Μοιάζει ελιτιστικό. Με το μπουφέ του, το χαβιάρι του, τη γαλλική σαμπάνια, τα χρυσά κουτάλια, τα επίχρυσα δισκοπότηρα και τους απαστράπτoντες δίσκους να αντανακλούν το φως του ήλιου και το χορτάρι του γηπέδου. Άθλημα για τους λίγους. Με τον κώδικα ντυσίματος, τον κώδικα συμπεριφοράς, με τις ομπρέλες, τις μπανάνες, το επιφανές λεξιλόγιο και τα ball boys που μοιάζουν βγαλμένα από παιδικό κατάλογο ρούχων. Σπορ για μια ιδιαίτερη κάστα ανθρώπων. Λίγο πιο πλούσιοι από το μέσο όρο, λίγο πιο ψωνισμένοι, θα έλεγες, από το μέσο όρο, με τα πιάνο τους, τις ξένες γλώσσες τους, τα ταξίδια τους, τα γαλλικά τους. Με τις ρακέτες τους, τις κορδέλες τους, τα περικάρπια για τον ιδρώτα, τις περίεργες μεγάλες τσάντες, με τα Rolex τους, με την άσπρη τους ενδυμασία, τα καπέλα τους, τους celebrity τους.
Είναι ελιτιστικό. Αλλά είναι και σπορ. Ένα κοινό σπορ. Ένα κοινό, ατομικό άθλημα. Το οποίο παίζεται από ανθρώπους. Και οι άνθρωποι έχουν αδυναμίες. Και οι άνθρωποι κάνουν λάθη. Και όταν οι άνθρωποι κάνουν λάθη, ο κόσμος περιμένει να τα απολαύσει. Ειδικά αν τύχει και τα λάθη προέρχονται από ανθρώπους που ΔΕΝ θα έπρεπε να κάνουν λάθη. Διότι παίζουν τένις. Και το τένις είναι τέλειο. Έχει κώδικα ενδυμασίας, έχει λεξιλόγιο, έχει αυστηρές ποινές αν αντιμιλήσεις στον διαιτητή ή ακούσεις τον προπονητή σου – αν αργήσεις στην τουαλέτα ή χάσεις μια εκδήλωση.
Εκτός από τις φορές που δεν είναι τέλειο! Και παρά τις προσπάθειες να το κρύψει, το τένις έχει προσφέρει ορισμένα σκάνδαλα τέτοιου βεληνεκούς που έχουν γίνει μέχρι και ταινίες!
Η πρώτη Κυρία!
Renée… Αναγεννιέμαι. Το όνομα που διάλεξε για να δώσει ταυτότητα στον εαυτό του και μετέπειτα να καθορίσει το τένις για πάντα. Ο Ρίτσαρντ Ράσκιντ γεννήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1934 και μέχρι και σήμερα ζει προσπαθώντας να έρθει σε συμφιλίωση με όλα όσα η απόφασή του στις αρχές της δεκαετίας του ’70 προκάλεσε στη ζωή του, και κυρίως στη σχέση του με το γιο του, Νικ. Το 1975 η μετάβασή του είχε ολοκληρωθεί και η εγχείρηση αλλαγής φύλου ήταν πετυχημένη. Η Ρενέ, όπως επαναπροσδιόριζε τον εαυτό του, είχε σκοπό να παίξει τένις. Να συνεχίζει να παίζει τένις και να μπορέσει να αγωνιστεί σε επίσημες διοργανώσεις. Ακόμα και σε Grand Slam. Φυσικά και της το αρνήθηκαν. Αρχικά, αποκλείστηκε από τη συμμετοχή στα τουρνουά. Στις 16 Αυγούστου του 1977 το Ανώτατο Δικαστήριο της Νέας Υόρκης, όπου είχε προσφύγει η Ρενέ Ρίτσαρντς τη δικαίωσε! Πρόλαβε να παίξει επαγγελματικά από το 1977 ως το 1981. Κατάφερε να φτάσει στο νούμερο 20, να παίξει στο ατομικό και στο διπλό US Open και να φτάσει δις στα ημιτελικά του διπλού.
Billie Jean is not my lover!
Η δημοτικότητά της ήταν τέτοια, που όταν ο Μάικλ Τζάκσον έγραψε το ομόηχο τραγούδι, ο Κουίνσι Τζόουνς επέμενε να αλλάξουν τον τίτλο, ώστε να μην νομίζει ο κόσμος ότι απευθύνεται στην σπουδαία τενίστρια. Ο Τζάκσον επέμενε να μην το αλλάξει. Η δική του Billie Jean και η Billie Jean King ήταν θρύλοι των δεκαετιών του ’70 και του ’80, με τη διάσημη τενίστρια να προϋπάρχει του τραγουδιού. Είναι η γυναίκα από την οποία εμπνεύστηκε η ταινία «Battle of sexes». Είναι η ιστορία πριν από την ταινία. Είναι το ορόσημο αλλαγής και ισότητας για το τένις. Νικήτρια δώδεκα τίτλων grand slam από το 1968 ως το 1974 έδωσε το σπουδαιότερο αγώνα της το 1973. Αγωνίστηκε με αντίπαλο τον Μπόμπι Ριγκς στις 20 Σεπτεμβρίου εκείνου του έτους. Το έπαθλο ήταν 100 χιλιάδες δολάρια, συγκέντρωσε 30.492 θεατές στο Houston Astromode όπου διεξήχθη, ενώ τον αγώνα παρακολούθησαν περίπου 90 εκατομμύρια τηλεθεατές σε όλο τον κόσμο. 6-4, 6-3, 6-3. Η Μπίλι Τζιν κέρδισε! Και μαζί κέρδισε το γυναικείου τένις κόντρα στην έπαρση ότι καμία γυναίκα δε θα μπορούσε να κερδίσει κανέναν άντρα, όσο μεγάλη διαφορά ηλικίας κι αν είχαν.
Η… Σιδηρά κυρία!
Σημεία των καιρών… Τα τρία πρώτα σκάνδαλα είναι γυναικείου φύλου και εν μέρει σεξουαλικού περιεχομένου. Δεκαετίες του ’70 και του ’80… Τι διαφορετικό θα περιμένατε; Η Μαρτίνα Ναβρατίλοβα δεν ήταν ποτέ η αγαπημένη του κοινού. Η Κρις Έβερτ ήταν. Η Στέφι Γκραφ, επίσης. Η Μαρτίνα Ναβρατίλοβα ήταν γκέι. Γκέι στις αρχές της δεκαετίας του ’80, όταν τόλμησε να παραδεχτεί τη σεξουαλικότητά της και να βάλει την ταμπέλα «by» στον εαυτό της. Είχε σχέση. Με γυναίκα. Με μια γυναίκα που την ακολουθούσε παντού και έφερε τους sport-caster την άκομψη και άβολη θέση να γεννούν προσδιορισμούς. «Η ιδιαίτερη φίλη της». «Η πολυετής σύντροφος ζωής της». Τι να έλεγαν; Η κοπέλα της; Το σκάνδαλο με την Τσέχα, πολιτογραφημένη Αμερικανίδα τενίστρια, ξέσπασε το 1981 και της κόστισε εκατομμύρια δολάρια από χορηγίες που σταμάτησαν ή χορηγίες που δεν ήρθαν εξαιτίας της «ταμπέλας» που είχε. Κέρδισε 18 grand slam, 177 τίτλους συνολικά, προσέλαβε νωρίς στην καριέρα της ως προπονήτρια τη Ρενέ Ρίτσαρντς και κατάφερε να δει τον κόσμο να αλλάζει τόσο, ώστε να κάνει πρόταση γάμου στην κοπέλα της και νυν σύζυγό της, στη διάρκεια του US Open το 2014.
Ιστορία μου, αμαρτία μου…
Τζον ΜάκΕνρο… Τόσο εμβληματικός που έχει εμφανιστεί σε περισσότερες από 30 ταινίες ή σειρές, υποδυόμενος τον εαυτό του. Και συνήθως – όπως στο «Anger Management» για παράδειγμα, σπάζοντας ρακέτες. Τίποτα καινούργιο ή άγνωστο για τον σπουδαίο Αμερικανό τενίστα, ο οποίος μια φορά κι έναν καιρό προκάλεσε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στη σοφιστικέ κοινωνία του τένις. Το «You cannot be serious», που φώναζε κατ’ επανάληψη στον διαιτητή Έντουαρντ Τζέιμς στον πρώτο του αγώνα στο Γουίμπλεντον έδωσε τροφή στα αγγλικά μίντια να τον κριτικάρουν ακόμα εντονότερα και ορισμένα ακόμα περιστατικά – όπως μερικές σπασμένες ρακέτες – έδωσε την αφορμή στην επιτροπή να σπάσει το πρωτόκολλο και να μην του προσφέρει τιμητική συνδρομή. Και εκείνος απάντησε με την απουσία του από το δείπνο των πρωταθλητών, επιλέγοντας να περάσει την επινίκια βραδιά του με τους «Pretenders».
Μαχαιριά στην καρδία (του τένις)!
Το ταλέντο της έμοιαζε ανεπανάληπτο. Έγινε η νεότερη που θα κέρδισε ποτέ το Ρολάν Γκαρός. Είχε κατακτήσει εννέα Grand Slam μέχρι τα είκοσί της χρόνια. Ήταν νούμερο ένα στην παγκόσμια κατάταξη, είχε επικρατήσει τόσο της Στέφι Γκραφ, όσο και της Μαρτίνα Ναβρατίλοβα και ο κόσμος του τένις έμοιαζε να της ανήκει. Μέχρι τις 30 Απριλίου του 1993. Η καριέρα της και η ζωή της θα άλλαζαν εκείνη την ημέρα – το ίδιο και τα μέτρα ασφαλείας στα court ανά τον κόσμο. Η εισβολή ενός θαυμαστή της και το κυριολεκτικά πισώπλατο μαχαίρωμά της τερμάτισε ουσιαστικά την καριέρα της. Ενώ ο θύτης, εν ονόματι Γκέντερ Πάρτσε, καταδικάστηκε (που λέει ο λόγος) σε δύο χρόνια ψυχολογικής παρακολούθησης και περιορισμών, η Σέλες έκανε περισσότερα από δύο χρόνια να ξεπεράσει το μετατραυματικό σοκ και ουσιαστικά δεν επέστρεψε ποτέ στην πρωτύτερη κατάσταση. Κατέκτησε μόνο ένα Open μετά τον τραυματισμό της, απόρροια της κατάθλιψης και των διατροφικών ανωμαλιών που προκλήθηκαν από την επίθεση που δέχτηκε.
Breaking bad!
«Ο Σλιμ τοποθέτησε ένα μικρό βουναλάκι από σκόνη στο τραπέζι του καφέ. Το έκοψε και το ρούφηξε. Το έκοψε ξανά. Ρούφηξα λίγο. Ξάπλωσα στον καναπέ και σκεφτόμουν τη γραμμή που μόλις είχα περάσει. Υπήρξε μια στιγμή μετάνοιας, την οποία ακολούθησε μια έντονη λύπη. Μετά ήρθε ένα παλιρροιακό κύμα ευφορίας, που έδιωξε κάθε αρνητική σκέψη από το μυαλό μου. Ποτέ δεν είχα νιώσει ξανά τόσο ζωντανός, τόσο αισιόδοξος και ποτέ πριν δεν είχα νιώσει τόση ενέργεια».
Ο Αντρέ Αγκάσι παραδέχεται δημοσίως και με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι το 1997 είχε κάνει χρήση κρυσταλλικής μεθαμφεταμίνης. Στη βιογραφία του, η οποία κυκλοφόρησε το 2009. Διότι πίσω στο 1997 και όταν απέτυχε να περάσει το αντιντόπινγκ κοντρόλ, η επιστολή που έστειλε στην ATP ήταν γεμάτη ψέματα. Ψέματα που δεν είχε κανένα πρόβλημα η ένωση να αποδεχτεί και να μην τον τιμωρήσει για τη χρήση ναρκωτικών ουσιών. «Έγραψα ένα γράμμα γεμάτο ψέματα. Έγραψα ότι ο Σλιμ, τον οποίο και έχω απολύσει, είναι γνωστός χρήσης που συχνά μπλέκει το ποτό του με μεθ, κάτι το οποίο ήταν αληθές. Ανέφερα ότι συμπτωματικά ήπια από το ποτό του και πώς αυτό είχε ως αποτέλεσμα να περάσει η ουσία στον οργανισμό μου. Ζήτησα συγγνώμη και έγινε δεκτή».
Ο Αντρέ Αγκάσι κατέκτησε το Ρολάν Γκαρός το 1998. Δεν τιμωρήθηκε ποτέ από την ATP.
Kiss by a… rose!
Από την κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη στην κοκαΐνη και σε μια ακόμα περίπτωση σκανδάλου στο τένις. Ένα σκάνδαλο που φέρει και πάλι την υπογραφή της ομοσπονδίας, η οποία άκουσε και δέχτηκε τις δικαιολογίες του Ρισά Γκασκέ, θέτοντας ένα επικίνδυνο δεδικασμένο. Εν έτει 2009, ο Γάλλος τενίστας, 23 ετών τότε, είχε φτάσει μέχρι το νούμερο εφτά του κόσμου, είχε αρχίσει να διακρίνεται στα grand slam και έμοιαζε ως ένας… τύπος που θα ήταν τριγύρω για καιρό. Μέχρι που τον Μάρτιο εκείνου του έτους βρέθηκε θετικός σε ντόπινγκ κοντρόλ για χρήση κοκαΐνης. Τον Μάιο αποβλήθηκε από όλες τις διοργανώσεις για ένα χρόνο, απόφαση που ανατράπηκε από την ομοσπονδία του τένις κατόπιν της απολογίας του. Τι ισχυρίστηκε; Ότι η κοκαΐνη μπήκε στο αίμα του, επειδή φίλησε μια στρίπερ σε ένα νυχτερινό κέντρο στο Μαϊάμι. Τον Ιούλιο του 2009 έπαιξε ξανά τένις.
Good boy, gone bad!
Θα μπορούσε να είναι εκείνος για τον οποίο όλοι θα μιλούσαν. Θα μπορούσε να μονοπωλεί το ενδιαφέρον και να κοντράρεται με τους κορυφαίους. Θα μπορούσε να είναι ο κορυφαίος. Αλλά είναι απλά ο Νίκος Κύργιος. Ο Νικ Κύργιος, ο Ελληνοαυστραλός τενίστας που λατρεύει να προκαλεί και να αποτελεί το μαύρο πρόβατο στον συμβατικό κόσμο του τένις. Όχι, μην παρεξηγηθούμε. Δεν είναι αντισυμβατικός με την επαναστατική έννοια του όρου, που σπάει στερεότυπα και καλούπια. Είναι εριστικός, στα όρια του απαράδεκτου και έχει προκαλέσει επεισόδια που δεν τιμούν ούτε την Αυστραλία, ούτε την Ελλάδα, ούτε – κι αυτό είναι το κυριότερο – το ταλέντο του. Το αποκορύφωμα ήταν το 2015, όταν η στιχομυθία του με τον Σταν Βαβρίνκα έκανε το γύρο του κόσμου και προκάλεσε σοκ, δέος και ανεπανάληπτη ντροπή στον αντίπαλό του. «Ήταν τόσο απογοητευτικό να ακούσω έναν συναθλητή μου να μιλάει με έναν τόσο ασεβή τρόπο που δε θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ. Αυτό που είπε δεν θα το έλεγα ούτε στο χειρότερο εχθρό μου».
Ο Νικ Κύργιος αποφάσισε να κάνει trash talking με ανοικτό μικρόφωνο. «Ο Κοκκινάκης πήδηξε την κοπέλα σου. Λυπάμαι που στο λέω φίλε».
Η Μαρία που δε φίλησε στρίπερ!
Πέρασε 21 εβδομάδες στο νούμερο 1. Έχει κερδίσει πέντε grand slam και τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ήταν μια από τις σπουδαιότερες τενίστριες, αλλά δε φίλησε καμία στρίπερ σε κανένα κλαμπ, σε κανένα Μαϊάμι κι έτσι η τιμωρία της ήταν – και δικαίως – πολύ μεγαλύτερη. Η Μαρία Σαράποβα, γεννημένη το 1987, σόκαρε τον κόσμο του τένις λίγο πριν κλείσει τα 30 της χρόνια. Υποθετικά, σοκαρίστηκε και η ίδια. Πρακτικά, ήταν ένα κομμάτι του σκανδάλου ντόπινγκ που αφορούσε τη Ρωσία και ξετυλιγόταν διαρκώς εκείνα τα χρόνια. Η Σαράποβα βρέθηκε θετική παραμονές του Αυστραλιανού open στην ουσία Meldonium, η οποία είχε μπει στη λίστα της WADA την 1η Ιανουαρίου του 2016. Ισχυρίστηκε ότι είναι μια ουσία που παίρνει για χρόνια και ήταν συνταγογραφημένη από τον οικογενειακό της γιατρό για αντιισχαιμική δραση, ωστόσο τιμωρήθηκε με διετή αποκλεισμό από κάθε δραστηριότητα. Τον Ιούλιο του 2016, η ποινή της μειώθηκε στους 15 μήνες και η Ρωσίδα επέστρεψε στην ενεργό δράση τον Απρίλιο του 2017.
Σετ… point!
Το πιο δημοφιλές και επίκαιρο σκάνδαλο σε όλα τα σπορ. Οι καλύτεροι κερδίζουν θέση σε ντοκυμαντέρ του Netflix! Το «Bad Sport» είναι μια ιστορία σχεδόν όσο παλιά όσο και ο αθλητισμός. Με μικρότερες διαστάσεις, βεβαίως. Το τένις δεν κατάφερε να μείνει έξω από τα σκάνδαλα των στημένων αγώνων, με δυο-τρεις κεντρικούς πρωταγωνιστές και ενόχους και αρκετούς σκιώδεις πρωταγωνιστές οι οποίοι ουδέποτε τιμωρήθηκε. Διότι γιατί να προσπαθήσεις να ξεσκεπάσεις ένα σκάνδαλο, αν μπορείς να το κρύψεις κάτω από το χαλί; Ο Νικολάι Νταβιντένκο, σήμερα εν αποστρατεία από το τένις, κατηγορήθηκε το 2008 για εμπλοκή του σε στημένα ματς, κατόπιν έρευνας που διήρκησε σχεδόν ένα χρόνο. Ναυαρχίδα της δράσης του ήταν το ματς με τον Αργεντινό Μαρτίν Βασάλο Αργκέλο στο δεύτερο γύρο ενός μικρού τουρνουά στην Πολωνία, από το οποίο ο Νταβιντένκο αποχώρησε στο τρίτο σετ λόγω τραυματισμού. Τίποτα δε θα ήταν περίεργο, αν δεν είχε παιχτεί το εξωφρενικό ποσό των εφτά εκατομμυρίων δολαρίων στη Betfair! Τα στοιχήματα ακυρώθηκαν, ωστόσο ο ίδιος δεν τιμωρήθηκε ποτέ.
Εκείνος που τιμωρήθηκε ήταν ο Ντάνιελ Κέλερερ, ο οποίος το 2011 δέχτηκε ισόβιο αποκλεισμό από το τένις για στημένα ματς. Σύμφωνα με τη δημοσιογραφική έρευνα και τα δημοσιεύματα της εποχής, σχεδόν 15 παίκτες από το τοπ 50 και πάνω από 70 γενικά συμμετείχαν με κάποιο τρόπο σε στημένα ματς και, μάλιστα, τα ονόματά τους ήταν στη διάθεση της ομοσπονδίας, η οποία επέλεξε να κάνει τίποτα. Το ίδιο συνέβη και το 2016, με την υπηρεσία διαφάνειας του τένις να μελετάει την εμπλοκή 28 αθλητών σε στημένα ματς και σε διασυνδέσεις με ρωσικά και ιταλικά συνδικάτα παράνομου στοιχηματισμού, ωστόσο σύμφωνα με τη νομοθεσία δεν μπορούσε να λάβει δράση εκ των υστέρων και ως εκ τούτου, η υπόθεση μπήκε στο αρχείο.
