Όσοι έχουν παρακολουθήσει αγώνες της Μαρίας τον τελευταίο καιρό, θα έχουν καταλάβει ότι ο Βρετανός κόουτς είναι... μετρ στις ανατροπές.
Μερικές φορές, μια απλή κουβέντα του στην 24χρονη πρωταθλήτρια αρκεί για να έρθουν τα πάνω κάτω και να πανηγυρίσει μια σχεδόν ανέλπιστη (για... εξωτερικούς παρατηρητές) νίκη.
Το SDNA, λοιπόν, είχε την ευκαιρία γνωρίσει καλύτερα τον Χιλ, ο οποίος μας μιλάει για την υπέροχη σχέση του με τη Μαρία, εξηγεί γιατί υπάρχει χημεία μεταξύ τους και θυμάται τη βραδιά σε ένα μπαρ της Σάντα Μόνικα που άλλαξε τη ζωή του!
Περιγράφει πώς έφτασε στο σημείο να γίνει τελικά head coach της Σάκκαρη και μας... διδάσκει το «13», με το οποίο κατάφερε να βελτιώσει τον τρόπο σκέψης της κορυφαίας Ελληνίδας τενίστριας.
Το κυριότερο, όμως, είναι ότι ο μόλις 24 ετών προπονητής πιστεύει ότι η Μαρία θα γίνει η καλύτερη στον κόσμο και ζητάει από εκείνη λίγη περισσότερη αλαζονεία για να τα καταφέρει!
- Πες μας αρχικά λίγα πράγματα για τον εαυτό σου...
«Άρχισα να παίζω τένις όταν ήμουν 4 ετών. Έπαιξα όλα τα juniors της ITF, ήμουν γύρω στο Top 100, έπαιξα μερικά Futures και είχα μερικούς ATP πόντους πριν πάω στο κολέγιο. Πήγα σε κολέγιο στις ΗΠΑ, στο Pepperdine University. Την περίοδο της φοίτησής μου εκεί, σκεφτόμουν αν θα έπρεπε να δοκιμάσω να γίνω επαγγελματίας μετά ή όχι. Και όσο περνούσαν τα χρόνια, καταλάβαινα ότι θα ήταν πολύ δύσκολο οικονομικά και δεν υπήρχε εγγύηση ότι θα τα κατάφερνα. Το επίπεδό μου δεν όσο υψηλό ήταν των τοπ τενιστών και έτσι αποφάσισα να σταματήσω μετά το κολέγιο».
- Τι σπούδαζες;
«Μάρκετινγκ. Καμία σχέση με το τένις, όμως πήγα στο κολέγιο για το τένις. Και όταν βρέθηκα εκεί, κατάλαβα ότι είναι φοβερό πανεπιστήμιο και ήθελα να πάρω καλό βαθμό. Διάλεξα business αρχικά, αλλά είχε αρκετά μαθηματικά οπότε στη συνέχεια αποφάσισα να πάω στο μάρκετινγκ. Απόλαυσα το κολέγιο, ήταν πολύ καλά. Ήμουν στο κολέγιο όταν έλαβα ένα μήνυμα από τον Μαξ Έιζενμπαντ, ατζέντη από την IMG, ο οποίος με ρώτησε αν ήθελα να γίνω hitting partner εκεί, αν ήθελα να "χτυπήσω" με τη Σαράποβα. Έτσι πήγα στην IMG πριν από περίπου 2,5 χρόνια και χτυπούσα με τη Σαράποβα, τη Λισίτσκι, την Κις, όλες τις παίκτριες που εκπροσωπούσε. Εκεί βρήκα την Ντανιέλ Κόλινς, που μου ζήτησε να γίνω προπονητής της».
- Δηλαδή, ήθελες να γίνεις προπονητής;
«Όχι! Αν σου πω την ιστορία, είναι κάτι απίστευτο... Ήμουν σε ένα μπαρ στη Σάντα Μόνικα και ήταν κατά τη διάρκεια του summer school, ήμουν έτοιμος να αποφοιτήσω. Δύο εβδομάδες μετά, για την ακρίβεια. Το μπαρ λεγόταν Bungalow, ήταν ένα από τα αγαπημένα μέρη για εμένα και τους συμπαίκτες μου. Οπότε οι συμπαίκτες μου ήταν πάντα εκεί. Ήταν 2 το πρωί όταν κάποιος με χτύπησε στον ώμο και ήταν ένας συμπαίκτης μου προ τριετίας. Δεν τον είχα δει από τότε. Και με ρώτησε ποια είναι τα σχέδιά μου μετά το κολέγιο και του είπα ότι δεν είχα ιδέα! Η αληθινή ζωή ήταν έτοιμη να ξεκινήσει κι εγώ δεν είχα κανένα σχέδιο. Και τότε αυτός μου είπε "γιατί δεν γίνεσαι hitting partner για λίγο και να σκεφτείς τι θέλεις να κάνεις;". Και του είπα "εντάξει, αλλά από με ποιον να το κάνω;". Και τότε μου είπε ότι υπήρχε ένας ατζέντης που ζητούσε από εκείνον και αυτός δεν ήθελε να το κάνει. Μου είπε, λοιπόν, ότι θα του έδινε το τηλέφωνό μου. Και είπα εντάξει, χωρίς να είμαι σίγουρος ότι θα γινόταν κάτι. Και μετά από τρεις εβδομάδες επικοινώνησε μαζί μου. Αν δεν ήμουν στο μπαρ εκείνη τη μέρα, δεν θα ήμουν εδώ σήμερα! Δεν ήταν η καριέρα που σχεδίαζα. Σχεδίαζα να πάω στη Νομική και έκανα όλα τα σχετικά τεστ και ήμουν έτοιμος να πάω! Πήγα τελικά, ωστόσο, στην IMG».
- Και πώς προέκυψε η συνεργασία με την Κόλινς;
«Η Ντανιέλ δεν ανήκε στην IMG. Της είχαν, όμως, δώσει άδεια να προπονείται στην ακαδημία. Εγώ χτυπούσα με τις παίκτριες της IMG, αλλά χτυπούσα και έξτρα με την Ντανιέλ, γιατί ήταν καλή και μου το ζητούσε. Της άρεσε όλο αυτό και όταν τελείωσε με τον προπονητή της μετά από δύο μήνες, μου έστειλε μήνυμα και μου είπε ότι χρειαζόταν κάποιον να ταξιδεύει μαζί της. Ήταν να ξεκινήσω στη Νομική σε δύο εβδομάδες και πήγα στην Ντανιέλ και τη ρώτησα ότι αν με θέλει μόνο ως hitting partner για ένα-δύο τουρνουά ή ως κόουτς, γιατί θα ήταν κάτι τελείως διαφορετικό. Αν με θέλεις ως κόουτς, μπορώ να σε κάνω καλύτερη παίκτρια, να σε βοηθήσω στην τακτική και είναι κάτι που είμαι πρόθυμος να σκεφτώ. Αν, όμως, με θες μόνο για hitting partner, τότε δεν θέλω να το κάνω. Και μου είπε σε θέλω 100% για προπονητή. Και δέχτηκα. Ήμουν νέος και δεν ήξερα πόσο θα κρατούσε, αλλά πήγαμε από το Νο.220 στο Νο.39 του κόσμου σε έξι μήνες. Και αυτό σίγουρα τράβηξε την προσοχή και από εκεί γνώρισα πολλούς ανθρώπους. Τελείωσα με την Ντανιέλ πέρυσι στο Wimbledon».
- Και ακολούθησε η Μαρία, η οποία είχε τότε προπονητή, τον Τόμας Γιόχανσον. Πώς ξεκίνησαν όλα;
«Τον αγαπώ τον Γιόχανσον, είναι ο καλύτερός μου φίλος! Δεν τον γνώριζα τότε. Τελείωσα με την Ντανιέλ και ανέβασα μια φωτογραφία στο Instagram, για να την ευχαριστήσω και να πω ότι το απόλαυσα. Και πήρα κάποια μηνύματα από άλλους παίκτες μέσα σε 24 ώρες. Είχα ενδιαφέρον για πολλούς από αυτούς. Ο ασίσταντ του ατζέντη της Μαρίας, ο Τζόζεφ, τον οποίο γνωρίζω εδώ και καιρό, είδε το ποστ στο Instagram και με ρώτησε αν θέλω δουλειά. Είπα "φυσικά' και την επόμενη μέρα ο Λόρενς, ο μάνατζερ της Μαρίας, μου τηλεφώνησε και μου είπε για την ευκαιρία να μοιραστώ τις εβδομάδες με τον Τόμας. Ο Τόμας έκανε 25 εβδομάδες και σε μια σεζόν περίπου 42 εβδομάδων - με τουρνουά, προπονήσεις, όλα - οι 25 δεν ήταν αρκετές. Η Μαρία ήθελε κάποιον άλλον και ο Τόμας ήταν ανοιχτός να μοιραστεί, αλλά ήθελε να είναι με κάποιον που θα σεβόταν. Πέταξα, λοιπόν, στην Αθήνα, στο Τατόι Club, και κάναμε μια εβδομάδα προπονήσεων, της είπα τη φιλοσοφία μου για το παιχνίδι της».
- Την ήξερες τότε; Την είχες παρακολουθήσει;
«Την είχα δει αρκετά, διότι όταν ήμουν με την Ντανιέλ μελετούσα κάθε παίκτρια. Ήξερα πολλά για το παιχνίδι της, αλλά είχα μόνο μια κουβέντα μαζί της. Ήταν στη Ρώμη την προηγούμενη χρονιά, περπατούσα στον δρόμο και έψαχνα να βρω gelato! Είδα τη Μαρία και την Αγγελική και μου λένε "Τομ, φαίνεται σα να έχεις χαθεί!". Ήξεραν ότι ήμουν με την Ντανιέλ. Στο Μαϊάμι λίγες εβδομάδες πριν, η Αγγελική ήθελε δύο επιπλέον εισιτήρια, με είδε στο ταμείο και χρησιμοποίησε δύο από τα εισιτήρια της Ντανιέλ που της έδωσα εγώ. Είναι τρελό! Και με βοήθησαν να βρω παγωτό, μου συνέστησαν ένα πολύ καλό μαγαζί. Πήγαμε μαζί και μιλήσαμε, απλά σαν φίλοι. Εγώ ήμουν με την Ντανιέλ, εκείνη με τον Τόμας, δεν συζητήσαμε κάτι παραπάνω. Αυτή, λοιπόν, ήταν η πρώτη επαφή. Και όταν πήγα στην Αθήνα, ένιωσα ότι είχαμε μια μικρή σχέση. Δεν ήμασταν φίλοι, αλλά ήξερα ότι είναι υπέροχο κορίτσι, ευγενικό, που δούλευε σκληρά. Και σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να είναι ένα πολύ καλό project. Μετά από αυτή την εβδομάδα στο Τατόι, με ρώτησε αν μπορούσα να κάνω δύο τουρνουά μαζί της δοκιμαστικά και δέχτηκα. Πήγα στο Σαν Χοσέ και το Μόντρεαλ. Ήρθε μετά και ο Τόμας για δύο μέρες στην Αθήνα για να με γνωρίσει, να βεβαιωθεί ότι συμφωνούμε σε αυτά που θέλουμε για τη Μαρία. Τα πήγαμε πολύ καλά και ήθελε να πάω στο Σαν Χοσέ».
- Και η Μαρία έφτασε στον τελικό!
«Δεν ήμουν, βέβαια, μόνο εγώ. Μιλούσα με τον Τόμας κάθε μέρα».
- Ναι αλλά και πάλι, αυτά τα on court coaching στη διοργάνωση έκαναν αίσθηση. Ειδικά εκείνο στο ματς με την Κόλινς έγινε viral!
«Μου έστειλε ένας φίλος μου το βίντεο που έφτιαξαν και είδα ότι έχει μισό εκατομμύριο views!».
Με την ευκαιρία, δείτε το συγκεκριμένο βίντεο...
- Στη συνέχεια τι έγινε; Ο Γιόχανσον γιατί έφυγε από την ομάδα στο τέλος της σεζόν;
«Τελειώσαμε τη χρονιά στην Κίνα και ο Τόμας ήθελε ένα διαφορετικό project. Πάντα ήθελε να επιστρέψει στην ΑΤΡ. Του έλειπε... Με τη Μαρία έχουν ακόμα μια εξαιρετική σχέση. Τελείωσε γύρω στον Οκτώβριο, Νοέμβριο πέρυσι και από τότε του μιλάω κάθε μέρα! Μιλάμε για τη Μαρία, για τον Γκοφέν, γιατί βλέπουμε τα πράγματα με έναν παρόμοιο τρόπο. Μας αρέσει να βοηθάμε ο ένας τον άλλο. Θα του στείλω, για παράδειγμα, βίντεο με τις επιστροφές της Μαρίας και αυτός θα μου στείλει βίντεο με σερβίς του Νταβίντ. Είμαι πολύ τυχερός που τον έχω σαν μέντορα. Είναι εκπληκτικός».
- Οπότε η Μαρία σού ζήτησε να μείνεις μαζί της;
«Ναι, αλλά ήμουν ακόμα ασίσταντ κόουτς. Η σεζόν τελείωσε και η Μαρία έψαχνε για έναν έμπειρο πρώτο προπονητή, αλλά δεν βιαζόταν. Είχε χρόνο να εξετάσει τις επιλογές της. Τότε ήρθε στην ομάδα ο Μαρκ Πέτσι. Έκανα την pre-season μαζί της, τέσσερις εβδομάδες στην Αθήνα και στη συνέχεια πήγαμε για εννιά μέρες στο Ντουμπάι, όπου μας βρήκε ο Μαρκ. Είναι και αυτός φοβερός τύπος και εξαιρετικός προπονητής. Έμεινε στην ομάδα μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου, αλλά ήταν δύσκολο για εκείνον λόγω των τηλεοπτικών υποχρεώσεων και λόγω της κόρης του που προσπαθούσε να μπει στο κολέγιο. Οι παίκτες θέλουν να νιώθουν ότι είναι προτεραιότητα. Είναι σημαντικό, διότι είναι η καριέρα τους, κάνουν την επένδυση. Πρέπει να είσαι μαζί τους όλη την ώρα. Σταματήσαμε με τον Μαρκ στο τουρνουά του Ακαπούλκο και εγώ παρέμεινα ασίσταντ. Επειδή είμαι μόνο 24 ετών, υπήρχε δισταγμός. Παρότι το είχα κάνει με την Ντανιέλ, υπήρχαν αμφιβολίες και το καταλαβαίνω, είμαι νέος».
- Γι' αυτό και δοκιμάσατε με έναν ακόμα προπονητή...
«Ναι, με τον Αντρέι Πάβελ. Ήρθε δοκιμαστικά στο Indian Wells και μιλάμε ξανά για έναν πολύ ωραίο τύπο. Ωστόσο, κάθε προπονητής έχει διαφορετική φιλοσοφία και δεν ταίριαξαν πολύ καλά, οπότε η συνεργασία ολοκληρώθηκε μετά από ένα τουρνουά. Πήγαμε μαζί στο Μαϊάμι και έψαχνε και πάλι για κάποιον άλλο. Δεν είναι εύκολο, όμως, να φέρνεις συνέχεια προπονητές, για το μυαλό σου. Και αυτή ήταν μια δύσκολη περίοδος για τη Μαρία. Με όλες αυτές τις αλλαγές, δεν ήξερε πώς να παίξει, μπερδευόταν. Έχεις έναν κόουτς να σου λέει να επιστρέφεις από την basline και έρχεται ο άλλος και σου λέει να πας πιο πίσω. Έχασε πολύ σε αυτό το διάστημα. Τότε της είπα στο Μαϊάμι ότι μπορώ να κάνω δουλειά. "Σου υπόσχομαι ότι μπορώ, δώσε μου μια ευκαιρία". Και μου την έδωσε, με εμπιστεύτηκε και της είπα ότι μπορώ να την κάνω καλύτερη. Στο Μαϊάμι έπαιξε με την Κβίτοβα στον δεύτερο γύρο, αλλά το παιχνίδι της δεν ήταν ακόμα εκεί. Στο Τσάρλστον, όμως, πήγε στα προημιτελικά και το παιχνίδι της άρχισε να επιστρέφει. Προπονηθήκαμε μετά το Τσάρλστον, όμως είχαμε μια πτώση στην Κωνσταντινούπολη. Της μίλησα τότε και της άλλαξα τον τρόπο σκέψης. Ένιωσα ότι δεν ήταν στο σωστό σημείο. Ανησυχούσε για πράγματα για τα οποία δεν έπρεπε να ανησυχεί. Τα έκανα όλα απλά, το ονομάζω "13". Διάβασα στο κολέγιο έναν τρόπο να δημιουργείς καλές συνήθειες. Λένε ότι αν κάνεις κάτι 13 φορές στη σειρά μπορείς να δημιουργήσεις μια συνήθεια. Την 14η φορά, θα έρθει φυσιολογικά. Αν θέλεις να ξυπνάς στις 5 το πρωί, οι πρώτες 13 φορές θα είναι πολύ δύσκολες, αλλά αν τα καταφέρεις το πιο πιθανό είναι ότι την 14η φορά το σώμα σου θα ξυπνήσει φυσιολογικά. Εμείς το κάναμε σε 13 ματς. Το πρώτο ήταν ο πρώτος γύρος του Μαρόκο».
- Και ποιος, δηλαδή, ήταν ο στόχος σε αυτά τα 13 ματς;
«Να μην νευριάζει με τα λάθη της, να καταλάβει ότι ενδέχεται να κάνει τα σωστά πράγματα αλλά κάποιες φορές να χάσει τον πόντο. Γίνεται να παίξεις και ένα καλό ματς, αλλά να το χάσεις κάποιες φορές. Ήθελα να παλεύει σε κάθε πόντο, διότι ένιωθα ότι έχει τόσο καλό τένις μέσα της, όμως έχανε τη συγκέντρωσή της σε κάποια μικρά διαστήματα του αγώνα και έφευγαν έτσι δύο γκέιμ χωρίς λόγο. Το να παλεύει κάθε πόντο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είχαμε τακτική και στρατηγική, της έδινε αυτοπεποίθηση. Αν δώσεις στη Μαρία μια πρόκληση, μπορεί να συγκεντρωθεί σε αυτή και να τα καταφέρει. Και είδατε τα αποτελέσματα. Και νομίζω ότι ακόμα έχουμε το μομέντουμ».
- Απογοητεύτηκε πολύ και με τις ήττες της στα Grand Slams, πάντως...
«Νιώθω ότι όλοι οι παίκτες βάζουν πολλή πίεση στον εαυτό τους στα σλαμς. Προσπαθώ να της εξηγήσω ότι οι ίδιοι παίζουν σε όλες τις διοργανώσεις. Τα γήπεδα είναι στις ίδιες διαστάσεις, το φιλέ είναι στο ίδιο ύψος, τίποτα δεν αλλάζει. Πρέπει απλά να πιστέψεις ότι μπορείς να κερδίσεις το τουρνουά. Νομίζω ότι μερικές φορές είναι τόσο συγκεντρωμένη στο να φτάσει σε έναν συγκεκριμένο γύρο ή να νικήσει έναν συγκεκριμένο αντίπαλο, που χάνεται. Χρειάζεται αυτοπεποίθηση και αλαζονεία για να κερδίσει ένα τόσο μεγάλο τουρνουά».
- Πώς είναι να δουλεύεις με τη Μαρία; Τι τύπος κοριτσιού είναι; Έχει άποψη, γενικώς;
«Έχει άποψη σχετικά με ό,τι πιστεύει. Μου αρέσει αυτό, δεν μου αρέσουν οι παίκτες που κάνουν μόνο ό,τι τους λέει ο προπονητής, διότι έτσι απλά ακολουθούν κανόνες. Μου αρέσει να κάνω συζητήσεις. Της ζητάω την άποψή της. Πού θέλεις να δεις το παιχνίδι σου; Έτσι μπορούμε να συζητήσουμε και να εξηγήσω γιατί θέλω κάτι. Ακούει και αυτό είναι πολύ καλό. Είναι εύκολο να την προπονήσεις, δουλεύει σκληρά. Προσπαθώ να την κάνω να προπονείται λιγότερο! Νιώθει καλύτερα όταν έχει περάσει πολλές ώρες στο court. Είχε μερικούς τραυματισμούς τον τελευταίο χρόνο και έχουμε ρίξει κάπως τους τόνους. Το θέμα είναι να έχεις ενέργεια, να νιώθεις ότι μπορείς να είσαι ανταγωνιστικός στα τουρνουά. Είναι ο πιο ευγενικός άνθρωπος στον κόσμο. Είμαι τυχερός να δουλεύω με κάποια σαν τη Μαρία. Έχω δει άλλες σχέσεις προπονητή-παίκτη και δεν είναι έτσι».
- Σίγουρα είναι δύσκολο για μια παίκτρια να βρει άνδρα προπονητή με τον οποίο να υπάρχει καλή χημεία...
«Είμαι ο προπονητής της, αλλά είμαι και φίλος της. Βοηθάει το ότι είμαστε της ίδιας ηλικίας - την περνάω μόνο έξι μήνες - γιατί βρίσκουμε αστεία τα ίδια πράγματα. Ξέρω πώς να συνδεθώ μαζί της, που είναι σημαντικό. Ίσως ο μεγαλύτερος σε ηλικία προπονητής να είναι πιο παραδοσιακός. Η Μαρία δεν θα έρθει σε εμένα μόνο για συμβουλές για το τένις, θα έρθει και για συμβουλές ζωής. Και μπορώ να τη βοηθήσω. Περνάμε τόσο χρόνο μαζί, που μπορεί να σκεφτείς ότι αυτό είναι αρνητικό. Δεν είναι η κλασική σχέση προπονητή-παίκτη, που μόλις φύγεις από τις εγκαταστάσεις κάνεις τα δικά σου πράγματα. Στο Σαν Χοσέ πέρυσι κάναμε πράγματα μαζί και όταν είναι διασκεδαστικό εκτός court, φεύγει πολύ άγχος εντός court».
- Στο on court coaching, πάντως, φαίνεται ότι ποντάρει πολλά πάνω σου! Χρειάζεται τη βοήθειά σου και πολλές φορές κατεβαίνεις κάτω, της μιλάς και μετά γυρίζει την εις βάρος της κατάσταση.
«Η Αγγελική λέει πάντα το ίδιο πράγμα. Ότι σε 15 ματς φέτος θα είχε χάσει αν δεν είχα κατεβεί εγώ! Όταν, λοιπόν, γίνονται συζητήσεις για το on court coaching και αν βοηθάει, η δική μου απάντηση είναι ναι. Νομίζω ότι το πιο σημαντικό είναι να ξέρεις τι θα πρέπει να πεις για να κάνεις την παίκτρια να σε ακούσει. Το έχεις δει, όταν πηγαίνω να της μιλήσω η Μαρία είναι συνήθως νευριασμένη, το μυαλό της τρέχει 1 εκατ. μίλια την ώρα! Ξέρω ότι μαζί της τα πρώτα 10-15 δευτερόλεπτα θα πρέπει απλά να σιγουρευτώ ότι ηρεμεί. Αν της πω κάτι αμέσως, θα το ξεχάσει. Προσπαθώ να δώσω θετική ενέργεια, να τα κρατήσω όλα απλά. Όταν δώσω στρατηγική πριν το ματς, θα πω κάποια πράγματα για το σερβίς, για τις επιστροφές, τα βασικά. Τα πράγματα, όμως, αλλάζουν κατά τη διάρκεια ενός ματς και πρέπει να μπορέσεις να διαβάσεις τι γίνεται. Ένα καλό παράδειγμα είναι το ματς με τη Μλαντένοβιτς στη Ρώμη. Δεν θυμάμαι ακριβώς το σκορ, αλλά ίσως ήταν πίσω ένα σετ και ένα μπρέικ. Κάθε καλός προπονητής στο tour γνωρίζει ότι το αδύναμο χτύπημα της Μλαντένοβιτς είναι το backhand. Αλλά έβλεπα ότι πήγαινε τόσο πολύ στο backhand που έμενε εκτεθειμένο το forehand. Ήξερα όταν κατέβηκα ότι θα ήταν νευριασμένη, οπότε έπρεπε πρώτα να είμαι θετικός, να την ηρεμήσω. Και γύρω στη μέση να της δώσω μια συμβουλή που θα πιάσει τόπο. Και είμαι τυχερός που με ακούει, με σέβεται και τη σέβομαι. Συνήθως κάνει αυτό που της ζητάω!».
- Έχεις αυτό το προσόν να διαβάζεις το παιχνίδι και για αυτό σε ρώτησα προηγουμένως αν σκεφτόσουν να γίνεις προπονητής όταν σπούδαζες. Ίσως δεν το ήξερες;
«Όταν ήμουν παίκτης δεν είχα τόσα πολλά όπλα. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημά μου. Ήμουν fit, μπορούσα να τρέχω, να βγάζω άμυνες, δεν θα με έβλεπες να κάνω πολλά λάθη. Δεν είχα, ωστόσο, ένα μεγάλο forehand ή ένα μεγάλο σερβίς. Έτσι, για να κερδίσω θα έπρεπε να είμαι έξυπνος. Έμαθα, λοιπόν, να νικάω με έξυπνο παιχνίδι, με το να είμαι δημιουργικός. Και κάπως έτσι προσπαθώ να βοηθήσω και τη Μαρία. Στο Τατόι τής έλεγα "βλέπεις τι σου κάνω; Μην κοιτάς μόνο τι κάνεις εσύ. Πρέπει μερικές φορές να κοιτάς και τι σου κάνω εγώ, γιατί έτσι θα μπορείς να το κάνεις κι εσύ στα άλλα κορίτσια". Νομίζω ότι αρχίζει να το καταλαβαίνει αυτό. Το θέμα στο τένις είναι ότι δεν χρειάζεται πάντα εσύ να νικήσεις τον αντίπαλο, μπορείς να κάνεις τον αντίπαλο να νικήσει τον εαυτό του. Σίγουρα, πάντως, όταν ήμουν στο μπαρ στη Σάντα Μόνικα δεν είχα σκεφτεί ότι θα μπορούσα να γίνω προπονητής! Ακόμα και όταν άνθρωποι σαν τον Γιόχανσον και άλλοι προπονητές μού έλεγαν ότι έχω χάρισμα, ότι το μυαλό μου παίρνει στροφές, πίστευα απλά ότι το λένε επειδή είναι ευγενικοί. Αν δουλεύει αυτό με τη Μαρία, είναι το μόνο που με νοιάζει».
- Έχεις δει διαφορές στη Μαρία, σε σχέση με πέρυσι όταν ξεκίνησες να δουλεύεις μαζί της;
«Το πιο σημαντικό είναι η συμπεριφορά της, η νοοτροπία της. Αν κοιτάξεις το παιχνίδι της, έχει τόσα φοβερά χτυπήματα, τόσα πολλά όπλα. Το πρώτο μέλημά μου ήταν να αλλάξω τον τρόπο σκέψης της. Σίγουρα το σερβίς της έχει βελτιωθεί πολύ, το footwork της το ίδιο χάρη στον γυμναστή Γιώργο Παναγιωτόπουλο (σ.σ. είπε το όνομα με εξαιρετική προφορά!), το backhand της είναι πιο σταθερό, το forehand είναι μεγάλο όπλο. Και νομίζω ότι έχει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στο court. Της έχω πει να μην περιμένει, για παράδειγμα, ότι το backhand της θα γίνει από 5/10, 10/10, δεν θα κάνεις μεγάλο άλμα. Αλλά αν κοιτάξεις καθένα από τα χτυπήματά σου και να βελτιωθείς 1%, η διαφορά θα είναι μεγάλη.Το μεγαλύτερο πράγμα για την Μαρία είναι να δώσεις θετική ενέργεια. Αν γίνει πιο θετική προς τον εαυτό της, να πιστέψει, να γίνει πιο αλαζονική. Πρέπει να καταλάβει ότι είναι τόσο καλή παίκτρια, να συμπεριφέρεται έτσι. Όταν το κάνει, θα κερδίσει μεγάλο τουρνουά σίγουρα».
- Νομίζεις ότι άλλαξε και όταν κατέκτησε τον πρώτο τίτλο της στο Ραμπάτ;
«Ήταν ένα τεράστιο εμπόδιο για εκείνη. Πάντα ήθελε έναν τίτλο και ήταν ο στόχος μας στην pre-season. Τη ρώτησα τι στόχους έχει και ο ένας ήταν αυτός, ο άλλος να είναι seeded σε σλαμ και ο τρίτος να καταφέρει να περάσει σε δεύτερη εβδομάδα σλαμ. Έχουμε πετύχει τους δύο. Νομίζω ότι ο περσινός τελικός του Σαν Χοσέ τής έβαλε πολλή πίεση και ότι τον έχασε λόγω του συναισθηματικού στρες στο ματς με την Ντανιέλ. Την εξάντλησε. Στον τελικό του Μαρόκου κόντρα στην Κόντα σκεφτόταν τον περσινό τελικό και έπρεπε να δουλέψω σκληρά εκείνη τη μέρα. Όταν έμεινε πίσω με 1-3 ή 1-4 στο πρώτο σετ με κοίταξε και ξέρω ότι σκεφτόταν πως θα συνέβαινε το ίδιο πράγμα. Ευτυχώς όταν το ξεπέρασε αυτό, έφυγε το βάρος. Και της είπα μετά το ματς ότι είχα εγγυηθεί πριν αρχίσει η σεζόν ότι θα έπαιρνε τίτλο. Και ο δικός της στόχος μπορεί να είναι η δεύτερη εβδομάδα Grand Slam, αλλά ο δικός μου είναι να κερδίσει major!».
- Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει;
«Μισώ τη λέξη προοπτική. Μπορώ να πω σε οποιονδήποτε παίκτη ότι μπορεί να φτάσει στο Νο.1 ή ότι μπορεί να μπει στο Top 10. Είναι εύκολο να το λες, αλλά το θέμα είναι να το ξεκλειδώσεις και να το κάνεις. Ξέρω ότι η Μαρία μπορεί να γίνει η καλύτερη παίκτρια στον κόσμο. Το ξέρω. Ποια είναι Νο.1 τώρα; Η Μπάρτι; Η Μαρία τη νίκησε πέρυσι. Η Οσάκα; Η Μαρία τη νίκησε πέρυσι. Η Κβίτοβα; Η Μαρία τη νίκησε φέτος. Δεν υπάρχει κάποια που δεν μπορεί να νικήσει. Γιατί, λοιπόν, να μη γίνει Νο.1; Πρέπει να αποκτήσει λίγη αλαζονεία, να πιστέψει ότι είναι η καλύτερη. Μπορεί να γίνει, σου το λέω. Νομίζω ότι έχει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση από το Μαϊάμι και μετά. Αλλά θέλω περισσότερα! Κοιτάξτε την Οσάκα. Έχασε από τη Μαρία στο Σινσινάτι και μετά κέρδιζε συνέχεια για έξι μήνες. Δείτε τη Σαμπαλένκα, έπαιξε στον τελικό του Ίστμπορν και μετά σάρωσε. Δείτε την Μπάρτι. Αυτό λέω στη Μαρία, να έχει εμπιστοσύνη γιατί χρειάζεται μόνο ένα δευτερόλεπτο και ξαφνικά εκτοξεύεσαι. Θα γίνει. Ελπίζω να γίνει σύντομα, αλλά την ίδια στιγμή πρέπει να έχουμε υπομονή και να συνεχίσει να εμπιστεύεται τον εαυτό της».
- Ποια είναι η σχέση σου με την οικογένειά της;
«Έχει εκπληκτική οικογένεια. Λατρεύω την Αγγελική, τον Κώστα, τον αδερφό της, την αδερφή της. Μου συμπεριφέρονται βασιλικά! Τους αγαπώ, είναι όλοι τους πολύ καλοί».
- Η Αγγελική (Κανελλοπούλου) είναι και πρώην παίκτρια...
«Η Αγγελική προσπαθεί να παρατηρεί από μακριά, γιατί είναι καλό να έχει τον δικό της χώρο η Μαρία. Ξέρει, όμως το παιχνίδι τόσο καλά. Οπότε μερικές φορές θα μιλήσω μαζί της, θα παρακολουθήσω αντίπαλο μαζί της. Θα της πω την άποψή μου και θα ζητήσω και τη δική της. Γιατί εμπιστεύομαι την άποψή της, μερικές φορές βλέπουμε τα ίδια, μερικές φορές βλέπουμε διαφορετικά πράγματα. Και είναι καλό όταν υπάρχουν διαφορές, διότι έτσι θα μελετήσουμε περισσότερο για να βεβαιωθούμε ποιος έχει δίκιο! Ξέρει τη Μαρία καλύτερα από τον καθένα, ξέρει ποια πράγματα την κάνουν να ανταποκρίνεται με καλό ή κακό τρόπο».
Φωτογραφίες: tennisnews.gr