Πολλά ξένα, προς την ελληνική πραγματικότητα, συνέβησαν χθες βράδυ στην Τούμπα. Οι Παοκτσήδες κρατούν τη νίκη και οι Αεκτσήδες το μάθημα της ήττας. Όλοι πάντως απόλαυσαν ένα παιχνίδι που έμοιαζε σπάνιο για τα δεδομένα της σούπερ Λίγκας και όπως επισημαίνουμε τα εκατοντάδες κακώς κείμενα, έτσι αξίζει να εστιάσουμε στα στοιχεία που έκαναν το χθεσινό ντέρμπι. Γιατί;
Α) Παίχτηκε γρήγορο ποδόσφαιρο, με τη μπάλα κάτω και από τις δυο ομάδες Β) Έγινε σε ευρωπαϊκές συνθήκες Γ) Υπήρξαν μάχες σώμα με σώμα, υψηλός ανταγωνισμός, ευκαιρίες, σασπένς μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο.
Μήπως τελικά μπορούμε να δούμε και εμείς κανονικό ποδόσφαιρο;
Όχι όσο επικρατεί καχυποψία και διαφθορά σε όλα τα επίπεδα. Όχι όσο τα πάντα είναι διαβρωμένα υπό την ανοχή-ενοχή της παραδομένης στα συμφέροντα Πολιτείας.
Όταν το ποδόσφαιρο καθαρίσει ίσως όλα είναι αλλιώς. Μεγάλωσα στην εποχή της παντοκρατορίας Βαρδινογιάννη και με έναν Μελισσανίδη να έχει μαχαίρι στα δόντια. Τότε ο τίγρης ήταν... όνομα και πράγμα. Έκανε πολλά κι εκείνος, αλλά αποδεικνύεται πως η ωριμότητα, η εμπειρία και η ψυχραιμία δεν εξαγοράζονται.
Ο Μελισσανίδης του 1993 θα τα έκανε χθες... λαμπόγυαλο. Καθαρό πέναλτι κατά της ΑΕΚ και δεν δόθηκε; Μπριζίτ Μπαρντό θα τον έκανε για όσους θυμούνται. Για όσους δε θυμούνται δείτε εδώ το βίντεο...
Χθες όμως; Ο Μελισσανίδης έκρινε τον Σιδηρόπουλο άριστο. Είναι by far, η είδηση της αγωνιστικής. Ο ισχυρός άνδρας της ηττημένης ομάδας, έχασε σε ντέρμπι από ένα πέναλτι που δεν είδε ο διαιτητής, ο οποίος μάλιστα στη συνέχεια έδωσε και πέναλτι (που ήταν) στον αντίπαλο. Αιτία πολέμου!
Ο Μελισσανίδης έκανε το... παράλογο - για τα ελληνικά δεδομένα - βασιζόμενος στο προφανές. Ο Σιδηρόπουλος είναι έντιμος. Κι εκτός από έντιμος είχε μια διαιτησία που επί 90 λεπτά δεν άφηνε περιθώριο αμφιβολίας ότι έπαιζε στα ίσα. Ήταν σχεδόν αλάνθαστος. Κάρτες, φάουλ, ό,τι έβλεπε σφύριζε.
Κι ο Μελισσανίδης είναι πολλά χρόνια στα γήπεδα για να αντιλαμβάνεται, όπως και οποιοσδήποτε που βλέπει πάνω από ένα χρόνο αγώνες της Super League, ποιος παίζει και τι συμφέροντα εξυπηρετεί. Ο Σιδηρόπουλος έπαιζε για την καριέρα του.
Ο Μελισσανίδης το κατάλαβε κι ενώ θα μπορούσε να παραπονεθεί, τον έβγαλε άριστο.
Να έπαιξε ρόλο ότι ήταν απέναντι ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη με τον οποίο διατηρεί καλές σχέσεις; Ότι τον φιλοξένησε στη σουίτα του; Μπορεί. Προφανώς δεν θα είχε την ίδια συμπεριφορά απέναντι στον Ολυμπιακό. Γιατί ακόμα και τα ανθρώπινα λάθη, η καχυποψία είναι τέτοια που τα θεωρεί πως γίνονται για άλλους λόγους.
Θα μπορούσε τότε ο Μελισσανίδης να ευχαριστήσει τον ΠΑΟΚ, να μιλήσει για εκπληκτική φιλοξενία αλλά και στο τέλος να πει ότι χωρίς να φταίει ο γηπεδούχος, ο Σιδηρόπουλος αλλοίωσε ή επηρέασε το αποτέλεσμα. Ποιος θα του έδινε άδικο;
Αντ´ αυτού, διάλεξε τον δύσκολο δρόμο. Μόλις μια εβδομάδα μετά τη διπλή, ακριβοδίκαιη ανακοίνωση κατά της ΚΕΔ είχε το καθαρό μυαλό να αναγνωρίσει ένα ανθρώπινο λάθος. Διότι πράγματι ο Σιμόες ανατράπηκε, αλλά το χτύπημα του Κάτσε ήταν... χειρουργικό και η απότομη πτώση του παίκτη της ΑΕΚ ξεγελούσε. Υπήρχε πέναλτι. Η ΑΕΚ έχασε.
Αλλά το ποδόσφαιρο κερδίζει όταν υπάρχουν τέτοιες συμπεριφορές. Όταν η καθαρότητα και τα ανθρώπινα λάθη επιστρέψουν - διότι πάντα θα υπάρχουν - τότε μπορεί και οι τίγρεις να γίνουν... γατάκια. Μέχρι να αποφασίσει η Πολιτεία να αντισταθεί ας απολαμβάνουμε τη μάχη της ζούγκλας με τα λιοντάρια και... τα κοράκια.
ΥΓ. Κι αφού είναι... τόσο φίλοι και συνεταιράκια Σαββίδης-Μελισσανίδης, κι αφού επηρεάζει τόσο τον ΟΠΑΠ ο μέτοχος του, πώς ο ΠΑΟΚ προτίμησε για χορηγό έναν μεγάλο ανταγωνιστή του, τη Sportingbet;
