MENU

Στις 8 Σεπτεμβρίου ο Μπερνάρ Ανίσιο Καλντέιρα Ντουάρτε, κλείνει τα 30 του χρόνια. Μοιάζουν υπερβολικά λίγα για να έχει προλάβει όσα ήδη έχει κάνει. Μοιάζουν αρκετά για να έχει συγκεντρώσει την ποδοσφαιρική σοφία. Είναι ο ιδανικός αριθμός ισορροπίας εμπειρίας και φιλοδοξίας. Για το δεύτερο αν θέλετε απόδειξη, απλά σκεφτείτε πως θέλει να αφήσει μια χώρα που του παρέχουν Rolls Royce να οδηγεί και πτήσεις με ιδιωτικό αεροσκάφος, για να ξαναζήσει αυτό με το οποίο μεγάλωσε. Τη χαρά του παιχνιδιού, του ποδοσφαίρου. Joga Bonito!

346 αγώνες, 59 γκολ, 66 ασίστ. Καθόλου άσχημα για τον μεγάλο… πόθο του Παναθηναϊκού. Η ανάλυση των ποδοσφαιρικών του χαρακτηριστικών, ή των πεπραγμένων του στη Σαχτάρ και την Έβερτον, φαντάζουν περιττά. Παίκτης που γνωρίζουν οι πάντες πόσο καλά… χαϊδεύει τη μπάλα. Αναπτύσσοντας ερωτική σχέση μαζί της. Της «μιλάει» κι αυτή τον υπακούει. Έτσι έφτασε το παιδί που προέρχεται απ’ το Μπέλο Οριζόντε της Βραζιλίας, να είναι πολυεκατομμυριούχος. Με περιουσία που εκτιμάται πάνω απ’ τα 50 εκ. ευρώ! Όσο φορά τα κοντά παντελονάκια όμως, η «τρέλα» είναι πάντα η στρογγυλή Θεά κι όχι το χρήμα.

Ορμονικές θεραπείες για να ψηλώσει

Όχι, ο Μπερνάρ δεν έχει την κλασική ιστορία πολλών Βραζιλιάνων που απ’ τη φαβέλα έφτασαν στην κορυφή. Ούτε απ’ την άλλη είχε την εύκολη πορεία λόγω του απίστευτου ταλέντου. Σίγουρα, δεν βρήκε τίποτα εύκολο στην αρχή. Και χρειάστηκε η ψυχική του δύναμη και η πίστη στις ικανότητές του για να ανταπεξέλθει.

Ο Μπερνάρ έχει ένα κοινό χαρακτηριστικό με τον Λιονέλ Μέσι. Το πρόβλημα στην ανάπτυξη. Το ύψος με λίγα λόγια. Από τότε που κατάλαβε πως η ζωή του είναι μια μπάλα και θέλει να την κλωτσάει, άρχισαν να εμφανίζονται τα εμπόδια. Αναγκάστηκε να κάνει μέχρι κι ορμονικές θεραπείες (όπως ο Μέσι) για να κερδίσει λίγο ύψος. Φτάνοντας τελικά στο 1,64μ.

«Ποτέ δε με λύγισαν τα προβλήματα αυτά, ήμουν αφοσιωμένος και έβαζαν περισσότερη προσπάθεια σε οτιδήποτε έκανα. Έτσι έμαθα τη ζωή», είχε δηλώσει ο Μπερνάρ για τις δυσκολίες λόγω του ύψους του.

Δύο φορές στις ακαδημίες της Ατλέτικο Μινέιρο οι προπονητές αποφάσισαν να τον «κόψουν». Έλεγαν στους γονείς του πως είναι τεράστιο ταλέντο, αλλά υπερβολικά κοντός. Οπότε δε θα μπορέσει να κάνει καριέρα και να σταθεί αρχικά δίπλα στα άλλα παιδιά της ηλικίας του.

Τελικά η λογική ήταν αυτή που κέρδισε… Στα 13 του χρόνια, η ίδια η ομάδα τον κάλεσε πίσω. Του ζήτησαν να υπογράψει επειδή το ταλέντο του ήταν πανύψηλο για να αποτελέσει πρόβλημα το χαμηλό του σωματικό ύψος. Το έκαναν και σίγουρα δεν το μετάνιωσαν. Ειδικά όταν έφτασε στην πρώτη ομάδα. Μια Ατλέτικο Μινέιρο που το 2011 πήγαινε για υποβιβασμό, ο Μπερνάρ ήταν απ’ τους καθοριστικούς λόγους για να διεκδικήσει πρωτάθλημα το 2012 (11 γκολ 11 ασίστ) και να φτάσει στην πρώτη και μοναδική μέχρι τώρα κατάκτηση Κόπα Λιμπερταδόρες στην ιστορία της ένα χρόνο μετά. Εκείνη την ώρα κανείς δεν ξέρει τι έκαναν οι προπονητές που τον «έκοψαν» ως κοντό…

Προστατευόμενος του Ροναλντίνιο!

Ιούνιος του 2012. Ο Μπερνάρ 20 ετών, είδε ξαφνικά μπροστά του τον άνθρωπο που είχε ίνδαλμα. Ροναλντίνιο Γκαούτσο. Έγιναν συμπαίκτες στην Ατλέτικο Μινέιρο. Ο «Ρο» στα 32 του πλέον, απλά απολάμβανε το ποδόσφαιρο όπως πάντα. Γρήγορα είδε στα μάτια του μικρού την ίδια «σπίθα», την ίδια αγάπη. Κυρίως, είδε την ίδια διάθεση για… χάδια στην μπάλα.

Στη Βραζιλία επιμένουν αρκετοί πως ο Ροναλντίνιο ήταν αυτός που προέτρεψε τον Λουίς Φελίπε Σκολάρι να πιστέψει στον Μπερνάρ στην Εθνική Βραζιλίας. Διατηρώντας τον στο Συνομοσπονδιών του 2013 και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014. Δικαιώνοντας τις προτροπές του ποδοσφαιρικού μύθου που τον είχε πλέον υπό την προστασία του.

Το διάστημα που συνυπήρξαν με τον Ροναλντίνιο, αποτέλεσαν τον τρόμο για κάθε αντίπαλη άμυνα. Μετά από μια νίκη επί της Παλμέιρας με 3-0, ενώ ο Μπερνάρ είχε πετύχει 2 γκολ, ο παλαίμαχος σούπερ σταρ της Μπαρτσελόνα μεταξύ άλλων, δεν κρατήθηκε. Μίλησε γι’ αυτόν με λόγια που ποτέ δεν ξεχάστηκαν:

«Είναι ευχαρίστηση να μοιράζομαι τη στιγμή που γεννιέται ένα αστέρι». Και μόνο η δήλωση αυτή, κινητοποίησε αρκετά ευρωπαϊκά κλαμπ για να ενδιαφερθούν πιο ζεστά με τον Μπερνάρ. Πόρτο, Μπορούσια Ντόρτμουντ και Τότεναμ προσπάθησαν να τον αποκτήσουν. Η συνύπαρξη και η «σφραγίδα» έγκρισης που έβαλε ο Ροναλντίνιο, αρκούσαν. Σε ένα ποδόσφαιρο δύναμης, τρεξίματος, τακτικής, είδε στον Μπερνάρ κάτι ξεχωριστό. Την «τρέλα» για το παιχνίδι, το περίφημο «Joga Bonito» των Βραζιλιάνων.

Άντε να τους πιάσεις!

8 Αυγούστου 2013. Η μέρα που ο Μπερνάρ άφηνε για πρώτη φορά τη χώρα του για να μετακομίσει στην Ευρώπη. Δεν το έκανε και τσάμπα, αφού χρειάστηκε να πληρώσει η Σαχτάρ Ντόνετσκ 25.000.000… ζεστά-ζεστά για να τον αποκτήσει. Διεθνής Βραζιλιάνος, απ’ τους κορυφαίους της κατόχου του Κόπα Λιμπερταδόρες. Λογική τιμή αν το καλοσκεφτείτε.

Οι Ουκρανοί ήταν στην εποχή που οτιδήποτε έφερναν απ’ την άλλη άκρη του Ατλαντικού, γινόταν «χρυσός». Είχαν μαεστρική ικανότητα να εντοπίζουν και να ξεχωρίζουν τα «διαμάντια». Έτσι συνέθεσαν μια μεσοεπιθετική γραμμή μαζί με τον Μπερνάρ, που απλά δεν μπορούσε κανείς να σταματήσει. Γι’ αυτό και οι τόσοι τίτλοι σε μια πενταετία παραμονής (3 Πρωταθλήματα, 3 Κύπελλα, 3 Super Cup, συν τις συμμετοχές στο Champions League).

156-28-35. Ματς-Γκολ-Ασίστ. Και πάλι οι αριθμοί δε λένε τίποτα. Τί λέει πολλά; Λουίζ Αντριάνο, Τάισον, Ντόουγκλας Κόστα, Εντουάρντο, Μάρλος. Μερικά απ’ τα ονόματα που συνυπήρξαν μέσα σε αυτά τα πέντε χρόνια στη Σαχτάρ. Ποιον να πιάσεις και ποιον να αφήσεις. Ποιον να θεωρήσεις δεξί εξτρέμ, ποιον αριστερό και ποιον 10άρι. Οι θέσεις καθαρά τυπικές, για το χαρτί του Μιρτσέα Λουτσέσκου που είχε προπονητή μια τριετία στο Ντόνετσκ. Πριν συνεχίζει με τον Πάουλο Φονσέκα (μετέπειτα τεχνικός της Ρόμα, νυν της Λιλ).

Κάθε ποδοσφαιρόφιλος στην Ευρώπη, θυμάται εκείνη τη Σαχτάρ. Με τον Μπερνάρ απ’ τους μπροστάρηδες και άξιους συμπαραστάτες φυσικά τους υπόλοιπους παικταράδες. Η ομορφιά του ποδοσφαίρου, συνδυασμένη με αποτελέσματα και ουσία.

Πάντως κατά την παρουσία του στην Ουκρανία, υπήρξαν κι άσχημες στιγμές. Όπως το 2014 όταν και βίωσε καταστάσεις ουσιαστικά πολεμικές στη χώρα. Είχε φοβηθεί υπερβολικά και ακουγόταν έντονα πως θα φύγει, ζητώντας μεταγραφή. Θα ήταν εύκολο για τον παίκτη που πριν ένα χρόνο (2013) τον συμπεριελάμβαναν οι Ισπανοί στους κορυφαίους παίκτες που αγωνίζονται στην λατινική Αμερική. Τελικά πείστηκε να παραμείνει και δεν του βγήκε σε κακό…

Ο σεφ στην Έβερτον κι ο Αντσελότι

Έχοντας ολοκληρωθεί το συμβόλαιό του με τη Σαχτάρ, ερχόταν η ώρα για να πάει στην Premier League. Η Έβερτον του είχε ανοίξει την αγκαλιά της για τα καλά! Προσφέροντάς του τετραετές συμβόλαιο με μυθικές απολαβές 6,3 εκ. λιρών το χρόνο. Δηλαδή πάνω από 7 εκ. ευρώ.

Για μια τέτοια επένδυση ακόμη και στην Αγγλία, είναι λογικό να προσέχεται η κάθε λεπτομέρεια. Έτσι τα «ζαχαρωτά» είχαν φροντίσει να δώσουν εντολή στον σεφ της ομάδας, να προσπαθεί να του φτιάχνει Βραζιλιάνικα φαγητά. Προκειμένου να αισθάνεται όσο το δυνατόν πιο κοντά στο σπίτι του και να προσαρμοστεί ευκολότερα. Αν κι εκτιμούσε ιδιαίτερα την προσπάθεια του σεφ, αργότερα ο Μπερνάρ παραδέχτηκε πως δεν ήταν το φόρτε του οι Βραζιλιάνικες συνταγές.

Κατά την παρουσία του στην Έβερτον, είχε δύο προπονητές. Αυτός που τον επέλεξε ουσιαστικά, ήταν ένας πρώην του Ολυμπιακού. Ο Μάρκο Σίλβα. Επί ημερών του Πορτογάλου υπέγραψε ο Μπερνάρ στην ομάδα απ’ το Λίβερπουλ και είχε καλή σχέση μαζί του. Αμέσως μετά τον Σίλβα, όμως, ήρθε ένας απ’ τους κορυφαίους της ιστορίας.

Μέχρι το τέλος της παρουσίας του Μπερνάρ στην Έβερτον, προπονητής του ήταν ο Κάρλο Αντσελότι. Ο Ιταλός ήταν ξεχωριστός τεχνικός για τον Βραζιλιάνο και τον εκτιμούσε ιδιαίτερα. Όμως θεωρούσε πως άξιζε περισσότερες ευκαιρίες απ’ αυτές που πήρε. Παρότι αγωνίστηκε 35 φορές υπό τις οδηγίες του νυν τεχνικού της Ρεάλ Μαδρίτης.

H ψυχή των αποδυτηρίων

Στην Εθνική Βραζιλίας αγωνίστηκε 14 φορές. Συμμετέχοντας σε δύο σημαντικά τουρνουά, υπό τις οδηγίες του Λουίς Φελίπε Σκολάρι. Ο ιστορικός τεχνικός της «σελεσάο» και όχι μόνο, όταν είχε ερωτηθεί το βασικό στοιχείο που εντόπισε και τον κάλεσε σε σημαντικές διοργανώσεις απ’ τα 20 του χρόνια, απάντησε ξεκάθαρα: «Ο ενθουσιασμός του». Οι πάντες στην πέντε φορές παγκόσμια πρωταθλήτρια, στέκονταν στο στοιχείο αυτό του βραχύσωμου παικταρά. Διαρκώς χαμογελαστός, θετική επίδραση στα αποδυτήρια. Έγινε μάλιστα ο αγαπημένος του Νταβίντ Λουίζ στα πειράγματα. Με τα σόου που έδιναν οι δυο τους να είναι συχνά.

Πάντως ο πρώτος τεχνικός που κάλεσε τον Μπερνάρ στην Εθνική ομάδα, ήταν ο Μάνο Μενέσες. Στις 20 Σεπτεμβρίου 2012 και το φιλικό με την Αργεντινή, αφήνοντάς τον στον πάγκο. Τελικά του έδωσε την πρώτη ευκαιρία να αγωνιστεί, εκ νέου σε φιλική αναμέτρηση με την «αλμπισελέστε» στις 22 Νοεμβρίου 2012, όταν κι έπαιξε για 16 λεπτά. Μία μέρα μετά ο Μενέσες αποτέλεσε παρελθόν απ’ τη «σελεσάο». Χωρίς φυσικά να φταίει ο Μπερνάρ γι’ αυτό.

Οι υπόλοιπες συμμετοχές του Βραζιλιάνου άσου με την φανέλα της πατρίδας του, ήταν:

Βραζιλία-Αγγλία 2-2 φιλικό 7 λεπτά

Βραζιλία-Γαλλία 3-0 φιλικό 1 λεπτό

Βραζιλία-Ιταλία 4-2 Confederations 23 λεπτά

Βραζιλία-Ουρουγουάη 2-1 Confederations 26 λεπτά

Βραζιλία-Αυστραλία 6-0 φιλικό (2 ασίστ) 61 λεπτά

Βραζιλία-Πορτογαλία 3-1 φιλικό 68 λεπτά

Βραζιλία-Νότια Κορέα 2-0 φιλικό 11 λεπτά

Βραζιλία-Ζάμπια 2-0 φιλικό 10 λεπτά

Βραζιλία-Ονδούρα 5-0 φιλικό (1 γκολ) 45 λεπτά

Βραζιλία-Σερβία 1-0 φιλικό 9 λεπτά

Βραζιλία-Κροατία 3-1 World Cup 22 λεπτά

Βραζιλία-Μεξικό 0-0 World Cup 45 λεπτά

Βραζιλία-Γερμανία 1-7 World Cup 90 λεπτά  

 

Μπερνάρ: Από θεραπείες για ύψος, στο joga bonito ως εκλεκτός Ροναλντίνιο! (Vids)