Μία χρονιά δύσκολη για εκείνον, αλλά και για την ομάδα του, έφτασε στο τέλος της. Παρ’ όλα αυτά του αφήνει σημαντικές εμπειρίες που θα του φανούν χρήσιμες για τη συνέχεια της καριέρας του. Ο Λευτέρης Αστράς στα 22 του χρόνια έχει αποκτήσει παραστάσεις από Σούπερ Λιγκ τόσο φορώντας τη φανέλα του Πανιώνιου όσο και εκείνη του Απόλλωνα Σμύρνης.
Κάτι όχι και τόσο εύκολο αν σκεφτεί κανείς πως ειδικά για τη θέση του τερματοφύλακα δύσκολα μία ομάδα εμπιστεύεται έναν νεαρό Έλληνα παίκτη. Όπως χαρακτηριστικά λέει ο Λευτέρης Αστράς, «για να παίξει στην Ελλάδα ένας τερματοφύλακας πρέπει να βγάλει άσπρα μαλλιά».
Πλέον, βρίσκεται σε αναζήτηση του επόμενου σταθμού της καριέρας του, εξετάζοντας τις επιλογές που έχει στα χέρια του και έχοντας ως προτεραιότητα να καθιερωθεί. Μιλώντας στο SDNA κάνει τον απολογισμό της χρονιάς που ολοκληρώθηκε, στέκεται στο μεγαλύτερο πρόβλημα του ελληνικού πρωταθλήματος και θυμάται τις μέρες του στη Νέα Σμύρνη.
Τι εικόνα σου αφήνει η χρονιά που πέρασε;
«Εγώ πήρα τις συμμετοχές που έπρεπε να κάνω. Πιστεύω πως μπορούσα να κάνω και περισσότερες αλλά δεν μου δόθηκε η ευκαιρία. Αυτό που έπρεπε να δείξω το έδειξα και τώρα θα δούμε τι θα γίνει στην πορεία».
Η ευκαιρία γιατί δεν σου δόθηκε;
«Δεν ξέρω αλλά μία ομάδα που έχει χάσει κάθε στόχο θα έπρεπε να δώσει ευκαιρίες σε νέα παιδιά για να βγάλει τουλάχιστον κάτι από αυτό. Δεν υπάρχει αυτή η νοοτροπία στον Απόλλωνα και γι’ αυτό επέλεξα να φύγω. Μία απόφαση εξ’ ολοκλήρου δική μου».
Τι έφταιξε και η ομάδα έπεσε;
«Ήρθαν ποιοτικοί παίκτες αλλά η ομάδα φαινόταν από την αρχή ότι θα έχει προβλήματα. Όταν όμως ξεκινάς και χάνεις, η ήττα είναι μία αρρώστια. Βλέπεις τους άλλους να ξεφεύγουν και εσύ έχεις μείνει στον πάτο».
Θεωρείς πως έπαιξαν ρόλο οι αλλαγές προπονητών;
«Οι δύο πρώτοι έκατσαν πολύ λίγο, δεν μπόρεσαν να δείξουν το όποιο πλάνο είχαν στο μυαλό τους. Μία ομάδα για να δεθεί, ο προπονητής πρέπει να κάτσει τουλάχιστον ένα εξάμηνο. Απλά δεν υπάρχει η νοοτροπία της υπομονής στην Ελλάδα».
Πόσο σας επηρέαζε ότι κάθε Κυριακή βλέπατε το γήπεδο της ομάδας σας άδειο;
«Σίγουρα ο ποδοσφαιριστής νιώθει πολύ καλύτερα όταν ένα γήπεδο ένα γεμάτο. Βέβαια από την άλλη δεν υπάρχει άγχος όταν το γήπεδο είναι άδειο. Από την άλλη όταν παίζαμε με τις μεγάλες ομάδες μπορεί οι οπαδοί να μην ήταν δικοί μας όμως ακόμα και αυτό ήταν κάτι σημαντικό».
Έπαιξε ρόλο ότι μέχρι το φινάλε δεν γνωρίζατε πόσες ομάδες θα πέσουν;
«Μέσα στην ομάδα υπήρχαν άνθρωποι που πίστευαν ότι θα πέσει ένας απευθείας, οι παίκτες από την άλλη γνώριζαν πως δεν υπήρχε τέτοια περίπτωση».
Πως είναι για έναν παίκτη στην ηλικία σου να βιώνει έναν υποβιβασμό;
«Όταν είσαι ομάδα, όλοι παίρνουν ένα πρωτάθλημα και όλοι χάνουν μία κατηγορία. Το κλίμα στην ομάδα αλλάζει και υπάρχει γκρίνια. Βέβαια, στον Απόλλωνα επειδή αυτό ήταν γνωστό από νωρίς, δεν μας ήρθε απότομα γιατί ήμασταν προετοιμασμένοι».
Με ποιο κριτήριο πήγες στον Απόλλωνα;
«Επειδή πήγα για δεύτερος με την προοπτική να πάρω παιχνίδια στο Κύπελλο και κάποια στο πρωτάθλημα. Με την προοπτική στη συνέχεια με βάση την εικόνα μου να γίνω και πρώτος, αυτό δεν έγινε ποτέ».
Εκτός του Απόλλωνα τι κρατάς από το πρωτάθλημα που τελείωσε;
«Ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ είχαν έναν πολύ ωραίο ανταγωνισμό. Ο Παναθηναϊκός πήγε πολύ καλά στο πρώτο εξάμηνο και θέλω να σταθώ σε αυτό γιατί το έκανε με δικά του παιδιά. Μόνο έτσι μπορεί να πάει μπροστά το ελληνικό ποδόσφαιρο».
Ποιο θεωρείς ότι είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στο ελληνικό πρωτάθλημα;
«Ο φανατισμός».
Οι διαιτητές είναι πρόβλημα στην Ελλάδα;
«Δεν μπορώ να πω ότι έχουμε κακούς διαιτητές, απλά ίσως φοβούνται».
Αισθάνεσαι όταν είσαι σε μία μικρομεσαία ομάδα πως μπορεί να αδικηθείς από τους διαιτητές;
«Όχι στον Απόλλωνα δεν σκεφτήκαμε ποτέ έτσι, πάντα πήγαμε για να κάνουμε το παιχνίδι μας».
Από τους Έλληνες τερματοφύλακες ξεχωρίζεις κάποιον;
«Έχουμε μία καλή φουρνιά από τερματοφύλακες. Και οι τρεις της Εθνικής είναι πολύ καλοί, ο Βλαχοδήμος, ο Μπάρκας και ο Πασχαλάκης».
Για σένα προσωπικά τι θα ήθελες για το μέλλον;
«Εμένα αυτό που με ενδιαφέρει είναι να πάω σε μία ομάδα που θα καθιερωθώ και στη συνέχεια θα κάνω το βήματα παραπάνω».
Σε αυτή την ηλικία τι μετρά περισσότερο; Tα χρήματα, το όνομα της ομάδας ή οι πιθανές συμμετοχές;
«Πρέπει να έχεις στη ζωή ένα πλάνο, να κοιτάς τις πιθανότητες που έχεις να παίξεις σε κάθε ομάδα. Στην Ελλάδα είναι πολύ σπάνιο μία ομάδα της Σούπερ Λιγκ να εμπιστευτεί νεαρό τερματοφύλακα. Στην Ελλάδα ένας τερματοφύλακας αν δεν βγάλει άσπρα μαλλιά δεν παίζει».
Από τους προπονητές που δούλεψες στον Πανιώνιο ποιον ξεχωρίζεις;
«Έβαλαν όλοι το χεράκι τους στο να κάνει αυτή την πολύ καλή πορεία τότε ο Πανιώνιος. Ίσως ο Ουζουνίδης είχε ένα πολύ σημαντικό ποσοστό αυτής της επιτυχίας γιατί ήταν ο πρώτος που ξεκίνησε αυτή τη δουλειά».
Η άποψή σου για τον Μαρίνο Ουζουνίδη;
«Είναι ένας πολύ καλός προπονητής που προσπαθεί να διατηρεί την πειθαρχία μέσα στην ομάδα. Είναι πολύ καλό για τους ποδοσφαιριστές να δουλεύουν μαζί του».
Έπαιξες σε μία ομάδα που είχε οικονομικά προβλήματα, τον Πανιώνιο. Πόσο επηρεάζουν αυτά τους ποδοσφαιριστές;
«Τα οικονομικά προβλήματα προκαλούν γκρίνια αλλά όχι ανάμεσα στους παίκτες. Το αξιοσημείωτο ήταν πως στον Πανιώνιο μέσα στα αποδυτήρια υπήρχε κλίμα που σε έκανε να αισθάνεσαι σαν να βρίσκεσαι με την οικογένειά σου».
Σκέφτεσαι το εξωτερικό για εσένα;
«Ναι σίγουρα. Θα μου άρεσε να βρω μία ομάδα στο εξωτερικό με καλές συνθήκες για να πάω εκεί και να εξελιχθώ ως ποδοσφαιριστής».
Ποιο στοιχείο του παιχνιδιού σου είναι το δυνατό σου σημείο;
«To ότι μπορώ να διαβάσω το παιχνίδι».
