζήτω η μπίζνα. Πετυχημένος είναι όποιος παράγει «εμπόρευμα», το μοσχοπουλάει, γίνεται ολοένα πιο ισχυρός οικονομικά και μπορεί να κατακτά τίτλους, παρά τις συνεχείς πωλήσεις. Δεκτό, αλλά δυστυχώς αλλά δεν μπορούμε με κανένα Τζόλη να ταυτιστούμε και να τον νιώσουμε «δικό μας», επί πολλά χρόνια, «σημαία» της ομάδας μας…
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΛΕΜΟΝΙΔΗΣ – ΦΩΣ
Το να προκρίνεσαι στα νοκ άουτ παιχνίδια του Γιουρόπα Λιγκ με τρεις βαθμούς, ισόβαθμος με τον τελευταίο, χάρη στο εκτός έδρας γκολ, δεν είναι ό,τι το καλύτερο, αλλά η... ιστορία έγραψε ότι ο Ολυμπιακός για μια ακόμη χρονιά θα είναι η μοναδική ομάδα στην Ευρώπη και τον Φεβρουάριο.
Βέβαια τα πράγματα δεν είναι και τα καλύτερα δυνατά, καθώς ο Ολυμπιακός πέτυχε μόλις δύο γκολ σε έξι ματς και για πρώτη φορά στην Ιστορία του πέρασε χάρη σε αποτέλεσμα αδιάφορης ομάδας, της Σίτι που κέρδισε τη Μαρσέιγ. Όχι ότι η γαλλική ομάδα ήταν καλύτερη αλλά εμείς κοιτάμε τα δικά μας και ο Ολυμπιακός θέλει ενίσχυση τον Ιανουάριο.
Η περιπέτεια του Χασάν, με τον Αιγύπτιο να έχει προβλήματα υγείας και να είναι άγνωστος ο χρόνος της επιστροφής του, επιτάσσει την απόκτηση ενός σέντερ φορ, ενώ πρέπει να βρεθουν και νέα ακραία μπακ, αφού μεταγραφές έγιναν, αλλά έβγαλαν τα συκώτια τους οι Χολέμπας, Ραφίνια. Οι νέοι πλην του Εμβιλά δεν πέτυχαν, ενώ οι δύο... ηλικιωμένοι μπακ αποκτήθηκαν για αλλαγές και βρέθηκαν βασικοί.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΠΕΤΟΠΟΥΛΟΣ – SPORTDAY
Ο θεός του ποδοσφαίρου του χρώσταγε του Ολυμπιακού μία τέτοια πρόκριση.
Έχει αποκλειστεί στο Τσάμπιονς Λιγκ το 2000-2001 με 9 βαθμούς, το 2004 -05 ήταν τρίτος με 10 (!), το 2006-07 δεν έχασε κανένα ματς από τη Σαχτάρ και τερμάτισε τέταρτος, το 2011-12 πάλι με 9 ήταν τρίτος κι αποκλείστηκε (χάρη στο Ντόρμουντ -Μαρσέιγ 2-3 την τελευταία αγωνιστική).
Το 2012-13, το 2014-15 και το 2015-16 έγινε πάλι το ίδιο: έκανε 9 βαθμούς και δεν ήταν στην πρώτη δυάδα! Για να προκριθεί χρειάζεται πάντα 10 βαθμούς τουλάχιστον, ενώ υπάρχουν ομάδες που το ΄χουν καταφέρει με 8, με 7, ακόμα και με 6!
Συνεχίζει φέτος για μία ακόμα χρονιά στο Γιουρόπα Λιγκ, έχοντας κάνει μόνο μια νίκη. Το λες και δεύτερη ευκαιρία για να κάνει κάτι αληθινά αξιόλογο στη χρονιά του.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΜΑΝΩΛΙΔΗΣ - SPORTIME
Πολλά θα ακουστούν. Θριαμβολογίες, σαφώς, δεν πρέπει να είναι μέσα σε αυτά. Ούτε και δικαιολογίες. Υπάρχουν και σίγουρα μπορούν να αναζητηθούν στην πανδημία, στην αντιμετώπιση από την διαιτησία σε συγκεκριμένες, κομβικές στιγμές, στα πλήγματα του covid και στην κακοδαιμονία, αλλά τουλάχιστον ανάλογες (αν όχι περισσότερες) είναι οι ευθύνες.
Μια ματιά στον πάγκο του Ολυμπιακού στα περισσότερα από τα παιχνίδια του στον όμιλο, μπορεί να αναδείξει μερικές. Οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν λάθη το καλοκαίρι, λάθη που φαίνονται και αποδεικνύονται και από τα αποτελέσματα, αλλά –κυρίως- από την εικόνα της ομάδας στις δύο τελευταίες συμμετοχές στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Εκτός αν πιστεύει κανείς πως η περυσινή πορεία και η εικόνα των «ερυθρολεύκων», που και πάλι τερμάτισαν 3οι συνεχίζοντας στο Γιουρόπα Λιγκ, έχει καμία σχέση με τη φετινή. Ίδια θέση, ίδια κατάληξη, ίδια συνέχεια, αλλά τι άλλο μπορεί να θεωρήσει κανείς ως ίδιο;
Αποτυχία, προς Θεού, η ευρωπαϊκή συνέχεια δεν είναι σε καμία περίπτωση. Ούτε και είναι αποτυχία να τερματίσεις τρίτος σε όμιλο με τη Σίτι, την πρωταθλήτρια Πορτογαλίας και τη δευτεραθλήτρια Γαλλίας. Κάθε άλλο. Ο Ολυμπιακός όμως αν θέλει να δικαιολογεί συνεχώς, σε κάθε του παιχνίδι, σε κάθε του εμφάνιση, σε κάθε του πορεία, την πρόοδο που αδιαμφισβήτητα έχει κάνει στις διεθνείς διοργανώσεις στον 21ο αιώνα, δεν επιτρέπεται να κάνει βήματα προς τα πίσω.
Ειδικά όταν τα περισσότερα είναι δικής του ευθύνης. Πάλι καλά λοιπόν, έστω και αν το (φετινό) τέλος στο Τσάμπιονς Λιγκ είναι το μόνο –και ελέω Σίτι και Γκουαρντιόλα- καλό της φετινής πορείας.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΟΓΛΟΥ - ΩΡΑ
Οι παίκτες που οφείλω να παραδεχτώ, ότι δεν ήταν αδιάφοροι στα περισσότερα παιχνίδια που αγωνίστηκαν, έστω και αν υπήρχε αποτυχημένο αποτέλεσμα - πρέπει να δώσουν το κάτι παραπάνω. Εκεί που υστερεί η αγωνιστική ποιότητα, εκεί που χάνουν σε ψυχολογία, να κάνουν ότι μπορούν προκειμένου με την ψυχή, με τη διάθεση, με το κέφι για ποδόσφαιρο να αντιπαρέλθουν το πρόβλημα και να γίνουν αυτό που περιμένουν όλοι με βάση τις προσδοκίες που έχουν αναπτυχθεί γι΄ αυτούς.
Δεν θα κρίνω την ΑΕΚ από το ματς με τη Λέστερ, μόνο και μόνο από το αν θα πάρει αποτέλεσμα, που έτσι κι αλλιώς αν θέλουμε να είμαστε πραγματιστές, αποτελεί μια διαδικασία εξαιρετικά δύσκολη. Αυτό που περιμένω από την ΑΕΚ είναι να δω σημάδια βελτίωσης. Κίνητρο προφανώς και υπάρχει. Αν για κάποιους μπορεί ακόμα να μην είναι κίνητρο τα όσα ειπώθηκαν από τον Μελισσανίδη και τον κόσμο, είναι κίνητρο η ιστορία της ομάδας, που δεν μπορεί να δέχεται σε έναν όμιλο με τη Λέστερ, την Μπράγκα και την Ζόρια να έχει τρεις βαθμούς.
Η ΑΕΚ είναι μία ομάδα που στο παρελθόν κατάφερε να νικήσει μεγαθήρια της Ευρώπης. Είναι μία ομάδα που έχει καταφέρει πολλές φορές αυτό που μοιάζει απίθανο και σίγουρα το τωρινό ρόστερ μπορεί να δώσει σημαντικά πράγματα. Χρειάζεται σωστή προσέγγιση, κινήσεις και αγωνιστική συμπεριφορά που θα καταδείξουν προς όλους, ότι το χαρτί γύρισε. Πως η ΑΕΚ μπαίνει σε τροχιά ανόδου, την οποία θα πιστοποιήσει στα ματς που ακολουθούν με Απόλλωνα, Ολυμπιακό και Βόλο.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΦΙΝΑΣ - ΤΑ ΝΕΑ
Ο Σλούκας στην καλή του μέρα είναι όντως ο ρυθμιστής του παιχνιδιού και άλλωστε γι΄ αυτό χρυσοπληρώθηκε πριν από μήνες προκειμένου να επιστρέψει στο ΣΕΦ. Στην καλή του δε βραδιά, ανέτως θεωρείται υπέρτερος σε πολλούς τομείς του Καλάθη. Ο Χασάν Μαρτίν είναι μία επιλογή - εύρημα, από αυτές που συνήθως κάνουν τη διαφορά σε μια μακρά σεζόν, σε μια διοργάνωση γεμάτη από δύσκολα και απαιτητικά παιχνίδια. Δεν είναι πολύ ψηλός, έχει όμως υψηλό φρόνημα και διάθεση.
Δεν χρειάζεται να ειπωθεί πως ο ΜακΚίσικ είναι εξαιρετικός και συνάμα θεαματικός, ούτε ότι ο Βεζένκοφ έχει αφομοιώσει τον ρόλο του και αποδεικνύεται καθοριστικός με τα μακρινά του σουτ. Τώρα, το αν ο Έλις μπορεί να ανταποκριθεί στη ρακέτα ή αν ο Χάρισον θα βελτιωθεί παραπάνω, ας τα λύσει ο Μπαρτζώκας. Θα έχει ηρεμία πλέον, γιατί κάποιες ήττες που έχει κάνει μέχρι τώρα ο Ολυμπιακός δημιούργησαν ανασφάλεια σε αρκετούς.
Αλλά η αστάθεια στην απόδοση παικτών και ομάδων είναι κάτι το σύνηθες στην τωρινή Ευρωλίγκα που δεν έχει καμία σταθερά. Αυτή που ψάχνει ο Ολυμπιακός απεγνωσμένα. Και τη σταθερότητα. Να μην είσαι ή του ύψους ή του βάθους. Γιατί και πέρυσι τον χειμώνα νίκησε την ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα και μετά όλοι έψαχναν πότε θα χαμογελάσουν καλά. Ή μήπως όχι;
*Για να διαβάσετε ολόκληρο ένα άρθρο θα πρέπει να απευθυνθείτε στο περίπτερο της γειτονιάς σας. Ενισχύοντας την εφημερίδα που εκτιμάτε περισσότερο, δίνετε πνοή στην πολυφωνία του Τύπο.
