Λαμβάνοντας υπόψιν όσα έχουμε δει τις τελευταίες εβδομάδες αλλά κυρίως τους τελευταίους τρεις μήνες είναι σαφές ότι ο Ολυμπιακός είναι η ομάδα που πατάει καλύτερα, έχει αγωνιστικό ρυθμό και ουσία στο παιχνίδι του κάτι που φάνηκε και στο Final 4 του Κυπέλλου. Σίγουρα οι ομάδες που συμπλήρωσαν την τετράδα και που μπαίνουν στα προημιτελικά επίσης με πλεονέκτημα έδρας, ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ και ο ΑΟ Θήρας, μπορούν να λογίζονται ως φαβορί για το πρώτο νοκ άουτ χωρίς αυτό από μόνο του να αποτελεί εγγύηση για την πρόκριση.
Το πρώτο και κύριο δεδομένο ενόψει των πλέι οφ είναι πως οποιαδήποτε πρόκριση Πεύκων, Μαρκόπουλο, ΠΑΟΚ ή Θέτιδας θα αποτελεί έκπληξη και ταυτόχρονα θα σημαίνει μεγάλη αποτυχία για την ομάδα που θα αποκλείσουν. Η βαθμολογία είναι δίκαιη μετά από έναν μαραθώνιο 22 αγωνιστικών αν και όπως είδαμε και πέρυσι τα πλέι οφ υπάρχουν για να ανατρέπουν τα δεδομένα. Ο Παναθηναϊκός αναζητάει σταθερότητα και αυτό φάνηκε και στα Ηλύσια. Με νέο προπονητή και νέα φιλοσοφία οι πράσινες ψάχνουν μια τελευταία καλή ζαριά αλλά αυτό δεν είναι κάτι που επιτυγχάνεται δια μαγείας. Η ΑΕΚ είχε και πάλι δύο πρόσωπα αφού μόνο στο τρίτο σετ ήταν πραγματικά κυρίαρχη κόντρα στον ΠΑΟΚ. Ο ΑΟ Θήρας είχε δύσκολο έργο στο Ρέντη αλλά ταυτόχρονα έπαιζε ένα παιχνίδι κόντρα σε έναν αντίπαλο χωρίς κίνητρο και έχοντας η ομάδα της Σαντορίνης το κίνητρο για ένα καλύτερο πλασάρισμα στη βαθμολογία κάτι που τελικά δεν κατάφερε.
Αν η τριάδα αυτή δείχνει ασταθής, όμως, τότε στις θέσεις 5-8 το στοιχείο αυτό πολλαπλασιάζεται. Σε ένα πρωτάθλημα ανταγωνιστικό όπου οι ισορροπίες είναι λεπτές είναι λογικό, από την άλλη, να έχουν συχνές απώλειες βαθμών ομάδες όπως η Θέτιδα, το Μαρκόπουλο, τα Πεύκα ακόμα και ο ΠΑΟΚ που για αλλού ξεκίνησε και αλλού βρέθηκε. Τα Πεύκα είναι σίγουρα η ομάδα που παίρνει τα περισσότερα credits αφού παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη μεγάλη κατηγορία και πραγματοποίησε μια σεζόν που ότι και αν συμβεί στα προημιτελικά θα λογίζεται ως απόλυτα επιτυχημένη. Ο ΠΑΟΚ, με τη σειρά του, πλήρωσε το γεγονός ότι κράτησε τον Ζάκοτς περισσότερο από όσο έπρεπε. Η ομάδα ποτέ δεν έπαψε να έχει μπόλικο ταλέντο αλλά μέχρι τα μισά του πρωταθλήματος ήταν στα χαμένα, χωρίς ουσία, χωρίς πλάνο και για μεγάλο διάστημα χωρίς κανονική πασαδόρο και διαγώνια. Ο Τερζής ξαναέκανε την ομάδα ανταγωνιστική αν και είναι δύσκολο μια ομάδα που μέχρι τον Ιανουάριο έτρεχε για να αποφύγει τα πλέι άουτ ξαφνικά να γίνει διεκδικήτρια τίτλου.
Το δίδυμο Θέτιδας και Μαρκόπουλου έφτασε και πάλι στο ίδιο σημείο όπως κάθε χρόνο. Δύο ομάδες που έχουν σχεδόν όμοια αφετηρία και όμοιους στόχους κατάφεραν να μπουν στα πλέι οφ αλλά έχοντας δύσκολο έργο για την υπέρβαση. Κυρίως το Μαρκόπουλο, βέβαια, που θα βρει στο δρόμο του τον Ολυμπιακό καθώς η Θέτιδα έχει ζορίσει αρκετές φορές τον ΑΟ Θήρας τα τελευταία χρόνια. Άλλωστε η σεζόν φέτος ξεκίνησε με νίκη της Θέτιδας κόντρα στην ομάδα της Σαντορίνης με 3-1. Έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε αλλά σαφώς η ομάδα από τη Βούλα δεν είναι τελειωμένη σε αυτό το ζευγάρι.
Από τη μία, λοιπόν, υπάρχουν τέσσερις ομάδες που πάλεψαν μέχρι την τελευταία στιγμή για την οκτάδα ενώ από την άλλη υπάρχουν τέσσερις που ξεκίνησαν με στόχο τον τίτλο, με εξαίρεση τον ΑΟ Θήρας που στόχευε στην επιστροφή στην Ευρώπη αλλά έφτασε να αγγίζει ακόμα και την κορυφή για λίγο. Αν υπάρχει, βέβαια, είναι δεδομένο που κρατάει πιθανό το ενδεχόμενο για απρόσμενα αποτελέσματα είναι πως η πρόκριση για τα ημιτελικά δεν κρίνεται σε σειρά αγώνων αλλά σε διπλές αναμετρήσεις με τους πρωτοπόρους να έχουν τη ρεβάνς εντός έδρας. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια χαλάρωσης και κάθε σετ έχει σημασία.
Ακόμα και έτσι, όμως, τα φαβορί μπορεί να μην μοιάζουν άτρωτα αλλά έχουν αρκετή ποιότητα για να πάρουν αυτό που θέλουν στα επερχόμενα παιχνίδια. Επειδή τα πλέι οφ είναι μια νέα σελίδα όπου όλα παίζονται ξανά από την αρχή μένει να φανεί αν υπάρχει κάποια ομάδα που μπορεί να μειώσει τη διαφορά ποιότητας από τον Ολυμπιακό και να βάλει νέα δεδομένα στο πρωτάθλημα.
